21dec – Tine en Lise – die ik ken van de taalcursus in Gent, allebei op erasmus in Porto - zijn een kleine 24uur in Coimbra! Laten we die tijd zo optimaal mogelijk benutten met een gegidste nightlife + day tour.

24dec- Kerstavond.  Skype met de familie. Stout, want ze probeerden mij jaloers te maken met hun hapjes en aperitiefjes. Half gelukt, half mislukt, want ik had hier in Coimbra ook wel echt een heel goed diner (gekookt door chef Maarten). Na het dessert (applecrumble) hebben we een poging gedaan om  naar een fadoconcert te gaan, maar eer we daar aankwamen, was het al gedaan.

25dec – Kerstdag, brunch met de Brazilianen: eten eten eten, zoals het hoort in deze periode van het jaar. ’s Avonds met soep en cake heel Coimbra doorkruist om bij Elly te gaan eten.

26dec – Jakob, Katarina, Elly kwamen eten bij ons. Tweede kerstdag = dineren.

27dec – diner bij Jacob, Arianna en Katarina. Heerlijke beijinhos gegeten, en een kalkoen (mooi om de kerstdiners mee af te sluiten). Echt een gezellige avond.

28dec – shoppingmoment + verteren van 4 diners.

29dec – Normaal ging ik in de ochtend gaan tennissen met Luis, maar omdat het ’s nachts had geregend, lag het terrein er slecht bij. Change of plans: zwemmen, jacuzzi, sauna, stoombad als vervanging. Zalige ontspanning in een al niet-stress-periode/niet-examenperiode ! Elly’s verjaardag ’s avonds. Voor de eerste keer naar noitas longas geweest (en of de nacht lang was).

30 dec – luie dag om dan ’s avonds de mama en de papa te zien. Zeer lekker gegeten hier beneden in het restaurant. Jorge had wel zelden zo een grote eter gezien als mijn papa :p

31 dec – gegidste day-tour. Van sé Velha over sé Nova, naar de universiteit. Van de botanische tuin over praca da republica, naar parque Santa cruz. Van parque verde de Mondego, over de voetgangersbrug naar quinta das lagrimas. Werkelijk alles van Coimbra in één dag. Zelfs tot aan Choupal gewandeld.

Dat verdiende een goed diner ’s avonds. En het was goed. Maar zoals gezegd: Portugezen en time-management gaan niet hand in hand. Als het aan de obers lag, hadden we nog afgerekend in 2010, maar dat was buiten mij gerekend. ‘k Heb ze vriendelijk gevraagd om alles wat trager te serveren. Om half 12 kregen we hoedjes en toeters en dan begon het natuurlijk. Tooooooot toooooooooooot toot toooooooooooot tooot helemaal tot in 2011. Bom ano ! Feliz ano novo ! en ook gewoon een gelukkig Nieuwjaar!

1januari 2011. Aveiro ! Rond 11uur namen we de trage trein naar Aveiro, en deze zat vol zatte tieners die allemaal verlangden naar hun eerste schoonheidsslaapje van 2011. We hebben ons gewaagd aan een tour rond Aveiro, en we zijn zelfs naar de gigantische campus van de universiteit gewandeld om dan te eindigen op het enige terras dat we konden vinden in Aveiro.  Daarna wilden we de trein terug nemen, dus gingen we naar het station. Ipv eerst ons treinticket te kopen, hebben we eerst nog 10minuten de wondere muren van het station staan bewonderen om dan tot de conclusie te komen dat we net de trein gemist hadden. Eigen schuld, dikke bult ! We hebben dan nog zo een 2 uur rondgelopen in Aveiro, alles van dichtbij bekeken, zoals de keramiekfabriek. En genoten van de zon op ons gezicht. Want het was echt een zonnige eerste dag van het nieuwe jaar.

Zondag 2 januari 2011. Zoals een echte local, weet ook ik dat Santa Clara a Velha, het oude klooster gratis te bezoeken valt op een zondagvoormiddag. De tweede keer voor mij, maar nu heb ik de film volledig gezien. We zijn dan ook nog naar het nieuwe klooster geweest, maar dat bleek heel wat minder goed onderhouden dan het oude. Nog een dagelijkse koffie gedronken, om dan wat spullen bijeen te rapen om de valiezen van mama en papa mee op te vullen. Toegegeven, ik heb hier in de afgelopen vier maanden toch al wat gekocht (slaapzak – matje - trui – tshirts – jas – sjaal …) wat niet allemaal meer in mijn grote koffer zou passen. ’s Avonds in een restaurant inktvis gegeten, geen calamares, muito bom.

3januari was het tijd om mama en papa uit te zwaaien. Back to the normal life in Coimbra.

Vrijdag zijn we nog eens naar de faculteit gegaan om te vragen of we nu examens moeten doen of niet.  Het bureau van Sandra was leeg en we werden doorverwezen naar de sportzaal. Daar was er een beurs aan de gang om de universiteit van Coimbra te promoten. Het liep al op zijn einde toen we daar arriveerden met een heel fado-gebeuren. We vonden Sandra, maar zij kon ons eigenlijk niets meer vertellen, behalve dat ze de punten mogen vrijgeven tot 48 uur voor het examen ! (in België ondenkbaar dat je maar 48uur voor je examen weet of je moet deelnemen aan het examen of niet).  Een stylo en bladwijzer van fcdef rijker keerden we terug huiswaarts.

Het was hier de laatste dagen wat regenachtig, maar vandaag was het terug zonnig. Tijd om wat zon te vangen aan de rivier…

De laatste maand van mijn Erasmus is ingegaan. Tijd om eens gek te doen en morgen naar Gran Canaria te vertrekken, nog verder weg van Belgenland…

Feliz ano novo a todos !

& até a próxima!

oops. Foto vergeten toevoegen. Bekijk deze zeker hier in de bijlage (klik op de link). Zoals je ziet, was er toch kerstsfeer - ook al was er geen sneeuw :)

Bijlagen:
xmas.jpg (85.6 KB)   

Avaliação, teste, apresentação, frequência, evento… zijn zowat de kernwoorden van de laatste twee weken. Er kwam eindelijk wat druk op de ketel te staan. Tijd om wat te studeren, lesvoorbereidingen te maken, observatieverslagen te schrijven, portfolio van tennis te maken,… Dit alles met mate uiteraard, we zijn nog steeds in Portugal.;-)  

Begin december werd ingeluid met een feestdag – herstel van de onafhankelijkheid – en wat gaat er beter vooraf aan een feestdag dan een feestje? Inderdaad, een Belgisch feestje. Zo ontstond het idee voor the Belgian Party. Ik heb dan een evenement gemaakt en de uitnodigingen verstuurd (uiteraard via facebook). De Belgische vlag aan de muur, de frietjes met mayonaise en 2Fabiola-deuntjes maakten het duidelijk compleet. Bigorna was voor één avond een miniatuur van België !

