Ik ben Chris
Ik ben een vrouw en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 26/11/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Praten, lachen, lezen, dansen, film en cultuur.
Met ons tweetjes (ik en mijn dochter) is het heel leuk en gezellig. Met Danna erbij wordt het zeker en vast nog leuker.
01-12-2013
1 december 2013
Nog 25 dagen en het is kerstmis, hoe kan dit nou, waarom gaat het zo snel....nog eventjes en het is weer eindejaar !
Voor ons gezinnetje zijn het nu 24 rustige dagen. Examentijd komt eraan, verdediging eerste deel GIP voor Gita. Het zullen voor haar stresserende dagen worden maar ik ben er zeker van dat ze alles tot een goed einde zal brengen.
Na de luie, rustige donderdag is het weekend weer aan een hels ritme gepasseerd. Vrijdagmorgen brunch en op de middag een andere afspraak met vrienden. In de late namiddag was het snel omkleden om allemaal richting Zemst te rijden voor een drank/snackske ter ere van mijn schoonzus haar verjaardag. Altijd gezellige boel daar, het vocht vloeit rijkelijk en de hapjes zijn telkens weer verrassend en lekker.
Zaterdagmorgen was het voor Danna en mezelf vroeg dag daar er een activiteit georganiseerd werd door de Rotary ouders. Ik ben een beetje een buitenbeentje daar ik geen lid ben maar ik ben gastouder voor een Rotary lid vandaar de uitnodiging. Ik heb Leuven op een heel ander vlak leren kennen. Met een gids heb ik plekjes gezien waarvan ik het bestaan niet wist.
De zon scheen, het gezelschap was tof, de lunch was lekker,ons dagje Leuven was Top! Als buitenstaander is het tof om de verhalen van de ouders te horen die zelf op uitwisseling zijn geweest, hun kinderen die nu zelf gaan en de uitwisselingstudenten uit het buitenland die nu bij hen logeren......de cirkel is rond.
Danna heeft weer een aantal nieuwe studenten leren kennen uit alle landen van de wereld. De opmerkelijkste naam die ik onthou is een Taiwanese studente met de naam Ting Ting, zeg nu zelf zo een naam vergeet je nooit he.
Tegen half zes zaten we terug op de trein richting Mechelen en moesten we rennen voor het avondprogramma. Ik had een diner afspraak met Micheline en Danna ging naar toneel met Martine en vrienden. De eigenaars van het Mechels theater zijn Ann en Rik die haar volgende gasthouders zijn. Ze hebben sinds enkele weken een puppy en Danna is al helemaal verkocht. Ze heeft een hele gezellige avond gehad, spijtig dat ze niets verstond van ons Mechels dialect. Ze zei me dat er veel gelachen werd, het zal dus heel komisch geweest zijn.
Tegen half twee 's morgens lagen we allen in ons bedje en vandaag zondag heb ik heel de dag, je raadt het al.....gekuist! Het huis is weer helemaal aan de kant en na een weekje vakantie zijn mijn batterijen terug opgeladen om er terug tegenaan te gaan .
Danna heeft vandaag een namiddag met de zus van Maryline opgetrokken, ze hebben gevolleybald en daarna een lekkere pita gaan eten.
Nu zitten we allemaal in de zetel, dekentje, voetjes omhoog want het is de finale van SYCTYCD.........
Wow, blijkt dat ik het woord pyjama al een paar keer verkeerd heb geschreven bij vorige posts. Ik schreef het namelijk zonder j, pyama dus maar het moet pyjama zijn. Bedankt IPad woordenboek, er komen serieus gaten in mijn hersenpan of is het omdat ik al een hele week niet veel hoef na te denken, lol.
Het was een zalige namiddag, mijn babybezoek bleek ook heel relax te zijn. Ik dacht twee baby's, dubbel gekrijs, dubbel geween. Niks, nothing, de nada...twee zalige babietjes. De ene lag te slapen in de box en de andere lag lekker in de armen van mama. Ik heb ze beiden in mijn armen gehad en papje gegeven. Fantastisch gevoel toch, zo'n kleine prutskes knuffelen. Die kleine handjes rond je vinger en als ze lachen smelt je helemaal....automatisch denk je aan je eigen kleintje die zoveel jaar geleden in je armen lag. Niet vergeten er van te genieten is de boodschap want ze groeien zo snel.
