Deze namiddag had ik ter ontspanning even een film op gezet: 'a lot like love'. Leuke film maar niet de beste die ik al gezien heb. :) Mààr, er zat wel één leuk mopje in. Het is te zeggen, ik vond het een goed mopje en wou het graag met jullie delen. In het origineel heet het kindje niet Jantje, maar Vlamingen als we zijn maken we dat er van heh (dat maakt al half de mop). Ok hier komt de mop:
Jantje is in de tuin een kuil aan het graven. Terwijl hij dit aan het doen is komt de buurvrouw naar het hek en ziet Jantje zijn kuil graven. Zij vindt dit vreemd en vraagt: "Jantje, waarom ben je een kuil aan het graven?" Jantje: "Wel buurvrouw, mijn goudvis is gestorven en ik wil hem graag een gepaste begrafenis geven." Buurvrouw: "Oh, dat is heel lief van jou! Maar is die kuil niet wat groot voor een goudvis?" Jantje: "Die kuil moet wel zo groot zijn want mijn goudvis zit in jouw stomme kat!"
Hehe, ik vond het een leuk mopje! Geniet nog van jullie zaterdag!
Ik ben vandaag gaan lopen, eindelijk! Ik had gezien dat elke zondag van 10u tot 18u de expressweg langs de Seine afgesloten is voor verkeer zodat wandelaars, joggers,... zich hier kunnen uitleven. Ik had het me al zo vaak voorgenomen om hier van te profiteren en vandaag was het eindelijk zo ver! Ik had me volledig uitgedost (zie bijlage) zodat ik het niet te koud zou hebben: muts, sjaal, handschoenen & dikke trui.
Ik ga naar beneden, met de trap uiteraard (sportief!) loop naar buiten en wat zie ik: AUTO'S! Lap! Natuurlijk uitgerekend de dag dat ik wil gaan lopen is die weg niet afgesloten. Aangezien ik er toch al helemaal klaar voor was heb ik dan maar een andere toer verzonnen en niet zomaar een toer! Ik ben langs de Seine gebleven maar op het eiland, de brug naar Île de la cité overgestoken, daar weer langs de kant van het water gebleven, helemaal rond het eiland (ondertussen was het beginnen sneeuwen/regenen) gelopen, langs de notre dame (via het parkje), terug over de brug (naar mijn eiland) tot aan het uiterste einde van mijn eiland gelopen en daar een rustpauze ingelast. Er is daar namelijk een klein parkje (tweede bijlage) waar het heel gezellig is maar waar ik dus nog niet geweest was. Daar even rondgehangen en dan de trap naar beneden genomen. Ik ben dan op de rand van het water gaan zitten, lekker in m'n eentje, even weg van de wereld (zie foto) ZALIG! Mijn batterijkes zijn terug opgeladen! Nu is het terug tijd voor huiswerk!
Nog even een opmerking. Toen mijn lieve Retiesche vrienden hier waren had Jens de opmerking dat hij geen katten zag. Zo'n dingen moet je natuurlijk niet tegen mij zeggen want nu ben ik daar dus heel erg op gefixeerd om op z'n minst 1 kat te spotten, maar voorlopig dus nog niets! Wat wel: musjes, duiven, meeuwen, eenden, honden, muizen, ratten en vissen! Maar dus geen katten, op de foto van onze bob na dan, die ze hier gebruiken voor een reclamecampagne (zie derde bijlage).
Het zit er hier bijna op maar dat wil niet zeggen dat ik niets meer te vertellen heb! Jullie kennen mij als een babbelkous en dat zal ik altijd blijven, in Parijs of thuis dus ook in deze laatste twee weken zullen er nog regelmatig berichtjes verschijnen! Een goeie vriendin heeft het lezen van mijn blog onlangs vergeleken met het kijken naar reality-tv. ;)
Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik erg gesteld ben op mijn haren! Ik heb er jaren over gedaan om ze lekker lang te laten groeien en anderhalf jaar geleden heb ik ze dan ineens kort laten knippen. Kort voor mij is nog steeds schouder lang, maar toch, wat een mijlpaal was me dat!
Voor mijn haartjes alleen het beste en daarom mag alleen mijn lieve nicht Katrien ze knippen. Dat wil dus ook zeggen dat ik in de bijna vier maanden dat ik hier woon niet meer naar de kapper ben geweest met als gevolg dat mijn haren toch al wel flink gegroeid zijn.
Woensdag 22 december is het zo ver, dan moet ik terug naar de kapper, alleen zit ik nu dus met het dilemma dat ik niet goed weet wat te doen met mijn kapsel. Laat ik het terug korter knippen zoals ik het het afgelopen jaar gedragen heb. Of laat ik ze terug lekker lang groeien? Ik mis mijn lange haartjes namelijk heel erg, langs de andere kant weet ik ook dat dit korte kapsel me ook wel staat. En daar komen jullie ten tonele! Ik heb in de linkerbalk van mijn blog een poll gestart: Haren laten groeien of laten knippen? Als jullie zo lief willen zijn om jullie mening te geven, het is volledig anoniem! Jullie moeten je niet druk maken over de hoeveelheid werk ofzo, ik vraag enkel jullie mening over het esthetische aspect: lang of kort. Om jullie geheugen op te frissen heb ik een foto van de twee bijgevoegd!
Dank jullie wel!
Zoals jullie ook kunnen zien heb ik jullie een hulpmiddeltje gegeven om af te tellen naar het weerzien met mij! Dat is toch nog net iets gemakkelijker dan op je vingers heh?
Tijdens mijn verblijf hier in Parijs ben ik elke maandagochtend gestart met 1,5u Duits. Deze maandag was dat dus niet anders. De leraar komt binnen en hij zegt zo iets tegen mij over een test op vrijdag en dat dat normaal maar een half uurtje zou moeten duren. Maar ik begreep het niet goed want ik dacht dat we nog tem volgende week Duitse les hadden. Aan het einde van de les bleek dan dat er volgende week geen taallessen zijn omwille van een businessgame. Dat wil dus zeggen dat ik maandag mijn laatste les Duits heb gehad en morgen eindexamen Duits heb! De leraar zegt zo: dus Valerie, jij doet vrijdag je test. Ik zo, euh ja dat is goed maar euhm, wat moet ik juist kennen? Want dat had hij nog helemaal niet gezegd. Ik moet dus alleen de grammatica die we in de les gezien hebben extra leren en voor de rest is het begrijpend lezen. Goed nieuws dus voor mij want ik ben heel slecht in woorden lijstjes studeren! Ik vind het ook niet zo erg dat ik morgen al examen Duits heb want nu zijn mijn examens dus heel goed gespreid.
Na de Duitse les was het tijd voor de allerlaatste keer Frans wat dus betekent: examen! Het examen bestond uit 2 luisteroefeningen, 1 tekst begrijpend lezen, een grammatica oefening en een tekst die we moesten schrijven. Ik denk dat ik de luisteroefeningen heel goed gedaan heb. Begrijpend lezen en schrijven redelijk en grammatica niet zo goed. Maar aangezien ik een 14/20 had voor mijn tussentijds examen zou het wel in orde moeten komen.
Na de Franse les was het dus tijd voor het mijn wekelijkse lunchdate met Toby & Fox. Aangezien het de laatste keer was hebben Bernice (NL) en Denise (D) ons vergezelt. Na die lunch hebben we collectief LBM gebrost. (stout ik weet het!) Achteraf hoor ik van Alejandra (mexico) dat er maar 9 mensen in de les waren, waarvan 4 een presentatie gaven en tijdens die presentatie is dus 1 van de 5 mensen in het 'publiek' in slaap gevallen op haar bank! Wat wil je met een pwp van 145 slides!
