|
9 Weken oud was hij, het zoontje van een goede vriendin... het was
bedtijd voor de kleine pruts.. en daar ging hij na z'n laatste flesje en
verse wegwerpluier, van z'n wiegje in de living naar z'n superhippe
strakke babykamer,te slapen gelegd in z'n bedje,alleen..., babyfoon aan,
slaapwelkus, deur dicht.
Je hoorde hem krijsen, door merg en
been. "Laten huilen, hij moet toch leren dat ie zelf de slaap kan
vatten,anders verwen je hem." waren z'n moeders woorden, doordrenkt van
medelijden voor haar baby.
Toen ik thuiskwam voelde ik mezelf
licht geschoqueerd, heb je daar dan negen maand dat kleine mensje voor
gekoesterd in je buik, om dat direct weg te leggen in een kamer, omdat
ze moeten leren alleen te kunnen zijn? Omdat je omgeving je met de
vinger zou wijzen dat je ze verwend?
Hoeveel momenten van
eenzaamheid hebben wij al niet gekend in ons volwassen leven, dat we
wensten dat iemand dichtbij ons zou zijn, maar we zijn soms te vervreemd
om toenadering te zoeken of bieden, want we hebben geleerd om alleen te
zijn.
Daarop ging ik met mezelf de uitdaging aan, indien ik ooit
een klein mensje op de wereld zou mogen zetten, kon je er paal en perk
op zetten, vanuit m'n idealistische gedachtengang... "Ik zou het anders
proberen te doen!!".
Et voilà, time has come... en mensen, Je kan onmogelijk een kind
verwennen door te voorzien in z'n basisbehoeftes, affectie,
geborgenheid.
Onze manier is zeer zeker niet "de" manier, maar
kleine veranderingen in je opvatting over kindjes opvoeden kan toch wel
een heleboel meerwaarde betekenen voor de relatie tussen alle
gezinsleden, je verliest er een hoop stress door, en je kan rekenen op
intens intieme momenten. de vooroordelen die kom je als vanzelf gewoon,
de aanhouder wint.
thuisbevalling of ziekenhuisbevalling
Pure
horror, zo zag ik een ziekenhuisbevalling, uren liggen wachten op je
kamer, vrouw in bed, man op de stoel ernaast, aangesloten op allerhande
kabels en sensoren, verbonden met monitoren die bliepen en tuuuten,
verplegers te pas en te onpas je kamer binnen, bezoekers in de gang die
nieuwschierig de kamer binnenpiepen wanneer de deur opengaat...
Je denkt er niet verder bij na, want kindjes die worden nu eenmaal geboren in een ziekenhuis de dag van vandaag.
puuuut
think again: de hedendaagse opvolging van een zwangerschap,controle
gezondheid van moeder en kind maken het mogelijk voor de vrouw om buiten
de ziekenhuismuren te gaan denken voor het "werpen van dr kroost".
vooroordelen uit je omgeving zullen zijn: en hoe je deze kan weerleggen.
* en wat als er dan iets misloopt? Er
is bij iedere thuisbevalling in België verplicht een dokter
(gespecialiseerd in thuisbevalling) en een vroedvrouw (met assistent)
aanwezig, bij de minste aanleiding dat er iets mis zou kunnen lopen, ga
je directo pronto naar het ziekenhuis . (je moet dus wonen in een straal
van 20km rond een ziekenhuis) je verwittigd het ziekenhuis bij
aanvang van je weeën, indien iets misloopt kunnen die direct een
ambulance sturen. en bovenal, als er al enig vermoeden bestaat dat er
complicaties zullen optreden door oa. onregelmatigheden in de
zwangerschap zullen ze u nooit een thuisbevalling toestaan.
* dat is toch niet hygiënisch?! indien
u de basispoetsvaardigheden beheerst en deze op regelmatige
tijdstippen toepast in uw woning, valt er op hygiëne niets aan te
merken, best wel geen huisdieren tijdens de bevalling in huis laten,
voor een kind is het nog steeds meer ideaal om in z'n toekomstige
leefomgeving geboren te worden (direct blootgesteld aan de
huisatmosfeer)dan in een steriele ziekenhuiskamer waar allerlei
bacteriën van andere zieken op de loer liggen.
