Zondagmorgen. Pasen. Een lichte nevel hangt over het kerkhof van Oeselgem. En kerkhof is hier nog letterlijk te nemen want de graven reiken tot tegen de kerkmuren. Het is alsof de overledenen een dekentje van geesten over zich heen getrokken hebben. Dadelijk zal de zon opkomen en haar stralen zullen zich als parels in alle kleuren van de regenboog spiegelen in dat nevellaken. En onder een heldere hemel zullen de klokken, net terug van Rome, met een uitbundig gebimbam, de verrijzenis van de Heer verkondigen en de gelovigen van Oeselgem uitnodigen om dit mee te vieren in de kerk.
De klokken terug van Rome... mooie, maar vervlogen tijden die de GSM-kinderen van de lagere school hier 30 meter vandaan, nooit zullen beleven. Decennia geleden moesten wij op Witte Donderdag naar de avondmis. En de catechismus diende strikt gevolgd: wij moesten te communie gaan en dus nuchter zijn. En volgens de catechismus was nuchter zijn: "sedert middernacht niets gegeten of gedronken (hebben), uitgenomen natuurlijk water". Gelukkig is dat nogal snel versoepeld naar "drie uur vóór de communie" in plaats van sedert middernacht. Nu ga je, bij wijze van spreken, te communie tussen de soep en de patatten! Bij het begin van de misviering op Witte Donderdag mochten de misdienaars nog het belletje laten rinkelen. De klokken luidden volle bak. Maar na het evangelie zwegen de klokken plotseling, en in plaats van het belgerinkel lieten de misdienaars een ratel horen. Toen wisten wij het: de klokken waren vertrokken naar Rome!
Op Goede Vrijdag gingen wij, met de school, in de namiddag naar de dienst in de kerk. En of wij al dan niet een talenknobbel hadden, latijn hebben wij toen wèl geleerd. En op Goede Vrijdag was dat niet zozeer "dominus vobiscum - et cum spirito tuo", maar wel "Flectamus genua - leva-ate". Daarbij moesten wij wel vijftig keren knielen en terug recht staan..
Maar op Pasen kwam dan de ontlading: de klokken kwamen, overladen met paaseieren, terug van Rome. Waarom die klokken de paaseieren op alle onmogelijke plaatsen verstopten is mij nog steeds een raadsel. Paaseieren zijn er in Oeselgem nog steeds in overvloed. Maar de klokken zwijgen in alle talen . Zijn zij, misschien door de aardbevingen in l'Aquila, de weg kwijt geraakt? Feit is dat er op Pasen een doodse stilte over Oeselgem hangt. Wij hebben altijd geleerd dat wij "ons Pasen moesten houden in de parochiekerk". Maar op Pasen, dè dag des Heren in het kerkelijk jaar, is er helemaal niets op onze parochie... Je zou je ergens in het noorden van Frankrijk wanen.
En nochtans, net als Christus uit zijn graf is opgestaan, zo verrijst ons kerkje stilaan uit zijn steigers. Honderdduizenden euros werden en worden er besteed aan de restauratie van dit kerkgebouw. De klokken hangen nog steeds in de vernieuwde toren. Je kan ze zelfs laten luiden via je GSM! Zijn deze investeringen echt wel nodig als er noch op Stille Zaterdag, noch op Pasen ook maar enige kerkelijke dienst is?
En dan maar klagen over de leegloop in de kerk. Of wordt dit een discussie over de kip en het ei? Is de geestelijke overheid niet al te veel bezig (geweest) met het materiële, zoals het bedienen van de klokken per GSM? Heeft ze haar spirituele en (vooral) haar sociale taak niet verwaarloosd? Als de Kerk niet dient, dient ze tot niets. Een pastoor moet een herder zijn. Hij heeft een sociale functie. Daarvoor wordt hij relatief rijkelijk door de staat (= de belastingbetaler) betaald. De gemeenschap mag, neen, móet daarvoor iets terug verwachten. Als de pastoor de rol van herder verlaat en deze van de hond gaat spelen om overal gratis aan eten en (vooral) drank te geraken, loopt het gegarandeerd verkeerd af. Als de herder niet naar zijn schapen gaat, komen de schapen ook niet naar de stal. En dan mag het nog een nieuwe, moderne stal, met alle mogelijke toeters en bellen zijn. Als de warme liefde van de herder ontbreekt, zullen de schapen die op een ander gaan zoeken.
