Een boek schrijven over mijn leven,is het eerste waar ik aan denk als ik verdriet voel Geestelijk en lichamelijk ben ik op dit moment een wrak Toch voel ik een sterke drang om mijn levensverhaal te delen met de buitenwereld
Als baby werd ik geboren bij een alleenstaande mama Papa had haar juist verlaten Oma wilde blijkbaar niet dat mama een deel van hen zou uitmaken Nu zoveel jaren later begrijp ik oma heel goed...............
Tot mij tweede had ik met liefdevolle zorg in mama's armen geleefd
Totdat.........zei een man leert kennen Ze gaat er mee trouwen en ik krijg gewoon een NAAMVERANDERING In zonnenschijn mag ik met alle geluk een zusje verwelkomen
Een hecht gezin EN niemand die ooit dacht dat dit stuk zou gaan
Papa,zo mocht ik hem noemen, begon te veranderen Hij gaf een duidelijke voorkeur aan mijn jongere zusje Gaf haar meer warmte en duwde me letterlijk weg uit zijn hart en ziel,uit zijn leven Papa was niet papa meer,papa begon leugens te vertellen,kwam niet meer naar huis Daar lag ik s'nachts in het grote bed met mama en mijn zusje Wachtend op papa en de ruzie die gaat volgen De leugens zijn ons fataal geworden Papa verdween met kerstmis Mama vertelde me,dat vergeet ik nooit meer;;;;;;;;;;;;;;; Francis lieverd van me ''ik moet je iets vertellen, ''papa is niet je echte papa Ik was toen 7 jaar en de wereld verdween onder mijn voeten Er volgd een scheiding Met alle verdriet vertoon ik wegloopgedrag Ik kon het nie,ik kon het nie verdragen Waarom,tot op de dag van vandaag kan ik er niet mee omgaan