Effe een ander scenario toen ik thuiskwam, twee grote dochters keken me aan, elks met hun Mac op hun schoot en smartphone in de hand: dag mama, hello....dag meisjes en hop, ogen terug naar de laptop....terug in het heden. Ik trek mijn jas en schoenen uit en begin patatjes te schillen voor het avondmaal maar kan toch niet nalaten om nog even te mijmeren en na te genieten van het gekroel van baby's in mijn armen deze namiddag.........neen Chris, uw tijd is gepasseerd !
Vandaag is het een dag van niets doen. Ik zal jullie, die aan het werk zijn is allemaal jaloers maken. Deze morgen mijn twee dochters goede schooldag gewenst, pot koffie gezet en in de zetel gedoken. Tv aangezet en een paar opgenomen programma's bekeken. Daarna wat gelezen, iets gegeten en verder niets....
Normaal had ik een lunchafspraak maar die is niet doorgegaan en binnen een dik half uur ga ik op babybezoek. Ik moet me schamen want de baby's, een tweeling zijn al een half jaar geleden geboren. De grote vakantie zat daartussen en ik vond dat ik moeder, vader en kindjes wat rust moest gunnen om hun draai te vinden want 2 baby's is toch iets anders dan voor 1 spruit zorgen. Op regelmatige basis krijg ik wel foto's te zien op Facebook en het zijn twee fantastische kereltjes die ik strakjes in levende lijve ga ontmoeten en knuffelen :).
Het wordt dus hoge tijd dat ik mijn pyama verruil voor een broek en trui en neen ik schaam mij vandaag niet dat ik zolang in mijne pyama heb rondgelopen. De boog moet niet altijd gespannen staan. Er is niets mis met af en toe is niets doen. Een goed evenwicht tussen werk en ontspanning is heel belangrijk in het leven als je een burn down wil vermijden...het leven gaat al snel genoeg dus.....af en toe tijd nemen om te niksen is een must. Ok, genoeg psychiatrisch gebabbel.
Het is nu bijna middernacht, mijn geboortedag zit er bijna op. Zoals elk jaar ben ik weer verwend met leuke kadootjes en heel veel fijne verjaardagswensen van familie, vrienden en collega's.
Bedankt iedereen, het doet een mens goed...het geeft me een boost zodat ik er weer een jaartje tegen kan.
Het is nu eventjes gedaan met feesten, het is een zware, intense maar prachtige maand november geweest. Een maand waarin mijn dochter 18 is geworden en we dat op alle soorten van manieren gevierd hebben. Nu vrijdag is er nog een hapje en tapje bijmijn schoonzus die haar verjaardag viert.
Ik zal blij zijn dat er vanaf dan een feestloze periode komt. Zo is er tijd voor een ontgiffingskuur, niet qua alcohol maar meer voor de late en zware maaltijden en zoetigheden. De examens komen er ook aan en Gita heeft haar GIP dat moet worden afgewerkt en verdedigd bij de jury.
Tijdens de feestroes van de laatste weken heeft Danna ook haar 10 weken Nederlandse avondles afgewerkt en heeft ze een score van 61% behaald, hetgeen heel goed is voor de weinige tijd die ze er heeft ingestoken. Ik concludeer dat ze de basis verstaat maar het niet graag spreekt. Ze wil na de feestdagen een cursus Engels volgen daar ze vindt dat dat een veel interessantere taal is en ze die ook in de toekomst kan gebruiken. Geen ongelijk maar ik zou het leuk vinden dat ze me af en toe zou toespreken in het Nederlands, simpele wederkerende zinnetjes. Ik ga slapen, ik ga naar school, bedankt voor dit of dat, etc..
Ik lig er wel niet meer wakker van daar onze relatie met haar heel tof en hecht is geworden en ze haar draai heeft gevonden. Dat vind ik uiteindelijk veel belangrijker.
Mijn ogen vallen bijna toe....tijd voor mijn bedje....de afwas (jakkes) lacht me toe maar het zal voor morgen zijn. ;)
Het is heel stil op mijn blog maar heeeeeeeeeeel druk ten huize Chriske.