Al gauw kwam Sinterklaas in zicht, alleen 1 probleem: Sinterklaas bestaat hier niet. Enkel de kerstman verdient het hier om in chocolade gegoten te worden blijkbaar. Sinterklaas was nochtans eerst, jammer! Gelukkig had Anneleen aan mij gedacht en kreeg ik toch nog chocolade(koekjes).

8 december was het nog eens feestdag, geen les dus. Deze keer ging er een Polish Party aan vooraf. Het is me opgevallen dat op dagen voor een feestdag, Coimbra overvol zit van de studenten. Het lijkt wel of er niet genoeg bars zijn om het aantal studenten te kunnen ‘opvangen’, op zo’n moment besef ik echt dat Coimbra leeft van studenten.

Na een weekend thuis te zitten, was het tijd om er nog eens op uit te trekken, geen roadtrip deze keer. Porto was – voor de derde keer – de uitverkoren stad ! Alex – big fan – had ons overtuigd om (voor zijn verjaardag) mee te gaan naar het concert van Ratatat in Casa da Musica! Eerlijkheidshalve had ik nog nooit van dat duo gehoord, maar ik heb toch maar toegezegd. Even de avond/nacht/ochtend op een rijtje:

-          Trage trein richting Porto

-          Aankomst in Porto – Casa da musica, tickets halen

-          Terug richting centrum om iets tee ten

-          Wandelen in Porto, mensen tegengekomen uit Coimbra, alsof dat normaal is op 100km afstand.

-          Aperitief

-          Tijd voor Casa da Musica ! Cibelle was de eerste act, maar na de slingers en het moppengetap was het tijd voor RATATAT. We stonden klaar op de eerste rij! En van de eerste tot de laatste minuut zat de sfeer in mijn hoofd en rondom mij erin ! Echt een zalige gig, waarvan ik op het einde de playlist heb kunnen bemachtigen!

-          Na het concert, was er in de zaal beneden nog een of andere dj aan het draaien en dat was genoeg voor Cibelle en Ratatat om ook mee te komen feesten. Vooral Cibelle blijkt een feestbeest te zijn, de mannen van Ratatat zijn eerder observeerders.

-          Ondertussen was het al bijna 5uur geworden. Geen muziek meer in het huis van de muziek was het teken om te vertrekken richting kot van een vriend van Alex. Die was nog zo vriendelijk om een ei te bakken voor mij en dan konden Jasper en ik stilletjesaan vertrekken richting busstation.

-          Bus om kwart na 7, mooie zonsopgang, maar om 9uur was ik toch echt wel blij dat ik kon gaan slapen.

Alex e& Jane turned 21, that is in the UK and Ireland apparantly a big deal ! Nadat we op cadeautjesjacht geweest waren in de Chinese shop, waren we allemaal klaar voor het big dinner in salão Brazil. Het was echt gezellig en leuk om met een stuk of 50 erasmussers eens samen te eten en drinken. De sfeer zat er wederom in. Na de wortelsoep, het hoofdgerecht en de chocomousse stond Tapas bar nog op het menu. Helaas maar voor even, want de volgende ochtend volgde de presentatie voor analise de ensino.
Om 9uur waren we present in de les, klaar om de presentatie rond classroom observation te geven. Dat was wel buiten de duust andere groepen gerekend. Het werd 10 – 11 – 12 en uiteindelijk konden we onze presentatie pas geven om half 1. De prof suste ons met de woorden “ In Portugal, we don’t know how to manage time…” zucht. Bon, hij bedankte ons toch voor de presentatie en vooral voor ons geduld.

Woensdag was het tijd om nog eens met de kindjes te zwemmen. Deze keer was het volledig aan ons om de les te geven. De dag ervoor had ik samen met Eduardo de lesvoorbereiding gemaakt. De eerste 45min. waren voor Eduardo, de tweede voor mij. Al bij al verliep alles wel vlot, jammer dat er maar 5 van de 10 kindjes aanwezig waren in mijn les. Nu, de taalbarrière bleek mij ook soms nog parten te spelen, leve demonstratie! Dat kon ik helaas niet toepassen op mijn test van oriëntatieloop. Open vragen in het Portugees, maar ik verkoos het toch om te antwoorden in het Engels. Al bij al viel dat ook wel mee.

Donderdag stond de evaluatie van basketbal op het programma, terug een uur wachten. Dat deerde me niet, want dan had ik de tijd om wat informatie te sprokkelen over de evaluatie Vlotjes verlopen.
Donderdagavond. Cheio de fome! Honger! Ideale timing, want het was kerstdiner. Met ons 10 erasmussers daalden we een verdieping af naar het restaurant om ons daar culinair te laten verwennen. Amai, nog nooit zo lekker en zo veel gegeten hier in Coimbra. Echt een aanrader! Ik begin al terug te watertanden als ik er aan denk!
iedereen samen, iedereen in een goede mood, tijd voor wat groepsfoto’s om in de keuken op te hangen.

Zei ik dat het kerstdiner de ideale timing had? Wel, dat had het in zeker zin ook niet, want vrijdagochtend moest ik om 6uur (lees: onmenselijk vroeg) opstaan. Om kwart voor 7 zou Nuno mij oppikken, zodat we om 7uur in Zouparria zouden zijn. Mooie planning, mooi uitgevoerd. Het was wel echt freezing koud die ochtend, opnieuw de zonsopgang gezien. Nu, we moesten daar allemaal zo vroeg zijn, omdat we zelf een oriëntatie-event moesten organiseren. Ik zat in het eerste hulp team, wat concreet het minste werk was (zie foto’s). ‘k Heb beseft dat Portugezen uiteindelijk wel echt van aanpakken weten Ik had een geslaagde ochtend, met als afsluiter leitão om te eten. Mmmm !

In de namiddag was het afdruktijd. Portfolio van tennis printen en mijn werk van zwemmen moest ook nog door de printer rollen.  Daarna de allerlaatste evaluatie van het semester: alweer basket. Ik moest nog een lesje geven rond pas en doorsnijden.  Na het gebruikelijke uurtje wachten, kon ik eraan beginnen. Na mijn eerste oefening onderbrak hij mij, stelde hij een paar vragen en dat was het,… ik kon gaan. “Very good, 16!” Tijd om naar huis te huppelen

Zaterdag. Eerste dag vakantie! Zoals dat hoort in een vakantie vulde ik mijn tijd op. Ik ging met Hélène en Pedro naar een rugbymatch van André kijken. Wijs om een keer te zien, vooral de line-out (om in vaktermen te praten). Uiteraard kon de gebruikelijke koffie niet ontbreken op deze zaterdag…
’s Avonds besloten we om een kroegentocht te doen rond Sé Velha (inclusief 5 bars).

Ziezo, alweer een update vanuit Coimbra. Ergens wel jammer dat het semester gedaan is, want dat wil zeggen dat ik al afscheid heb moeten nemen van een paar mensen. Zo is Tiger, mijn overbuur, al voorgoed vertrokken. Het zal raar zijn om niet elke ochtend “good morning” te horen, maar alles went wel op den duur zeker? Ook tot ziens.

x

Bijlagen:
163971_1649756482654_1199224787_31684118_7717223_n.jpg (87.2 KB)   

Boa noite!