Toen ik terug naar huis wandelde van school zag ik dat er geen rij stond om in de Notre Dame binnen te gaan. Aangezien ik wel wat tijd had heb ik hier eindelijk van geprofiteerd en ben ik binnen geweest. Dit gaf toch echt wel een speciaal gevoel omdat dit 'mijn Notre Dame' is :) Binnen stond een miniatuur en daar ben ik er achter gekomen dat de Notre Dame aan de achterkant twee klokken (uur) heeft! Hele kleine, je moet ze echt weten hangen om ze op te merken. Dat vond ik dus wel leuk om te ontdekken.
Maandagavond heb ik dan samen met de Amerikaanse meisjes in de eetzaal gestudeerd. Ik vind dat een heel Amerikaans gegeven, zo een studiegroepje, maar eigenlijk was het wel heel leuk. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik niet echt moest studeren, ik heb gewoon wat taken afgewerkt en dus hen een beetje afgeleid van hun werk :)
Na een korte nacht slaap was het dan tijd voor de laatste lange dag les, te beginnen met CCC. Mijn groepje had vorige week de presentatie al gedaan, maar de leraar had gezegd dat het verplichte aanwezigheid was voor de twee lessen. Na die les moest ik mijn allerlaatste presentatie geven in de les PS. De opdracht was een politieke partij oprichten en onze standpunten komen verdedigen. Wij hebben met ons groepje hele goeie commentaar gekregen en na de les hebben we nog even bij de leerkracht gestaan aangezien dit het afscheid was. Onze leraar voor PS heet Mr. Bradford (een Amerikaan) en dat is echt een hele leuke! Hij is altijd heel betrokken bij zijn leerlingen en op het einde van de les nam hij dus afscheid van iedereen en toen overviel het me toch even dat het echt bijna gedaan is!
Na PS was het dan tijd om naar de les AS te gaan. We moesten voor 12u onze paper inleveren en tijdens de les moest van elk groepje 1 persoon de executive summary van het werk komen vertellen. Ons project was dus ZIPSCOUNT, waar ik jullie al eerder over vertelt heb.
We hadden al het werk verdeeld en de twee Franse jongens in onze groep moesten het financiële deel doen. Het probleem was dus dat de executive summary pas geschreven kan worden als alle andere delen af zijn en die gasten hadden dus hun deel maandagavond nog steeds niet door gestuurd!!! Alejandra en ik dus al helemaal over onze toeren! Zij heeft dus in 5 minuten die tekst moeten schrijven om alles nog op tijd te kunnen indienen. Komen die gasten op hun gemak de les binnen alsof er niets aan de hand is. Alejandra en ik konden er echt niet aan uit dat die zich daar niet slechter bij voelden! Tijdens de andere presentaties bleek dan ook dat wij de opdracht anders hadden begrepen dan de rest en dat de leraar duidelijk bij sommige groepjes veel meer uitleg had gegeven dan bij andere (wij). Maar Alejandra heeft er toch nog een goed oog op en mijn tussentijds examen was ook heel goed (17/20) dus normaal zou t wel in orde moeten komen.
Na AS hadden we dan de laatste les van LBM, aangezien ik er gisteren niet was wou ik dat vandaag wel goedmaken. Natuurlijk hebben we weer niets gedaan tijdens die les. We hebben namelijk stukjes uit de film 'signé Chanel' gekeken. Ik had daar ooit al veel van gezien want die is ooit als serie op vitaya geweest. Maar die leraar kan dus absoluut niet met technologie werken, dus dat duurde even eer die film speelde enzo... Achja, ik vond het wel een goeie film en ga eens op zoek of ik hem bij ons ergens kan vinden of kan downloaden...
En dat was het dus voor dinsdag en dus ook voor de laatste lange lesdag! Dinsdagavond was ik heel moe omdat ik al een paar nachten slecht geslapen had dus heb ik voor het eten lekker op het gemak de eerste film van Narnia bekeken en na het eten de tweede en dan gaan slapen.
Normaal heb ik op woensdag alleen AS maar omdat iedereen zijn presentaties al had afgerond op dinsdag werd de les op woensdag dus geschorst en kon ik lekker lang uitslapen, wat ik dus ook gedaan heb! Woensdagavond was het dan weer tijd voor Gossipnight! Jenny had donderdag examen dus zij kon er weer niet bij zijn dus het was enkel Kristina en ik. Als laatste kijken we altijd Glee en die aflevering draaide volledig rond kerst. Daar kregen we dus al een slecht voorgevoel (of toch Kristina met haar Russisch instinct (inside joke) kreeg een slecht voorgevoel) dat het wel eens de laatste gossipnight geweest zou kunnen zijn! NOOO! Wij dus onmiddellijk opgezocht of dit waar was en inderdaad, er staat ons enkel nog 1 aflevering van desperate housewives te wachten.
Morgen heb ik om half 9 test van Frans atelier en daarna dus mijn examen van Duits om 12u, dus allemaal duimen alstublieft! En dan heb ik volgende week vrijdag om half 9 enkel nog mijn examen van Frans atelier.
Ondertussen is het hier dus ook al heel de week aan het sneeuwen. Echt een mooi pak sneeuw en gisteren was het zelfs zo veel dat de eifeltoren gesloten moest worden.
Enkele dingen die al op het programma staan voor de laatste dagen:
- Toby geeft zaterdag een feestje in zijn appartement want hij heeft Duitse vrienden op bezoek. Aangezien ik al een paar keer naar m'n voeten heb gekregen van Fox dat ik nog niet echt met hem op stap ben geweest ga ik daar waarschijnlijk wel naartoe!
- Dinsdag: Russian dinner! Hier kijk ik echt al naar uit! Kristina wou een Russisch etentje organiseren en (sommigen onder jullie weten mss wel wat) ik heb dan iets te vieren! Dus gaan we het dinsdag doen. Aangezien Kristina haar studio heel klein is (niet overdreven, Tim kan dit bevestigen!) gaan we het met z'n viertjes doen: Kristina & Viktoria (ook een Russische), Jenny en ik. Kristina wil ons leren hoe we nu kaviaar echt moeten eten en wodka moeten drinken en ze gaat een speciaal soort pasta maken. Dit gaat echt een geweldig avondje worden!
- Vrijdag komt Tim dan weer naar Parijs om samen met mij mijn laatste weekendje te vieren! Er zijn nog geen concrete plannen gemaakt maar we verzinnen wel iets!
- Ook ga ik volgende week samen met Kat naar de Catacomben want die heb ik nog niet gezien.
- Ik wil ook nog boven geweest zijn op de Notre Dame want dat heb ik nog niet gedaan
- Voor de rest gewoon van Parijs genieten! :)
Ondertussen heb ik ook werk gevonden voor januari! Van 3 januari tem 2 februari zal ik weer kranten, overlastzakken, pakjes en deze keer ook brieven ronddragen in Turnhout voor Bpost! Deze keer mag ik een beetje langer slapen dan in de zomer, ik moet namelijk van 5u 's morgens tot 13u 's middags werken. Maar ik ben heel blij dat ik mijn spaarpotje terug wat kan aanvullen want Parijs is niet goedkoop!
Dan wil ik ook nog graag een liedje aan mijn lieve papa en mama opdragen:
Omdat ik hier echt de tijd van m'n leven heb gehad en zij dat voor mij mogelijk gemaakt hebben!!
