Bergwandeling in Palm-Mar - Piramides van Guimar - Candelaria
Onder een bewolkte hemel besloot ik eindelijk eens 'onze' naburige berg te beklimmen. Soms waren er paadjes die gemakkelijk begaanbaar waren. vaak was het echter klauteren en klimmen.
Eindelijk terug in ons geliefd Tenerife. We verblijven alweer in Terrazas del faro, waar we ons al heel wat thuis voelen. Hebben enkele plaatsjes opnieuw bezocht: Las Galletas, Los Cristianos, Playa de Las Americas, Playa de Duque, El Medano, Los Gigantes en uiteraard Palm-Mar zelf.
Deze laatste is geen haar veranderd: alles is er nog peis en vree. Heb wel kunnen vaststellen dat er in het weekend meer Spanjaarden vertoeven dan het voorgaande jaar. El Pescaito is weer open - vorig jaar konden we er niet terecht wegens verbouwingswerken. Welke werken het waren heb ik er het raden naar: er werd niets veranderd! Wel is de zondagse paëlla om van de smullen en de afsluiter (Barraquito) om je vingers af te likken. In Las Galletas kan je nog voor 5 lekker eten aan de haven (voor de kenners 'Habla Habla'), in de 'Colibri' is het wat duurder maar de Barraquito is er dan ook meer dan heerlijk (1,10). Los Cristianos en Playa de las Americas zijn nog even druk. Onze vrienden Freddy en Rita verbleven in Santiago 1, een groot appartementencomplex dat hoodzakelijk door Britten bezet wordt. Playa 'by night' mag je zeker niet missen, in het bijzonder in de buurt van het hotel Resort Mare Nostrum. Playa del Duque is heel wat mondainer geworden met het moderne Plaza del Duque, een modern en mooi winkelcentrum met bekende en (heel) dure merken. Heb er een Bikkenberghs hemd gekocht, geen vervalsing. Op de zondagse markt van Los Christianos kan je zowat alles nep vinden: t-shirts, schoenen, handtassen, ... In El Medano kon ik eindelijk surfers en kiters ontmoeten. De wind was hiervoor ideaal... We genoten er van een heerlijke mochito in een typiche bar, vlak aan de rand van de zee met uitzicht op het haventje. Vanaf Los Gigantes vaarden we naar de walvissen, zowat een half uur later konden we ze waarnemen en bewonderen! Kostprijs: 10 per persoon. Bedankt voor de tip, Lieve. Noot voor de liefhebbers: deze mogelijkheid bestaat ook vanaf Los Cristianos en Puerto del Colon maar dan wel heel wat duurder. Intussen ontdekte ik wat nieuwe oorden zoals San Miguel, Los Abrigos, San Lorenzo, Granadilla en wat verder Las Vegas. In San Lorenzo bezochten we een bananaria (een bananenplantage) waar we de uitleg in het nederlands over het wel en wee van de bananen kregen. Je zal er de informatie krijgen waarom de bananen krom zijn. Ook is dit een plantage van de aloë vera, een plant die zowat voor van alles medicinale werking heeft. San Miguel is nog volop in opbouw voor het toerisme en bezit een kleine jachthaven. Los Abrigos is een mooi vissersdorp met veel visrestaurants (wij kozen voor El Mirador met een adembenemend zeezicht). Granadilla is een bergstadje met een bevallige kerk en mooi beschilderde gevels. Tien kilometer verder vind je op zowat 800 m hoogte Las Vegas, een plaatsje met een twintigtal huizen en een mooi kerkje. Ook trof ik er voor de eerste keer een Canarische hond, grote oren, hoge poten en graatmager. Staan nog op het programma Loro Parque in Puerto de la Cruz, La Laguna, Pasaje Lunar.
