Voor het hotel stond een monument ter herinnering van het volgende : De bevolking van Montlucon zouden op de treinsporen zijn gaan liggen om te verhinderen dat de treinen met krijgsgevangenen zouden kunnen vertrekken . 

Vervolgens  hebben we kunnen vaststellen dat de honden in Montlucon brillen dragen om stoerder te lijken . 

Na een heerlijke maaltijd in het hotel werd de avond afgerond in   '  bruin ' cafe om de hoek  (  gezien het weinige licht kan dit ook een andere kleur zijn geweest )  . Het toilet was achteraan trapje op en bocht van 180 graden naar rechts . Voor vele een onbereikbare locatie . Sommige elementen lieten ze ook liggen en dit vormde dan een extra hindernis . Op het einde van de toog zat , wat wij noemen een rugbyspeler maw niet direct een jefke delen type . Tijdens de avond waren we getuige van enkele scheidingen en verzoeningen , waar we gelukkig net niet  bij werden  betrokken . Zwaar onder de indruk zijn  we afscheidnemend vertrokken met de vrees dat er morgenvroeg er wel eens een paar elementen voor onze moto konden liggen zodat vertrekken uit Montlucon  onmogelijk was . Speciaal volk in Montlucon !!!!