Uitspraak van de dag: "Vandaag lijk ik NOG meer op een echte Amerikaan: jeansbroek, loopschoenen, een dikke buik EN een kartonnen beker met een hot chocolat van de Starbucks."
Vandaag hebben we een auto gehuurd. Om 8u30 stond Dirk paraat in de lobby van ons hotel. Hij ging mee op uitstap. De ochtendspits was zo goed als volledig voorbij, dus de rit naar en over de Golden Gate Bridge was een makkie. De eerste halte was Sausalito, een historisch dorpje aan de baai van San Francisco. Maar op dit vroege uur van een redelijk bewolkte dag was er niet veel te beleven. Na even in de Starbucks gestopt te zijn (en bovenstaande uitspraak gedaan te hebben), zijn we doorgereden naar de Muir Woods. Dit is een nationaal park met sequoia's. Niet de Giant Sequioa's waar je met de auto onderdoor kan rijden, maar ik vond deze toch ook gigantisch hoog hoor. Hier hebben we een wandeling van +/- 2 miles gemaakt, het eerste gedeelte heel vlak en mooi aangelegd, het tweede na een heuse klim op halve hoogte van de bomen, op kronkelende paadjes vol takken en boomstronken. Heel indrukwekkend.
Via de Panaromic Highway ging de rit verder naar Point Reyes National Seashore. Dit schiereiland ligt ten westen van de San-Andreas breuk, die de aardbeving van 1906 veroorzaakte. Aan het Bear Valley Visitor Center hebben we dan ook een wandeling gemaakt over de Earthquake Trail. De volgende halte was een historische vuurtoren, Point Reyes Lighthouse. Eerst zijn we met de auto via de kust naar een klif op een hoogte van 200m gereden, om daarna via trappen (310 in totaal) 100m af te dalen tot de vuurtoren. Om van het prachtige uitzicht te kunnen genieten, moesten we wel de immens harde wind trotseren. Van een enthousiaste ranger hebben we een boeiende uitleg gekregen over de werking van de vuurtoren, en de verschillende kenmerken waaruit de schippers kunnen afleiden waar ze zich ergens bevinden. Ook vertelde de ranger ons de reden van de trektocht van de walvissen (er was er die dag slechts 1 gespot). Ze gaan naar het zuiden om te bevallen. Daar is het water zouter, en is het voor de walvis moeders iets gemakkelijker om hun 2000 pound zware en 15 feet lange walvis baby's op de wereld te zetten. Gelukkig zijn onze baby's wat kleiner en minder zwaar ;-) Onze baby heeft mama deze keer rustig de trappen op laten gaan, hij/zij had er nu alle vertrouwen in dat het wel zou lukken ;-) Nog een korte stop op het strand van Point Reyes, met zijn hoge golven die ondanks het terugtrekken van de zee toch veel verder komen dan gedacht (vraag maar aan Dirk).
Om de avondspits in downtown San Francisco te vermijden, hebben we een omweg gemaakt via Tiburon. Ook hier was het doods. Had dit nu te maken met het late uur (bijna 19u) of met het slechte weer (het was ondertussen beginnen regenen), wie zal het zeggen? Maar een restaurantje hebben we er niet gevonden. Dan toch maar terug de Golden Gate Bridge over. Alvorens de auto terug te brengen naar het hotel en iets te gaan eten, heeft Frank, onze chauffeur van dienst, de krachten van de auto uitgetest door enkele steile straten omhoog te rijden, om dan al zigzaggend door het bochtige gedeelte van Lombard Street, waar we dinsdag al te voet geweest waren, weer naar beneden te rijden.
Ondanks de plannen die we nog hadden om ook nog een stukje ten zuiden van San Francisco te gaan bezichtigen (kustlijn en Twin Peaks), hebben we de dag afgesloten in hetzelfde Thaise restaurant als maandagavond, met een uiteenzetting over het onderzoek van Frank en Dirk, en ik genoten heb van Fried Bananas with Ice Cream.
21-04-2007 om 07:35
geschreven door Frank en Ivy
19-04-2007
Woensdag 18 april
Na 2 dagen sukkelen om op de kamer het wireless network aan de praat te krijgen, en af en toe net genoeg transfer te hebben om in te loggen op deze blog of onze email, maar voor de rest niet veel verder te geraken, zijn we gisteren in de lobby gaan zitten met de laptop. En daar was het "a piece of cake". Vorige verslagen zijn dan ook met een beetje vertraging online gekomen, maar deze zeker niet.