We zijn nog steeds niet uitgefeest maar het begint op zijn einde te geraken...
Morgenavond nog een laatste stuiptrekking, in de letterlijke zin van het woord want het begint door te wegen. Mijn huis is na zo een feestje te vergelijken met een stulpje waar een wervelwind is doorgeraasd en de opkuis daarna is natuurlijk, u raadt het al: pour moi ! Afwassen vind ik helemaal niet erg, ik doe dat zelfs graag met op de achtergrond een goed muziekje. Al de rest, tafels en stoelen wegbergen, rommel opkuisen, meubels terug herschikken en voor de zoveelste keer stofzuigen en opnemen wordt echt te veel.
Maar goed aan alles is een keerzijde en de feestjes zijn altijd plezant dus mogen we eigenlijk niet klagen en belangrijk detail: ik ben thuis de ganse week dus kan ik alles in vertraagd tempo doen en tijdens de afwas effe nippen van mijn tas koffie en een kort verslagje plaatsen want jullie zullen wel denken, die post niks meer......die is haar volgelingen vergeten.....haar pc is gecrasht.......
Zo, koffie is op, nieuwe cd start en ikke vlieg er terug in!
Het zijn weer even een paar rustige dagen. Ik ben er helemaal niet kwaad voor want de novembermaand vliegt aan een hels tempo voorbij en de laatste weken wist ik op sommige momenten niet meer waar mijn hoofd stond laat staan wat ik de dag voordien gedaan had en neen dit kwam niet door het gebruik van alcohol.
Momenteel dus kan ik me rustig voorbereiden voor een laatste heel druk weekend. Ik ga twee daagjes naar Hasselt met Micheline, ons jaarlijkse weekendje met z'n tweetjes zonder man en kinderen. Waaruit bestaat zo een weekendje : PRATEN, KWETTEREN, TETTEREN en ja veel lachen, iets eten, windowshopping, gewone shopping en vergeet ik nog iets......babbelen hahahahaha.
Als ik zaterdagmiddag terugkom moet ik me haasten naar winkels voor het verjaardagsdineetje ter ere van Gita en mezelf want om 17u moet ik in utopolis staan voor de marathoneditie van 'the hunger games'. Zondag moet ik alles voorbereiden voor het diner en het ontvangst van mijn familie en tegen 16u ben ik de ultieme gastvrouw van dienst.
Na het weekend heb ik een HELE WEEK vrij. Een vrije week met een overvolle agenda. Lunchafspraak hier, afspraakje daar, bezoekje hier en feestje daar maar alles wel in ontspannen sfeer, gene stress, geen spanningen..........ik kijk er naar uit.
Terug naar het nu.....zojuist met Danna haar examen Nederlands van morgen overlopen. De gewone en digitale klok is voor haar niet zo gemakkelijk daar zij AM en PM gebruiken. Ik het zo goed als ik kan proberen uit te leggen. Het volgende punt op het examen zal zijn, aan de hand van aanwijzingen de weg zoeken. Na kort oefenen kan ze iemand toch al de weg wijzen. Bwa, als je links en rechts al kan uiteenhouden kom je al ver, niet ;) Anyway, de reeks lessen is gedaan en Danna verstaat wel degelijk al heel wat Nederlands maar spreekt het helemaal niet graag en blijft het in haar geval dan, een oninteressante taal vinden waar ze niets meer mee kan doen.
Voor de rest is er niet zoveel te vertellen. Ik heb met Danna een goed vettig pak frieten gegeten met de nodige worsten, satés en sauzen.
Daarjuist nog zijn we even buiten gaan staan want de eerste natte sneeuw is er en dat is voor haar iets geheel nieuws. Ze kijkt enorm uit naar de echte sneeuw die blijft liggen. Ik kijk uit naar ons eerst sneeuwballengevecht, lol.
Het spijt me voor de doodse stilte van de laatste dagen op mijn blog. Het waren extreme drukke dagen waarop de vermoeidheid gisterenavond een hoogtepunt haalde.
