|
- Mag ik u complimenteren voor de tederheid waarmee u haar
vasthoudt?
Ja hoor, dat mag hij. Hij leek wel een engel, een onwerkelijke
aanwezigheid. Hij was vriendelijk. Hulpvaardig. Maar bovenal charmant, innemend
en gul van hart. Ik zie hem zo bij het eerste lentezonnetje voetballen met zn
kleinzoon. Of wafels bakken op zondagmorgen. Of zijn klanten eieren voor hun
geld geven. Hij sprong mij en Liefmans direct in het oog.
-Mevrouw, Meneer,
hebben jullie bouwplannen?
- "Jazeker, we willen niets liever, gedaan met geld
buitengooien."
- En waar?
- "In Tremelo"
- Dat ligt niet meer in onze
regio.
Jammer, want deze man is zo eerlijk als goud en dat is toch eerder even
zeldzaam als goud. Hij toonde ons in detail wat een huis kost aan ruwbouw,
loodgieterij, dakwerken en nog al de andere werkzaamheden die erbij komen
kijken. Hij stond ons bij, zonder zich op te dringen, gaf uitleg zonder te
enerveren, was wervend zonder winst na te jagen. Een familieman met het hart op
de juiste plaats.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
-Mag ik u een raad geven? Ga nooit in zee met een
sleutel-op-de deurhuisaannnemer, je weet nooit tot in de details welke prijs je
zal betalen.
Genoteerd, van deze meneer mogen we dat geloven. Is het naïef van
mij om te denken dat hij geen eurotekens maar hartjes in zijn ogen had? Ik mag
het me op zn minst verbeelden. Verbeelden staat vrij.
-Denk goed na, het is
een lange termijnproject, voor het leven. Liefst. En tederheid is zo
belangrijk.
Jammer genoeg, geen notitieblokje in de buurt, deze man bulkt van
de adviezen die veel bruikbaarder zijn dan hoeveel centimeter pur en hoeveel
meter glaswol je als isolatie moet gebruiken.
Maar eigenlijk heb ik geen schrijfgerei nodig om deze mans
woorden in mijn geheugen te prenten, de ongedwongenheid en warmte waarmee hij
ons aansprak, was het hoogtepunt van de beurs (naast misschien de
stoombad-hammam-ruimte waar je een jaarloon voor neer kan tellen!). Of hoe een
zondags Batibouwbezoekje plots heel teder wordt!
|