We rijden de bergen in om via Santiago del Teide en ontelbare haarspeldbochten Masca te bereiken. Masca is bekend voor zijn mooie natuurwandeling door de gelijknamige barranco of kloof. Na een zware afdaling van ongeveer 5 km bereik je Playa de Masca. Heen en terug betekent dit 10 km en zet je er een halve dag over. Wij besluiten deze tocht niet te doen en verpozen met een sangria in de bar-restaurante "Chez Arlette". Een Française hebben we echter niet aangetroffen!.Wel is het al rust en vree wat hier uitstraalt; je kan zelf gebruik maken van hun hamac. We rijden verder via de smalle bergwegen richting Buenavista del Norte. Onderweg stoppen we nog even om van eindeloze panorama's te genieten. Zo rijden we door El Palmar - niet te verwarren met onze verblijfplaats! -waar we een merkwaardig natuurverschijnsel waarnemen: vanop een hoge heuvel lopen er drie grote bruine banden recht naar onder vlak achter de woonhuizen. Het lijkt een aardverschuiving, een andere uitleg kan ik hier niet voor vinden. Eindelijk in Buenavista del Norte aangekomen, rijden we onmiddellijk door naar Punta de Teno, het meest westelijke punt van het eiland. Onderweg staan er waarschuwingsborden in meerdere talen opgesteld, die je aandacht vestigen op het feit dat de weg kan gesloten worden. Dit gebeurt meestal bij regenweer en onweer wanneer de kans op steenslag het hoogst is. We negeren deze waarschuwing - het is vandaag immers prachtig weer - en rijden, weliswaar voorzichtiger, verder. Vlak aan een bocht rijden we door een tunnel om tussen bananenplantages door ons eindpunt te bereiken: de vuurtoren van Punta de Teno. Er staat, zoals steeds het geval zou zijn, veel wind. Van hieruit zie je duidelijk het buureiland La Palma. Ook zou je er walvissen en dolfijnen in de oceaan kunnen waarnemen. Wij hadden echter pech vandaag...niets te bespeuren. Wel konden we van de prachtige natuur genieten, ondermeer van de verschillende kleurschakeringen in het water, gaande van azuurblauw, groen tot donkerblauw. Velen waagden zich om in deze "Caraibischachtige zee" te zwemmen. De Dominicaanse Republiek ligt immers aan de overkant van de oceaan... De vuurtoren lijkt tussen twee lavarotsen vlak, voor een lavaveld, te liggen. Niettegenstaande er een kayakclub gevestigd is waarmee je dus met een kayak in dit prachtig oord op de oceaan kunt varen, is er geen enkele voorziening voor de toerist. Je treft er noch bar noch restaurant aan! We besluiten voldaan terug te keren en te stoppen in Buenavista. We verpozen in een eenvoudige bar vlak aan de prachtige kerk. De streek rond Buenavista is dun bevolkt door mensen die doorgaans van de bananenplantages leven. Ze worden vaak "Medianos" genaamd omdat ze de helft van de bananenoogst moeten afstaan aan de grondeigenaars. Moe maar voldaan opteren we ervoor om terug te keren via de autopista. Vandaag hebben we dan een echte volledige rit rond het eiland gedaan. We stoppen nog even in Puerito de Güimar waar we vlak aan het strand enkele tapa's calientes,waaronder een tortilla español en tonijn con majo, nuttigen. Onze vakantie zit er jammer genoeg bijna op.
Net voorbij Playa del Duque bereik je La Caleta, een aangenaam plaatsje dat stilaan plaats maakt voor het toerisme. Je kan er bv. het Belgisch restaurant "El Momento" met diverse Belgische bieren aantreffen. Ik verkoos af te zakken naar de kust. Hier heb je een prachtig zicht op de baai. Je kan er trouwens meerdere baaien bewonderen. Er zijn kleine (rots)stranden Vlak aan één ervan merk je onmiddellijk een typisch Canarisch (vis)restaurant "Piscis" met aangenaam zicht op de oceaan in een confortabele rieten zetel. foto's 1 t/m 5
Voorbij grote bananenplantages (foto 6) en enkele kilometers verder bezocht in Playa San Juan, een druk bezochte plek door de Spanjaarden. Ik trof er alleszins geen toersiten aan! Hier heb je een lange promenade langs de kust, een vissershaven en een prachtig zandstrand met enkele palmbomen. Wat er me ook opviel zijn de strandhokjes die ik nergers anders (tot nog toe) in Tenerife aantrof. Vlak aan dit strand is er een aangenaam terras van een bar-restaurant waar je van de typisch Spaanse keuken kunt genieten. foto's 7 t/m 11
Over de terugweg trof ik een roze brug. Die blijkt van het luxe 5 sterren hotel-resort Abama te zijn. Ik aarzelde niet en ging er een kijkje nemen. Op het eerste gezicht lijken de goden der aarde hier te vertoeven: de gasten worden met een golfkarretje van de ene plek naar het andere gebracht. Indien je dit wenst, kan je zelf zo'n karretje besturen. Om je naar het privé-strand te begeven, kan je gebruik maken van de 'finucular' of lift. Het is een strand met azuurblauwe zee om 'u' tegen te zeggen. Het park is een groene oase met kleurige bloemen, palmbomen, grasperken en verschillende zwembaden met dito service. Ik trof er klanten aan die van een maaltijd genoten die hen op een schaal werd gebracht! Ik verwijs naar de website van dit resort zodat je net als ik verder van deze droomwereld kunt genieten. Het paradijs is zeker niet ver weg! onderste 6 foto's!