Vandaag was de fysiek zwaarste dag tot nu toe. We hebben comfort bikes (+/- mountain bikes) gehuurd met "comfy seats", maar mijn achterwerk denkt er duidelijk anders over. Alles behalve comfortabele zadels. Eerst en vooral zijn we langs de baai richting de Golden Gate Bridge gefietst, met onderweg al 2 flinke hellingen (Haspengouw is er niks tegen). En dan natuurlijk de brug over, daar was het volgens de verhuurder van de fietsen allemaal om te doen (bike the bridge!). Dit was inderdaad heel indrukwekkend, en aan de andere kant hadden we vanop het Vista Point een mooi uitzicht op de Golden Gate Bridge en San Francisco.
Eenmaal terug aan de juiste kant van de brug, zijn we tegen alle raadgevingen in
(Amerikanen zijn woesies) toch aan de tocht naar het Golden Gate Park begonnen. De hellingen die we hier getrotseerd hebben, konden volgens mij goed tippen aan de Mont Ventoux (hoewel ik hier nog niet geweest ben, maar toch). De baby trapte bergop soms mee. Hij/zij is een mama buiten adem duidelijk niet gewoon.
Eerste echte halte van dit gedeelte van de tour was het Legion of Honor museum, maar veel meer dan 3 Monets hebben we hier niet bekeken. Van hieruit ging het verder langs de kustlijn (met prachige uitzichten over de Pacific Ocean) tot aan de ingang van het Golden Gate Park, waar een echte Hollandse windmolen stond. In het park zelf hebben we Amerikaanse bizons gezien (die liever lui dan moe waren, en daar maar wat stonden te staan), enkele mooie, maar duidelijk aangelegde vijvers en watervallen (zoals de rest van het park blijkbaar, niets is natuurlijk ontstaan), Stow Lake met zijn Strawberry Hill en chinees paviljoentje, en natuurlijk de Japanese Tea Garden. En zoals het van een goede toerist verwacht wordt, hebben we hier dan ook Japanse thee gedronken. Nadien stond een bezoekje aan het de Young museum op het programma. Ondanks de vele aanbevelingen kon dit museum met zijn vooral moderne kunst ons absoluut niet bekoren (op het Afrika-gedeelte na misschien).
Daarna hadden we nog een hele rit terug naar Fisherman's Wharf voor de boeg. We hadden gehoopt dat het vooral bergaf zou zijn, maar dat viel dik tegen. Er zaten nog enkele serieuze klimmetjes bij, en ook nu spartelde de baby regelmatig tegen. Ik was heel blij toen we de fietsverhuurkiosk in de verte zagen liggen, want in totaal hebben we toch een dikke 50km in de benen.
De dag werd afgesloten met een etentje in een Siciliaans visrestaurant aan de vismarkt. 't Was heel lekker, en dat hadden we ook verdiend vandaag. Dadelijk ons bed in, zodat we er morgen weer tegenaan kunnen (maar hopelijk toch wat minder vermoeiend dan vandaag). Er staat een autotocht naar enkele National Parks met wandelingen op het programma.
19-04-2007 om 06:44
geschreven door Frank en Ivy
18-04-2007
Dinsdag 18 april
Uitspraak van de dag: "Vandaag loop ik hier rond zoals een echte Amerikaan: jeansbroek, loopschoenen en een dikke buik."
Afgelopen nacht om kwart na 12 is Frank zijn koffer eindelijk toegekomen. 't Werd tijd, want beloftes nakomen is precies toch moeilijk. Een goede maar korte nachtrust voor beiden dus.
Vandaag heel vroeg moeten opstaan, voor onze trip naar Alcatraz. Om 9u zijn we met de Early Bird tour vertrokken naar The Rock voor een bezoekje aan de bekendste gevangenis ter wereld. We werden er verwelkomd door een super enthousiaste ranger, en kregen een kort filmpje te zien over de geschiedenis van het drukst bezochte National Park van de hele VS. Daarna kon de klim (die volgens boekjes en websites bijna onmogelijk is, maar toch best te doen was) beginnen. In het cellenblok kregen we een audioguide (zelfs in het Nederlands beschikbaar) van een klein uurtje, en werden we helemaal ondergedompeld in het leven van de gevangenen. Ook kregen we details over verschillende ontsnappingspogingen. Heel interessant, en gemakkelijk te visualiseren als je het hele eerste seizoen van Prison Break gezien hebt. Nadien hebben we nog even genoten van de vogels en bloemen (er groeiden hier prachtige en grote calla's) alvorens met de boot terug te varen.
