|
Zondagavond ben ik met Rachel nog naar de film geweest. De bedoeling was om naar Narnia te gaan kijken, maar we waren te laat in de cinema dus het is 'the Tourist' geworden, wat zeker geen slecht alternatief was.
De laatste metro naar huis genomen en afscheid genomen van Courtney en Rachel want hun vliegtuig vertrok maandagochtend richting Amerika.
Maandag op tijd opgestaan en naar de directrice gegaan. Ik moet zeggen, de Franse administratie ga ik echt niet missen hoor! Nu ben ik al 5 keer bij de directrice geweest met dezelfde vraag en elke keer krijg ik een ander antwoord waarna ik weer een brief kreeg dat het toch niet in orde was en ik moest terug komen. Gisteren hebben we ons gesprek afgesloten met een nieuwe afspraak vanochtend om 9u (daar later meer over).
Na die afspraak moest ik nog naar de post. Courtney haar ouders hadden haar kleren opgestuurd, maar de post had daar taxen op aangerekend omdat ze dachten dat het nieuwe kleren waren. Haar moeder is dan gaan proberen uit te legen in het postkantoor in Amerika dat het helemaal geen nieuwe kleren waren maar tevergeefs en de tax moest alsnog betaald worden. Maar omdat zij om 6u 's ochtends de metro al naar CDG moest nemen had ze mij het geld gegeven met de vraag of ik dat wou gaan betalen, wat ik dus met plezier gedaan heb.
Door omstandigheden hebben Tobi, Fox en ik onze maandagMcDolunch verplaatst naar een maandagMcDodinner, waarna we nog een cocktail zijn gaan drinken en ieders naar huis is gegaan. Ik moet zeggen, ik neem toch echt niet graag afscheid hoor! Toen ik van jullie afscheid nam was dat anders, ik wist perfect dat ik iedereen na 4 maanden terug zou (kunnen) zien. Maar hier is dat helemaal anders, sommige van de vrienden die ik hier gemaakt heb zal ik misschien nooit meer terugzien en dat is toch een somber gevoel.
Door andere omstandigheden heb ik dus ook niet meer met Jenny kunnen afspreken om afscheid te nemen, dus van zodra ik een stageplaats gevonden heb ga ik een vlucht naar Noorwegen boeken om hen nog eens terug te zien!
Deze nacht ben ik om 0:15 beginnen inpakken. Om de een of andere reden had mijn onderbewustzijn die grens nodig... Momenteel ligt alles er nog hetzelfde bij als hoe ik het deze nacht heb laten liggen.
Mijn ouders zijn ondertussen onderweg naar Parijs en ik hoop dat het redelijk meevalt voor hen om mee te vallen omwille van de sneeuw. Nu moet ik zeggen dat hier in Parijs alle sneeuw wel ongeveer gesmolten is, maar blijkbaar ligt er in België nog wel een mooi pakje.
Na dit berichtje zal ik het laatste eens gaan inpakken en beginnen poetsen en dan is het 'au revoir' Paris.
Afscheid nemen bestaat niet
Ik ga wel weg maar verlaat je niet
Paris, je moet me geloven
Al doet het pijn...
Ik wil dat je me los laat
En dat je morgen weer verder gaat
Maar als je eenzaam of bang bent
Zal ik er zijn..
Kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
Zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam,
en ik kom eraan
Zie, wat onzichtbaar is
Wat je gelooft is waar
Open je ogen maar
En, dan zal ik bij je zijn
Alles wat jij moet doen
Is mij op m'n woord geloven
Afscheid nemen bestaat niet
Kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
Zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam
En ik kom eraan
Kijk in de lucht
Kijk naar de zee
Waar je ook zult lopen ja, ik loop met je mee
Iedere stap en ieder moment
Waar je dan ook bent!
Wat je ook doet
Waar je ook gaat
Wanneer je me nodig hebt
Fluister gewoon mijn naam
En ik kom eraan
Afscheid nemen bestaat niet
Voor de allerlaatste keer:
From Paris, with love,
"Queen V"
|