* je kan geen epidurale vragen... so what?! je kan het heus wel aan.
Geen
nadeel die opkan tegen de intense ervaring van een thuisbevalling, me
dunkt, lekker samen in bed of op de sofa, met je partner, je doet het
echt samen, de man voelt zich ook minder buitengesloten, kan meer actief
helpen bij de vroedvrouw, waar in een ziekenhuis de verpleegster deze
rol op zich neemt.
ook na de bevalling, ben je gewoon superrelaxed met jullie spruit al 'thuis'.
is
een thuisbevalling niet mogelijk, voel je er niet slecht door,
ziekenhuizen zijn er voor een reden! je kan ook daar je verblijf zo
aangenaam mogelijk maken,(ev polyklinisch)
-ga eens informeren in verschillende ziekenhuizen in de buurt, wat de facilliteiten zijn.
-stel
op voorhand een lijstje samen met dingen die je graag hebt die zouden
gebeuren, vb: je partner haalt de kleine eruit, je laat de eerste
zorgen (wat afwrijven, aankleden)aan jullie kindje door je partner
uitvoeren ipv een verpleegster, terwijl ze u "afwerken". het gaat
tenslotte nog steeds om jullie ervaring, het ziekenhuis is daar geen
authoriteit in, zolang je eisen wat binnen het haalbare blijven
natuurlijk.
draagdoek of kinderwagen
We
gaan graag op stap met onze boorlingen, een goede transportwijze is
essentieeël, en je kan er dan ook niet rondkijken wanneer je je
baby-uitzet samenstelt, je struikelt over de verschillende soorten
wandelwagens en maxi-cosi's. en voila, daar kom je dan, de deur uit, net
je kindje uit je buik, en dan ligt die daar, in een mobiele kar.
terwijl je net zo goed je baby bij je dragen kan, denk niet dat je baby
meer comfortabel lig in z'n eigen bak, die ligt liefst van al tegen mama
of papa aan, gewiegd op je wandelbeweging, net als in de buik.
tegenwoordig zijn er al een heleboel draag-alternatieven voor wie niet echt uit de voeten kan met een 8m lange draagdoek.
voor
wie best wel vlot aan de slag gaat met nieuwe gewoontes, is met de
draagdoekmethode goed geholpen, van dag 1 tot een heuse kleuter van 3
jaar oud, de doek kan telkens op zo'n manier rond het lichaam gebonden
worden dat het zowel voor u als uw baby het maximale gebruikscomfort
bied.
de
voor de eerste maal mss omslachtig uitziende methode van aandoen, is na
een keer of tien even snel gefixt als je kind vastklikken in z'n
wandelkar.
voordelen:
*je
houd elkaar in de winter lekker warm, je hoeft je kindje dan ook niet
in een skipak te steken als het extreem koud is, de draagdoek isoleert
de warmte van je lijf en geeft die aan je kindje door.
*geen
gezeul met een buggy wanneer je wandelen gaat, je kan ook op je eentje
weg met het openbaar vervoer, zonder overal een helpende hand te zoeken
bij het op-en afstappen van bus/tram/trein .
*je hebt je handen vrij + baby veilig dicht bij jou geborgen.
*neemt geen plaats in thuis, op een terras, drukke winkelstraat....
*je zoent dat knoddig hoofdje dat uit je draagdoek piept, zeker om de 2 minuten 
Onze
trots, nu reeds 10 maand, gaat van dag 1 overal mee op stap in de
draagdoek (ja ook op de fiets), bij mama en papa. op de buik, rug, en
soms gewoon los op de schouders. Indien je problemen hebt met je rug,
kan het gebruik van een draagdoek tijdens langere tochten beginnen
doorwegen, je kiest er dan best voor de sterkste partner drager te laten
zijn.
Kies altijd de voor u beste optie.
