Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Via deze blog kunnen jullie mij gedurende drie maanden volgen in Zuid-Afrika. Ik zal hier af en toe een berichtje posten of een paar foto's achterlaten. Maar laat gerust zelf eens een berichtje achter voor mij zodat ik weet dat ook jullie het goed stellen!
Bedankt voor jullie reacties op mijn blog. Jammer genoeg heb ik hier niet veel internettoegang. Het is de eerste keer dat ze toegang hebben op school!
Ik stel het hier goed. Liesbeth en ik hebben elkaar gevonden ;-) We verblijven samen bij Cyrilene en Craig. Ze is onze ZA mama! Ze soigneren ons enorm! Ze hebben 2 kindjes, Chesney 10 jaar en Chad bijna 3 jaar. Het zijn schatjes!!!
ZA is een prachtig land. Ik ben er verliefd op aan het worden. Het weer is zalig heet en zonnig, af en toe een fikse regenbui. De mensen zijn zo vriendelijk. Het landschap is fenomenaal. We ontmoeten elke dag nieuwe mensen. En we hebben al veel avontuurlijke dingen gedaan. Braaien is hier hun favoriete bezigheid. Ze doen dat dan ook wekelijks (voor de belgen onder ons is braaien ZA voor BBQ).
Het lesgeven valt wel mee. De klassen zijn groot: 40 lln ong. Overwegend kleurlingen. Het is zwaar maar verrijkend!
Bedankt voor alle berichtjes. Jullie moeten je dus geen zorgen maken, want zoals je kan lezen heb ik hier de tijd van mijn leven!!!
Dikke zoen van jullie Zuid-Afrikaanse schoonheid Gael xxx
Hier ben ik weer. Blijkbaar is het internetprobleem op school opgelost en kunnen we dus wat vaker op internet. Dat is tenminste tot er opnieuw een electriciteitspanne is (wat hier elke week voorvalt; electriciteitstekort is naast criminaliteit grootste probleem in SA). Maar dat kan ook gezellig zijn, want dan worden alle kaarsen uitgehaald en kan je niet anders dan gezellig babbelen bij kaarslicht. Er is ook maar 1 computer voor alle leerkrachten op school en leerlingen hebben al helemaal geen toegang tot computers.
Maar nu heb ik tijd om even een grondig verslag te geven van de voorbije maand (jeetje, ik ben hier al een maand). Ik ben hier zoooo graag. Mensen behandelen je zo goed. Het is hier ook lekker weer. Het is Liesbeths verjaardag vandaag en voor het eerst kan ze die vieren in de zon. Een trui of een vest hebben we hier nog niet nodig gehad. En in lange broek zweet je je meestal te pletter.
Ik heb al zoveel meegemaakt. We zijn al eens naar het birdpark geweest waar ze zoveel verschillende dieren hebben. Het was zo`n mooie dag. We zijn ook al naar het Lionpark geweest. Daar kon je welpjes aaien, giraffen voederen (die waren zalig; we hebben toffe foto`s en ik hoop er volgende week een paar op de blog te kunnen zetten), en er was een game drive door het park zelf waar je in contact kwam met zebra`s, struisvogels, luipaarden, ... En vooral heel veel leeuwen. Het was eigenlijk een mini-Krugerpark. We hebben al ontzettend veel gebraaid (BBQ) met heel wat verschillende mensen. Oa met vrienden van Roger. Roger is de man (26j) waar we volgende week 3 weken bij gaan verblijven. Hij woont heel afgelegen op de top van een berg omringd door een reservaat. We hebben al een mooie wandeling gemaakt. Het is er prachtig. We hebben ook al gebraaid met collega`s van school. We zijn al ontelbare keren gaan zwemmen. Het is ook zo zalig om hier te zwemmen, want het is hier snikheet! En volgende week gaan we uit met vrienden van Craigs dochter. We hebben ze leren kennen op een braai (hoe kan je het raden...). Het zijn toffe mensen. Ik kijk er echt naar uit. En we gaan ook naar een krokodillenfarm volgende week. Dat wordt spannend! Dit gebeurt allemaal tijdens de weekends. De weekends zijn heel relaxed en vooral heel leuk.
