|
AREND
STAREND NAAR DE HORIZON
KAN IK JOU ZIEN ZWEVEN
JE VLEUGELS DIE ZO PRACHTIG ZIJN
EN BRUISEND IN HET LEVEN
JE LIJKT ENORM VER WEG
EEN SCHADUW VOOR DE ZON
WETEND WANNEER DIE VERDWIJNT
IK NOOIT MEER BIJ JE KOM
KOM ZEG ME ZIJN DIE TWIJFELS
KWETSEND IN HET LEVEN
IK WEET DAT JE HET MOEILIJK HAD
MAAR HOU DIE KANS NIET TEGEN
DE ZON GAAT LANGZAAM ONDER
VERGEET DIE HARDE TIJD
IK BLIJF TOCH NAAR JE KIJKEN
JE RAAKT ME NOOIT MEER KWIJT
***
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Gedichten
|