Vandaag heb ik jammer genoeg ook minder goed nieuws te horen gekregen, mijn grootvader is gisteren met spoed naar het ziekenhuis gemoeten en is daar geopereerd aan zijn gal. Hij ligt nu op intensieve zorgen. Mijn ouders hadden nog geen dokter gesproken dus konden mij niet meer vertellen. Als jullie dus allemaal een kaarsje willen branden!?
Buiten het feit dat ik deze blog schrijf lees ik ook een aantal blogs van anderen en dan denk ik toch altijd. Goh wat hebben mijn lezertjes toch geluk dat ik zo'n spraakwaterval ben en zo vaak een nieuw verhaal vertel. ;)
Deze ochtend ging om 7u de wekker weer af en dat deed pijn! Omgekleed en beneden nog eens ontbijt gaan eten want, zoals jullie je misschien nog herinneren, vrijdags is er nutellachoco :) Wat ik vandaag ook heb opgemerkt is dat de koffie hier van miko is. Vond dat wel een grappig feit.
Na het ontbijt mijn tas gemaakt en naar school vertrokken.
Tijd voor de test van Frans: luisteroefening, welke ik wel redelijk goed gedaan heb ik denk ik. Maar zoals ik al eerder uitgelegd heb, moeten we dus 3 testen maken voor permanente evaluatie, waarvan de twee beste punten tellen en dan volgende week nog een eindexamen dat even zwaar telt. Ik had al een 14/20 van de eerste test, welke vocabulaire was. Vandaag heb ik dan het cijfer voor mijn liedje teruggekregen. Herinneren jullie het franse liedje nog dat ik geschreven heb? Wel ik heb een 17/20 gekregen => trots! Dat wil dus zeggen dat ik al minstens een 15,5/20 heb voor PE en als de test van vandaag meer dan een 14 is (en die kans zit er in) nog meer.
Volgende week examen van Frans atelier, wat ik volledig zie zitten. Het bestaat uit twee delen:
- theorie, dit is weer in twee delen opgesplitst:
- lettergrepen tellen (niet gemakkelijk in t Frans!), rijmen herkennen en hypotheses schrijven
- ingestudeerde informatie over de zangers/groepen die we in de les gezien hebben (een tiental)
- praktijk = tekst schrijven. Daar heb ik dus wel redelijk wat vertrouwen in aangezien ik voor mijn eerste een 17 gekregen heb.
Na Frans atelier: Duits => examen! Ik moet zeggen dat ik er een goed gevoel over heb. Mijn examen bestond uit drie oefeningen. Twee teksten die ik moest aanvullen en een derde tekst die ik moest samenvatten.
Na een uur had ik gedaan met het examen, dus ik pak alles in en doe mijn jas aan, zegt de leraar 'Wat is er, ga je vertrekken?' 'Euh, nee?' 'Nee blijf nog maar 15 minuutjes genieten van uw laatste les.' 'Ok dan.' Ze waren net met een oefening begonnen en ik had al wel met een half oor geluisterd. Iemand moest een land met economisch potentieel in gedachten houden en dan moesten de anderen correcte ja/nee vragen stellen om het land te raden. Zegt hij zo: 'Valerie, uw laatste inspanning voor deze les, hebt ge een land in gedachten' 'Euh meneer, ik ken niet echt landen met economisch potentieel' Allee, hoe moet ik dat nu weer weten? Ik houd mij wel met zinniger dingen bezig ;) Antwoord de leraar 'Hoe en jij studeert business' 'Euh nee ik studeer communicatie' 'Hoe, welke vakken neem jij dan aan deze school?' 'Alles dat met communicatie en reclame te maken heeft' 'Ah, ok dan. Heb je een land in je hoofd' 'Ja' (Italië). Na een aantal vragen raadt Florian dat het Italië is, zegt de leraar 'Ja maar, dat is wel geen land met economisch potentieel eh. Die hebben een laag geboortecijfer wat t tegenovergestelde wil zeggen.' Euhm! Ik dacht dat we net al hadden vastgesteld dat ik geen landen met economisch potentieel ken! Zijn voorbeeld was Noorwegen en Manuela had Singapoor genomen. Nu ik kan echt geen ja/nee vragen over een land zoals Singapoor bedenken hoor.
Alleszins, toen zat de les er op.
Na de les heb ik onmiddellijk de metro naar Lorena (verantwoordelijke voor internationalisering) genomen, omdat zij een mail had gestuurd dat iedereen, voor vertrek, nog moest langskomen om te zien of al het papierwerk in orde was. Zoals het volgens Franse normen hoort klopten mijn papieren nog steeds langs geen kanten. Maar bij deze ben ik dus, nu alles erop zit, ingeschreven voor alle vakken die ik genomen heb en examens van heb afgelegd!
Daarna de metro naar huis genomen. Langs de Notre Dame gewandeld en daar binnen gegaan om een kaarsje te branden voor vava. Het gaat al wel beter, maar ik zal pas gerust zijn als hij en ikzelf terug thuis zijn!
Daarna had ik een afspraak met de directrice van mijn foyer want die bleef maar brieven in mijn postvakje steken in verband met van alles en nog wat, waarvan ik dacht dat we dat tijdens onze eerste afspraak al geregeld hadden. We hebben hier sinds anderhalve maand een nieuwe directrice, omdat de vorige hoogzwanger is, en die moet het allemaal nog wat leren.
Daarna ben ik mijn boodschappen gaan doen bij G20 in rue Rivoli, 75004 Paris. Damn wat ga ik het missen om zo'n dingen te zeggen!
Nu ga ik eten en mij klaarmaken om naar Kristina te gaan. We gaan het vanavond rustig houden met een film avondje. Ik zorg voor de film en de cava, zij voor het ijs en de guacamole :) FUN!
En we gaan nog ni naar huis, bijlange ni, bijlange ni!
Vrijdagavond ben ik dus naar Kristina gegaan en we hebben er een gezellige girlsnight van gemaakt. Zij had verse guacamole gemaakt en ik had cava meegenomen, we hebben Sex and the city 1 op gezet en heel de film gebabbeld :) Na de film nog wat nostalgie met de eerste twee afleveringen van gossip girl en toen was het tijd voor mij om te vertrekken als de laatste metro nog wou halen.
Zaterdag lekker lang uitgeslapen en voor de rest niet veel gedaan. 's Avonds was er dan het feestje bij Tobi, wat heel leuk was. Er was heel veel volk komen opdagen en het appartement was op de duur veel te klein, maar je weet wat ze zeggen 'hoe meer zielen, hoe meer vreugde'. Om 1u gingen Kristina, Denise & Cornelia dan naar huis met de laatste metro en het leek mij een wijze beslissing om maar met hen mee te gaan. Tobi woont namelijk nogal ver weg en ik zag het feestje niet echt tot 5u door gaan en anders zou ik een hele dure taxi moeten nemen, dus naar huis. 's Nachts nog een mooie wandeling langs de Notre Dame gemaakt en m'n bedje in.
Zondag heb ik lekker uitgeslapen en lekker helemaal niets gedaan, ik wou eigenlijk gaan wandelen maar toen zag ik dat het regende dus ben ik maar binnen gebleven.
Vandaag is het maandag en zoals jullie kunnen zien zijn er nog maar 7 hele dagen over voor ze mij hier komen halen. Omdat ik alles nog één keer op z'n minst gezien wou hebben heb ik me dus mijn wandelschoenen (= camelbruine laarzen met gesp) aangetrokken, mijn jasje met pelse kraag en m'n wanten zodat ik het niet te koud zou hebben en ik heb een fantastische tour gewandeld! Het was er trouwens geweldig weer voor, het was lekker koud, maar het zonnetje scheen zo fel dat een zonnebril niet ongepast was.