We zijn twee papers en twee weekends  verder. De ene paper voor analise de ensino. 10 pagina’s getypt – niet in het Portugees – maar in het Engels. De avond voor het indienen was Alex zo vriendelijk om het eens na te lezen en zowat alle stijl-schrijffouten eruit te halen, thanks mate! De remo paper was eerder een kleine groepstaak, waar we veel te laat aan begonnen zijn.

Terug naar de weekends. 13 november was er de Belgian-Greek party. Allen daarheen ! Op kot Ring of fire gespeeld en met de taxi naar de Yellow House vertrokken voor een feestje. Yellow House is nogal ver en het was aan het regenen – even benadrukken dat regen nog steeds uiterst zeldzaam is hier – dus was het wel de moeite om de taxi te nemen. Leuk feestje, maar misschien nog leuker was de nabespreking de volgende dag. Iedereen was met een koffie op een terrasje zowat simpel aan het wezen. Goed gelachen.

De Griekse sfeer werd in de daaropvolgende week voortgezet met een Grieks diner, want Thalia had twee vriendinnen op bezoek.  Feta en tadziki in overvloed!

Intermezzo: op donderdag (mijn favoriete dag met rolschaatsen en roeien excl. Basket) regent het precies nooit. De zon komt precies altijd tevoorschijn als ik roeien heb. Óptimo ! Ik hoop dat het nog zo blijft voor een viertal weken.

Donderdagavond was er de tweede febrada van de faculteit sport. Ik ben met Arianna (een Italiaanse) een kijkje gaan nemen. Hot dogs en bier vormden de basis van dit samenzijn. Ik heb mijn buddy nog eens gezien na lange tijd en heb wat gebabbeld met Ani. Dat is een Braziliaanse waar ik zoveel mogelijk Portugees probeer mee te babbelen. Zij heeft ook echt geduld met mij en haar Engels is slecht genoeg om mij te dwingen Portugees te praten. Geslaagde avond.

Op vrijdag was er geen theorieles van zwemmen, dus had ik besloten om samen met Anneleen een (verlengd) weekend naar Lisboa te gaan. We hadden uitgedokterd dat het goedkoper is met de bus. Om 3u waren we klaar om 2uhalf op de bus te zitten richting Zuiden. Onderweg naar het busstation hadden we ook ontdekt dat Obama dit weekend in Lisboa zou zijn. Missie: koffietje met Obama drinken op een terrasje.

Vrijdagavond:

-          Meeting met Elien, verkenning van Home Lisbon (hostel). Meeting met de andere Belgische meisjes. Ik was wel echt benieuwd hoe het daar in Lissabon was

-          Lekker gezond wok eten + bijpraten (ontdekt dat Anneleen geen wortels kan snijden :p)

-          Bezoek aan een onweerstaanbare pastelaria

-          Bairro alto verkennen, echt een gezellige, kleine bar ontdekt met live muziek :) en richting hostel, richting een warm bed.

Zaterdag:

-          Zalig geslapen, laat opgestaan

-          Ontbijt en koffie in Alfama. Rondlopen op de markt, die echt nog groot bleek te zijn.

-          Op naar Bélem. Even dachten we dat we Obama te zien gingen krijgen, want de straten waren afgezet, maar het was vals alarm. Dan maar wat sightseeing  en een pastel de Bélem eten. Korte regenbui, mooie regenboog. We zijn dan bijna helemaal moeten terugwandelen, want de bus weigerde nog dienst te leveren (had misschien iets te maken met de manifestatie tegen de NATO en blablabla)

-          Het was al avond als we terug in centrum Lisboa waren. Tijd om een hapje te eten. Ann-Sophie wist een verborgen Chinees ‘restaurantje’ zijn. Het was eigenlijk gewoon een huis, waar ze stiekem koken voor al wie langskomt. Een beetje van alles gegeten: vis, vlees, een ton groenten,… en dat alles met stokjes. Goeie keuze, echt lekker !

-          We wilden dan nog een koffietje drinken, maar eer we iets geschikt gevonden hadden (café Brasileiro bleek niet echt ons ding :p) waren we terug in Bairro Alto terechtgekomen. Ontdekking van de avond was de massale aanwezigheid van Belgen in Lissabon. En wij die dachten dat 10 Belgen veel was in Coimbra…

Zondag:

-          Voornamelijk sightseeing, terrasjes (incl. Starbucks).

-          Ontmoeting met Fred.

-          Terug regenboogtijd

Algemene conclusie:

Lisboa is groot, maar toch klein genoeg om dezelfde mensen tegen het lijf te lopen.
Lisboa is warmer dan Coimbra, zeker ’s avonds.
Lisboa mag blij zijn met Elien, Oona, Ann-Sophie en Charlotte als aanwezige erasmussers!

O dia 24 de Novembro.  Greve geral (algemene staking). Maar daar heb ik toch weinig van gemerkt. ’s Morgens ben ik uit voorzorg te voet naar het zwembad gegaan (in case dat er geen bussen reden). Het zwembad was gewoon open, leraars en kindjes waren gewoon aanwezig, doodgewone les. Niks aan de hand. ‘k Heb dan ontdekt dat er toch bussen reden, dus heb ik maar de bus teruggenomen naar mijn kot. Toch wel vreemd dat ze het al van maanden op voorhand hadden aangekondigd en dat het uiteindelijk niet zoveel voorstelde. Moesten er geen spandoeken en posters in de stad hangen, dan was de staking wel helemaal aan mij voorbij gegaan.
Woensdagavond waren we uitgenodigd om bij Thalia te bbqen. Putje herfst en bbq ! Zalig. Thalia woont ook zowat buiten het centrumcentrum, maar ze heeft wel een hemels balkon met een immens uitzicht op de stad. Gevolg à zalige bbq. Alles zowat in overvloed en afgesloten met een heerlijk fruitslaatje.

De week ging snel voorbij en het weekend stond alweer voor de deur.

Zaterdag was er Tabea haar verjaardag. Parabens ! We zijn helemaal tot aan haar appartement gestapt dichtbij Olivais. Dat is zowat 40 min. stappen, up&down ! Nooit gedacht dat je zo ver kon wandelen in het kleine Coimbra. Het was het wel meer dan waard, want Tabea had echt lekker gekookt en een heerlijke cake gemaakt, hmmm !

Zondag. Stralendblauwe hemel. Mini - roadtrip met Anneleen, Hélène, Tiger, Alex en mezelf richting Buçaco. Een bos met paleis/hotel. Normaal was het 5euro om er met de auto door te rijden, maar ze konden niet teruggeven op 10, dus mochten we er gratis door. That’s Portugal Het was wel de moeite om eens te zien, maar je kan er geen uren in rondlopen. Wel nog een mooi uitzichtpunt gezien. We konden de zee zien, omdat het zo een heldere dag was ! We hebben dan nog het mini-militair museum bezocht en dan was het tijd om onze grote honger te stillen en daarna terug naar  huis te keren.