En dan komt er de bemerking van het tekort aan priesters. Als ik een misviering in Sint Donatius te Brugge bijwoon co-celebreren daar meer priesters dan er in onze dekenij zijn. Een betere organisatie en verdeling van de taken zou al veel helpen. Enkele jaren geleden is er door ons bisdom een wedstrijd uitgeschreven om de beste affiche met de vraag naar priesterroepingen te ontwerpen. Zou God deze affiche gelezen hebben? De Heer roept, maar de geroepene moet het horen en begrijpen. Daarvoor moeten de omstandigheden goed zijn. Goede priesters, échte herders, doen mensen de roep van de Heer begrijpen en beantwoorden. Net zoals een TV-programma als "Van vlees en bloed", waarin een slager vrij positief voorgesteld wordt, de slagerijscholen terug aantrekkelijk maakt.
Hopelijk komen er betere tijden en zit ons mooie kerkje (wel spijtig dat het kunstvol beeld van de gekruisigde Christus als een valschermspringer boven het altaar bengelt!) weer gezellig vol... en niet alleen voor een begrafenis op zaterdag!
't Was een drukte van jewelste, dinsdagavond op de Leieheemparking. Zou er ditmaal veel volk afkomen op de Algemene Vergadering van de Dorpsraad? Meestal is dit niet veel soeps: enkele stuurgroepleden en een paar habitués. De stuurgroepleden zijn er bijna nooit voltallig aanwezig.
Zijn de Oeselgemnaren, zowel de autochtonen als de aangespoelden, niet geïnteresseerd in hun dorp? De talrijke bloeiende verenigingen in Oeselgem doen toch wel het tegengestelde vermoeden.
Of is het tijdstip van bijeenkomen niet het gepaste? Blijkbaar is dat minstens één reden, want op hetzelfde ogenblik van de Algemene Vergadering van de Dorpsraad hielden twee belangrijke Oeselgemse verenigingen hun maandelijkse bestuurs-vergadering. Om toch wat meer aanwezigheden te hebben is het tijdstip van de Algemene Vergadering van de Dorpsraad al enkele keren gewijzigd. Eerst was het de eerste maandag van maart en van september. Dat werd gewijzigd en vervangen door de eerste maandag van april en oktober. Nu is het de eerste dinsdag van april en oktober. Er zal overleg moeten komen met de verenigingen om twee data in het jaar vast te leggen, waarbij de dorpsraad met de verenigingen en de verenigingen met de dorpsraad rekening houden.
Maar is het tijdstip van bijeenkomen de enige reden voor het gebrek aan belangstelling voor de dorpsraad? Zeker niet! Noch de uitnodiging tot de Algemene Vergadering, noch de agenda ogen bijzonder aantrekkelijk en wekken de belangstelling van de Oeselgemnaren zeker niet. Qua presentatie heeft de Leiekronkel, het orgaan van de Dorpsraad, tekst, foto's en tekst. Dat leest moeilijk. De tekst moet afgewisseld worden met, "gebroken" worden door, foto's en/of tekeningen. De inhoud is over het algemeen niet interessant. Het woordje van de voorzitter is te lang en te moraliserend. De artikels moeten de Oeselgemnaren aanspreken. Praktische zaken, zoals bvb. de garageverkoop, mogen er zeker in komen. Maar hoeveel Oeselgemnaren zijn er geïnteresseerd in de slag bij de Neerhoek van 1940? Hoeveel huidige Oeselgemnaren woonden er in 1940 (al) in Oeselgem of hebben familie die bij deze slag en haar gevolgen betrokken waren? Ook de redactie is er zich blijkbaar van bewust dat de Leiekronkel niet veel gelezen wordt en heeft dan maar een prijsvraag ingelast!