Ik ben van mijn foyer tot aan de Notre Dame gewandeld, ik wou vandaag naar boven en ook de archeologische crypte doen, natuurlijk waren beiden vandaag uitzonderlijk gesloten! Dan maar verder gewandeld tot aan hôtel de ville, daar zijn ze momenteel een geweldige schaatsbaan aan het opzetten. Toen zag ik voor de eerste keer een pijl 'centre George Pompidou' dus ik dacht, laat ik maar eens zien hoe ver dat is en blijkt dat dus super dicht bij te zijn! Langs centre Pompidou gewandeld (ik ben niet zo'n cultuurmens dus ik ben nog steeds niet naar binnen geweest) en verder naar Châtelet waar ik de metro heb genomen naar de Arc de Triomphe.
Nog eens genoten van het uitzicht vanop het plein daar, gezien dat het 5,5 kost om naar boven te gaan en dat dus maar niet gedaan en mijn tocht over de Champs Elysées gestart. Dan naar rechts afgeslaan om langs het petit & grand palais te gaan, over de brug naar les Invalides. Daar ook even binnen geweest en ik kon zien dat de eifeltoren eigenlijk niet zo ver daar vandaan leek. Dus mijn tocht richting eifeltoren ingezet. Halverwege had ik al spijt dat ik de metro niet genomen had, maar toen vond ik geen haltes meer en moest ik verder. Uiteindelijk was het gewoon altijd rechtdoor en kwam ik halverwege parc Champs de mars uit. Door het park, onder de eifeltoren onderdoor naar Trocadero. Daar hadden ze ook een kerstmarkt opgezet en daar ben ik dus ook over gewandeld. Langs de andere kant terug gewandeld, terug door het park tot aan école militaire. Langs de cavalerie en daar de metro naar st-Paul genomen. Daar viel mijn oog weer op een geweldig schattig straatje dat ik al enkele kieren gezien heb maar waarvan ik niet wist waar het uitkwam, vandaag dus maar eens uitgeprobeerd en het is natuurlijk typisch iets voor mij om in de laatste week een super gezellige binnenweg naar de supermarkt te ontdekken!
Nu ben ik lekker aan het opwarmen in m'n bedje en ik denk dat ik vanavond goed ga slapen!
Gisteren heb ik door de dag niet veel gedaan, maar 's avonds was het Russisch etentje bij Kristina. Omdat haar appartement zo klein is hebben we er een gezellige ladiesnight van gemaakt: Kristina, Viktorija, Jenny & ik. Omdat de keuken ook maar heel klein is en omdat Kristina, Jenny en ik geen keukenprincessen zijn hebben we het koken aan Viktorija over gelaten. We zijn begonnen met Pelmeni, een typische Russische pasta (zie bijlage). Het lijkt een beetje op tortellini, maar het wordt met ander vlees gemaakt en persoonlijk vind ik het lekkerder! Je kan het gewoon met ketchup of mayonaise eten, maar eigenlijk moet het met 'cream cheese' en zo hebben wij het dus ook gegeten. We moesten dan aan het einde nog twee Pelmeni's overhouden van Kristina want we moesten dat ook eens proeven met wodka! Hoppa, een shotjes wodka en onmiddellijk erna een hap Pelmeni. Ze hadden super lekkere wodka gekocht dus dat zat al mee. Blijkbaar is er in Rusland de 'regel' dat je na de eerste shot wodka onmiddellijk een tweede moet nemen en ja, wij brave meisjes volgen altijd de regels eh, hoppa!
Daarna was het tijd voor een typische Russische salade (zie bijlage), je kan het niet echt vergelijken met de salades die wij kennen, maar het was heel lekker, alleen vulde het heel fel. Hoe maak je deze salade? Je kookt: aardappelen, wortelen & rode biet in de schil. Daarna haal je de schil er af en snijd je alles in brunoise. Vervolgens snijd je wat ui in brunoise en ook augurken. Alles in een kom, een beetje olijfolie eronder en voorzichtig ondereen zetten. Het is niet de bedoeling dat het een puree wordt, dus niet te lang koken en voorzichtig zijn bij het mengen! Door de rode biet kleurt het geheel dus mooi rood. Normaal horen er ook erwten in, maar omdat ik dat niet lust hebben ze dat uit mijn bord uit gelaten.
Daarna hebben we wodka leren drinken zoals het hoort, met een augurk blijkbaar (een beetje zoals tequilla met citroen & zout)! Je neemt je glaasje wodka in de ene hand en een augurk in de andere hand. Je ruikt aan de augurk, wodka in een slok opdrinken en onmiddellijk de augurk opeten en eigenlijk is dit wel lekker! Normaal hoort er ergens in het wodka verhaal rode kaviaar, maar omdat ze geen goed merk konden vinden hebben we dat niet geprobeerd.
Gelukkig had Kristina maar een kleine fles wodka gekocht en moesten we dus niet dronken naar huis. In de loop van de avond hebben we dan de laatste aflevering van desperate housewives nog gekeken en herinneringen aan de fantastische Glee-liedjes opgehaald en luidkeels meegezongen.
Omdat Jenny en Viktorija nog een redelijk lange metrorit voor de boeg hadden en dus zeker hun trein niet konden missen zijn we rond half 12 door gegaan en ben ik dus vandaag fris en monter.
Ik ga proberen om nog een taak voor school te maken (als de websites tenminste willen laden) en daarna waarschijnlijk nog een wandeling door Parijs.
Vanavond is er hier een 'eindejaarsfeest' in de foyer. Om half 7 krijgen we aperitief en daarna zou er een speciaal avondmaal voorzien zien. Om 22h komt er dan een dj wereldmuziek draaien. Ik vind die omschrijven altijd geweldig grappig en vraag me af of ze beseffen dat ze dingen aan het organiseren zijn voor meiden van 18 tot 25 jaar!
Morgen moet ik om half 3 bij de bank zijn om mijn rekening op te zeggen en dan naar huis om nog wat te leren. Om half 6 is er morgen een afscheidsfeest met school, ik ga daar waarschijnlijk eventjes naartoe gaan omdat er veel mensen dit weekend al vertrekken, maar dan op tijd naar huis want vrijdag is het examentijd!
Ondertussen heb ik ook al het weekendje met Tim gepland, maar ik ga die plannen nog niet uit de doeken doen want ik heb hem er zelf nog niet over gesproken :)
Ik heb ook nog goed nieuws! Mijn computer is eindelijk gemaakt, dus als ik terug thuis kom kan ik daar terug op werken. Jammer genoeg hebben ze de gegevens op de harde schijf 'niet kunnen recupereren' (zever, we weten allemaal dat ze in de winkel geen moeite doen en daar gewoon een nieuwe in steken en hem terug sturen en daar dan 1,5 maand hun tijd voor nemen! Computergeeks, correct me if I'm wrong!) dus alle eerdere foto's van Parijs zijn verloren, net zoals al mijn muziek, een aantal films en al de photoshopsjablonen die ik ooit zelf had gemaakt! Maar niet getreurd, ik had gelukkig van veel dingen back-ups dus niet alles is verloren.
Nog goed nieuws, met mijn grootvader gaat het terug een stuk beter! Hij mag waarschijnlijk naar huis tot de drainage voltooid is, maar daarna moet hij nog wel even terug naar het ziekenhuis voor de operatie, maar dat is dus al wel een klein beetje een geruststelling als je zo ver weg zit! Dat is een van de redenen dat ik het niet erg vind om terug naar huis te gaan, om mijn familie terug te zien! Maar ik ga Parijs wel heel erg missen!
