Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Zwijnaarde (België) en mijn beroep is TEL: 09/2451812.
Ik ben geboren op 23/09/1977 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Vandaag is het eerste pupje naar haar nieuwe thuis vertrokken. "Li", op stamboom New Spirit Of Marlot's Dream. Het is moeilijk zo het eerste pupje zien vertrekken. Het troost me wel dat ze het heel goed zal hebben in haar nieuwe leventje samen met de andere hondjes ten huize. Maar toch het knaagt ... Ik wens jullie het allerbeste toe Dimitri en Karolien ik heb alle vertrouwen in jullie, veel geluk met haar ze is fantastisch (vooral een enorme knuffelmie) Volgende week vertrekt Nelson naar zijn nieuwe thuis, en dan de week erna terug een pup wel leuk voor Charlotte dat ze niet allen tegelijk vertrekken zo zal het gemis hopelijk wat minder zijn voor haar.
Nog 1 week en het eerste pupje verlaat het nest, en gaat nieuwe horizonten opzoeken. Lastig voor mij maar leuk voor haar ze gaat naar een hele goede thuis waar ze samen met nog 2 andere honden samen kan opgroeien en spelen naar hartelust. Aan knuffelen zal ze ook geen gebrek hebben, dat zag ik zo toen Karolien en Dimitri haar voor het eerst kwamen opzoeken. Maar nu ga ik nog wat genieten van haar ! En kan zij nog wat spelen en vooral veel leren van Charlotte en broers en zus. Nog een paar keer mee rijden met de auto om eraan te wennen, verder oefenen aan de zindelijkheid ..etc Daar ben ik nu ook mee begonnen met de zindelijkheid na het eten, slapen en spelen en tussenin nog eens om het uur naar buiten. Dan roep ik "PUPPIES" en dan komen ze allen afgestormd ook Charlotte helpt me altijd een handje door ze mee naar buiten te brengen. Deze week waren ze alle 4 zo hevig aan het spelen, het was continu nogal heftig onderling, ik gaf ze elk voor het eerst een kalfshoefje en de rust was direct terug. Wat vonden ze dat lekker, nu krijgen ze het steeds eventjes na hun eten. En ze kennen het al goed hoor. Charlotte zat ertussen en keek zo van "eindelijk wat rust" waarna ze er ging bij liggen met haar eigen hoefje.
Zo 6 weken alweer... pffff het gaat me veel te rap! Maar daar staan die kleine deugnieten niet bij stil integendeel, ze ontdekken elke dag meer en meer. Ze lopen nu regelmatig hier rond in huis en sederd gisteren hebben ze hun eerste stapjes buiten gezet. Het was eventjes wachten op mooi en warmer weer en ja het was zover... allen naar buiten. Maar dat ging voor de één al vlotter dan voor de andere. Noppie was de grootste twijfelaar en bleef een hele tijd zitten bij de deur hij keek eerst of het voor zijn zussen en broers leuk en veilig was. Toen zijn mama Charlotte zag dat hij achter bleef ging ze ernaar toe hem halen en zo durfde hij samen met haar ook naar buiten. Vandaag een dag later is hij niet meer te houden, hij liep zelfs zo danig snel naar buiten dat hij een koprol maakte ...struikelde over zijn pootjes. Het was een drukke week, de 4-ling kreeg ook bezoek van hun grote zussen die hier vorig jaar geboren zijn Mona & Mika. Dat vonden ze wel leuk ze gingen direct eens controleren of die ook zo lekkere melk hadden. Voor mij was het ook genieten. Raar zo mijn meisjes van al een jaar oud en dan die kleine spookjes ertussen zien lopen. Maar ook Ann en haar dochter Ellen kwamen langs voor een bezoekje aan hun kleine Nelson. Hij voelde hem direct op zijn gemak bij zijn nieuwe bazinneke hij viel er zelfs bij in slaap. Ze moest nu wel langer blijven!