De tweede activiteit vandaag was een bezoekje aan het Aquarium of the Bay. Behoorlijk klein, maar toch wel de moeite. Je kon er in 2 tunnels onder de vissen doorlopen, waar gigantisch veel haaien zaten (allerlei soorten, zoals o.a. de Leopard shark, en dezelfde soort als er op Vossemeren in het koraalbad zitten), maar ook "ray" en "skate" (platte vissen, maar we komen niet op de Nederlandse namen), en heel veel zeesterren en anemonen. Best wel indrukwekkend.
Nadien hebben we een boottocht op de Bay gereserveerd. Vermits we een uurtje moesten wachten, zijn we de zeehonden gaan zoeken. Stinken en lawaai maken dat die beesten deden, niet normaal. Maar een heel schattig en grappig zicht, zoveel zeehonden. Ook even over Pier 39 gewandeld, maar dat was een beetje te toeristisch voor ons. De boottocht was de moeite. Opnieuw rond Alcatraz gevaren, en de verhalen over de geschiedenis en de ontsnappingspogingen weer maar eens gehoord, en dan helemaal tot onder de Golden Gate Bridge. Een heel imposant bouwwerk. Het waaide wel verschrikkelijk hard. "Gelukkig" werden we op het dek omringd door gretig fotograferende Japanners, dus we zijn niet gaan vliegen ;-)
Ook vandaag hebben we een ritje gemaakt met de cable car, deze keer de Hyde-lijn, die de steilse hellingen van San Francisco op en af rijdt. Een tussenstop in Lombard street, een straat waar de natuurlijke helling 27% bedraagt, en die ze verkleind hebben door acht bochten aan te leggen, wat resulteerde in de bochtigste straat ter wereld. Hier zijn we naar beneden gewandeld, en nadien ook weer terug naar boven (altijd via de trappen, alleen auto's mogen door de bochten), en met de cable car verder tot aan de Apple store (dit stond al heel snel op Frank zijn planning voor onze vakantie). Hier hadden we afgesproken met Dirk om iets te gaan eten.
18-04-2007 om 07:22
geschreven door Frank en Ivy
Maandag 16 april
Opmerking van de dag (op het ontbijtmenu in ons hotel): "Warning: Chemicals known to the State of California to cause cancer or birth defects or other reproductive harm may be present in foods or beverages sold or served here."
Na een welverdiende en (voor mij) deugddoende nachtrust toch al vroeg wakker. Effe wat inkopen gaan doen voor het ontbijt (zeker na de opmerking en de prijzen op de kaart van het ontbijt in't hotel gezien te hebben), en om 9u waren we al te voet onderweg (de steile hellingen van California Street trotserend) naar het Visitors Center. Hier een City Pass gekocht, zodat we onbeperkt gebuik mogen maken van het openbaar vervoer, en enkele musea kunnen gaan bezoeken (maar vandaag was het daar veel te mooi weer voor).
Eerste halte was via Union Square naar het Financial District, met zijn grote banken en de Transamerica Pyramid, de hoogste toren in San Francisco. Jammer genoeg konden we niet naar boven voor het uitzicht over de stad. Even binnen geweest in het Wells Fargo museum, met zijn oude postkoets, en door de Crocker Galleria gewandeld, een kleine winkelgallerij met een glazen dak, zodat je duidelijk ziet dat je midden tussen de hoge kantoorgebouwen zit. Daarna via de Embarcadero richting de Ferry Terminal, een prachtig gebouw dat de zwaarste aardbeving van de regio in 1906 heelhuids doorstaan heeft. Prachtig park ervoor, en een heel mooi zicht op de Bay Bridge, die San Francisco City met Oakland en Berkley verbindt. Daarna door naar Pier 7, waar je een prachtig uitzicht hebt op de baai en op de stad. Ik voelde mijn voeten niet meer, dus na een half uurtje in de zon gezeten te hebben (en blijkbaar wat verbrand te zijn, heb ik dan zo braaf zonnecreme meegenomen, maar dankzij BA nog niet kunnen gebruiken), namen we de Muni richting Pier 33, waar we morgen de boot naar Alcatraz moeten nemen. Op de Muni heeft een lieve mevrouw haar plaats aan mij afgestaan. Zwanger zijn heeft heel wat voordelen ;-) Verder door naar Pier 39 en het super toeristische gedeelte van downtown SF. Langs een duikboot van WOII gewandeld, snel door een museum met hele oude lunapark-games, en dan een rustpauze ingelast. Dat werd hoog tijd.