Zo, nu zijn jullie weer even up to date. Beseffen jullie dat het bijna gedaan is met deze verslavende blog!? Ik moet zeggen dat we er samen een zeer succesvolle van gemaakt hebben! Ik besefte het zelf niet, maar zoals jullie kunnen zijn heb ik ondertussen meer dan 3700 lezers gehad op 3 maanden en dat is blijkbaar héél veel! Dus applausje voor jezelf!
Eventjes wat statistieken over jezelf:
- Dag met de meeste bezoekers: 01 september '10
- De meesten onder jullie komen 's woensdags rond 19u langs
- In de top 25 van providers worden plaats 6 en 7 respectievelijk door de Kuleuven en de khk ingenomen (daar wordt dus niet zoveel gestudeerd?) en plaats 22 door de Xios (kijk eens wat een voorbeeldige studenten!)
- En ik heb al 56 berichten geschreven (wat een talent!)
Ik ga deze blog nog maar 1 week up to date houden, tot het er hier in Parijs op zit, dus laat nog een laatste keer van jullie horen hoe het daar is en/of wat je van deze blog vindt!
Vandaag wou ik eindelijk de catacomben gaan bekijken. Eerst nog voor school gewerkt zoals ik al eerder vertelt heb en mij daarna klaar gemaakt. Tot aan de metro gewandeld. Ik had gezien dat het tot 17u open was en om 16u kom ik daar aan. Het was eerst al een hele zoektocht naar de ingang, uiteindelijk vind ik die, sluit de kassa om 16u!!
Terug de metro in, richting Île de la cité. Daar ben ik dan de archeoloigsche crypte gaan bezoeken. Het was 2 inkom en het was eerlijk gezegd niet veel meer waard. Het was wel eens interessant om te zien enzo, maar het was er heel klein en ik had het er dus snel gezien.
Toen wou ik nog naar boven op de Notre Dame, natuurlijk was ik daar ook net een kwartier te laat voor! Dus maar gewoon naar huis gewandeld. De catacomben en de terrassen van de Notre Dame staan dus nog op mijn lijstje.
Ondertussen staan er in mijn agenda 2011 ook al de eerste bezoekers ingepland! Ik heb de Amerikaanse meiden helemaal warm gemaakt voor een bezoekje en omdat Kat eind januari terug naar Amerika vertrekt komen Rachel en Kat dus het weekend van 14 tot 16 januari. De planning is dat ze vrijdagnamiddag aankomen in Brussel met de Thalys, ik ga hen dan tegemoet, we gaan manneken pis bekijken, het atomium en naar mini europa. Dan naar Retie want ze blijven bij mij thuis slapen. Zaterdag willen we dan Brugge gaan bezichtigen aangezien dat toch wel een must-see is als je naar België komt vind ik en zondags vertrekken ze terug. Ik kijk er al naar uit!
Omdat Courtney haar lessenrooster voor de volgende semester nog niet kent en zij dan aan een andere school les gaat volgen en nog niet weet hoe moeilijk dat gaat zijn kan zij dit weekend nog niet bevestigen dus waarschijnlijk gaat zij een latere datum komen, maar Rachel wou wel een tweede keer meekomen. Leuk leuk leuk!
Mama, hierbij weet je dus dat we volgende semester veel buitenlanders over de vloer gaan krijgen eh. :)
Zoals ik al eerder heb vermeld is het hier vandaag feest, Courtney zou normaal komen kloppen als ze terug was, maar ze is nog niet langs geweest, dus ik ga maar eens in m'n eentje zien wat de pot schaft.
Gisteren was het hier dus einde-van-het-jaar-feest in de foyer. Omdat veel studenten hier maar één semester blijven en er veel meisjes naar huis gaan met de feestdagen doen ze dat dus redelijk vroeg.
Er was wijn en 'punch' en frisdrank, zeer chique dus!
Voorgerecht:
- langoustines
- foie gras
- salade van zalm met avocadomousse
Hoofdgerecht:
- gevulde kip (die heb ik genomen)
- vis
- ronde aardappelkroketjes (die balletjes, je kent ze wel)
- een bundeltje groene boontjes
- een halve gegratineerde tomaat
Dan was er kaas, wel 6 verschillende soorten, daar heb ik mij eens op gegooid
En als laatste het dessert:
- mini ijsstronkjes
- rodevruchtenbavarois
- chocoladekerststronk
- tiramisu
Zeer netjes dus, ze hadden er hun werk van gemaakt en de sfeer was ook heel gezellig. Op tafel hadden ze ook chocolade kerstmannen gezet en rond hun nek hing een kaartje 'partage moi' of 'share me', dat zijn de twee kaartjes die je kan zien op de foto.
De meiden op de foto zijn: Fatima (de bovenste, is van Corsica met Argentijnse roots), Kat, Courtney & Rachel (links naar rechts, zijn Amerikanen).
We zijn toch maar niet voor het feestje gebleven en blijkbaar hebben we niet veel gemist want het was om 23u20 al gedaan. Ik hoorde aan tafel een van de meisjes zeggen dat dat kwam doordat ze geen jongens uitgenodigd hadden, wat ik wel een grappige en vooral eerlijke uitspraak vond.
Vandaag had ik om half 3 een afspraak bij de bank om mijn rekening op te zeggen. Ik had het gevoel dat ik redelijk laat vertrokken was, maar naar goede gewoonte was ik natuurlijk weer te vroeg. Aangekomen bij de bank moest ik eerst nog het geld van mijn rekening halen en daarna even wachten tot Sandrine (met wie ik een afspraak had) mij kon verder helpen.
De nodige papieren moesten getekend worden en dan, knip knip, was het gedaan met de pret, mijn Franse bankkaart is bij deze vernietigd.
Ik dacht dan maar twee vliegen in één klap te nemen door onmiddellijk na de bank naar het kantoor van Lorena Zanelli te gaan, zij is onze internationale coördinator hier. Ik moest namelijk nog een document laten tekenen en dan zat het er op. Daar aangekomen was ze eerst al te laat terug bij haar kantoor, ze gaat binnen en haar computer blijkt niet in orde. Ze kon onze persoonlijke gegevens niet opvragen. In plaats van dan eerst te vragen waarom wij daar waren (we zaten namelijk met 7 mensen in de gang op haar te wachten), belt ze de computerdienst op en vertrekt ze gewoon voor meer dan een half uur.
Toen ze dan terug was ben ik naar binnen gegaan om te zeggen dat ik enkel een handtekening van haar nodig had waarna ik die dan eindelijk gekregen heb, maar daar heb ik dus mooi een uur verloren. Gelukkig voor mij had ik mijn persoonlijk dossier vorige week al met haar overlopen en had ik dus niets uit de computer nodig.
'After business comes pleasure' dus het was eindelijk tijd voor mij om de trappen van de Notre Dame te trotseren! Eerst kort in de rij moeten aanschuiven, waarna ik, als Europese -26jarige, gratis binnen mocht.
Ik was al snel gek gedraaid op die korte draaitrap en kwam opeens in een souvenirwinkeltje terecht. Ik vraag aan een man hoe ik verder naar boven kon en hij legde mij uit dat ik daar moest wachten, dat ze telkens maar kleine groepen naar boven laten gaan. Goed gezien natuurlijk om iedereen in het winkeltje te verzamelen.