De 4-ling worden echte hondjes, heel speels en ze vinden elkaar nu wel héél spannend. Vooral die wiebelende staartjes. Elkaar bijten, bespringen, besluipen maar als het er op aan komt vinden ze elkaar terug om zalig in slaap te vallen, hoe dichter bij en op elkaar hoe liever.
De nestbak is nu uitgebreid met een loop en speelruimte eraan en dat is pas fun. Nu ze steeds steviger op hun pootjes staan kunnen ze al eens achter elkaar aan lopen. Of toch iets wat er op trekt. Hun coördinatie staat nog niet altijd op punt. Ze verslepen al eens een speeltje en gaan geregeld al of niet toevallig op de puppy-trainer. Een teefje heeft al ontdekt dat je als hondje ook kan blaffen.
Ieder weekend komen de families kijken naar hun toekomstige kleine pup. Ze kijken er steeds naar uit, maar pas op ik ook! Ik vind het leuk en geniet ervan om te zien hoe de mensen met hun hondje omgaan. Zo leer ik hen door de bezoekjes beter kennen en dat geeft me een heel aangenaam gelukkig en gerust gevoel want... ...zo weet ik zeker mijn kleine pups krijgen een prima thuis! Want daar doe ik het tenslotte voor, zodat ze tot gelukkige Cavaliertjes kunnen uitgroeien en een meerwaarde geven aan hun familie!
Nu de pupjes 4 weken zijn komen de mensen heel graag eens kijken naar hun toekomstig hondje. Deze week mocht ik de familie van Noppie ontvangen, ze weten nog niet welk reutje ze uiteindelijk gaan kiezen. Maar ze waren heel blij dat ze na het lange wachten hun 'Noppie' te zien kregen want zo zal hij noemen De kinderen Liene & Robbe hadden elk een mooie tekening gemaakt we hebben hem direct aan de nestbak vastgekleefd. Zo is de nestbak mooi versierd. Ik was erdoor geraakt echt waar, ze kijken zo uit naar hun kleine schat! Ze hebben zelf een aftelkalender gemaakt. De 4-ling begint nu goed te reageren op mijn stem en ze staan steeds steviger op hun pootjes, ze beginnen zelf al eens te spelen met elkaar. Of naar een speelgoedje sluipen ... Charlotte blijft er bij waken, en kijkt steeds of iedereen mooi en proper ligt. Als er eens een piepje te horen is springt ze recht en gaat ze gaan kijken naar haar kroost. Meestal is het vals alarm, want dan liggen ze zalig te slapen en is het in hun droom dat ze geluidjes maken. Ook Betty kwam eens op bezoek bij haar pupjes, ze is de eigenares van Dolce (papa van de pups) ze was natuurlijk ook héél nieuwschierig naar de 4 ling. Ze vond ze héél mooi...We hebben samen hun tweede ontworming gegeven en gelijkertijd hebben we ze nog eens elk appart gefotografeerd. Betty genoot van die kleine pupjes van haar Dolce! In ééntje reutje zag ze zelf een kleine Dolce ...
Vandaag zijn ze 3 weken, wat gaat het toch snel veel te snel. Maar voor de nieuwe baasjes is dat goed natuurlijk. Die zitten te popelen om ze te komen bezoeken en dan een paar weken later mee naar huis te nemen.
Het word leuk nu, ze zien beter en beter en reageren nu feller als Charlotte in de nestbak komt. Dan is het een echte kruip (soms stap) -race, om het eerst bij mama voor de beste tepel. Vooral als ze zo gehaast zijn, stappen ze zonder het helemaal te beseffen. Maar het komt, stillekesaan proberen ze toch hun evenwicht te houden en zo wankel wel hun eerste stapjes te zetten. Het is een heel rustig nestje ik hoor ze nooit piepen of huilen, soms zou ik vergeten dat er 4 pupjes liggen in de living.