Tijdens de week zijn we vooral bezig met school. We staan hier op om 5u45 en rijden dan tegen 6u30 richting school. Eerst moeten we Craig afzetten. Dan brengen we Chad naar de creche en dan Chesney naar lagere school. We komen toe op school rond 7u en ontbijten daar. Alles gebeurt hier met thee! School begint om 7u45 en eindigt om 14u30 en op woe en vrij om 13u30. Lessen worden hier periods genoemd en duren 35min. Tijd vliegt dus, want tegen de tijd dat leerlingen in de klas zijn, zitten en stil zijn is de period bijna om. Klassen bestaan uit ongeveer 40 leerlingen. De meeste leerlingen zijn kleurlingen. Het moeilijkste is ze discipline bijbrengen. Leerkrachten spenderen hier dan ook het meeste van hun tijd aan straffen uitdelen en discussieren met de leerlingen ipv lesgeven. En de leerlingen zijn echt stout. Vorige week hoorde ik van Mrs Turner dat de meeste al een gevangenisstraf uitgezeten hebben. Ze komen naar school met wapens en tijdens de weekends houden ze zich bezig met overvallen, inbraak, ... Hun ouders zijn bang om hen te straffen omdat ze hen zouden aanvallen met een mes of geweer. De meisjes worden heel jong zwanger. Sommige zijn nog maar 13j. Geen wonder dat het criminaliteitscijfer zo hoog is. Een ander verhaal: vorige week kwam de politie hier toe (zwaar gewapend en met kogelvrije vesten aan). Ik keek wss nogal geschokt en een van hen kwam ons aanspreken. Hij zei dat we geen schrik moesten hebben van hen en vroeg waar we vandaan kwamen. Hij vroeg ons mee voor een rit door Jo`burg. We waren razend enthousiast. Maar hoorden al snel van Cyrilene dat de politie hier niet te vertrouwen is. Ze nemen je mee naar een afgelegen plek om je te verkrachten. Ze verkrachten vrouwen zelf in de gevangenis. Maar we hadden hem ons nummer gegeven (in onwetendheid) en hij belde. Craig nam op en heeft hem afgescheept. Het was hilarisch.
Ok, terug naar happy things now: Onze reis naar Kaapstad en Krugerpark is zo goed als geregeld. Iedereen hier is zo lief en wil vanalles regelen voor ons. Dus ik denk dat het een onvergetelijke paasvakantie wordt. Omdat we gaan reizen met mensen van hier die ons dingen gaan laten zien die gewone toeristen nooit te zien krijgen! Ik kijk er zo naar uit!
Nu weten jullie waar ik zoal mee bezig ben. Ik heb het hier aardig naar mijn zin. De dagen gaan veel te snel vooruit. Het is hier zooooooooo leuk. Maar toch mis ik jullie allemaal. Dus ik kijk uit naar berichtjes, e-mails, ...
Hier ben ik weer. En er is veel gebeurd sinds mijn verslag aan jullie. Vorige week is er een jongen overleden die hier school loopt. Hij werd de week ervoor neergestoken op zijn weg naar huis (in het hoofd). Kan je je dat voorstellen? Iedereen was enorm aangedaan. En blijkbaar gebeurt dit elke week. Ook ontdekten we dat er 3 meisjes zwanger zijn op school. Allemaal jonge meisjes (SHAME).
Toffer nieuws is dat we vrijdag een braai hadden (alweer) met onze collegaleerkrachten. Ze vertelden ons dat ze ons graag hebben en dat wij deel uitmaken van hun grote familie. We waren zo aangedaan... Daarna zijn we uitgegaan met een paar jongens die we hier hebben leren kennen. Het was heel leuk en gezellig en vooral laat... De ideale oplossing om wakker te worden was een frisse duik in het zwembad de ochtend nadien. En daarna MC Donalds eten als ontbijt (dat is hier blijkbaar de gewoonte na het `clubben`). Zondag moesten we afscheid nemen van ons eerste gastgezin, want nu verblijven we bij Roger Redford en zijn vriendin. Toffe mensen! Ik heb moeten wenen bij het afscheid (snif).
Verder gaat alles nog altijd prima met mij. Ik leer mijn leerlingen beetje bij beetje kennen (wat handig is). Alleen de namen zorgen voor wat moeilijkheden. Het is hier nog altijd prachtig weer. Elke dag over de 30gr. En we kunnen maar niet gewoon worden aan de mooie uitzichten.
Ik hoop dat alles goed gaat in Belgie? Als iemand pikante weetjes heeft, laat die dan aub weten ;-) Verder wens ik jullie leuke, koude dagen toe!