Na twee minuten wachten mochten we dan eindelijk verder klimmen tot aan de terrassen en de brug tussen de twee torens. Jammer genoeg was het niet zo'n goed weer vandaag, dus het uitzicht over Parijs was niet zo geweldig, maar het was heel fijn om de kerk eens van boven uit te kunnen zien want van op de brug kon je dus goed de achterkant zien. Van op het eerste terras kon je ook een van de klokken gaan bekijken, maar daar moest je voor door een heel klein deurtje! Je zou voor minder een bult op je rug krijgen van al dat bukken!
Daarna kon ik nog een verdiep omhoog voor een panoramisch uitzicht. Dat was heel leuk omdat ik van daaruit een geweldig zicht had over Île st Louis en toen was het tijd om terug naar beneden te gaan. Ik heb deze week de film 'klokkenluider van de Notre Dame' nog eens gezien en ik moet zeggen dat ik vandaag veel respect heb gekregen voor Quasimodo, zoveel trappen doen elke dag!
Terug aangekomen in mijn kamer wachtten de huishoudelijke taken op me: de was moest gedaan worden. Omdat Tim dit weekend komt heb ik daar dit weekend geen tijd voor en heb ik dus wel kleren en handdoeken nodig. Daarom heb ik vandaag de 4 laatste machines was gedaan (ondergoed & sokken, handdoeken, jeansbroeken & dikke truien, zwarte was) waarvan de twee eerste in de droogkast konden. Vandaag werkte de droogkast super goed dus alles is lekker opgevouwen in de kast. De kleren hangen tegen de kast te drogen, daar ga ik hopelijk morgen snel tijd voor vinden om die nog te strijken. Maar mijn mama moet niet treuren, er komt nog een hoop was mee naar huis.
Morgen een drukke dag, ik hoop dat mijn tijdsplanning gaat uitkomen!
8u30 - 10u30: examen Frans (laat die duimen nog een laatste keer werken en brand die kaarsjes maar!)
10u30 - 12u30: catacomben (dit wordt krap)
12u30 - ...: koffie met Kristina en een wandeling langs de etalages van la Fayette en Printemps
... - 15u45: strijken
15u45 - 16u30: naar gare du nord want Tim komt weer aan
Dan eerst naar zijn hotel en dan zien we wel weer.
Morgen is het Fernando zijn verjaardag en hij combineert dat feestje met Daniël zijn 'afscheidsfeestje' dus waarschijnlijk gaan Tim en ik daar naartoe, tenzij er een beter aanbod komt van iemand anders.
Ondertussen heb ik de planning voor het weekend ook met Tim overlegt en zaterdag gaan we naar kasteel Versailles en zondag gaan we naar la Défense waar er momenteel ook een kerstmarkt staat. Ergens daartussenin wordt er nog gewinkeld voor Tim zijn oudejaarsoutfit.
Nu ga ik nog wat leren voor mijn examen morgen en op tijd in mijn bedje want het beloofd een vermoeiende dag te worden met zo'n krap schema.
Deze ochtend ging om 7u de wekker af na een korte nacht, gisterenavond kon ik namelijk niet slapen en pas om 2u ben ik naar dromenland vertrokken. Ik weet nu ook al dat ik de laatste nacht hier heel weinig ga slapen want zat er gisteren al mee in mijn hoofd dat het bijna gedaan is.
Dat terzijde was het vandaag vrijdag en dat wil zeggen: nutella bij het ontbijt! Zie eens hoe ik hier met mijn voeten op de grond blijf, dat dat het hoogtepunt van mijn week is.
Na het ontbijt ben ik dan naar school vertrokken, voor de allerlaatste keer langs de Notre Dame naar school gewandeld!
Het examen was een pak moeilijker dan ik had verwacht, maar met mijn 16/20 voor permanente evaluatie denk ik dat het allemaal wel in orde komt. Als je gedaan had mocht je al vroeger uit de klas wat dus met mijn krappe schema van vandaag zeer welkom was.
Om 10u nam ik de metro richting de catacomben. Ticketje gekocht en naar binnen. Eerst moest je via een draaitrap 20 meter onder de grond afdalen en daarna een hele lange gang door. Die was heel slecht verlicht en ik begon al spijt te krijgen dat ik hier alleen aan was begonnen.
Opeens hoor ik stemmen, dus ik mijn pas wat versnelt om tot bij die mensen te geraken en hen even gevolgd, maar zij gingen te traag naar mijn goesting en ik hoorde de volgende stemmen al in de verte dus op eigen tempo verder gewandeld.
Op de duur werd ik ingehaald door een jonge kerel die daar ook alleen was. Aan zijn laptoptas kon ik zien dat hij ook even tussen het werk/school door naar de catacomben was afgezakt.
Tegen dat we aan het einde van de gewone gangen waren, bleven hij en ik enkel nog maar over, de rest hadden we afgeschud. Hij liep op kop en opeens stopt hij zo alsof er een vreselijke geur op hem afkomt. Dat was dus het begin van de catacomben zelf! Ik vraag dus 'oei, stinkt het daar?' en ga binnen en ruik lekker niets. Blijkbaar was hij gewoon erg geschrokken van de eerste aanblik. (Ja kijk, zo een vent moeten we niet hebben eh, ik moet ene vinden die mij kan beschermen!) Ik dus rustig door gewandeld en tussendoor wel wat mopkes gemaakt enzo. Op de duur verveelde het wel, zo van 'ja ik weet het wel, heel veel beenderen, nog iets anders te vertellen?' Maar het was wel eens indrukwekkend om gezien te hebben!
Aan het einde van de gangen zegt hij zo 'bedankt om dit samen met mij te doen' Dat vond ik wel heel lief en ik heb hem ook bedankt aangezien ik ook wel blij was dat ik niet alleen was.
Toen moesten we dus terug de trappen op naar boven en onderweg zo nog wat gebabbeld. Hij zei dat hij er van verbaasd was dat er niet meer beveiliging is, opdat niemand iets zou meenemen. Ik zeg zo 'allee, wie zou hier nu iets willen meenemen?' Hij zo 'geneeskundestudenten bijvoorbeeld, mijn ouders hebben schedels in hun praktijk en dat kost heel veel als je dat moet kopen' Oh heel subtiel hoor! Even vermelden dat uw ouders dokters zijn.
Achteraf heb ik dan teruggestoefd want we hadden het over het feit dat de trap zo smal was dus ik vertel dat ik gisteren de Notre Dame beklommen heb en dat het daar ook heel smal was. Hij zo, ah de terrassen van de ND gedaan? Ik zeg zo: 'ja ik woon daar kortbij dus wou het gedaan hebben voor ik terug moest vertrekken.' (dat hadden we ondertussen al besproken dat ik hier student was en het er bijna op zit en dat hij parisien is en nooit iets bezoekt maar nu van een klant in de buurt kwam en van de gelegenheid gebruikt heeft gemaakt.) 'Ah dan woon je in het 4e arr?' 'Ja, eigenlijk woon ik op Île st Louis' (dat was dus het stoef gedeelte). Hij zo: 'non non! c'est pas vrai!' Hij kon het dus duidelijk niet geloven! Ik heb hem dan maar verduidelijkt dat ik daar in een foyer woon en dat dit dus echt een buitenkansje was. Hij antwoordde dat hij het spijtig vindt dat hij geen meisje is om daar te kunnen wonen. :)
Nog wat over Parijs en de Franse taal, de metro en school gebabbeld en dan samen de metro in. We hebben onszelf niet voorgesteld aan elkaar, hij was gelukkige niet opdringerig zoals zovele Franse mannen, maar het was een heel aangenaam bezoek dankzij mijn nieuwe Franse vriend.