Behoudens enkele praktische zaken is de agenda van de Algemene Vergadering van de Dorpsraad zeker niet begeesterend. Echte strijdpunten voor Oeselgem worden er niet besproken. Als er al eens een bemerking komt, wordt dit opgelost met "een briefje te sturen aan het College van Burgemeester en Schepenen". De stuurgroep is te weinig kritisch. Het is al te duidelijk, alhoewel de Dorpsraad volgens haar statuten a-politiek, dat de stuurgroep de kaart van de meerderheid in het gemeentebestuur trekt. Een paar jaar geleden is dit pijnlijk tot uiting gekomen in het voorwoord van de voorzitter in de Leiekronkel. Na dit incident had de voorzitter toch beter de eer aan zichzelf gehouden.
Er moet zeker niet naar sensatie gezocht worden. Zware kritiek, waarmee een vroeger lid van de stuurgroep uitpakte, hoeft ook niet. Daarmee bereik je niets, integendeel. Dit belet echter niet dat een meer kritische houding ten aanzien van het beleid betreffende Oeselgem, haar bevolking en haar verenigingen aangewezen is. En items zijn er genoeg. Om er maar twee concrete te noemen: wat worden de gevolgen voor de Oeselgemnaars bij het zuiveren van het (riool)water? Wat zal het hen kosten? Wie kan er op het net aangesloten worden en wie moet zelf voor een zuiveringsinstallatie zorgen? Hoe zal de heringerichte dorpskom eruit zien of zal het opnieuw "Wakken" zijn die zegt hoe Oeselgem er moet uitzien? Dat zijn onderwerpen waar de Dorpsraad nu moet mee bezig zijn en zelf voorstellen uitwerken. Er mag niet gewacht worden tot alles beslist is.
Met dergelijke onderwerpen op de agenda trek je gegarandeerd volk naar je bijeenkomst. Want als er iets besproken wordt dat de geldbeugel van de Oeselgemnaar of zijn vereniging raakt, mag je haar/hem zeker verwachten. Zo ook dinsdag laatst. Het reglement voor het gebruik van het nieuwe Leieheem stond op de agenda en er zijn mensen die wij nooit eerder op de Algemene Vergadering mochten verwelkomen, afgekomen.
In een eerdere blog hebben wij er al op gewezen dat de Oeselgemse verenigingen staan te dringen voor het gebruik van ... het oud muzieklokaal in plaats van het nieuwe Leieheem. Ironisch genoeg had de Algemene Vergadering van de Dorpsraad dinsdagavond jongstleden ook plaats in het oud muzieklokaal. Dit had echter te maken met maandelijkse bestuursvergadering van twee belangrijke Oeselgemse verenigingen (zie hoger).
Blijkbaar zijn er bij het nieuwe Leieheem twee grote problemen: de verwarming werkt niet naar behoren en de aangerekende prijs voor het gebruik van de zaal is te hoog.
Schepen Wim Plastiek -al van vóór hij schepen van de gemeente was, een steeds weer uitgenodigde gast- onderkent het probleem van de verwarming niet. Hij zal dan ook een "aangetekend schrijven richten aan de installateur van de centrale verwarming". Moet hij zich niet richten, liefst via de architect, tot de hoofdaannemer? In elk geval zal schepen Plastiek, de grote promotor van het nieuwe Leieheem, er voor zorgen dat de verwarming in orde komt.