Dit is de laatste keer dat ik aan jullie rapporteer vanuit Mondeor High school. Donderdag vertrekken we naar Kaapstad en starten we meteen onze 2 weken vakantie in Kaapstad en Krugerpark. Daarna keren we terug naar Pretoria om opnieuw de student te gaan uithangen.
Dat wil zeggen dat we ook afscheid gaan moeten nemen van iedereen hier. Dat zal zeker met pijn in het hart zijn. We zijn echt gaan houden van ons gastgezin en de school. Ik zal alles enorm missen.
Even kort wat nieuws: We zijn vrijdagavond uitgeweest. Opnieuw een heel toffe avond en opnieuw heel veel mensen leren kennen. Zaterdag was het fundag met interact. We zijn naar de ABC-kids geweest en hebben paaseieren verstopt voor hen.
Het is hier nu al 2 dagen aan het regenen en eigenlijk ook koud. Niemand is dat hier gewoon en het sucks! Ik hoop dat het snel terug betert! Ben eigenlijk al gewoon geworden aan goed weer en zon en warmte!!!
Ik zal jullie allemaal 2 weken moeten missen nu. Maar stuur gerust mailtjes of berichtjes. Wil je wel niet teveel bellen, want ik heb een enorme telefoonrekening. Dus ik vermijd het gebruik van mijn gsm!!!
Eindelijk terug berichtgeving na de lange tijd. De laatste keer dat jullie mij hoorden, was ik in Johannesburg op Mondeor High School. Daar hebben we afscheid moeten nemen van iedereen wat ons heel zwaar viel. De directrice heeft een speech gehouden en kocht ons cadeautjes. En alle leerkrachten (en leerlingen) gaven ons knuffels. We hebben een paar goede vrienden moeten achterlaten!
We zijn donderdagavond (20/03) vertrokken naar Kaapstad met de bus. We spendeerden 20 laaaaaaaaange uren op de bus. Maar dat was de goedkoopste oplossing en het was een hele ervaring. Na een lange rit kwamen we aan in Kaapstad en werden we naar onze flat gebracht (we = Liesbeth, Annelies, Bart en ik). We verbleven in Table View (ong 30min rijden van Kaapstad zelf) in een luxueuze flat. In Kaapstad hebben we vanalles gedaan en beleefd. Zaterdag zijn we naar Bloubergstrand geweest. Een prachtig strand met uitzicht op Tafelberg. Het water is er ijskoud, maar Liesbeth en ik zijn toch gaan zwemmen (dat verwondert jullie wss niks ;-)). Daarna kwam een vriend Gabriel ons oppikken en toonde hij ons Kaapstad. We zijn savonds weggeweest. Zondag hebben we Tafelberg bezocht. Het uitzicht was prachtig. De foto`s liegen er niet om. In de namiddag zijn we naar Waterfront getrokken. Dit is een gezellig stadje, maar heel toeristisch. Daar dronken we iets in `de anker`, een belgisch cafe. Maandag zijn we naar Coke Fest geweest, een festival. We zagen Muse, Korn, ... Heel tof. Gabriel en Sean namen ons mee. Dinsdag deden we een cultural tour door de townships. Dat was heel confronterend. Vooral voor Bart en Annelies, want wij bezochten ze al eerder. In de namiddag zijn we naar Dolphine Beach geweest, een strand vlakbij ons. Woensdag hebben we de hele tocht langs Kaapkust gereden en deden we oa Kaappunt, Kaap de Goede Hoop, de pinguins, ... En smiddags reden we naar Stellenbosch voor een wijntour en wijnproeven uiteraard. We zijn daar savonds gebleven en hebben Sean en Gabriel bezocht. En donderdag was een relaxed dagje, want vrijdag moesten we alweer vertrekken. Opnieuw 20uren op de bus naar Pretoria. Daar pikte Dries (onze gids, superkerel!) ons om 6u sochtends op om naar Kruger National Park te rijden. We reden nog eens 6u in de auto en kwamen aan in Krugerpark. We hebben daar iets gegeten. En de volgende 4 dagen hebben we Krugerpark doorkruist. Het was prachtig. We zagen zoveel dieren in het wild. Echt adembenemend. En Dries, onze gids, was zo een schatje. Hij heeft ons echt in de watten gelegd.
