De eerste tentoolstelling die ik heb bezocht, was die van Ann Veronica Janssens in het Wiels. Ik verwachtte dat deze tentoonstelling eentonig zou zijn, omdat ik dacht dat de werken allemaal in hetzelfde genre zouden liggen. We hadden in de les esthetica ook al een paar foto's gezien van de tentoonstelling, hiervan kreeg ik ook de indruk dat er alleen maar met lichteffecten zou gewerkt worden. Ik kreeg ook wel de indruk dat het wel een interessante tentoonstelling zou zijn en dat ze anders zou zijn dan andere tentoonstellingen.
Achteraf vond ik het een heel interessante en toffe tentoonsteling. Persoonlijk vond ik de mistkamer het leukst, ook omdat je het zelf mocht uitproberen, dat je zelf in de kamer mocht gaan. Ik vond ook het eerste werk, de projectie van het licht interessant, zeker als je er een tijdje naar keek, leek het alsof je helemaal in het licht opging. In de kamer voor dat je op het dak ging, stonden er een soort van boksen die trillingen produceerden. Ik weet niet of dat bedoeld was als werk, maar ik vond dat het leuk gedaan was want je voelde de trillingen over je hele lichaam. Er was ook een afdeling met allemaal projecties en één daarvan was een filmpje van de grond dat precies als een cilinder draaide, dat vond ik ook wel leuk, maar na een tijdje werd je er wel draaierig van. Over het algemeen vond ik het een leuke en interessante tentoonsteling en ik vond het ook goed dat ze niet te lang duurde want anders wordt het wat eentonig denk ik.
