Pff, waar te beginnen. Ik heb echt een rotweek voor het moment!
Maandag
Half 9 Duits, niets speciaal gebeurd.
Elf uur laatste les Frans: saai!
Dan 3u pauze gehad. Na die pauze heb ik normaal lbm maar we hadden met het groepje van ps afgesproken dan te vergaderen dus ik zou mijn les skippen. Natuurlijk was iedereen vergeten dat we hadden afgesproken en heb ik voor niets mijn les gemist!
Dinsdag:
Heel de dag les gehad, niets productief gedaan.
Dinsdagavond zou ik om 21u30 naar Harry Potter gaan kijken met enkele Spanjaarden. Stipt om 21u sta ik, zoals afgesproken aan de cinema. 10 minuten later krijg ik een smsje om te zeggen dat zij ook eindelijk zijn aangekomen en om te vragen waar ik ben. Blijkbaar stonden zij aan een andere cinema. Ik dus heel die buurt beginnen rondzoeken, nog vijf andere cinema's tegengekomen om uiteindelijk een sms te krijgen, 5 minuten voor de film begint, dat ik wel aan de juiste stond en dat ik terug naar daar moest komen. Natuurlijk hadden zij ondertussen al allemaal een ticket gekocht dus kon ik alleen in de rij gaan aanschuiven voor een ticket. (Diegenen die mij kennen weten dat ik stiptheid heel belangrijk vind en dat ik slechte organisatie haat!).
De film was gedaan om 0:10, maar de laatste metro hier in Parijs (door de week) vertrek om half 1. Aangezien ik nog moest overstappen ben ik dus onmiddellijk doorgegaan want niemand moest mijn buurt uit. Ik stap op de metro, stap af in 'champs-elysées clemencau' en wil daar overstappen naar lijn 1 die mij tot kort bij huis zou brengen. Kom ik aan de trap, is die afgezet en hangt daar een bord dat lijn 1 'snachts na 23:15 wordt gesloten omwille van werkzaamheden! Daar stond ik dan. Geen tijd meer om een andere metro te nemen, geen geld voor een taxi, ... Te voet dan maar! Alleen zat ik nog met een tweede probleem: mijn foyer sluit om half 2! Ik dus gesnelwandeld van champs-elysées tot aan mijn foyer, in 45 minuten was ik daar en dus net op tijd binnen. Natuurlijk was ik heel bang, zo helemaal alleen naar huis wandelen, zo'n lang stuk, geen kat te bespeuren! Ik had me voorgenomen om niet door 'jardin les Tuilleries' te wandelen maar langs de Seine te blijven omdat daar nog auto's rijden, maar toch...
Woensdag:
Door de dag thuis gebleven en voor school gewerkt. 's Avonds was het 'gossipnight' met Jenny & Kristina en deze keer hadden we bij Jenny afgesproken. De avond zelf was zoals altijd heel leuk, maar toen moest ik dus het openbaar vervoer weer naar huis nemen!
Om naar Jenny te gaan neem ik altijd lijn 7 en stap ik over op de tram dus om naar huis te gaan de omgekeerde volgorde. Ik dus naar de tram gewandeld en Kristina naar de rer aangezien dat sneller is voor haar. Kom ik aan de tramhalte aan, moest ik nog 15 minuten wachten op die tram! Ik besloten van dat niet te doen, terug gewandeld naar het rer-station omdat er veel meer rer's rijden. Kom ik daar aan moest ik nog 9 minuten wachten op die stomme rer! Ondertussen had ik dus mijn tram gemist dus zat er niets anders op dan dit keer wel te wachten.
Na 6 minuten komt er ineens een vreemde kerel langs mij zitten, begint daar tegen mij te praten. Echt niet leuk! Ik wou gewoon naar huis en zat tijdens het wachten rustig mijn boekje te lezen. Ik heb hem een vijftal keer gevraagd mij met rust te laten (wat hij dus niet deed!) Toen ben ik in de trein dus expres in een drukker gedeelte gaan zitten naast een andere man en toen heeft hij eindelijk de boodschap begrepen en is hij na een tijdje ergens anders gaan zitten.
Daarna moest ik dus nog eens 20 minuten stappen tot aan mijn foyer. Tegen dat ik in mijn bed lag was het dus 0:15 (ik was om 23u bij Jenny vertrokken!! Dat duurt normaal een half uur om daar te geraken.)