Dinsdagavond (2/4) kwamen we terug aan in Johannesburg. Nadat Annelies en Bart afgezet hadden op de luchthaven zijn we geeindigd bij ons gastgezin. We hebben daar overnacht en moesten de dag nadien afscheid nemen. Het was zo een zwaar afscheid. Chad, de kleinste, begon te krijsen van verdriet. Ook Chesney en Cyrilene moesten wenen en Liesbeth en ik hebben ook watervallen geweend. We hebben zo een toffe tijd gehad bij hen en het is echt familie geworden en het viel ons zo zwaar hen achter te moeten laten. Maar misschien komen ze ons bezoeken in Pretoria.
Nu zitten we dus al een weekje in Pretoria. Pretoria is de hoofdstad van SA en een studentenstad. We verblijven in een flat (voor 6personen) met ons tweetjes op de onderwijscampus. Er is een zwembad dat we al geregeld hebben opgezocht. Verder hebben we ook al vele gezellige avonden op ons terras doorgebracht met mensen van de campus. Het is fijn om tussen zoveel jonge mensen te zijn. Maar tijd gaat snel en binnen 17dagen zijn we terug thuis. Wauw, het is voorbijgevlogen. Maar ik kijk er ook naar uit al mijn verhalen aan jullie te vertellen en al mijn foto`s te tonen. Ik ben terug op 25 april. En ik zal savonds hoogstwaarschijnlijk in Oudenaarde te vinden zijn...
In afwachting van het vleselijke terugzien moeten jullie het dus hiermee stellen. Amuseer jullie nog in het koude Belgenland. Ik doe hetzelfde in het zwoele, prachtige Zuid-Afrika ;-)
Ik kan het bijna niet geloven, maar ik moet (met spijt) vermelden dat dit mijn laatste 10 dagen in het overheerlijke Zuid-Afrika zijn. Het is alsof het gisteren was toen we hier aankwamen, allebei om ter mottigst van de lange reis en heel nieuwsgierig naar dit toch wel onbekende land, en opgepikt werden door Dries. Nu zijn we hier al bijna 3 maanden en hebben we zoveel mooie dingen meegemaakt en zoveel fantastische mensen ontmoet. Teveel om op te noemen. En het doet zo`n pijn om die allemaal te moeten verlaten. Maar that`s life! Ok, gedaan met de cliches nu! We zijn nog lang niet naar huis en hebben het hier nog steeds naar ons zin. Even een overzicht:
Vorige week hebben we lessen meegevolgd aan de universiteit. Dat was een aparte ervaring. Lessen lijken hier nog saaier te zijn dan in Belgie (ik weet het, het lijkt onmogelijk!) Gelukkig maken de toffe medestudenten dat voor een groot deel goed. We zijn doorheen de voorbije 2 weken goeie vrienden geworden met Stephanie en Colleen. Twee heel toffe meisjes die zo goed voor ons zorgen. Ze denken echt aan alles. Ze hebben ons meegenomen naar sportactiviteiten en allerhande op de campus.
Vrijdagavond kwam er een vriend langs (Marvin) die we hadden leren kennen in Johannesburg 2 maanden geleden. Het was bijna 7 weken geleden dat we hem nog eens gezien hadden. Jammer genoeg kon Marvin Bob niet meebrengen, want die moest werken. Maar we hebben elkaar al gehoord via e-mail. We hadden een superfijne avond. We zijn eerst iets gaan drinken in een rastacafe. Ik had nog maar 2 coctails op en voelde het al in mijn hoofd. Maar ik had nog niet gegeten en had ze wel erg snel opgedronken. Jaja, ik weet het: ons Gael kan niet drinken... Daarna zijn we naar een club getrokken die Drop Zone heet. Uitgaansleven is (zoals alles hier) spotgoedkoop. Geen entree en een pintje kost minder dan 10R (minder dan 1 euro). De muziek was goed en we zijn lekker uit de bol gegaan. Daar begon er ook een jongen met mij te praten. Hij had mij blijkbaar herkend vanop de campus. Nuja, jongen is niet echt het goeie woord voor hem, huge guy is more like it. Hij was enorm. Zoveel groter dan mij en 10 keer breder. Hij speelt dan ook rugby (nr 8 voor de kenners...). En hij heet Jako. Het is zo grappig dat iedereen meteen geinteresseerd is in de Belgische studentes. Het is echt een voordeel, je start veel sneller een conversatie. Alhoewel dat de mensen hier in het algemeen meer open zijn. Jammer genoeg was de pret over rond een uur of 2. Ik werd heel ziek (waarschijnlijk van de drank). Het werd me zwart voor de ogen. Eerst dachten we dat iemand iets in mijn drank gedaan had. Het is hier nl de gewoonte dat jongens iets in meisjes hun drank doen en hen daarna verkrachten. Ze doen het zelfs voor de barman zijn neus. Je zou hier voor minder op je hoede zijn met al die criminaliteit. Maar gelukkig was ik wat beter na wat frisse lucht en een watertje. We hebben dan toch maar besloten om naar huis te gaan. Marvin is nog iets komen drinken en moest dan voort (rechtstreeks naar werk). Hij zei dat hij hoopte dat het nog geen afscheid was en dat hij ons nog eens zag voor we vertrekken. Ik hoop het ook!