Onderweg vroeg hij of mijn accent Noord-Frans was, ik heb hem verduidelijkt dat ik Vlaamse ben en Frans helemaal mijn moedertaal niet is en hij antwoordde 'maar zoals alle Vlamingen praat je dus wel goed Frans' (jeuj!).
Zo, dat was het weer voor even.
Ik ga nu naar galerie lafayette vertrekken om Kristina nog een laatste keer te zien want zij gaat vanavond al terug naar Finland, daarna hopelijk tijd om te strijken en dan Tim ophalen.
Ik lees op facebook dat het bij jullie sneeuwt/heeft gesneeuwd. Wel hier heeft het deze nacht ook een beetje gesneeuwd, maar door de regen van gisteren bleef hij dus niet liggen. Vandaag schijnt het zonnetje dus ik heb aan Tim laten weten dat hij zijn zonnebril moet meebrengen.
Na mijn laatste berichtje op vrijdag ben ik met Kristina langs galerie lafayette gewandeld, samen bij de japanner soep gaan eten en afscheid genomen! Dat was de tweede keer nu dat ik al afscheid heb moeten nemen, de eerste keer was op donderdag toen Katerine naar Spanje vertrok en dan vrijdag van Kristina en Viktorija afscheid moeten nemen.
Daarna snel mijn strijk gedaan en naar gare du Nord vertrokken om Tim te gaan ophalen. Omwille van de sneeuw had de trein 45 minuten vertraging en heb ik dus een tijdje op Tim moeten wachten, ik heb dan van de gelegenheid gebruik gemaakt om gare du Nord eens langs de buitenkant te bekijken en om 17u15 kwam de trein dan eindelijk aan.
Eerste halte: Tim zijn hotel. Wij wandelen naar de metro en zijn onderweg naar Oberkampf wanneer Tim opeens vermeld dat hij helemaal niet in hetzelfde hotel gaat logeren. De eerste halte waar meerdere lijnen samen komen afgestapt en overgestapt op een andere lijn die naar Bastille reed zodat we daar een laatste keer konden overstappen. Zo gezegd zo gedaan en we zijn in de metro rustig aan het babbelen wanneer ik opeens besef dat we gewoon weer op de foute lijn zaten en een cirkeltje hadden gereden! Uitgestapt en van spoor gewisseld om de andere kant terug uit te gaan en deze keer wel de juiste lijn genomen richting gare de Lyon waar Tim zijn hotel kortbij was.
Op het spoor bleek dan dat er wel zeven uitgangen waren, dus moesten we eerst nog uitzoeken welke uitgang het kortst bij de straat van Tims hotel was. Gezocht en gevonden!
Tim was zo vriendelijk geweest om de sneeuw mee naar Parijs te brengen en dus mochten we het hotel gaan zoeken tijdens een sneeuwwandeling, natuurlijk waren we weer veel te druk aan het babbelen en zijn we het hotel eerst voorbij gelopen, maar uiteindelijk dan toch gevonden.
Na de kamer geïnspecteerd te hebben zijn we naar mijn foyer gekomen voor het avondmaal waar Tim kennis heeft gemaakt met Carole, Rachel & Courtney. Zij hebben hem dan gezelschap gehouden terwijl ik mij aan het omkleden was, daarna moesten we nog even terug naar zijn hotel zodat hij zich nog mooier kon maken en dan zijn we aangesloten bij Fernando's verjaardagsfeestje. Met die groep zijn we dan le Marais onveilig gaan maken en rond 2u hebben we besloten dat we het wel gezien hadden voor die avond en zijn we naar huis gewandeld.
Zaterdag stond eigenlijk het kasteel van Versailles op het programma maar we hebben besloten eerst lekker uit te slapen. Omdat Tim graag zijn oudejaarsoutfit wou vervolledigen zijn we in galerie Lafayette gaan winkelen waar hij een hemd en nieuwe schoenen gekocht heeft met goeie raad van mij. ;)
Daarna hadden we de galerie wel gezien en zijn we naar la Défense gegaan en daar hebben we dan over de kerstmarkt gewandeld. Het begon weer te sneeuwen en we kregen het allebei redelijk koud dus hebben we de metro genomen naar st Michel waar we lekker gezellig een tasje koffie/thee zijn gaan drinken.
Na ons vieruurtje zijn we dan lekker gaan eten bij een goedkoop Italiaans restaurantje met een flesje Italiaans wijn om in de stemming te komen.
Terug naar mijn foyer gewandeld waar ik mij ben gaan omkleden en daarna naar Tim zijn hotel zodat hij zich ook kon klaar maken voor onze zaterdagavond. Terwijl hij zich aan het klaar maken was hebben we de fles martini brut opgedronken, die Tim mee had gebracht, om nog meer in de stemming te brengen.
Om half 12 hadden we dan met de groep afgesproken in le Marais waar we een heel gezellig barretje hadden gevonden met leuke muziek! Zoals de meeste bars hier, sloot ook die om 2u en het was vreselijk om een goeie plek te vinden om de avond verder te zetten. We wilden naar een club gaan die 'Tango' heet, maar het was heel moeilijk om die te vinden en na een uur wandelen hadden we ze dan eindelijk gevonden! Het bleek toen ook dat we eigenlijk gewoon een hele grote cirkel hadden gewandeld en voor mij was het toen genoeg geweest.
Zondagochtend moest Tim terug uit zijn hotel dus hadden we om 12u hier aan de foyer afgesproken. Het was hier weer heel erg aan het sneeuwen en Tim zijn schoenen waren al kletsnat toen hij hier aan kwam dus hebben we besloten er vandaag een rustig dagje van te maken. We hebben dan twee comfortabele zeteltjes bij het raam bij Starbucks gevonden en zijn daar dan heel de namiddag gebleven.
Om 4u zou Tim zijn trein terug vertrekken, dus wij de metro naar gare du Nord genomen. Daar aangekomen bleek het dat ALLE treinen een vertraging hadden en dat er zelfs treinen van 13u30 nog niet vertrokken waren!!!
Ik ben dan met Tim zijn bagage aan de kant gaan staan zodat hij kon gaan uitzoeken hoe de situatie nu in elkaar zat en of hij nog thuis zou geraken. Het treinpersoneel hamerde er op dat de treinen enkel vertraagd waren en voorlopig niet geannuleerd werden, dat ze in de loop van de dag nog wel zouden vertrekken, maar niemand kon zeggen hoe laat.
Na een tijdje hadden we dan antwoord waarom de treinen vertraagd waren, want blijkbaar was er een trein in panne gevallen op het spoor waardoor alle treinen niet konden vertrekken. De rij voor het inwisselen van de tickets was ondenkbaar lang dus er zat niets anders op dan te wachten. Enkele minuten later kregen we dan van nog een andere persoon te horen dat de treinen terug zouden aankomen en vertrekken en dat iedereen gewoon op elke trein mocht opstappen. Het is te zeggen natuurlijk, je moest een geldig ticket hebben voor een trein met die bestemming, maar het moest niet per sé jouw trein zijn. Dus hadden we geluk en zat Tim om 17u op de trein richting Brussel!
Het was echt een super weekendje en een hele goeie afsluiter van mijn erasmusavontuur! Normaal zou ik vanavond naar de film gaan met Rachel en Courtney, maar ik heb mijn paper van FC&C wat te lang uitgesteld, dus het zal er van af hangen of ik daar op tijd mee klaar ben of ik nog mee ga...