Dat de huurprijs voor het gebruik van de zaal hoog is hebben enkele verenigingen ondertussen al ondervonden. Spijts de damesturnclub geen verwarming, noch stoelen of tafels nodig heeft betalen deze dames 60,00 per keer dat zij de zaal gebruiken. Als zij er wekelijks willen turnen kost hun dat 240,00 (of 10.000 frankskes) per maand! Maar schepen Wim Plastiek is duidelijk: "zijn" Leieheem (of moeten wij het voortaan het "Schepen Wim Plastieheem" noemen?) is geen sportzaal. Turn(st)ers horen thuis in de sporthal te Markegem. Meteen is dat al één Oeselgemse vereniging die hier buitengeschopt wordt!
Voor haar Lenteconcert van 25 april aanstaande moeten de Lustige Vrienden drie maal 60,00 of in totaal 180,00 betalen. Immers, na de repetitie in hun lokaal op donderdag worden de muziekinstrumenten verhuisd naar het Leieheem (= 1 maal gebruik zaal = 60,00). Op vrijdag is er traditioneel de algemene repetitie in de "concert"zaal zelf (= 2de maal gebruik zaal = 2de maal betalen). Op zaterdag is er het concert zelf, dit is de derde maal gebruik van de zaal, dus voor de derde keer betalen! Nooit eerder is dit het geval geweest, ook niet toen in het JOC te Dentergem in dezelfde omstandigheden geconcerteerd werd. In plaats van hun eigen kas te spijzen mogen de Lustige Vrienden concerteren om het nieuwe gebouw te helpen afbetalen! En zeggen dat de Oeselgemnaren, zonder enige tegenprestatie, gedurende meer dan 25 jaar mee hebben betaald voor het Hondiuspark te Wakken, de sporthal te Markegem en het JOC te DEntergem.
Dit is, naar zijn eigen zeggen, niet het probleem van schepen Wim Plastiek, want hij is maar niet-gestemrechtigd lid van de vzw Cultuurinfrastructuur...
't Is lente en je zal het geweten hebben. Het is, na een kunstmatig korte nacht, zwaar om op te staan. Wat bezielt de initiatiefnemers van dat verduiveld zomer- en winteruur? Besparingen? Als compensatie voor de onmetelijke bedragen die dagelijks door ramen en deuren naar buiten gegooid worden, meestal ter (materiële) verrijking van enkelen? Wat bezielt de euro-parlementariërs om een dergelijke regelgeving te stemmen? Wellicht hebben zij voldoende slaap in het parlement?
Het is zwaar op staan na een korte nacht, voorafgegaan door een decibel-rijke namiddag en avond. Sleuterrock Oeselgem beleefde weer zijn jaarlijks hoogtepunt. Met zijn Vrij Podium biedt het kansen aan jonge en startende groepen en bands. Daarbij kwam, dit keer, een covergroep van Metallica. Dat het concept aanslaat bewijst de afgeladen volle tent. Er was meer volk op en rond de parking achter de kerk dan gedurende een héél jaar in de kerk van Oeselgem! Dat er in Oeselgem creatieve en organisatiebekwame jongeren zijn is eens temeer bewezen.
Mijn oren tuiten nog na. Hard metal is niet onmiddellijk mijn ding. Geef mij maar een optreden van de Oeselgemse harmonie. Maar ja, je moet de jongeren (waaronder de eigen kinderen) in hun creativiteit weten te waarderen en te steunen.
Van de gelegenheid heb ik gebruik gemaakt om even door de "industriezone" van Oeselgem te wandelen. In de echo van het gedreun van het "muzikaal" geweld van Sleuterrock lag het kunststof-ramen-profielen-bedrijf Wymar er rustig bij: geen zwarte vlaggen alom, geen vakbondsdelegaties aan de poorten. En nochtans viel donderdag, na "onderhandelingen", de beslissing dat 34 werknemers het bedrijf onmiddellijk moesten verlaten. Het zijn er inderdaad 12 minder dan begin januari door het moederbedrijf Tessenderlo Chemie aangekondigd. Maar in de overeenkomst tussen bedrijfsleiding en vakbonden staat ook dat, indien de situatie (lees "verkoop van producten") in het najaar er niet beter op geworden is, er dan zeker nog 12 bijkomende ontslagen zullen vallen.