LET
WEL: de draagdoek kan gebruikt worden, de eerste maanden met de fiets
mee , voorzie voor in de auto wel steeds een gekeurd autozitje die
voldoet aan de reglementering en geplaatst is in uw voertuig zoals het
gebruik voorschrijft. Een draagdoek mag niet in een auto gebruikt
worden, gevaar voor knelling van je kindje tussen drager en
veiligheidsgordel.
vrije kruiper of boxbaby
Ik
kan me wel inbeelden, zo'n park, kan handig zijn, snel ff naar boven
lopen, je kruiper met een gerust geweten achterlaten in z'n spel terwijl
je naar het toilet loopt, koken zonder gestoord te zijn van een
kleintje die aan je voeten hangt.
door
plaatsgebrek is een box bij ons geen optie, best maar ook, we nemen ons
kleine overal mee naartoe, ja zelfs toilet, kan ze gelijk maar gewoon
komen wat we daar op die pot gaan doen.
Soms
moet je wel ff je werk laten liggen, je kleintje kan wel sneller
aandacht komen vragen wanneer het mogelijkheid ziet tot bij jou te
geraken, maar je zal er een zelfstandig kind mee kweken.
wasbare luiers of wegwerppampers
uit ecologisch perspectief direct doen! later volgt een artikel die de herbruikbare luier van a tot z beschrijft.
eigen bed of samen slapen
Bevorderlijk
voor de erotiek in de slaapkamer is het niet, samen slapen met je
kindje, maar laat het je niet tegenhouden van ergens anders creatief aan
de slag te slaan ;) .
je
kan ervoor kiezen, je kindje in een eigen bedje te leggen vastgemaakt
aan jullie bed en dit op dezelfde matrashoogte. De allerkleinsten liggen
er zo direct bij wanneer ze een nachtvoeding moeten, en toch liggen ze
in een eigen bed, met eigen dekentje.(geen gevaar op verstikking door
het ouderlijke deken)
Wat
wij denken, de veiligste oplossing, wanneer ze groter worden en
beginnen te verrollen en kruipen, kan je de wand van het bedje
terugplaatsen die jullie bed van dat van het kindje scheid, zodanig, je
met een gerust geweten je kindje kan achterlaten wanneer de ouders
opstaan.
iedereen
waarschuwt dat je ze verwent zo, kinderen moeten alleen kunnen slapen,
zevers volgens ons, ons kleine kan zonder probleem in slaap vallen, haar
ochtend- en middagdutje, alsook om zeven uur 's avond, wanneer het
bedtijd is, gaat ze zonder morren slaapjes doen.
komen
wij naar boven? dan komt ze wakker, en kruipt nog even bij mama en papa
om afscheid te nemen van de dag met een verhaaltje, spelletje, of
gewoon een portie brabbelen en knuffelen. waarna ze steevast terug in dr
eigen bedje vliegt.
We
hebben nog nooit moeten opstaan voor een nachtelijke huilbui, of ze
slaapt door wanneer ze wakker komt en ons ziet liggen, of ik schuif ze
ff tegen m'n borst, en dan is ze direct weer vertrokken.
een echte aanrader!
borst of fles
Omdat
we nogal graag erop uit gaan, en dit liefst zonder heuse organisatie
erop voorafgaand, en we ook vaak niet weten hoelang we erop uit zullen
zijn, is borst superhandig, je hebt het altijd bij, er is altijd genoeg,
en je hebt geen microgolf nodig.
Om dan nog maar te zwijgen van de momenten speciaal gereserveerd voor jou en je pruts.
vaders
die hier tegeningaan en zeggen dat ze dan dat speciale verliezen door
hun kind geen flesje te kunnen geven = moeders kunnen afkolven, en
indien dit geen optie is, er zijn nog tal van activiteiten te doen met
je kindje die het gemis aan flesje geven kunnen compenseren.
Losstaand
van bovenstaade vergelijkingen, is het nog steeds aan u-zelf om uit te
maken waar je je het meest comfortabel bij voelt, laat je echter niet
met de vinger wijzen dat je het net iets anders doet dan de meesten, doe
wat goed voelt, en vooral, als het je kindje en jezelf gelukkig maakt,
waarom niet dan.
14-02-2012 om 00:00
geschreven door Frederika 
Categorie:bewust ouderschap
Tags:bewust ouderschap, samen slapen, draagdoek, borstvoeding, huilbaby, thuisbevalling
|