Kunnen jullie geloven dat ik zelfs niet meer weet wat ik vrijdag gedaan heb. Ik weet dat ik verlof had, een mega grote afwas staan had na het verjaardagsdineetje van Gita en dat we 2-0 verloren zijn tegen Colombia met de voetbal. Een iemand van de familie vond dat wel super leuk!
Terwijl ik aan het typen ben komt het stilletjes aan allemaal terug. Ik ben vrijdag naar de kapper geweest want mijn haardos was een bussel stro dat op niks meer trok. Een paar collega's hadden me de raad gegeven bij rebelation te gaan, de naam zegt het al hé, de eigenares gaat een uitdaging niet uit de weg en dan kreeg ze van mij nog carte blanche ook. Ik moet zeggen dat het de eerste dagen schrikken was telkens ik in de spiegel keek, eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik wel elke morgen schrik als ik pas uit bed ben en de spiegel me op de ware feiten drukt namelijk: ge wordt oud moeder ;). In ieder geval, mijn weelderige haardos is gekortwiekt op een asymmetrische manier and I like !
Vrijdagavond en zaterdagavond was ik telkens taxi van dienst voor Gita and friends. Gita heeft tot nu toe een surprise party gehad, een zelfgemaakt diner op haar verjaardag zelf en vrijdag- en zaterdagavond is ze gaan feesten met vrienden.....het feesten blijft duren, hopelijk niet het hele jaar dat ze 18 is, hahaha. Vrijdagavond heb ik ze afgezet in La Rocca te Lier en om 05.00 in de morgen terug opgepikt. Veel slaap heb ik die avond niet gehad maar stond toch tegen de middag in de Aldi voor enkele boodschappen.
Zaterdagavond heb ik lekker eten gemaakt en is Corinne, mama Tom, naar ons gekomen om naar een opgenomen aflevering van SYTYCD te kijken. Ook zij was Bob van dienst voor de tweede avond feesten. We zijn allemaal naar de Rio gereden en daar hebben wij ook mee gefeest samen met de 'jongeren'.
Ik onthou twee dingen van die avond: 1. Het tempo en hoeveelheid alcohol dat de jeugd naar binnenkapt is onvoorstelbaar! 2. Mijn 18jarige dochter heeft haar eerste kater achter de rug.....ik vergeef het haar deze uitzonderlijke keer, lol.
Voor de tweede keer op rij was het een hele korte nacht en zondag ben ik dan ook de zetel niet uitgeweest, behalve dan voor bepaalde behoeften die noodzakelijk waren. Einde feestweek/weekend....Euhh, neen hoor, volgende zondag hebben we nog is een familiefeest ter ere van haar 18de verjaardag en dan pas is het feesten echt gedaan.
Vandaag, maandag, heb ik de tijd gehad om mijn huis wat op te ruimen, de was af te werken en verder ben ik gaan brunchen met Micheline en op zoek gegaan naar verjaardagskaarten, alle verjaardagen zijn nog niet gepasseerd, kadootjes gezocht voor een vriendin die half december naar Frankrijk verhuist en met Danna op zoek geweest naar nog meer chocolade om op te sturen naar Colombia.
Ooh ja, voor ik het vergeet...we hebben een mega doos ontvangen vanuit Colombia, zie foto in bijlage. Een doos vol met chips, chips, chips, chips in alle soorten en alle smaken. Voor mij zat er een kruid in dat wordt gebruikt in de typisch Colombiaanse soep die ik een dezer ga maken.
Onze doos staat nu ook klaar om te versturen, hopelijk wordt er niets uitgehaald bij de douane controle, blijkbaar wordt alles geopend en ontbreekt er al eens iets. Vandaar dat we er een blad gaan inplakken met de volledige inhoud op. Het zal daar smullen worden !
Het was weer een gezellige woensdag want ik heb maar een half dagje gewerkt. Op de middag een lekkere lunch met Micheline en in de namiddag van winkel naar winkel getrokken voor het verjaardagsdineetje morgenavond voor Gita.
Het klinkt melig en ik kan er moeilijk over zwijgen maar het doet me heel wat dat ze morgen 18 wordt. Ik loop al een hele week super emotioneel rond en tegelijkertijd dol enthousiast.
Afgelopen zondag hadden we al de surprise fuif die heel geslaagd was. Ze wist echt van niets. Het was een geslaagde avond.
