Vlug een korte update!

Deze ochtend ging om 7u de wekker af na een korte nacht, gisterenavond kon ik namelijk niet slapen en pas om 2u ben ik naar dromenland vertrokken. Ik weet nu ook al dat ik de laatste nacht hier heel weinig ga slapen want zat er gisteren al mee in mijn hoofd dat het bijna gedaan is.

Dat terzijde was het vandaag vrijdag en dat wil zeggen: nutella bij het ontbijt! Zie eens hoe ik hier met mijn voeten op de grond blijf, dat dat het hoogtepunt van mijn week is.

Na het ontbijt ben ik dan naar school vertrokken, voor de allerlaatste keer langs de Notre Dame naar school gewandeld!

Het examen was een pak moeilijker dan ik had verwacht, maar met mijn 16/20 voor permanente evaluatie denk ik dat het allemaal wel in orde komt. Als je gedaan had mocht je al vroeger uit de klas wat dus met mijn krappe schema van vandaag zeer welkom was. 

Om 10u nam ik de metro richting de catacomben. Ticketje gekocht en naar binnen. Eerst moest je via een draaitrap 20 meter onder de grond afdalen en daarna een hele lange gang door. Die was heel slecht verlicht en ik begon al spijt te krijgen dat ik hier alleen aan was begonnen.

Opeens hoor ik stemmen, dus ik mijn pas wat versnelt om tot bij die mensen te geraken en hen even gevolgd, maar zij gingen te traag naar mijn goesting en ik hoorde de volgende stemmen al in de verte dus op eigen tempo verder gewandeld.

Op de duur werd ik ingehaald door een jonge kerel die daar ook alleen was. Aan zijn laptoptas kon ik zien dat hij ook even tussen het werk/school door naar de catacomben was afgezakt.

Tegen dat we aan het einde van de gewone gangen waren, bleven hij en ik enkel nog maar over, de rest hadden we afgeschud. Hij liep op kop en opeens stopt hij zo alsof er een vreselijke geur op hem afkomt. Dat was dus het begin van de catacomben zelf! Ik vraag dus 'oei, stinkt het daar?' en ga binnen en ruik lekker niets. Blijkbaar was hij gewoon erg geschrokken van de eerste aanblik. (Ja kijk, zo een vent moeten we niet hebben eh, ik moet ene vinden die mij kan beschermen!) Ik dus rustig door gewandeld en tussendoor wel wat mopkes gemaakt enzo. Op de duur verveelde het wel, zo van 'ja ik weet het wel, heel veel beenderen, nog iets anders te vertellen?' Maar het was wel eens indrukwekkend om gezien te hebben!

Aan het einde van de gangen zegt hij zo 'bedankt om dit samen met mij te doen' Dat vond ik wel heel lief en ik heb hem ook bedankt aangezien ik ook wel blij was dat ik niet alleen was.

Toen moesten we dus terug de trappen op naar boven en onderweg zo nog wat gebabbeld. Hij zei dat hij er van verbaasd was dat er niet meer beveiliging is, opdat niemand iets zou meenemen. Ik zeg zo 'allee, wie zou hier nu iets willen meenemen?' Hij zo 'geneeskundestudenten bijvoorbeeld, mijn ouders hebben schedels in hun praktijk en dat kost heel veel als je dat moet kopen' Oh heel subtiel hoor! Even vermelden dat uw ouders dokters zijn.

Achteraf heb ik dan teruggestoefd want we hadden het over het feit dat de trap zo smal was dus ik vertel dat ik gisteren de Notre Dame beklommen heb en dat het daar ook heel smal was. Hij zo, ah de terrassen van de ND gedaan? Ik zeg zo: 'ja ik woon daar kortbij dus wou het gedaan hebben voor ik terug moest vertrekken.' (dat hadden we ondertussen al besproken dat ik hier student was en het er bijna op zit en dat hij parisien is en nooit iets bezoekt maar nu van een klant in de buurt kwam en van de gelegenheid gebruikt heeft gemaakt.) 'Ah dan woon je in het 4e arr?' 'Ja, eigenlijk woon ik op Île st Louis' (dat was dus het stoef gedeelte). Hij zo: 'non non! c'est pas vrai!' Hij kon het dus duidelijk niet geloven! Ik heb hem dan maar verduidelijkt dat ik daar in een foyer woon en dat dit dus echt een buitenkansje was. Hij antwoordde dat hij het spijtig vindt dat hij geen meisje is om daar te kunnen wonen. :)

Nog wat over Parijs en de Franse taal, de metro en school gebabbeld en dan samen de metro in. We hebben onszelf niet voorgesteld aan elkaar, hij was gelukkige niet opdringerig zoals zovele Franse mannen, maar het was een heel aangenaam bezoek dankzij mijn nieuwe Franse vriend.

Onderweg vroeg hij of mijn accent Noord-Frans was, ik heb hem verduidelijkt dat ik Vlaamse ben en Frans helemaal mijn moedertaal niet is en hij antwoordde 'maar zoals alle Vlamingen praat je dus wel goed Frans' (jeuj!). 

Zo, dat was het weer voor even.

Ik ga nu naar galerie lafayette vertrekken om Kristina nog een laatste keer te zien want zij gaat vanavond al terug naar Finland, daarna hopelijk tijd om te strijken en dan Tim ophalen. 

Ik lees op facebook dat het bij jullie sneeuwt/heeft gesneeuwd. Wel hier heeft het deze nacht ook een beetje gesneeuwd, maar door de regen van gisteren bleef hij dus niet liggen. Vandaag schijnt het zonnetje dus ik heb aan Tim laten weten dat hij zijn zonnebril moet meebrengen.

From Paris, with love,

"Queen V"