Vanuit onze verblijfplaats in Palm-Mar kunnen we dagelijks genieten van prachtige zonsondergangen. Bij elke zonsondergang zien we links in beeld het buureiland "La Gomera" en verder rechts het eiland "La Palma" waarachter de zon steeds "verdwijnt". Hieronder enkele sfeerbeelden...
Dit plekje op Tenerife is niet overspoeld door hoge hotelbouw: er staan enkele Canarsiche huizen en één enkele bar, vlak aan het strand. El Puertito ligt in het zuidwesten van Tenerife, tussen de 2 toeristenplaatsen Playa de San Juan en Playa de las Americas. Dit kleine vissersplaatsje heeft nog een typische Canarische uitstraling. Hier vind je geen grote hotels en overvolle stranden, nee in El Puertito vind je authentieke witte huizen in Canarische stijl, en nog een in de rotsen gebouwd huis. Dit type grotwoning vind je niet veel op Tenerife. Je vindt er een mooi zandstrand dat niet druk bezocht wordt. Hier kun je nog rustig zonnen en genieten van het heerlijke weer op Tenerife. Geniet op het terras met een glas rode of rosé wijn in de hand van een prachtige zonsondergang, Bestel een heerlijk gerecht uit de lokale keuken van Tenerife en geniet van Canarische specialiteiten van het restaurants. Hier ervaar je nog het echte vakantie gevoel in dit rustige vakantiedorp op dit fantastisch eiland. Bij mijn aankomst aan het strand herkende ik meteen een schilderij van Dali: Cadaquès, maar dan in het miniatuur! zie foto 1
We maakten van ons bezoek aan de Romario gebruik om deze prachtige stad te bezoeken. Er is een mooi park van waaruit je een prachtig zicht op de vallei en Puerto de la Cruz hebt. Voor het gemeentehuis worden wondermooie zandtapijten gemaakt (jammer genoeg waren ze al weg toen wij er waren).
Ook is er een prachtige gebouw dat deels als restaurant (zeer betaalbare prijzen) deels als tentoonstellingsruimte gebruikt wordt. Ook is de Casa de los Balcones zeker een bezoekje waard.
La Orotava ligt in het noorden van het eiland. Dit gedeelte is veel vochtiger dan het zuiden en het regent er vaker. Het landschap is veel groener waardoor en veel mensen in de landbouw actief zijn. Carnaval is een belangrijk feest voor deze eilandbewoners. Dit geldt ook voor de Romario of oogstfeest met zijn "baile de Mago" - boerendans die door jong en oud in lokale klederdracht gevierd wordt. Er loopt een stoet van een vijtigtal huifkarren die elkeen getrokken worden door ossen, gevolgd door muziekanten en dansers komende uit verschillende hoeken uit Spanje (op het vaste land wordt ook de Romario gevierd). Op de Romario wordt er aan de omstaanders of toeschouwers gratis drank en voeding verdeeld. Wanneer je als toeschouwer een glaasje in een leder omhulsel rond de nek draagt wordt dit automatisch met wijn gevuld.
Wij hebben deze kans niet gemist en hebben aan dit feest deelgenomen. Met dank aan Janine en Roland voor het uitlenen van hun glaasjes.
Op uitnodiging van Janine werden we getrakteerd in een typisch Canarisch restaurant, namelijk in "Subido Taucho". Dit dorp, Taucho genaamd, ligt op 800 m hoogte. Samen mochten we de verjaardag van Walter (alweer!) en van Roland vieren.
Van hieruit heb je een panoramisch zicht op buureiland La Gomera, het verder gelegen La Palma, Los Cristianos, Playa Paraiso en uiteraard op Playa de las Americas. Het vergezicht is onbetaalbaar terwijl de eenvoudige gerechten van kip (pollo) en konijn (conejo) om van je vingers af te likken zijn. Als digestief mochten we van een 'barraquito' genieten, dit is koffie met liquor 43 en melk. 'Barra' betekent lagen, we konden inderdaad de verschillende lagen tellen...LEKKER, LEKKER!