Donderdag:
's Morgens word ik om 10u wakker gemaakt door het brandalarm. Ze hadden twee dagen geleden briefjes opgehangen dat er vandaag iemand het alarm zou komen controleren en dat we dus konden verwachten dat dat rond 10u zou afgaan, wat dus heel stipt het geval was.
Ok, opgestaan, wat voor school gewerkt en om 13u besloten mijn was te gaan doen. Ik had alles gesorteerd en heb besloten drie machines te draaien (aangezien ik niet meer kleingeld had), waaronder 1 met mijn beddegoed.
Ik dus vol goeie moed naar beneden, ik had ook mijn laptop mee naar beneden genomen zodat ik nog wat voor school kon werken ondertussen. Ik steek mijn ondergoed, pyama en joggingbroek in één machine, doe zeep in het juist bakje en steek mijn beddegoed samen met mijn witte was in het andere machine en doe ook daar zeep in het bakje. Ik sluit de machines en duid aan welk programma ze moeten draaien. Steek 6 in het ding tegen de muur en wil het eerste machine starten. Beweerd dat ding dat de deur niet goed gesloten is. Ergens zit er dus een storing en die machines werken dus niet. Het enige probleem is: ZE GAAN OOK NIET MEER TERUG OPEN!! Mijn was (beddegoed!!!) zit dus opgesloten in het wasmachine. Ik dus naar de acceuil, die vrouw komt mee kijken en zegt mij dat ze iemand gaat bellen. Ik zet mij aan de tafel in de refter. Opeens weer het brandalarm! Iedereen blijft gewoon zitten aangezien het was aangekondigd vandaag dat er testen gedaan zouden worden. Opeens komt die vrouw van de acceuil aangelopen: "Dit is echt! Er is vuur! Allemaal evacueren!!!" WTF! Ok dan, wij naar buiten! Had de kok dus iets in brand laten schieten met echte vlammen als gevolg. De poolse (echt stereotiep, heel grappig) poetsvrouw kwam ook aangehold en die heeft blijkbaar het vuur gedoofd. Na een tijdje mochten we dan terug binnen. Ik zit bij courtney aan tafel terwijl zij aan het eten is. Opeens hoor ik een brandweerautosirene! Komen daar opeens 4 brandweermannen volledig in pak met zuurstofflessen op hun rug en al binnen gelopen. Die hebben dan vijf minuten naar het vuur staan kijken om te zien of het echt uit was en zijn dan terug vertrokken! Wat een stress!
Ondertussen was die vrouw natuurlijk vergeten dat mijn was opgesloten was! Ik dus terug naar de acceuil, die vrouw was nergens meer te bespeuren dus ik dat aan die andere vrouw uitgelegd, die met mij meegekomen, die zag ook dat er niets aan gedaan kon worden. MAAR, blijkbaar heeft de klusjesman vakantie en was zijn vervanger al naar huis! Nu zit ik dus op mijn kamer dit verslagje te schrijven in afwachting van de klusjesman om het wasmachine te maken. Ik hoop dat hij het kan repareren want mijn beddegoed moet echt gewassen en droog zijn tegen vanavond, anders kan ik niet slapen want ik heb geen reservegoed hier! Probleem is, het duurt 2 tot 3 uur om één machine te wassen en te drogen dus ik ga daar nog veel werk mee hebben vandaag!
Dit is echt een week van machteloosheid! Alles loopt fout en niets is mijn schuld dus ik kan er zelf niets aan veranderen en moet het gewoon allemaal laten gebeuren en over me heen laten komen! Plots lijken 18 dagen te veel en wil ik gewoon naar huis waar ik alles ken en mij fatsoenlijk kan uitdrukken als er iets misloopt!
Enige lichtpuntje! Mijn Sinterklaaspakje is vandaag aangekomen! Super! Een zak met chocolademannetjes, een speculoos met chocolade, chocolademunten en letterkoekjes!!! Het is allemaal serieus dooreen gerammeld (er gaat toch niets boven het paard van sinterklaas om zulke dingen te vervoeren eh!) maar het ziet er nog allemaal heerlijk uit! DANKJEWEL SINTERKLAAS! ;)
From Paris, with love
"Queen V"
|