Morgen heb ik een allerlaatste maandagMcDolunch met Tobi & Fox en ga ik proberen nog een laatste keer met Jenny af te spreken. Ook moet ik morgen proberen om zoveel mogelijk al ingepakt te hebben en moet ik nog een laatste keer bij de directrice langs gaan. Nog twee nachtjes en ik moet alweer terug naar huis en terwijl ik dit aan het schrijven ben krijg ik de tranen in mijn ogen bij het besef dat het echt gedaan is! Dit was echt te mooi om waar te zijn en ik wil deze stad en de nieuwe vrienden die ik hier gemaakt heb niet achter laten!! Ik zal blij zijn als ik jullie allemaal terug weer zie, maar dit gevoel is echt vreselijk, dat ik over minder dan 50u de rit terug naar huis moet starten en afscheid moet nemen van alles en iedereen hier in Parijs!
Zondagavond ben ik met Rachel nog naar de film geweest. De bedoeling was om naar Narnia te gaan kijken, maar we waren te laat in de cinema dus het is 'the Tourist' geworden, wat zeker geen slecht alternatief was.
De laatste metro naar huis genomen en afscheid genomen van Courtney en Rachel want hun vliegtuig vertrok maandagochtend richting Amerika.
Maandag op tijd opgestaan en naar de directrice gegaan. Ik moet zeggen, de Franse administratie ga ik echt niet missen hoor! Nu ben ik al 5 keer bij de directrice geweest met dezelfde vraag en elke keer krijg ik een ander antwoord waarna ik weer een brief kreeg dat het toch niet in orde was en ik moest terug komen. Gisteren hebben we ons gesprek afgesloten met een nieuwe afspraak vanochtend om 9u (daar later meer over).
Na die afspraak moest ik nog naar de post. Courtney haar ouders hadden haar kleren opgestuurd, maar de post had daar taxen op aangerekend omdat ze dachten dat het nieuwe kleren waren. Haar moeder is dan gaan proberen uit te legen in het postkantoor in Amerika dat het helemaal geen nieuwe kleren waren maar tevergeefs en de tax moest alsnog betaald worden. Maar omdat zij om 6u 's ochtends de metro al naar CDG moest nemen had ze mij het geld gegeven met de vraag of ik dat wou gaan betalen, wat ik dus met plezier gedaan heb.
Door omstandigheden hebben Tobi, Fox en ik onze maandagMcDolunch verplaatst naar een maandagMcDodinner, waarna we nog een cocktail zijn gaan drinken en ieders naar huis is gegaan. Ik moet zeggen, ik neem toch echt niet graag afscheid hoor! Toen ik van jullie afscheid nam was dat anders, ik wist perfect dat ik iedereen na 4 maanden terug zou (kunnen) zien. Maar hier is dat helemaal anders, sommige van de vrienden die ik hier gemaakt heb zal ik misschien nooit meer terugzien en dat is toch een somber gevoel.
Door andere omstandigheden heb ik dus ook niet meer met Jenny kunnen afspreken om afscheid te nemen, dus van zodra ik een stageplaats gevonden heb ga ik een vlucht naar Noorwegen boeken om hen nog eens terug te zien!
Deze nacht ben ik om 0:15 beginnen inpakken. Om de een of andere reden had mijn onderbewustzijn die grens nodig... Momenteel ligt alles er nog hetzelfde bij als hoe ik het deze nacht heb laten liggen.
Mijn ouders zijn ondertussen onderweg naar Parijs en ik hoop dat het redelijk meevalt voor hen om mee te vallen omwille van de sneeuw. Nu moet ik zeggen dat hier in Parijs alle sneeuw wel ongeveer gesmolten is, maar blijkbaar ligt er in België nog wel een mooi pakje.
Na dit berichtje zal ik het laatste eens gaan inpakken en beginnen poetsen en dan is het 'au revoir' Paris.
Gisteren zat ik dus nog rustig in mijn bedje met mijn computer te prutsen, toen ik opeens een smsje kreeg: wij zijn er binnen een klein uurtje. OH NEE!! Ik had dus niet meer verder ingepakt. Vliegensvlug alles ingepakt want ik moest ook nog snel poetsen. Het resultaat van mijn bagage ken je in bijlage bekijken, maar wees gewaarschuwd (en stiekem staat mijn printer en enkele kleine doosjes er nog niet op)!
Alles op mijn bed gezet, stof afgedaan, vloer gestofzuigd en mijn lavabo proper gemaakt. De poetsvrouw was al twee dagen aan het vragen wanneer ik weg ging zodat ze mijn kamer kon poetsen dus zij moest het maar met nat doen.
Daarna drie keer gecheckt of ik zeker niets vergeten was en naar beneden gegaan. Eindelijk kreeg ik dan mijn waarborg terug en ik had al gevraagd of papa de auto op de koer mocht rijden wat ok was.
Om 17u15 kwamen mama en papa dan aan mijn foyer aan, 2u vroeger dan voorzien, maar alles was ingepakt en ik was klaar om te vertrekken! Ik had alleen nog geen tijd gehad om alles naar beneden te brengen. Mama is dan op het gelijkvloers bij de lift gaan staan om ze uit te laden, ik boven alles ingeladen en papa alles van de gang naar de auto gedragen. Met drie liften was alles beneden (voor alle duidelijkheid, dat is een hele kleine lift en ze zat bijlange niet vol), inclusief mezelf en niet veel later zat alles in de auto. Alles paste net in de auto!
Mijn sleutels afgegeven, nieuw adres achtergelaten (voor de vierde keer al dus ik denk niet dat ik ooit mijn post ga aankrijgen, maar bon) en afscheid genomen van Carole en dan konden we aan de reis naar Retie beginnen.
Om zes uur waren we al weg en het heeft ons twee uur geduurd om Parijs uit te geraken doordat het spits was en we een meningsverschil hadden met de gps. Om acht uur nog even gestopt om iets te eten en dan in een ruk verder naar Retie waar we om 23u15 aankwamen in een mooi sneeuwlandschap.
Alles uit de auto gehaald, een eerste blik op al mijn post gegooid en mijn bedje in. Oh wat heb ik dat toch gemist!!! Een dubbel bed! Voorlopig geen lief voor mij hoor, ik wil mijn bed niet delen!! Respect voor mensen met een eenpersoonsbed, maar ik ben heel blij dat ik daar weer van af ben!
Deze ochtend lekker lang uitgeslapen en daarna alles beginnen uit te pakken, nu zit alles terug in de kast en het lijkt wel alsof ik nooit weggeweest ben!
Zoals ik al eerder vermeld had moet ik vandaag om 5u bij de kapper zijn en ik heb besloten om er vandaag gewoon de puntjes te laten afdoen en ze terug wat te laten groeien. Het is de laatste keer dat ik lang haar kan dragen want tegen dat ik 30 ben gaat dat waarschijnlijk niet meer zo gepast zijn, dus ik ga er nu van profiteren!
Dit is dus mijn allerlaatste berichtje op deze blog! Ik wil jullie allemaal nog eens heel erg bedanken voor het lezen en de reacties, ik hoop dat jullie er van genoten hebben. Bij deze zal ik ook het adres van mijn nieuwe blog al geven, maar voorlopig staan daar nog geen berichtjes op. Moest je met mij bevriend zijn op facebook dan zal je daar kunnen zien wanneer het eerste berichtje gepost is. Het adres is: http://www.thechroniclesofqueenv.blogspot.com/ Deze blog zal in het Engels geschreven worden zodat mijn nieuwe erasmusvrienden ook op de hoogte kunnen blijven van mijn leven.