Morgenavond heb ik een menu speciaal voor haar gekozen met allemaal lekkers dat ze graag eet. Op zo een dag mag dat en zullen we er allemaal van genieten.
Ze heeft al een heel groot kado gekregen van mij en haar papa samen maar toch heb ik mij nog laten verleiden tot enkele extra's ;).
Dezer dagen is er maar één persoon belangrijk en dat is Gita !! In bijlage een foto van mij de dag voor de bevalling......
Het zijn drukke dagen, heel drukke dagen....Nee nee niet op het werk, dat is een andere drukte. November is bij ons een verjaardagsmaand waarin drie kwart van onze vrienden-en familiekring verjaren.
We hebben er al een paar achter de rug maar de belangrijkste dit jaar, is de 18de verjaardag van mijn dochter, Gita. Hoe kan dit zo snel zijn gegaan, ik snap het niet 18, nu al ! Iedereen die me kent weet dat zij het allerbelangrijkste in mijn leven is. Mijn reden van bestaan, ja dat klinkt wel heel zwaar maar eerlijk ik zou niet weten wat te doen zonder haar. Natuurlijk haalt ze soms het bloed vanonder mijn nagels, heb ik al is een slapeloze nacht door haar, ben ik soms ongelooflijk ongerust als ze vergeet te sms'en dat ze thuis is na een avondje stappen of ben ik woedend door iets dat ze mispeuterd heeft. Tegelijkertijd ben ik super super trots op de aangename jongedame die ze geworden is.
We zijn ondertussen al een kleine 16 jaar met z'n tweetjes en dat creëert een diepe, exceptionele band. Misschien zelfs een beetje een te hechte band, zo zei iemand me dat is ooit......ieder zijn mening. Het is moeilijk loslaten, ben ik volledig mee eens maar sinds enkele jaren leef ik ook mijn eigen leven en heb ik een geweldige vriendenkring waar ik voor alles bij terecht kan en dat is wederzijds.
Ik kan dus met overtuiging zeggen dat ik een goede balans heb gevonden tussen gezinsleven en eigen leven ;) .
Ik had een paar Posts geleden gezegd dat ik zelf nog een paar to do/wish for things op mijn lijstje heb. Momenteel heb ik weer eentje kunnen doorstrepen. Ik heb mijn eerste en tevens laatste tattoo. Ik wou het al een tijdje, heb er goed over nagedacht en ben er daarna voor gegaan hahahaha. Gita staat vereeuwigd op mijn pols, zie bijlage foto. Het was de pijn waard !
Gisterenavond stond er weer een surprise op stapel...verrassingsfeestje voor Gita! Missie geslaagd want ze was zo overdonderd dat ze het eerste uur rondliep alsof ze stoned was. Het is een geweldige nacht geworden en naast de nuchtere ouders was de rest allemaal dronken. De enige die zich heel de avond heeft verveeld is Danna, die in een hoekje zat en heel de nacht aan het chatten was met vriendinnen en totaal geen moeite heeft gedaan om erbij te horen, niettegenstaande dat iedereen zelfs Gita haar heeft proberen te overtuigen. Ik vond het jammer, ben toch wat teleurgesteld in haar en vond het eigenlijk een beetje onrespectvol tegenover Gita.
Om drie uur vanochtend hebben we het feestje afgerond en een uurtje later lagen we allemaal in ons bed. Blijkbaar hebben sommigen een paar keer boven de pot gehangen, ja volwassen zijn maar toch nog niet zo volwassen, lol.
Een paar uur geleden zijn de meisjes en een paar vriendinnen richting Offerandestraat, Antwerpen getrokken voor de zoektocht naar een partyjurk. Volgend weekend staan er twee party's op de verjaardagsplanning van onze jarige en dan is een nieuw jurkje nodig he.
Ik lig ontspannend in de zetel, rust rondom mij, koffietje naast mij en wachtend totdat ze terug zijn met hun aankopen.
Vandaag had ik het ongeluk te moeten werken. Aanstaande maandag zijn we gesloten dus weet je op voorhand dat het heel druk zal worden.