De markten in Oost- en Centraal Europa krijgen zware klappen. Wymar heeft, via Tessenderlo Chemie, filialen in Polen, Hongarije en Tsjechië. Omdat de economische ontwikkeling in die landen nog te recent is hebben de bewoners van het vroegere Oostblok onvoldoende financiële reserves kunnen opbouwen om aan de huidige mondiale crisis het hoofd te bieden.
Een toenmalig Oeselgems onderwijzer heeft enkele decennia geleden de familie Wybo - Martens, die de crisis in de (Izegemse) borstelnijverheid had meegemaakt, er kunnen toe overhalen met centen en creativiteit een kunststoffenbedrijf op te starten in Oeselgem.
Bij de volgende familiegeneratie zorgde inzonder Carlos Wybo, wat er over hem ook allemaal gezegd en geroddeld is, door zijn creativiteit en commercieel inzicht voor de oprichting en de uitbouw van de succesvolle afdeling kunststofraamprofielen. Omdat het familiekapitaal uiteindelijk nog te beperkt was om mee te spelen in de globaliserende wereld werd het bedrijf opgesplitst. Het gedeelte van de "huishoudproducten" werd overgenomen door de franse groep Allibert. In 1995 werd de raamprofielenafdeling verkocht aan Tessenderlo Chemie.
Toen zowat dertig jaar geleden de delokatie van vlaamse bedrijven, eerst naar Centraal en Oost Europa, daarna naar het verre Oosten, op gang kwam schreeuwden de vakbonden hier moord en brand. Teveel arbeidsplaatsen hier gingen verloren ten voordele van werkgelegenheid in de "nieuwe" industrielanden. Nu zien de vakbonden ook in dat er toen, en nu, ook in die landen moet geïnvesteerd en werkgelegenheid geschapen worden.
Ons land is maar een schort groot. Een wagen hebben wij in principe niet nodig. De afstanden zijn zeer beperkt. Er is natuurlijk het comfort. Al hebben wij allen drie wagens om stil te staan in de file, daarmee kunnen wij de auto-assemblagebedrijven van Opel Antwerpen, Audi Brussel, Ford Genk en Volvo Gent niet aan een gevuld orderboek helpen. Onze producten moeten verkocht worden. De markt hier is te klein, dus moeten wij ons richten op het buitenland, inzonder op de nieuwe markten. Maar daar moeten de mensen over voldoende koopkracht beschikken om onze producten te kùnnen kopen, dus moeten ze in hun land voldoende werkgelegenheid hebben... en zo is de cirkel rond.
Ook deze crisis zal eens voorbij gaan. Ondertussen komt het er voor onze bedrijven en werknemers op aan om voldoende creatief en werklustig te zijn om nieuwe, andere jobs te scheppen. Ook bij ons zijn er nog vele noden en niet-ingevulde behoeften. Niemand, ook niet de pas ontslagen werknemers van Wymar, moeten wanhopen, want in Oeselgem bruist het van de creativiteit. Dat hebben de Sleuterrockmeisjes en -jongens gisteren nog maar eens bewezen.
Oeselgem mag trots zijn. Maar vooral dankbaar. Dankbaar tegenover het huidige gemeentebestuur. Want wat tijdens de voorgaande legislaturen sedert de fusie van gemeenten in 1977 niet mogelijk was is door de huidige gezagsdragers verwezenlijkt! Indien wijlen burgemeester en Oeselgemnaar Daniel Beels kon terug keren, dan zou hij zijn ogen niet geloven. Waar tot vorig jaar een krakkemikkige oude houten barak, die moest doorgaan voor lokaal cultureel centrum, stond, is nu een groot betonnen ontmoetingscentrum opgetrokken. Meer nog: haaks daar tegenover staan de (betonnen) lokalen voor Chiro, KLJ en harmonie.