Zaterdag zijn we naar een rugbymatch geweest met Stephanie en Colleen. Het was een grote match: de (Pretoriaanse) Bulls tegen de (Nieuw-Zeelandse) Hurricanes. Het was zo leuk om dat mee te maken. Jammer genoeg zijn de Bulls verloren (22-50). Daarna zijn we pizza gaan eten (ons verdriet vereten ;-)). We zijn naar Roman`s geweest en het deed ons een beetje denken aan de pizzahut. Alleen veel goedkoper: R50 voor 2 mediumpizza`s (4,5 euro). En je kon je andere pizza meenemen in een doggybag (zoals ze dat hier noemen). Leven is hier goedkoop!!! Ik zal terug gewoon moeten worden aan de Belgische prijzen.
Zondag zijn we met Stephanie en haar zus en mama gaan eten in een seafoodrestaurant. Liesbeth en ik deelden een seafoodschotel. Joh, die was enorm. Maar delicious! Alleen heeft Liesbeth het hele potje looksaus op haar eentje leegemaakt en was het resultaat ernaar : STINKEN!!! Ze heeft haar tanden meerdere malen gepoetst, maar zonder resultaat! Het was lachen. De volgende dag was het gelukkig al een pak beter/ weg (moet ik zeggen van Liesbeth :-p) Stephanies zus wil ons volgend weekend meenemen op een trip en wat kantjes van SA (Pretoria) laten zien! Tof eh! Mensen zijn hier zo vriendelijk. Ik weet dat ik het blijf herhalen, maar dat is nu eenmaal de indruk die ik steeds weer krijg.
Gisteren was een rustig dagje. We hadden geschiedenis in de ochtend en hebben de hele namiddag doorgebracht aan het zwembad. We hebben al een mooi kleurtje... Jonathan (een jongen vanop campus, coloured en uit Durban) vroeg zich zelfs af of we niet coloured waren... s` Avonds was het Serrie. Dit is een jaarlijks gebeuren waarbij de meisjes van elke residence dansen en zingen voor de jongens en de avond nadien (vanavond dus) de jongens zingen en dansen voor de meisjes. En ze hebben elk hun eigen thema (cinderella, formule 1, sixties, ...) Het is een hele competitie tussen de verschillende residences. En de groepen trekken van residence naar residence. En eigenlijk draait het maar om een ding: VERLEIDEN. Het was hilarisch om gisteren al dat testosteron in een kamer te zien. Toen je binnenkwam, kwam de hitte zo op je af. Echt grappig! En vanavond is het onze toer om verleid te worden door de mannelijke moves. Wees er maar zeker van dat Liesbeth en ik op de eerste rij zullen zitten met ons fototoestel in de hand en snoepjes gooiend naar elke cute guy (blijkbaar ook traditie). Ik kijk er al naar uit :-p
Vandaag zijn we voor het eerst meegeweest met Frank naar zijn stageschool. Vanaf vandaag zullen we ook verschillende scholen bezoeken. De 4dejaars beginnen nl met hun stage en wij kunnen mee naar hun scholen. Op die manier kunnen we verschillende scholen ervaren. Zo zijn er Engelstalige scholen en Afrikaans scholen, prive en staatscholen, alleen jongens of alleen meisjes of gemengd, alleen blank of gemengd, ... En ga zo maar door. De ene school is ook al gedisciplineerder dan de andere en heeft meer status. Je bent bv verplicht om als student deftig gekleed te zijn wat inhoudt: geen jeans, jongens in maatpak (njammie), ... Het was een toffe dag. En nu uitkijken naar een al even toffe avond!