Onze winkelmanager, zo noemt dat in het schoon Nederlands, had voor het werkvolk lekkere koffiekoeken meegebracht. Het is echt een schat van een vrouw, altijd opgewekt en vriendelijk en voor een vraag kan je altijd bij haar terecht. Na een tas koffie en al die zoetigheid waren we klaar om er een lap op te geven
Het was gigantisch druk en dit bij alle diensten. Om 12u zaten we nog met 25 wachtenden bij ons, 30 bij bevolking II en 18 bij de vreemdelingen. We zijn open van 9u maar iedereen komt om 11u binnen, ook al zien ze en wordt er gezegd aan het onthaal dat er een wachttijd is van minstens een half uur. Een uur langer openhouden is zeker geen optie daar ze dan nog later binnenkomen.
Het enige wat wij kunnen doen is rustig blijven, vriendelijk zijn en voortdoen. Ik ben om 13.15u buiten gestapt en daarna heb je niet veel zin meer om nog iets te doen. Spijtig genoeg kan ik nadien niet altijd ontspannen, de boodschappen moeten gedaan worden en nog zoveel meer...........
Vrijdagavond was de jaarlijkse prom night. Ik ga al jaren. Vroeger, toen ik nog bij mijn vader werkte, werden we jaarlijks uitgenodigd en ontvangen als VIP'S. Eten en drinken à volonté, goeie plaatsen maar meestal met een hoop dikke nekken bij mekaar die alleen maar kwamen om zich te bezatten en eigenlijk niet genoten van de muziek. Begrijp me niet verkeerd , ik was heel dankbaar dat ik erbij mocht zijn maar voor mij was de muziek het belangrijkste. Ik vind het nog altijd even fijn om te gaan ook al is het de 15de of 16de keer.
Sinds enkele jaren ga ik meestal met mijn broer, petekind en soms gaan er nog andere vrienden mee. Gita vindt het gegeven niet zo leuk en blijft meestal thuis. Dit jaar is Danna ook meegegaan, ze had van Gita gehoord dat het niet leuk was en er teveel klassieke muziek werd gespeeld en kreeg zo een verkeerd beeld van de avond. Eigenlijk kan je je niet inbeelden hoe het echt is als je het nog niet gezien hebt. Je moet inderdaad van een philharmonisch orkest houden maar als je als artiest met zo een orkest kan samenspelen moet dat fenomenaal zijn. Ik zou het een hele eer vinden moest ik worden uitgenodigd, als ik een fantastisch artiest was tenminste, lol.
Anyway, wij waren er en iedereen vond het mega. Gloria Estefan zong zelfs een paar liedjes in het Spaans wat Danna geweldig vond.
Ik kijk al uit naar de 30ste editie volgend jaar !!!
Moet er nog water zijn, voor mij is het genoeg maar ze blijven regen geven tot zeker volgende week. Al een geluk dat ik een goei regenbroek heb om naar het werk te fietsen zodat ik toch een beetje droog blijf.
Danna is ondertussen thuis van Nederlandse les en dit helemaal doorweekt en bibberend van de kou.
Ik had avondloket vandaag en het was heel rustig, waarschijnlijk door het natte weer. Op zo een rustige avond is er altijd extra tijd voor een babbeltje met de burger. Het ene verhaal al wat grappiger, spannender, tragischer of verdrietiger. Ik vind het nog steeds plezant, het loket doen. De meeste burgers zijn over het algemeen vriendelijk af en toe krijg je is een tegenwerkende burger maar als je die met de nodige vriendelijkheid en respect behandeld, verontschuldigd hij of zij zich snel. Heel af en toe wordt er is iemand echt agressief en dan moet al eens de politie erbij worden gehaald.
Meestal als ik avonddienst heb ga ik met een paar collega's eten bij Fanterlok, Vismarkt te Mechelen. Je kan daar een lunchmenu eten en op donderdag is het altijd steak, saus en frietjes en dit voor 10,50. Na de lunch zitten we zo dik dat we liever een dutje doen dan terug aan het werk te gaan.....ssstttt....niet voort vertellen he !
Gita, Danna en Tom moeten op zo'n avond zelf voor hun eten zorgen, nu ja zorgen, een pizza in de oven zetten of lasagne opwarmen is nu geen culinaire hoogstand, al hebben ze al is spinazistoemp met worst op hun menu staan.