Zo, dat was de min of meer (korte) update, het cliché begint zich te bevestigen dat het moeilijk is om een blog zowat te onderhouden…

Beijinhos a todos !

x

01-12-2010 om 19:21 geschreven door Fran  

Laat mij beginnen met jullie allemaal jaloers te maken en te vertellen dat we midden oktober naar figueira da foz geweest zijn voor een dagtripje. In het begin dachten we dat het te koud was, maar na een uurtje kaarten op het strand, begon het serieus op te warmen. Na de lunch op een terrasje, hebben Alex en ik een verre strandwandeling gemaakt. Richting Zuiden zijn we ongeveer over 10 golfbrekers geklommen. We hebben even op de rotsen gezeten, met een zalig uitzicht over de zee. Het geluid van het water dat tegen de rotsen breekt, de zon op mijn gezicht,… jaja ik kon me midden oktober niet beter voorstellen Na de wandeling was het dringend tijd om eens in het water te gaan. Niet zomaar zwemmen, neenee, ik had eindelijk eens een surfbord gehuurd. Zwemmend in Tigers wetsuit en met het board onder de arm richting zee. Ook al was de zee redelijk kalm en waren de golven niet zo hoog, ik was toch trots dat ik golven heb kunnen pakken !

LATADA

En toen was het tijd om uit te kijken naar latada! Het grote feest, waar iedereen over bezig is! We hebben een goede aanloop genomen...
1. Omdat we elke reden goed vinden om nog eens goed te feesten
2. Om een goed bioritme te ontwikkelen tegen dat latada begon

Maandag 18okt:  ESN World cup football. België speelt deze keer tegen Brazilië. De vorige match (de week ervoor) hadden ze onder luid gesupporter gewonnen tegen Spanje. Nu gingen we met z’n allen met nog meer enthousiasme naar de match, het potentieel om te winnen was er!  Met Belgische vlaggen in de tribune, Belgische vlaggen op gezichten die er verdacht niet Belgisch uitzagen, brulden we het team terug naar de overwinning! Dat moest uiteraard gevierd worden! En zo kwam het, dat we na lang vervlogen tijden nog eens een Bigornatje gezet hebben. En wat voor één,.. 
Dat doet er mij aan denken dat ik tijdens één van mijn vorige bezoekjes aan Bigorna de trotse eigenaar ben geworden van Bigorna-tshirt ! Jaja, een blijvend aandenken :p

Dinsdag 19okt: Ana B is jarig en dat moet gevierd worden ! En geen verjaardag zonder cadeautjes, dus zijn we met z’n allen de Chinese shop ingedoken op zoek naar een geschikt cadeau. En dat hebben we gevonden. Race-autootjes, hippe aansteker, jojo en glow-in-the-dark letters waren het gevolg van onze rooftocht door de shop. Het feestje was hier in de keuken, met lekker Braziliaans dessert: brigadeiro ! mmmm ! Parabens Ana B !

Woensdag 20okt:  Serenata – studenten die wat fado spelen voor de kerk. Er was veel volk op straat gekomen voor dit sfeervol gebeuren, jammer dat het concert zelf wat stil was. Tijd om wat hogere (en luidere) oorden op te zoeken, tijd om richting universiteit te vertrekken voor een goed feestje ! En of het goed was !
Ontdekking van de dag: cape doet dienst als:
1. Cape
2. Sjaal
3. Dekentje
4.  pipischerm (vraag meer uitleg)

Donderdag 21okt. Het is zover, de officiële start van festas das latas! Jasper en ik verkennen het terrein. We ontdekken de bigorna stand en de fcdef-bar --> feest

Vrijdag22okt. Begin van het weekend àmet mijn bilhete geral richting latada --> feest !

Zaterdag 23okt. Nog steeds weekend --> feest

Zondag 24okt. Zie hierboven + het feit dat ik geen les heb op maandagmorgen. -->dik feest; herontdekking van de fcdef-bar

Maandag 25okt. Mika treedt op; op zich ben ik geen grote fan, maar de sfeer zat er écht goed in en ik moet weer toegeven dat ik meer liedjes ken dan ik gedacht had. --> feest

Dinsdag 26okt. Historische dag !
Rond 3u in de namiddag verzamelt gans de universiteit zich boven op de berg. De caloiros zijn allemaal verkleed en hebben blikjes aan hun voeten gebonden (festas das latas = letterlijk feest van de blikjes). De cortejo (parade) kan beginnen ! Op één of andere manier ben ik er middenin beland. Samen met Maria ben ik in een winkelkar beland en zo ben ik meegevoerd tot praça da republica.
De parade ging vanaf praça richting Mondego rivier, slowly but surely. Aan de rivier was het tijd om de caloiros te dopen. 1 voor 1 moesten ze een duik nemen in de rivier. Op dat moment was het al donker geworden (logisch het was al rond 9u), we besloten dan om thuis nog een powernap te doen en om ons dan terug om middernacht in de feestmassa te smijten. Zo gezegd, zo gedaan! -->dik feest

Woensdag 27okt. Laatste dag van festas das latas 2010 !
Just Jack treedt op. Allen daarheen dachten wij. Alleen moest blijkbaar iedereen nog recupereren van de vorige dag en was er bijgevolg rond 1u bijna niemand op latada. Dat gaf ons erasmussers wel mooi de kans om helemaal vooraan te staan bij het concert van Just Jack. En allemaal samen hebben we ook voor heel wat plezier en sfeer gezorgd --> feest

Enkele sfeerbeeldjes van deze onvergetelijke week

Dit was festas das latas 2010. Tijd om in een zwart gat te vallen was er gelukkig niet, want zaterdagavond –met wat vertraging - kwam Ine aan in Coimbra!
Ik heb haar direct ondergedompeld in het Portugese avontuur, want diezelfde avond hebben we nog pasteis de nata gegeten, hebben we ons in de overvolle keuken gemengd, zijn we naar Bigorna geweest en hebben we een stadswandeling gemaakt (waar Ine achteraf gebleken, niet veel van onthouden heeft).
Zondag, tijd om uit te slapen, en om tegen half3 aan te komen in Santa Clara (tot 2u gratis op zondag, maar ja, het sjiek volk komt altijd wat later zeker :p ) geslaagd bezoek, met dank aan de regenbuien van de vorige nacht om het allemaal wat echter te doen lijken. (dit klooster is namelijk vroeger overstroomd).
Wat stond er verder nog op het programma?

         - kennismaking met de grootste beer van Coimbra

-          Koffie drinken met iemand waarvan ik er een uur over gedaan heb om te achterhalen wie het nu weer was

-          Dutskestijd inclusief koken

-          En natuurlijk, we hadden het moeten weten, was er een halloweenparty. Nu we wisten het dus niet op voorhand, gevolg: geen verkleedkleren. We hebben ons daar maar niets van aangetrokken en zijn toch maar gegaan, wat achteraf gezien wel de beste beslissing was het was echt precies zoals in de Amerikaanse films, iedereen verspreid over 1 huis, mensen die wat staan te chillen op op de trappen, …

Maandag 1nov.

Feestdag; dat staat gelijk met uitslapen. En na een stevig ontbijt, was het tijd om mijn bezoek nog eens wat te laten zien van Coimbra.