Taucho zelf is wereldbekend voor de parapente-sprongen, die op het lager gelegen Adeje landen. Jammer genoeg waren we wat te laat om van dit spektakel nog te kunnen genieten. Een fijne en gezellige dag gehad!
Bij het verjaardagsfeestje van Walter (foto 1) rond het zwembad hebben we geen kater overgehouden. Wel werden er zowat 17 flessen Cava geledigd onder 20 personen. Het was een aangename en prettige avond. Onze Spaanse buur José zorgde zelfs voor een verrassing: een speciale soort cake gevuld met geitenkaas, een specialiteit uit El Hierro, een Canarisch eiland in de buurt van La Palma.
Met veel moeite vonden we Abades op de kaart: het staat vermeld als Abona! Abades op zichtzelf stelt niet veel voor. Er staan witgekalkte huizen, die meestal door de Duitsers als vakantiewoning gekocht werden. Wel staan er onvergetelijke stranden die in het weekend nogal druk door de Spanjaarden bezocht worden. Je kan er terecht in enkele bars, een restaurant dat die naam waardig is was nergens te bespeuren. Vroeger werden er in dit oord de lepra patiënten in het sanatorium ondergebracht. Ook staat er een onafgewerkt militair oefenkamp dat nu echter helemaal verlaten is alsook een kerk waar San Lazaro aangebeden werd. San Lazaro zou de beschermheilige van de armen zijn. Nu is dit een verlaten oord dat er echt als een spookdorp kan beschouwd worden.
Wat verder staat er een vuurtoren die identiek is als de "onze" bij Palm-Mar gelegen is. We keerden langs de kuststrook terug. Onderweg mochten we genieten van mooie baaitjes met een klaarheldere blauwe zee. Onze wandeling duurde zowat 2 uur. We waren blij dat we deze rustige en prachtige omgeving hebben mogen ontdekken.
Morgen gaan we met de buren naar een restaurant dat in de bergen gelegen is waar we de echte Canarische specialiteiten zullen leren kennen. We zijn benieuwd...
We rijden de bergen in om via Santiago del Teide en ontelbare haarspeldbochten Masca te bereiken. Masca is bekend voor zijn mooie natuurwandeling door de gelijknamige barranco of kloof. Na een zware afdaling van ongeveer 5 km bereik je Playa de Masca. Heen en terug betekent dit 10 km en zet je er een halve dag over. Wij besluiten deze tocht niet te doen en verpozen met een sangria in de bar-restaurante "Chez Arlette". Een Française hebben we echter niet aangetroffen!.Wel is het al rust en vree wat hier uitstraalt; je kan zelf gebruik maken van hun hamac. We rijden verder via de smalle bergwegen richting Buenavista del Norte. Onderweg stoppen we nog even om van eindeloze panorama's te genieten. Zo rijden we door El Palmar - niet te verwarren met onze verblijfplaats! -waar we een merkwaardig natuurverschijnsel waarnemen: vanop een hoge heuvel lopen er drie grote bruine banden recht naar onder vlak achter de woonhuizen. Het lijkt een aardverschuiving, een andere uitleg kan ik hier niet voor vinden.
Net voorbij Playa del Duque bereik je La Caleta, een aangenaam plaatsje dat stilaan plaats maakt voor het toerisme. Je kan er bv. het Belgisch restaurant "El Momento" met diverse Belgische bieren aantreffen.
Vanuit onze verblijfplaats in Palm-Mar kunnen we dagelijks genieten van prachtige zonsondergangen. Bij elke zonsondergang zien we links in beeld het buureiland "La Gomera" en verder rechts het eiland "La Palma" waarachter de zon steeds "verdwijnt".
Dit plekje op Tenerife is niet overspoeld door hoge hotelbouw: er staan enkele Canarsiche huizen en één enkele bar, vlak aan het strand.
La Orotava ligt in het noorden van het eiland. Dit gedeelte is veel vochtiger dan het zuiden en het regent er vaker. Het landschap is veel groener waardoor en veel mensen in de landbouw actief zijn.
Bij het verjaardagsfeestje van Walter (foto 1) rond het zwembad hebben we geen kater overgehouden. Wel werden er zowat 17 flessen Cava geledigd onder 20 personen. Het was een aangename en prettige avond. Onze Spaanse buur José zorgde zelfs voor een verrassing: een speciale soort cake gevuld met geitenkaas, een specialiteit uit El Hierro, een Canarisch eiland in de buurt van La Palma.
