18-05-2008 om 13:08 geschreven door Adriaan  

Hallo België,

Voor de laatste keer en traditioneel op zondag, een update.

Het einde is in zicht en ik ervaar hierbij een dubbel gevoel. Enerzijds kijk er naar uit om terug naar huis te keren, anderzijds vind ik het jammer om Afrika te moeten verlaten.

We zouden nog zoveel kunnen bereiken in de school, we moeten afscheid nemen van de kinderen en het lerarenteam en Gambia is in alle opzichten van het woord een warm land.

Het leven is hier erg aangenaam en zo anders dan in België. Hoewel er hier veel armoede heerst, komen de echte waarden van het leven meer tot hun recht.

In vergelijking met Gambia leven we in een prestatiegerichte, materialistische consumptiemaatschappij waarin het soms lijkt dat je nog maar weinig tijd hebt om echt te leven…

Helaas bevinden de mensen van wie we houden zich in België.

Deze ervaring heeft ons verrijkt, ons sterker gemaakt en heeft onze kijk op het leven gewijzigd.

Deze week gaan we nog naar school om de laatste puntjes op de i te zetten en hebben we een afscheidsfeestje georganiseerd. En er moeten nog souvenirs gekocht worden!

Ik kijk er naar uit om jullie allemaal terug te zien en om jullie onze verhalen te vertellen.

En ik kan je verzekeren dat de pittige details nooit op deze blog verschenen zijn…

Groetjes aan iedereen (mama’s en papa’s, familie, vrienden en vriendinnetjes, Mexx- crew en Jana en Vincent)

Annelies(schrijfster) en Adriaan

18-05-2008 om 13:06 geschreven door Adriaan  

13-05-2008 om 20:15 geschreven door Adriaan  

13-05-2008 om 20:05 geschreven door Adriaan  

Hallo beste vrienden van de blog. We zijn hier opnieuw met meer nieuws over uw teerbeminde zoon of deel van uw dochter. Met ons gaat het alleszins heel erg goed en we hopen dat het leven daar ook zo verloopt. We zitten nu aan het einde van de observatieweek en morgen, maandag begint de stageweek. Nu begint de echte praktijk, wat zonder enige twijfel erg boeiend zal zijn.

Deze week hebben we naast observeren, natuurlijk ook enkele uitstappen gedaan. Zo zijn we donderdag met de hele groep naar Kembudjé (meer inlands) gegaan. Daar was er geen frisse zeebries en de hitte sloeg toe. Op de valreep konden we gered worden door het verkoelende water rond de mangroves. Ook hebben zijn we de plaatselijke school gaan bezoeken en hebben we gegeten (uit een grote schaal met enkel je rechterhand) bij een gastfamilie. Een heel fijne ervaring.

Gisteren zijn we dan ook het plaatselijke nachtleven eventjes gaan verkennen in Westfield(minder toeristisch). Een zeer speciale ervaring, mede door de man die steeds minder en minder kleren droeg...
Natuurlijk,zoals elke goede student,waren we opnieuw actief rond 8 uur. 

Tot zover dit verslag beste bloggers. Dag vriendjes, dag vriendinnetjes, tot de volgende keer maar weer.

Annelies en Adriaan.

27-04-2008 om 17:02 geschreven door Adriaan  

Beste Belgen daar wonend in die stede Aalst, Ninove en omstreken,

Het gaat hier wel met uw teerbeminde zonen en dochters en ondanks het verlies van enkele ledematen, blijft het mooie Gambiaanse leven ons toelachen. De dagelijkse warme zon en de koudere nachten stellen ons in staat een chocoladebruine kleur te kunnen combineren met een ( en de ene dag wat beter dan de andere) welverdiende nachtrust. Het leven gaat hier door op een relaxte manier: wat vandaag niet opgeruimd wordt is voor morgen of de toekomst. Een mooie manier van leven dus waar een student zich zeker kan in vinden. Laat u echter niet vangen door deze uitspraken, er wordt hier wel degelijk gewerkt. Deze week begint de observatieweek, waarin wij de werking ende het leven van een rond de school van dichtbij zullen ervaren. We zijn er dan ook van overtuigd dat in deze week de echte ervaring pas begint en hopen hier veel uit de kunnen leren.