Eindelijk, na meer dan 30 jaar, heeft Oeselgem en haar verenigingen waar het al zo lang recht op had: eigen moderne en veilige lokalen. En vanaf de parking achter de kerk hebben deze gebouwen, met die prachtige gevelsteen, een zekere uitstraling. Oeselgem, met zijn talrijke bloeiende verenigingen, kan volledig openbloeien!
Maar wat blijkt na enkele weken? De Oeselgemse verenigingen proberen mekaar te verdringen voor het gebruik van... het oude houten muzieklokaal! Voor het overgrote deel van de verenigingen is de prijs van 60,00 (een kleine 2.500 oude belgische frankskes) per activiteit voor het gebruik van de grote zaal te duur. Verenigingen als bvb. de damesturnclub of bepaalde doelgroepen van Okra kunnen niet maandelijks een 10.000 belgische frank ophoesten voor hun wekelijkse activiteit. Die doelgroepen van Okra hebben die grote zaal niet nodig. De lokalen op de verdieping van het nieuwe Leieheem lenen zich beter voor hen. Alleen is bij het ontwerp van het gebouw niet gedacht aan minder mobielen. Nogal wat senioren kunnen de (te steile) trap niet op.
Geen nood echter: schepen Wim Plastiek zal wel voor een oplossing zorgen. Hij zal er wel een lift laten installeren: één van het type dat hij bij het nieuwe muzieklokaal heeft laten plaatsen. Omdat de harmonie niet enkel wenst te repeteren, maar ook voor publiek wil optreden, moeten haar instrumenten af en toe verhuizen. En om de piano naar boven of beneden te krijgen had slimme Wim stellig een lift beloofd. En de daad bij het woord voegend liet hij er een takeltje installeren. Nog vóór de piano beneden is is hij ontstemd... en de verantwoordelijken van de harmonie ook!
In de grote zaal van het nieuwe Leieheem werd wel aan de mogelijkheid gedacht om deze zaal te kunnen splitsen en opdelen met behulp van een akkordeonwand. Door de aanwezigheid van de warmeluchtkanalen moest deze wand echter zo dicht bij de toog geplaatst worden zodat dit kleinere gedeelte enkel voor tooghangers van nut kan zijn.
Warm is het zeker in de zaal als de (uitstekende) verwarmingsinstallatie op staat. En nochtans, met die hoge, kale en vensterloze industriebetonwanden voelt deze zaal zo koud en ongezellig aan. Er is nogal een verschil met het "Hondiuspark".
Een façade kan veel verbergen. Maar dan moet ze er ook zijn. Bij die nieuwe gebouwen in Oeselgem is er enkel aan de voorzijde een gevelsteentje aangebracht. De rest is ruwe, allesbehalve sierbeton. Het geeft de indruk dat deze gebouwen (nog) niet af zijn. Een gevelsteentje rond-om-rond de gebouwen kan nu toch niet zóveel kosten. Nu is het van: "Ik wil wel, maar ik kan niet.". En als je dan het nieuwe muzieklokaal van Wakken ziet, dan kan je je wel vragen stellen. Is het "maar" Oeselgem? En wat te denken dat de bergplaats in het nieuwe Leieheem gebruikt wordt als stalling voor de gereedschappen van de gemeentearbeiders? Achter de façade van politieke goodwill en mildheid voor Oeselgem...
't Was een aangename lentemorgen. Half maart komt de lente aan de deur kloppen en wil de winter er attent op maken dat zijn tijd om is. In Oeselgem is het de dag van de grote lenteschoonmaak. Onder andere waren de Chiromeisjes en -jongens op stap om overal zwerfvuil op te ruimen. Resultaat: een proper en net Oeselgem en een toch een beetje terug opgesmukt zwartgeblakerd Chiroblazoen.
