foto 1: onze eigenste luie huistijger Stella foto 2: papa met Luca, maar is niet mama hare grote vriend foto 3: je 3 nichtjes Febe, Jana en Nore op Jana haar 3de verjaardagsfeestje foto 4: mama ongeveer 14-15 weken zwanger foto 5: aan zee, 16 en half week zwanger foto 6: 23 weken zwanger
Mama is nu 24 weken in blijde verwachting, maar ze merkt dat ze toch al vanalles vergeet... Dus leek het haar handig om een blog bij te houden zodat onze kleine meid later alles kan teruglezen Of als mama het nog eens allemaal wil herbeleven!
Wat vooraf ging aan deze 24 weken...
Mama heeft in Augustus 2011 te horen gekregen dat ze reuma heeft, dokter twijfelt tussen artritis psoriasis of lupus (zeldzaam). Maar ze moest toen ook eens goed nadenken wanneer ze graag aan kindjes wilde beginnen. Aangezien mama pas 30 geworden was, en papa graag voor zijn 40ste (hij was er toen 37) aan kindjes wou beginnen was de keus snel gemaakt.
Maar het begon toch te kriebelen bij mama om 1st een verre reis te maken, dit wou ze al zó lang maar nooit vond ze iemand om mee te gaan. Alleen wist mama niet dat papa een beetje héél véél vliegangst heeft, en hoe ze ook probeerde en smeekte, ja zelfs kwaad werd... papa was niet te overtuigen Toen mama haar frustraties op het werk vertelde was er een collega, Natassia die spontaan zei dat ze wel wou meekomen met mij. Mama dolgelukkig en uiteindelijk zag papa ook wel in dat hij mama niet kon tegenhouden Dus is mama samen met Natassia voor 2 weken op vakantie geweest in Thailand eind November, begin December 2011! Een avontuur om nooit te vergeten en mama is blij dat ze toen zo heeft doorgezet... Stiekem hoopt ze later nog eens een verre reis te maken, maar dan met haar dochter als papa niet mee wilt
Mama heeft een positieve test gedaan na 4 keer 'proberen' op 01/04/2012. Wat was dat spannend, want vorige keer was mama ook overtijd maar was de test negatief. Ze heeft de test dadelijk aan papa laten zien, maar die kon het nog niet geloven en was een beetje afwachtend. Op 06/04 zijn we dan bloed gaan laten trekken bij de dokter en inderdaad, we waren zwanger en er was dus een klein wondertje op komst Mama kan niet beschrijven wat voor een gevoel, maar ze was opeens heel zenuwachtig en opgewonden over het feit dat er iets aan het groeien was!! Mama heeft in het begin bijna nergens last van zwangerschapskwaaltjes gehad, was ze héél blij om.
1ste echo bij Dokter Boes dd woensdag 02/05/2012. Volgens de dokter was mama nu 8 weken en 3 dagen zwanger, alles zag er goed uit. Maar onze kleine meid was nog maar zo groot als een garnaaltje! Na de echo was het ook voor papa voor echt
Alleen 2 dagen na de echo kreeg mama opeens last van uitslag, ze is op 03/05 naar de huisarts geweest die haar iets heeft voorgeschreven. Maar in het weekend stond mama bijna volledig vol. Dit had ze nog nooit meegemaakt, zelfs de huisarts wist niet meer wat hij moest doen. Mama en papa waren een beetje in paniek, want ze hadden schrik dat het kwaad kon voor de baby. Huisarts heeft mama ziekeverlof gegeven, want haar voeten zaten onder de dikke blazen die opensprongen door het dragen van schoenen. Woensdag zijn we gelukkig bij een dermatoloog kunnen langsgaan die vrij spreekuur had... volgens de dermatoloog had mama een allergische reactie op iets gedaan, tot nu toe weten we nog altijd niet wat dat geweest zou kunnen zijn. Mama moest van de dermatoloog nog eens een extra week thuisblijven om te rusten en alles goed te verzorgen! Wat waren mama en papa blij toen het langzaam maar zeker beter werd met de uitslag, want het was echt niet om aan te zien
2de echo bij Dokter Boes dd dinsdag 29/05/2012, onze kleine meid zat goed op schema en alles zag er volgens de dokter weer goed uit. Ook de nekplooimeting was in orde.
3de bezoekje was deze keer bij de vroedvrouw dd dinsdag 26/06. Mama en papa hebben voor de 1ste keer het hartslagje gehoord, manman wat ging je tekeer maar blijkbaar is het heel normaal om 150/160 slagen per minuut te halen.
3de echo bij Dokter Boes dd woensdag 25/06/2012, een heel belangrijke echo ofwel de 20 weken echo. De dokter heeft op een geavanceerde machine al je organen bekeken, en weer zag alles er goed uit. En ja, we kregen eindelijk te horen of je een meisje of jongentje zou worden De meeste mensen die je mama kende, waren er van overtuigd dat je een jongetje ging worden... mama droeg haar buik naar voren, mama straalde, mama was niet ziek, ... dus iedereen had het mis want je bleek een meisje te worden. Mama was in de wolken, want ze had al lang gezien dat er hele leuke babykleertjes voor meisjes zijn, meer als voor jongens Tot nu toe heeft mama zich nog kunnen inhouden met kleertjes kopen, maar ze kijkt al uit naar de dag dat ze zich eens kan laten gaan... papa is al gewaarschuwd dat hij mama soms een beetje moet intomen
Oh ja, we zouden nog vergeten te melden dat mama al vanalles voelde toen ze bijna 19 weken was, het was net of er vlindertjes in mama haar buik zaten. Toen mama op een keer na het werk naar huis reed, was je haar aan het kriebelen want ze moest spontaan giechelen van al dat gekriebel. Ondertussen zijn we 24 weken ver en is er al veel meer leven in de brouwerij!! Papa heeft wel nog niet de kans gehad om je ook te voelen als je aan het bewegen zijt, om 1 of andere reden stop je spontaan met bewegen als we een hand op mama haar buik leggen. Maar we geven niet op en blijven proberen Terwijl we dit hier allemaal aan het schrijven zijn is er nog 1tje actief hier beneden in de veilige buik!
Ook zijn mama en papa beginnen na te denken over namen, alé mama heeft een beetje achter papa moeten zitten Van je peter Frank en tante Wendoline hadden we een boek meegekregen met allemaal namen, en daar zijn we dan beginnen in te kijken. Als het van je papa zou afhangen kwamen onderstaande namen in aanmerking (mama is er nog altijd niet goed van dat papa dit effectief mooie namen vindt?! ze vindt het nog steeds hilarisch) - Anissa - Amia - Amila - Benita - Binte - Saske - Silva - Tyra
Mama haar voorkeur ging uit naar: - Rosalie of Rosalia, of Rosaline - Mila - Marie - Elisa - Elise - Lisa - Line / Lene / Lina - Laurien - Ella
Je ziet, mama en papa hebben dus nog heel wat knopen door te hakken!! Hoewel papa 1 naam op het lijstje van mama mooi vond, en dat is Lina maar dan maakte papa er weer Elina van... Voorlopig zijn we er dus nog niet uit. Wie weet komen we wel nog een héél andere naam tegen
Zo, nu heeft mama wel het belangrijkste verteld maar wat ze vergeten is zal ze later nog wel vertellen.
Terwijl we dit hier allemaal aan het schrijven zijn is er nog 1tje actief hier beneden in de veilige buik!