Grappig dat Maryline, die in Ecuador zit en een ongelooflijke, grappige en spannende blog heeft klaagt dat ze bijgekomen is. Ze eet veel meer dan normaal. Zo is dat ook voor Danna, die een verschrikkelijke zoetebek is. Ze kan nog amper in haar broeken en vindt zichzelf dik. Waar ze dat haalt is me een raadsel maar haar gezicht staat inderdaad wel ronder maar voor de rest is ze nog steeds mager hoor.
Ze kan sporten via sport at school, waarmee ze verschillende sportdiciplines kunnen uitproberen in een aantal sportcentra maar helemaal alleen is dat niet leuk. Niemand van de klas heeft zich ervoor ingeschreven. Volgende maandag gaat ze nog is zumba volgen en ik ga een gratis les proberen te ontfutselen dan kunnen we samen zumbaën, lol. Alvorens het zover is gaan we nog een goed pak frieten eten hahahahaha.
Ik ga nu de trap nemen naar mijn bed, is dat geen sport :))
Woensdagen zijn de laatste tijd geweldige dagen voor mij. Verleden week was dat zo en vandaag ook en daar is een simpele verklaring voor:
Het is een verlofdag !!!
Geen stress, geen vroeg uur van opstaan, genieten van een lekker ontbijt....het hoort er allemaal bij en dit in het midden van een werkweek.
Na het lekker ontbijt samen met Kathleen zijn we nog even het stad ingeslenterd voor wat kleine boodschappen. Op de middag heb ik Danna van school afgehaald en zijn we naar de bank gegaan waarna we samen met Micheline zijn gaan lunchen. Met Micheline aan de tafel is het altijd fun en dat was vandaag ook zo, zelfs Danna lag krom van het lachen.
Om het shitty, regenachtige weer te vergeten zijn we in de match een lekker dessert gaan kopen en zijn we thuis in de zetel gedoken met een dampende kop thee en een aflevering van Tom Waes op reis. Het ging over Colombia en zo heeft Danna weer een beetje meer over haar eigen land geleerd.
Voor het avondeten waren we maar met twee en had ik iets speciaals op het menu. Enkele maanden geleden had ik van Tom, vriend van Gita, pasta in de vorm van penissen gekregen. Hilarisch, zoveel penissen op je bord maar ze smaakte heerlijk in Bolognaise saus en we hebben er een paar foto's van genomen.....heel grappig !
Enzo komen we weer aan het eind van een plezante, grappige, ontspannende maar regenachtige dag! Het leven kan toch fijn zijn, nietwaar ;)
Ik zit in een sleur...een herstsleur die stilletjes naar wintersleur gaat. Opstaan , werken, eten, slapen. Af en toe komt er is iets spannends tussen maar in deze donkere tijden leef ik een beetje in rustmodus wegens te donker en te koud buiten.
Al een geluk dat er heel veel verjaardagen zijn tijdens deze Novembermaand zodat we af en toe is kunnen feesten, alhoewel dat dan weer niet goed is voor de geldbeugel. Deze maand zal er diep moeten gegaan worden in diezelfde geldbeugel daar Gita 18 wordt. Danna heeft haar 18de verjaardag nog thuis gevierd met heel veel verrassingen en feestjes bij vrienden en familie, zij vond het heel leuk allemaal.
Je wordt maar één maal 18 en dat moet natuurlijk met toeters en bellen gevierd worden.
Overmorgen en een paar dagen later verjaren er twee vriendinnen van me en dan is het altijd zoeken naar het ultieme verjaardagskaartje. Ik maak er echt een sport van om een kaart te zoeken dat echt bij hen past. Ik hou niet van e-cards, ik hou van de echte mooie kaart met pakkende tekst, of ik schrijf er zelf een tekst bij. Ikzelf heb trouwens ook niets liever dan een toffe kaart voor mijn verjaardag.
Een tweetal weken later verjaren er twee collega's en dan is het mijn beurt en die van mijn schoonzus. Zoals ik al zei, heel veel verjaardagen deze maand.
Begon ik deze blog nu niet met de zin, ik zit in een sleur.....