-          Botanishe tuin kon niet ontbreken

-          Bezoek aan de universiteit; deze keer hadden we wel een zot uitzicht op gans Coimbra. We konden zelf mijn kot zien. ‘k Heb dan naar Alex gebeld van op de top van de universiteit en we hebben uitbundig gezwaaid naar beneden :p en sorry Aurélie, maar deze keer hebben we zo een geheim gangetje genomen van de bibliotheek rechtstreeks richting gevangenis via nog een ander stuk van de bibliotheek (ge had nogal ogen getrokken ze!)

-          2^e poging om een biffana te gaan eten in casa das biffinas (de lekkerste), maar helaas was het dicht

-          Dutskestijd

-          Na lang dutsen en twijfelen of we diezelfde avond of de volgende ochtend zouden vertrekken naar Porto, hebben we gewoon besloten om te gaan eten bij de Italiaan aan het water. Goeie beslissing ! Ondertussen was de laatste trein richting Porto zonder ons, dus was de keuze logisch: Porto was voor dinsdag

Dinsdag 2nov.
 

-          Niet uitslapen, maar vroeg opstaan om de trein te kunnen nemen richting Porto

-          Moeten lopen voor de trein, maar hem toch nog gehaald à we zijn geen dutsen

-          Vanaf Campanha was het terug even zoeken naar de weg richting Villa Nova de Gaia.

-          6 gratis portodegustaties in: Wiese&Krohn – Croft – Taylor’s
echt zalig, want het was mooi weer en we hadden een zalig zicht op Porto vanop het terras van Taylor’s !

-          Met de metro richting casa da musica, vlug vlug, want dan was het tijd om alweer afscheid te nemen...

Ine, aanvullingen ?

Het is dan nog heel de week mooi weer geweest ! zalig ! temperaturen van 25° begin november, hallucinant, maar ik moet zeggen, dat went wel !

Tijdens het afgelopen weekend was het ook nog zalig weer, tijd voor een ROADTRIP
Samen met Tiger, Alex, Tabea en Melanie ben ik naar Batalha vertrokken.

-          Een zot groot klooster dat op de werelderfgoedlijst van unesco staat, maar buiten dat klooster is de stad Batalha niks waard.

-          Op naar Fátima ; het bedevaartsoord van Portugal. Een relatief kleine kerk met een veel te groot plein ervoor

-          Op naar Tomar ; eindelijk worden we nog eens overstelpt door verborgen Portugese schoonheid. We hebben er ongeveer2uur over gedaan om elk kamertje en elk hoekje van dit kasteel/klooster te ontdekken ; echt mooi ; big fan !

-          Terug richting Coimbra ; met zoals gewoonlijk een gekke terugtocht, waar we allemaal meekwelen op de muziek!

Zondag7nov.
zwarte zondag! Het is tijd om te studeren.
Maandag (gisteren) test gehad van fisiologia do exercicio. We kwamen toe en hij was blijkbaar vergeten om een Engelse versie van de test te maken. Geen probleem. 50 vragen (meeste multiple choice) in t Portugees ! Ik mocht wel dingen vragen, en hij was echt vriendelijk, nuja we zullen zien wat het resultaat is…

En vandaag is het dinsdag, het regent, dus ik heb de tijd gevonden om dit allemaal neer te schrijven!

Até à próxima !

09-11-2010 om 19:12 geschreven door Fran  

De zwarte pijl wijst naar de ingang van het zwembad.

 De rode pijl duidt aan waar we in het stadium konden kijken tijdens het concert van U2!

Zoals beloofd is het tijd geworden om eens wat te schrijven over de lessen hier. Het heeft even geduurd voor ik mijn definitief rooster had vastgelegd. Tijdens de eerste weken volgde de ene update na de andere. Maar nu is alles gestabiliseerd.

Op maandag heb ik organização das actividades de lazer. Het wordt gegeven door een totaal gek Braziliaans koppel. Jaja, man en vrouw die samen lesgeven, dat op zich kon ik in het begin al niet geloven. Vanaf les één was het duidelijk dat mijn mede-studenten dit koppel niet echt appreciëren (lees: haten) In tegenstelling tot wat de naam van het vak ( =organisatie !!! van vrijetijdsactiviteiten) doet vermoeden, moet dit ongeveer de meest chaotische les zijn die ik heb. Binnen- en buitenwandelen wanneer je zin hebt, is hier vrij normaal, niemand zal er raar van opkijken. Man en vrouw durven elkaar wel eens onderbreken tijdens de les, en als de ene telefoon heeft, gaat de ander gewoon door met lesgeven.  Als het te rumoerig is, kan hij wel eens fluiten naar ons (zoals je normaal doet naar een hond) om de aandacht terug op de les te vestigen…

Maandagavond is er fisiologia do exercicio. Inspanningsfysiologie dus. Sympathieke lesgever die er nooit in slaagt om op tijd te beginnen, maar dat deert me niet. Hij heeft ons ook al een les in het Engels gegeven, zodat we zeker weten wat we moeten kennen voor de test.

Dinsdagochtend is er analise do ensino. Handelingsonderzoek in Gent. De prof. van dit vak is zo vriendelijk om telkens de slides te vertalen in het Engels, waarvoor dank!
Dinsdagnamiddag heb ik het practicum van inspanningsfysiologie.

Woensdagochtend ga  ik met de bus naar het Olympisch zwembad om kindjes van ongeveer 5 jaar te leren zwemmen. ’t Is vooral helpen met de leraar, maar ik doe het graag. De kindjes weten nu ongeveer wie ik ben en zijn echt enthousiast en wuiven mij uit als de les gedaan is :) Woensdagnamiddag ga ik af en toe naar de Portugese taalcursus. Wat ik daarvan vind? Zie vorig blogbericht…

Donderdag en vrijdag zijn sportdagen !

Donderdag begin ik met basquetebol. Tijdens de eerste weken was dat niet echt de tofste les, en dan vooral omdat ik al die portugezen niet uit elkaar kon houden. Dat leidde wel eens tot schaamtelijke situaties, zoals meermaals passen recht in de armen van de tegenstander. Nu gaat het beter, en heb ik meer zicht op de lessen.
Na basket is er patinagem – ja rolschaatsen, dus geen 4 wieltjes op een rij, maar 2 X 2 – echt fun ! ik ben blij dat ik niet de duts van de les ben, die gemiddeld 10 keer op zijn gat valt. We maken treintjes met iedereen, gooien wat met balletjes, spelen basket op rolschaatsen, slalommen een beetje,…
Na rolschaatsen ga ik naar de laatste les van donderdag en dat is: remo, roeien! Toen ik mij de eerste les ging voorstellen en zei dat ik van België kom, zei hij: “I know two flemish words: pistolet & croissant” haha! Sympathieke man dus, hij geeft ook de les in het Portugees en Engels, omdat er wel veel erasmussers zijn die dit vak opnemen. De eerste maand was het roeien op een ergometer, maar sinds een week of 3, mogen we roeien op de rio Mondego. Echt zalig! In short en t-shirt een beetje roeien in de zon, gosto muito! Totnutoe was het dus droog, maar fingers crossed, want :