Nadien hebben we eindelijk gebruik gemaakt van onze City Pass, en hebben we de Cable Car genomen, het oudste transportmiddel in San Francisco. Heel speciaal, vooral met de heuvels. De route helemaal van begin tot einde meegereden, eens gekeken (en gefilmd) hoe ze die Cable Car draaien, en dan opnieuw terug tot aan Chinatown. Hier hebben we heel veel gewandeld, langs winkeltjes met chinese prullaria, maar ook langs seafood shops, waar de vissen, schildpadden en kikkers levend verkocht werden. Ocharme die beestjes... We hebben ook een bezoekje aan de Fortune Cookie Factory gebracht, maar veel stelde dit niet voor (zoals men ons al gewaarschuwd had). Hopelijk zijn de fortunes die in onze gekochte cookies zitten wel de moeite ;-) Nog even met de Cable Car naar Nob Hill (want die klim zag ik niet meer zitten), en dan naar het hotel. Jammer genoeg was Frank zijn koffer nog niet gearriveerd.
Dan maar op zoek naar iets om te eten. Eerst een grill restaurant binnen gewandeld, maar daar stonden veel mensen aan te schuiven, en bleek het veel te duur te zijn. Een Thais restaurant dichter bij het hotel was een veel groter succes. Met volle magen opnieuw tot de vaststelling gekomen dat het koffer er nog niet was. Frank is nu dus een poging aan het doen te achterhalen waar zijn koffer zit, maar ze sturen hem van't een naar't ander. Hopelijk duurt het niet meer te lang voor het hier aankomt. Want voor hem nog eens een slapeloze nacht (zonder zijn kussen) betekent gegarandeerd miserie morgen.
18-04-2007 om 07:21
geschreven door Frank en Ivy
Zondag 15 april
De vliegreis was alweer een hele ervaring. Tien minuten voor tijd geland in Londen, maar door een "accident" (zonder verdere details) toch nog een half uur te laat aan de gate, zodat we weer hebben moeten spurten. Boarden was al gestart toen we aan de volgende gate aankwamen. Gelukkig toch nog op het vliegtuig geraakt. Dan een uur zitten wachten. Blijkbaar waren er enkele passagiers "kwijt", en hun bagage moest dan natuurlijk van het vliegtuig verwijderd worden. Ondanks het feit dat we daar dan zolang hebben zitten wachten, zijn ze er bij British Airways toch nog in geslaagd om slechts 1 van onze beide koffers aan boord te krijgen, met het gevolg dat we geen toiletgerief en propere kleren hebben voor morgen.
Gelukkig delen ze bij BA wel reistandenborstels en -tandpasta uit, zodat we tenminste met een frisse adem kunnen gaan slapen. En ter compensatie van de vertraagde bagage (de koffer gaat morgen naar't hotel gebracht worden) hebben we een Visa kaart gekregen met $50 erop. Da's toch ook mooi meegenomen.
's Avonds nog een heel eind gaan wandelen, helemaal tot aan de baai. En al onmiddellijk kennis mogen maken met de "vlaktes" van San Francisco. Elke blok ging ofwel op, ofwel neer. Heel vermoeiend voor een zwangere vrouw. Ook al wat "genoten" van de drukte van het echt toeristische gedeelte (Fisherman's Warf), en even gepasseerd bij Ghirardelli, de beste chocolatier van San Francisco. Hebben er een gratis chocolaatje gekregen, maar zoals verwacht, hij kan absoluut niet tippen aan de Belgische chocolade. Ook de ijsjes waren er nogal in trek, dus deze week zeker nog eens passeren ;-)
18-04-2007 om 07:10
geschreven door Frank en Ivy
27-09-2005
Vrijdag 20 april
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