De pupjes werden vrijdag 2 weken, hoog tijd om ze voor de eerste keer te ontwormen. Eerst was hun mama aan de beurt, maar dat verzachte de pil (pasta) natuurlijk niet voor hen. Die ontworming vinden ze niet leuk maar vooral helemaal niet lekker. Een vieze pasta word in hun muiltje gespoten en dan moeten ze dat nog eens doorslikken. Ocharme die kleine schatjes ze schudden met hun kopje in de hoop die pasta zo te kunnen uitspuwen! Maar al bij al ging het nog vrij goed en ze hebben dus alle 4 hun allereerste ontworming binnen. Ze zijn er nog niet vanaf, op 4 & 6 weken moet het nog eens. Nadien twee maal per jaar. Ook van hun nageltjes heb ik de scherpe puntjes wat geknipt ze bleven bij het kruipen haken in hun (vetbed) deken. Na al dat gedoe, zat mama Charlotte hun op te wachten in hun nestbak met lekkere warme melk en dat kon hun wel smaken, zo waren ze die vieze smaak kwijt maar vooral de vele troostende likjes deden hen vrij rap in slaap vallen.
Deze week kreeg ik leuke foto's van Mona, Mable en van Mika kreeg ik een filmpje. (Sorry ik krijg het niet op de blog) Mable speelt heel graag met haar balletje samen met haar broer de Aussie des huizes (Australische herder) al wat op leeftijd, maar nog altijd heel veel zin om samen met Mable en het balletje te spelen. Mable gaat ook dagelijks joggen met haar bazinneke en haar Aussie broer! Toch leuk hé. Het gaat dus allemaal heel goed met hen, ze worden meer en meer grote mooie volwassen Cavalier meiden. Ik hoor van de baasjes dat ze ze niet meer kunnen missen, ze zijn zo lief ! Wat wel leuk is, ze hebben allen dezelde interesse PLUIMEN! Blijkbaar als ze pluimpjes vinden beginnen ze gek te doen, ze springen ernaar en durven het precies niet te pakken of nog maar in de buurt te komen. Of ze blaffen ernaar alsof ze er bang van zijn en toch willen ze er mee spelen.
Wat er nu zo grappig aan is, ook hun mama Charlotte doet net hetzelfde met pluimen!
Blijkbaar is Mona dan weer een verzamelaar van alles wat ze vind in de tuin takjes, blaadjes enz...wat ze maar vind daar loopt ze dan mee rond in haar muiltje. Ik hoorde van Betty (het bazinneke) van Dolce hun papa dat hij net hezelfde doet. Daaraan zie je, ook bij honden krijgen ze veel mee van hun ouders allerlei gewoontes en karakter trekken... Dat is dan ook weer het leuke als je de beide ouders kent, zo kan je zo nog veel te weten komen over je Caveke.
Het gaat hier weer zo snel, te snel ! Vrijdag werden de pups 1 week oud. Maar het gaat heel goed en alles verloopt vlot. Charlotte is nog wat aan het bekomen van de bevalling maar stillaan krijgt ze zelfs al weer zin om achter haar balletje te lopen. Al vind ze het zo moeilijk om haar kroost achter te laten dus na 2x gooien rent ze mij voorbij, snel naar binnen want ja die puppies...
Charlotte is er bijna niet van weg te slaan, dat is ook te zien aan hun buikjes, ze hadden al een ferm geboortegewicht en dat is nog net zo, ze zijn nu op een week tijd alle 4 meer dan verdubbeld van gewicht. Zo schrok ik deze morgen van het 1ste reutje hij was maar liefst 72gr bijgekomen en dat is wel erg veel. Dat heeft zo zijn gevolgen voor hun beweeglijkheid, het kruipen gaat niet zo makkelijk en snel want ja, die buikjes zitten in de weg. Volgende week gaan de oogjes open, ik kijk zo uit om hun blikjes te zien. Ze hebben dan veel meer expressie en worden ze nog schattiger. Och en het zijn nu al zo schatjes !