-          de skiff-boot moet nog zijn intrede maken (daar zou ik wel eens kunnen kantelen)

-          het weer zou ook wel eens kunnen kantelen (na 2 maand zon)

Vrijdagochtend ga ik tennissen. Dat is ook wel een les waar ik graag naartoe ga, ook al is het vrijdag om half 9. De leraar zijn Engels is wat gebrekkig, maar met mijn gebrekkig Portugees en zijn gebrekkig Engels geraken we er wel uit :p
Orientação is de laatste sport van de week. De eerste weken was het in Choupal (nationaal park aan de rand van t stad). Ik moest dus in het begin mijn sociale skills bovenhalen om een lift met de auto te versieren en dat is me gelukt :p Vandaag was het voor het eerst in Zouparria. Toch wel een 15 km van Coimbra. Dat is al eens de moeite om een lift te versieren ;-) We begonnen de les droog, maar het begon na een halfuur te regenen. Ik had echt een déjà-vu met de wedstrijd oriëntatieloop in Boom. Doorweekt, modderstromen, en het was nog warm genoeg om een beetje te spelen in de plassen.

Om de week af te sluiten heb ik de theorie van desporto opção I: natação. En ik moet zeggen, het interesseert mij echt. De prof. probeert ook na elke les even een samenvatting te geven in het Engels, wederom een sympathieke lesgever dus.

Nu hebben jullie een beeld hoe mijn week eruit ziet. Er is dus wel meer dan uitstapjes en feestjes ;-)

29-10-2010 om 23:00 geschreven door Fran  

Oi,

het is alweer een tijdje geleden, dus ik voel me verplicht om jullie te overstelpen met verhaaltjes over de afgelopen weken.

Tasca, woordenboekvertaling: eethuis, eigen vrije vertaling: mannenbar/snackbar. Het is een goedkope plaats om te eten. Allen daarheen dus dachten we! Zo gezegd, zo gedaan! In een tasca zitten er vooral mannen, die tijdens de pauze op hun werk een “biffana” komen eten. Biffana kan ik misschien nog het best vergelijken met een pitta, het is gewoon een broodje met biffanavlees, maar het was echt lekker en muito barato.

Vorig weekend heb ik mij gewaagd aan een ESN trip. Ik heb mij samen met Ana en Nikos ingeschreven.  Zaterdagochtend om 8u zou de bus vertrekken op praca Republica richting Guimaraes. Ik, heel voorbeeldig als ik ben, was daar mooi op tijd. Maar zoals ik wel kon verwachten was er wel nog ruim tijd voor een koffietje te drinken en wat bij te babbelen. Een uur later – jaja Portugese stijl – zijn we dan toch vertrokken.  
Nog voor de middag kwamen we aan op onze eerste stop: het paleis van Guimarães. We kregen een rondleiding van een gids. En tegen alle verwachtingen in was het niet saai, de gids had echt wel grappige anekdotes te vertellen! Onze volgende halte was het kasteel dat behoort tot één van de 7 wonderen van Portugal. Mooi dus! Ondertussen was het middag geworden, hoogtijd om iets te eten. Na de lunch in het shoppingcenter ging het richting museum. Daar waren we allemaal snel buiten. De trouw wat verderop was interessanter. Bijna de bus gemist naar de laatste ‘attractie’ van Guimarães: de kabellift naar boven. Daar hadden we een zot zicht op de stad. Hoog en droog op de berg kregen we allemaal een glas huisgemaakte wijn aangeboden.

En daar werd ook mijn eerste ‘sardinha’ een feit. Het was al vooravond toen we vertrokken richting Braga. Het hostel waar we de nacht gingen doorbrengen was geen ster waard, maar het was ok voor één nacht.
Samenvatting van de avond en ochtend:

-          dinner – Portugese stijl – veel eten, veel wijn, veel zingen (eindelijk weet ik ongeveer wat ze zingen)

-          party ergens in Braga: met dank aan de esn-crew om de Litouwse meisjes en mij te trakteren

-          de weg terugvinden naar het hostel

-          opstaan, ontbijt gemist, oeps

-          ondertussen middag => tijd voor een cheeseburger

-          storm in Braga

-          veel te lange busrit
even uitweiden over de bus: 1. de bus was niet waterdicht, het drupte echt naar binnen, met gevolg dat het dak echt nat was  2. De buschauffeur raakte bij zijn eerste poging de berg niet op => stilgevallen => schaamtelijk 3. Het dak van de bus stond open en toen we onder een paar bomen reden, drongen er een paar takken met wat groene blaadjes de bus binnen.

-          Santuário de Bom Jesus De Braga, echt indrukwekkend en dan bedoel ik niet alleen het heiligdom maar ook de storm die er woedde. Takken waaiden van de bomen, alles vloog zowat in het rond, vlagen van regen en geen regen. Het deerde mij niet na een maand zon, zon en zon.

-          Terugkeer: het werd een lange tocht, want op 10 kilometer van Coimbra stond er een file (allemaal voor het concert van U2). De chauffeur besloot een alternatieve route te nemen, hij is dan toch iets bekwamer dan ik dacht.

Einde esn-trip. Geslaagd, maar wel wat desorganizado ! Blij dat ik al die nieuwe mensen heb leren kennen!

Domingo. O dia 3 de Outobro. U2 is in Coimbra! Ik was net terug van mijn weekendje Guimaraes en Braga en was eigenlijk van plan om vroeg te gaan slapen, maar U2 heeft daar een stokje voor gestoken. Ik ben samen met Dobrin (een Bulgaarse jongen), Elise en nog een hoopje,… met de bus richting stadium vertrokken. Aandachtige lezers merken op dat dit de eerste keer is dat ik het openbaar vervoer neem hier in Coimbra! Een vriendelijke, Portugese, oude man heeft ons van de bushalte naar het stadium geleid – zonder hem waren we gegarandeerd de verkeerde kant uit gelopen. We konden nog net de laatste liedjes horen van Interpol, het voorprogramma. Toen was het even wachten, maar met wat koekjes in de hand ging dat wachten sneller. Rond kwart voor 10 was het zover. U2 kwam tevoorschijn in het stadium. Al stonden we buiten het stadium, we konden toch een 100° (gokje) zien van het 360° scherm. Óptimo! Het begon met ‘beautiful day’ en er volgden nog vele, vele hits. Ik was zelf een beetje verbaasd van hoeveel ik wel ken van het repertoire van U2. Op het einde begon het lichtjes te regenen en dat was voor Bono genoeg om te starten met “I’m singing in the rain,…” Heel schone afsluiter. Obrigada voor deze mooie avond.
Na het concert zijn we samen te voet teruggekeerd en ging ik slapen met een goed weekend in het achterhoofd.