Tot zover dit korte nieuwsbericht from the smiling coast, where it’s nice to be nice.

Adios.

21-04-2008 om 23:03 geschreven door Adriaan  

20-04-2008 om 14:33 geschreven door Adriaan  

Nangadef,

Het is al eventjes geleden, maar internet en elektriciteit zijn hier niet evident.

We weten niet goed waar te beginnen, we hebben deze week al zoveel  meegemaakt en gezien. Eens we terug thuis zijn, zullen we alles in geuren en kleuren vertellen. En dan nog, je moet het hier zelf meemaken om het te begrijpen. De eerste dagen doe je zoveel indrukken op die je moet verwerken, maar nu vinden we alles al meer “gewoon”. Ook de plaatselijke bevolking schrikt al niet meer wanneer ze ons zien aankomen. Enkelen kennen ons bij naam. We hebben zelf Afrikaanse namen gekregen (ik heb de mooie naam Bintu gekregen, Adriaan heeft de eer de naam Mata te mogen dragen)

We hebben al heel wat van het land te zien gekregen (ook door al twee de weg kwijt te zijn….)

We zijn eergisteren naar de markt geweest en dat was een hele ervaring. De marktkraampjes (een vrouw op een krukje met een houten plank voor haar) stonden opeengehoopt naast elkaar en er heerste een mengeling van geuren van vis, vlees en specerijen wat niet echt goed rook. Annelies is haar benen kwijt en ik een arm, maar we hebben ze toegebrand, dus geen probleem. Typen gaat daardoor wel iets moeilijker. (tot zover dit intermezzo van Adriaan Borms)

Gisteren rook het ook al zo lekker toen we naar een vissersdorpje geweest zijn, genaamd Tanjé. Een onvergetelijke ervaring. De armoede was daar echt schrijnend en ik denk dat iedereen daar wel een moeilijk moment heeft gehad. Zo was daar een jongetje en hij smeekte me om voor hem een voetbal te kopen. Ze denken dat voetbal hen rijk kan maken….

Nog zo een misvatting die hier leeft, is dat in België het geld aan de bomen groeit. Sommigen willen zelfs hun kind meegeven aan ons, omdat het zo meer kansen krijgt.

Alles is hier dik oké en we amuseren ons wel.

Veel groetjes aan iedereen en een dikke zoen voor Jana en Vincent.

Annelies en ook een beetje Adriaan

20-04-2008 om 14:21 geschreven door Adriaan  

Deze morgen zijn we geld gaan wisselen in de bank. We kwamen allen uit de bank met een stapel bankbriefjes aangezien er enkel briefjes bestaan van 100 en 50 dalasis (en de meeste hadden zo een 500 euro gewisseld, goed voor 14450 dalasis). ’s Middags zijn we gaan eten in de stageschool ‘The Swallow’. Het is er de gewoonte te eten uit een grote rond kom met enkel en alleen een lepel en verschillende mensen. Een nieuwe, maar leuke ervaring.

Deze middag zijn we de zee gaan opzoeken. Na lang zoeken, met enkele omwegen in een nieuw ontdekt dorpje ‘Bakau’ hebben we toch enkele mooie uitzichten gehad op de Gambiaanse kustlijn. Een fikse wandeling en een korte taxirit later waren we terug in het guesthouse. Nu wacht ons nog kip met curry, weer zo een plaatselijke specialiteit .

Adios, beste blogvrienden … tot de volgende post.

Annelies en Adriaan

14-04-2008 om 23:23 geschreven door Adriaan  

Onze Gambiaanse gsm nummers zijn;

Annelies.+220 7545764
Adriaan. +220 7545762

14-04-2008 om 23:16 geschreven door Adriaan