Het moet gezegd: onder deze gemeentelijke bewindsploeg is er in Oeselgem wèl één en ander (ten goede) veranderd. Acht jaar geleden werd ons dorp even op de wereldkaart gezet met de reconstructie van de middeleeuwse Slag bij Oeselgem. Met de opbrengst van dit evenement werd het Leiemonument opgericht. Dit was een initiatief van de Oeselgemse bevolking en haar verenigingen. Blijkbaar heeft deze puike en overweldigende organisatie de meer dan gewettigde vraag van de Oeselgemse verenigingen naar degelijke lokalen sterk ondersteund. De gemeentelijke overheid beloofde en realiseerde dan ook een nieuwbouw met lokalen voor Chiro, KLJ en harmonie. In februari jongstleden werd dan het nieuwe ontmoetingscentrum Leieheem ingehuldigd. Na 32 jaar fusie wordt eindelijk eens aan het bloeiendste dorp van de gemeente gedacht, en ditmaal niet enkel om belastingen te heffen en te innen!
En met die nieuwe gebouwen houdt het niet op. Na de bouw en inhuldiging van de nieuwe mooie en sierlijke Leiebrug wordt Oeselgem over haar gehele grondgebied voorzien van een gasleiding. Alleen maar te hopen dat wij straks niet tot het kransje gemeenten behoren waar "een gaslek bij wegenwerken" zorgt voor de eventuele evacuatie van bewoners! Maar toch, als dat vanwege het gemeentebestuur geen "gazze geven" is!
En toch heeft het noodlot nèt niet toegeslagen. Uitgerekend op de dag dat het nieuwe Leieheem voor het publiek opengesteld werd was de parking ingenomen door brandweerwagens. Blijkbaar hadden een vijftal niet-Oeselgemse niet-Chiroleden het leidinglokaal in het nieuwe Chiro-, KLJ en harmoniegebouw aangewend als bivakplaats. Na een verjaardagsfeestje zijn zij er blijven overnachten, als was er van de nacht al niet veel sprake meer. Blijkbaar waren zij niet op de hoogte van het reglement en zijn er rokende in slaap gevallen. Uit de daaruit ontstane brand zijn zij, gelukkig maar, zo goed als heelhuids kunnen ontsnappen. Het zal voor hen èn voor de chiroverantwoordelijken, die de lokaalsleutels ter beschikking stelden, een zware les zijn. Wie voor de schade zal opdraaien zullen de bevoegde diensten wel bepalen.
Dit incident is zeker niet goed te praten. Maar de reactie van sommige gemeentebestuurders was er ook duidelijk over. Het uitgebrande lokaal werd afgesloten en niemand mocht er in. Blijkbaar gold dit niet voor een Wakkens gemeenteraadslid, die dan in de pers uitgebreid de Oeselgemse jeugd de pan uitveegde... alsof de jongeren in zijn eigen dorp zoveel beter zijn.
Maar ook de Oeselgemse schepen Wim Plastiek (sommigen noemen hem "Wim Isomo", maar het vernoemen van mensen is niet meer van deze tijd!) liet zich niet onbetuigd. Hoeveel fooien hij heeft opgestreken is niet meegedeeld (misschien is dit ruim voldoende om de schade te vergoeden), maar die zondagnamiddag heeft hij massa's ramptoeristen gegidst in het getroffen lokaal.
Ook de burgemeester wilde van de gelegenheid gebruik maken om goedkoop wat publiciteit mee te pikken. Met een Bert Anciaux-gezicht mocht hij op maandag op de regionale televisie op zijn beurt zijn verontwaardiging over de Oeselgemse Chirojeugd laten blijken. Was hij in het verleden niet zelf Chiroleider in Wakken? Maar als je gazze aan het geven bent....
Oeselgem knipoogt