Sinds het academiejaar voor de eerstejaars is begonnen, is er altijd wel ergens geroep en gezang op straat te vinden. Ik moet zeggen dat het gezang wel sfeer brengt hier in Coimbra. Eerstejaars worden hier ‘caloiro’ genoemd. Ik kan dit het best vergelijken met ‘schacht’ in Gent. Het grootste verschil tussen Coimbra en Gent zit hem in het feit dat (bijna) iedereen hier aan meedoet. Het is traditie, en tradities moeten worden voortgezet. Caloiros zien hier echt wel af, vooral de eerste maand. Tijdens ‘praxe’ moeten de caloiro doen wat hen gezegd wordt. Paar grappige feiten op een rijtje van de eerstejaars van fcdef (faculteit sport)

-          met 2 verschillende schoenen naar de les gaan

-          met een kussen naar de les gaan

-          kleren binnenstebuiten dragen

Verder leggen ze – zoals in Gent – ook te veel afstand af op hun knieën. Ze mogen de ouderejaars niet in de ogen kijken, hun haar wordt kortgeknipt,… Praxe is vooral bedoeld om de eerstejaars in te leiden in het universiteitsleven, en in het sociaal gebeuren daarrond.
Diogo – Portugese 1ejaar LO die hier in Flor woont sinds Ana is verhuisd – moet dit dus allemaal ondergaan. Sterkte !

Lingua Portuguesa II. Ik dacht eindelijk een cursus gevonden te hebben die niet overlapt met mijn gewone lessen. Er werden 30 mensen per cursus toegelaten, dus er werd ons aangeraden om er de eerste les vroeg bij te zijn. Het begon om 16u, dus mijn idee van vroeg was 15:35. Fout gedacht, want ik was al nummer 34 op de lijst. Gelukkig liet ze er iets meer dan 30 toe. Ik was erbij!
De tweede les moesten we ons land beschrijven in adjectieven en ‘a professora’ begon met: “ Portugal é pequeno etc…” Toen vroeg ze naar België. Ik was de enige aanwezige Belgische, dus ik zei “A Belgica é mais pequena do que Portugal” waarop zij zei “si, é?” waarop ik bij mezelf °ja tuurlijk is België kleiner dan Portugal°
Nu, ijverig als ik ben, heb ik eens opgezocht hoeveel keer België in Portugal past.
Belgie: 30.528 km²
Portugal: 91.982 km² 
Mijn vermoeden is bevestigd. Belgie past echt 3 keer in Portugal!
Tot zover de Portugese les, want ik heb ontdekt dat één van de 2 lessen in de week overlapt met een andere les, helaas …

O dia 5 de Outbobro. Dia da república. Geen les! Uitslapen en tijd voor een koffietje op een terrasje. We werden overstelpt door fanfares en mannen en vrouwen in traditionele kledij(lees: boeren- en boerinnenkledij). Rustig dagje.

Nu mijn lessen hier eindelijk een stabiel patroon ontwikkelen, schrijf ik volgende keer over het reilen en zeilen in de lessen !

11-10-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Há muito tempo! Het is lang geleden! Het is dringend tijd voor een update! Waar moet ik beginnen?

De weekends ! :)

Mijn tweede weekend hier was er eentje vol cultuur en natuur. Zaterdagochtend zijn we allemaal vroeg opgestaan om te vertrekken voor een ROADTRIP (it was on again).  Tiger, Jasper, Alex en ik kwamen als echte toeristen vroeg in de ochtend aan in Conimbriga. Conimbriga is één van de grootste Romeinse ruines in Portugal ! En het is de trekpleister hier in de buurt, bussen vol japanners (met fototoestel/camera uiteraard) komen hierheen om iets te bewonderen wat ooit een grote Romeinse vestiging was. Als ex-latinist was het wel echt eens de moeite om te zien. Om jullie een idee te geven hoe het er uit zag: …

Daarna trokken we de bossen in van Lousã. Totaal onvoorbereid weliswaar: teenslippers zijn niet het ideale bosschoeisel, maar moeilijk gaat ook. Vanuit het kasteel van lousã zijn we vertrokken voor een wandeling naar beneden en terug naar boven. We zijn de rivier ook ontelbaar keer overgestoken over geïmproviseerde brugjes, om dan finalmente terug boven aan het kasteel te komen.

het lijkt misschien alsof ik val, maar eigenlijk is het een supergewaagde sprong op de boomstam/brug

Hup, terug de auto in op zoek naar nog wat uitkijkpunten, of om gewoon een beetje rond te rijden. We zijn dan nog een laatste keer gestopt boven op een heuvel, waar een windmolen moeizaam aan het draaien was. En vandaar hadden we echt een zalig uitzicht… en met dit in ons achterhoofd reden we terug richting Coimbra.

Ondertussen is ook het derde weekend al voorbijgevlogen hier… Het initiële plan was dat Maarten en ik naar Aveiro zouden gaan. Om 11u ’s ochtends zouden we de trein halen voor een dagje sightseeing. Dat is compleet mislukt. Waarom?

We waren te laat in station-b. Jaja, de treinen rijden hier wel op tijd. Pech voor ons, want de volgende trein was pas anderhalf uur later. En dan hebben we in een impulsief moment besloten om toch maar een dagje naar Porto te gaan. Na meer dan een uur zonnen, en tijddodende spelletjes spelen op het perron, konden we de coole trein op naar Porto. En vanaf dan ging het snel:

1uur op de trein
5uur bezoek aan Porto + Villa nova de gaia op flip-flops

=> bezoek aan het portohuis Graham’s (incl. 3 porto’s proeven uiteraard + zot uitzicht op Porto) wat hoger gelegen op de heuvel

=> sightseeing

=>fontein-oversteek op één of ander plein, de naam ontglipt me.

=> heen- en terug wandeling naar het station Campanhã

Terug 1u op de trein

En een laatste avondwandeling van Coimbra-b station richting kot.

Om de dag af te sluiten hebben Tiger en ik nog naar “Up” gekeken. Op zich normaal, maar het Brasiliaanse gesprokene en de Portugese ondertitels maakte het um pouco louco.

Zondag was – alweer – een zonovergoten dag ! En hoe kunnen we die beter spenderen dan aan praia fluvial. Beetje zonnen, beetje zwemmen, steentjes laten springen op het water,… Coimbra is trouwens klein, want we kwamen terug heel wat erasmussers tegen op het strand, ofwel zijn erasmussers gewoon echt talrijk hier in Coimbra… en dat laatste klopt, want ik heb gehoord dat we met meer dan 1000 erasmusstudenten Coimbra onveilig maken.

Zondag zijn we nog 1tje gaan drinken om het weekend goed af te sluiten en een nieuwe week goed in te zetten…

Até logo!

27-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Olá!

Maandagavond 13 september. Aurélie en Pradeep komen gepakt en gezakt toe in Flôr de Coimbra. Mijn eerste bezoekers! Als een echte ‘local’ hier gaf ik hen een korte rondleiding door de stad en ’s avonds doken we het nachtleven in (lees: gingen we naar Bigorna). Een geslaagde avond voor onze 2 toeristjes?

Dinsdag was een superhete dag! Na al mijn lessen hadden we allemaal nood aan een frisse duik. En waar kan dat beter dan in de Mondegorivier? Zalige afkoeling na een oververhitte dag ! Omdat beelden nog altijd meer zeggen dan woorden....

Woensdag is een lesVRIJE dag voor mij. Ideaal moment dus om samen met mijn gasten de toerist uit te hangen! Bibliotheek, kapel en gevangenis hebben vanaf nu geen geheimen meer voor ons ! Een illegale foto hier, een gebedje bij beschermgodin van de studenten daar … en een massa toeristische foto’s later was het tijd voor een terrasje (met uitzicht op de rivier :) ).

wanna-be-local                                                                                                    vs                                                                      echte local

Woensdagavond. We vieren met z’n allen Maartens verjaardag ! hiep hiep hoera! Er was meer volk in onze keuken dan dat er eigenlijk binnenkon, maar het was gezellig… en omdat het te heet werd in de keuken, trokken we met z’n allen (lees: 30) naar Bigorna (alweer)

Donderdag was er les. Tennis en roeien. Maar daarover later meer. Na mijn les, ging ik terug op stap met Aurélie en Pradeep. Met de zon op ons gezicht klommen we terug de berg op, op zoek naar wat moois en dat hebben we gevonden.

Donderdagavond hadden we afgesproken met Anneleen (en haar bezoekers) om iets te gaan eten. Het initiële plan was om in een typisch Portugees restaurantje te eten.
Hindernis 1° locatie , onde fica o restaurante?
Hindernis 2° massa toeristen,

Gevolg: andere keuze, een pizzeria aan de rivier, niet zo typisch, maar wel lekker!

Vrijdag is een lesVOLLE dag voor mij. Dus het was vroeg opstaan. Het was ook de laatste ochtend in Coimbra voor Aurélie en Pradeep. Dus bij het begin van het weekend, trok mijn bezoek richting Lissabon… “tot volgend jaar allebei!”

19-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Ik leef hier nu ongeveer al een week in Coimbra.

Hoogtijd om te zeggen dat ik mijn grote en kleine vriendjes mis!

Morgan, Lyll, Lynn, Ilse, Stefanie, Lore, Sjarlot, Lieve en Ine²: jullie zijn de beste !! De doos is niet integraal in mijn valies gegaan (wegens plaatsgebrek – uiteraard).

-          Bedankt voor het ken-je-vriendjes-spel => ik heb mij platgelachen met sommigen uitspraken van mezelf. Mijn stommiteiten/debiele uitspraken/ en andere zitten blijkbaar nog vers in jullie geheugen :p

-          De t-shirt: transparantie 100%, eentje om op te hangen dus. Lieve: jij hebt geluk dat ik hem nog niet aangehad heb,  met dit warme weer zou uw opschrift wel eens nat kunnen worden.

-          Lore: geweldige brief ! Mooi verhaaltje, in het tweede semester breien we er samen een nog zotter vervolg aan !

-          De foto’s: zalig ! Ze hangen boven mijn bureau te blinken ! Muito gosto !
Sjarlot: een elegante reeks foto’s is dat van ons 2 én in A4-formaat, toch niet bang dat ik je ga vergeten, want dat is zeker niet het geval !

-          Ine: de candylips-snoepjes en bubblegums heb ik grotendeels op de luchthaven en in de lucht al verorberd en er wordt hier goed gezorgd voor je pull hoor… En de films bewaar ik voor een koude winterdag, nog niet voor direct dus hoop ik ;-)

-          De brute pech heb ik thuisgelaten, dat waren een paar kilo’s die ik er aan kleren, schoenen enz… meer heb ingestoken. Vergeven jullie me voor het verkiezen van kleren boven brute pech? Die fles staat dus te rijpen in Belgie, ideaal voor onze eerste bijeenkomst in het tweede semester !

-          De cd: danku voor de variatie aan muziek op de cd’s, want hier op tv heerst Katy Perry en Rihanna.

Buiten de bewondering van al dit liefs en leuks, heb ik hier niet stilgezeten in Coimbra.  Dit weekend ben ik met al the boys hier op kot gaan kamperen in figueira da foz.

Vrijdagnamiddag: the roadtrip is on! Stop in Decathlon voor wat kampeergerief; stop in liddl voor wat eten en drinken.
Vrijdagavond: mooie sunset,   muggen overheersen het strand
Zaterdag: heel de dag aan het strand gelegen, en naar de surfcompetition gekeken, omringd door surfboys dus ! Het geluk stond duidelijk aan mijn zijde die dag, want ik heb met “het rad van fortuin” ook een t-shirt gewonnen !
Zaterdagavond: kleurverschil (al dan niet rood) is duidelijk merkbaar!
Zondag: dutten in de zon, om dan te vertrekken richting castelo de montemor-o-velho en nog een laatste stop te maken in “mata nacional do Choupal”: een stukje natuur/groen/bos aan de rand van Coimbra.

Geslaagd weekend dus, met dank aan de zon en het gezelschap. Onze tentjes waren wel héél klein in vergelijking met de villa’s op wielen van sommige doorwinterde kampeerders. Mensen brengen tegenwoordig rare dingen mee als ze gaan kamperen: levensgroot beeld van een hond, 2 papegaaien,… ’s morgens was het wel bakken, maar het was een kleine moeite om uit de tent te kruipen en buiten een beetje verder te dutten.

Tot slot: hier volgen nog wat foto’s van de eerste week in flor de coimbra. “sfeer in the kitchen” en iedereen van Flor de Coimbra samen op Praça de Republica…

13-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran  

Het ondenkbare is gebeurd!
Annkatrin, een Duits meisje hier op kot, heeft me dinsdagavond meegevraagd naar de dansles. En ik heb zowaar toegezegd. We zijn met vijf erasmussers richting dansles vertrokken voor een initiatie “merengue”. Om 10uur ’s avonds begon het en waren we vertrokken voor een uur en half “um, dois, tres, quatro, cinco, seis, sete, oito” “ em frente, a direita,a esquerda…”

Situatieschets:

-          meer vrouwen dan mannen, naturalmente

-          Gemiddelde leeftijd: 40

-          Populariteit van de les: hoog, een 30-tal dansgewilligen

-          Gevoel: reuze !! (als in: ik steek een kop uit boven de gemiddelde deelnemer)

Conclusie:

Toffe initiatie, echt wel de basis van de basis, maar leuk ! Door een doorschuifsysteem had je geen vaste partner en had elke vrouw de kans om eens ‘een echte vent’ vast te pakken en vice versa natuurlijk.
Omdat ik nog steeds geen fototoestel heb, probeer ik om mijn blog levende te houden met vergelijkende foto’s. Zo staat er vandaag een foto van Toots Thielemans op. Waarom? Wel, er was een man bij in de dansles, en het kon echt Toots Thielemans’ broer geweest zijn! Moedig van hem om mee te doen met de dansles, een beetje genant wel dat het topje van zijn hoofd nog niet tot aan mijn kin kwam.

Tot zover mijn ervaring met merengue. Misschien volgen er nog salsa-ervaringen, we zien wel…

08-09-2010 om 00:00 geschreven door Fran