* '' Al de eerste aanbliek was een schok geweest. De jongens hadden er oud uitgezien, verschrikkelijk oud, 

en dat kwam vooral door hun huid die leek te zijn gemaakt van gedroogd leer. 

Verder awren ze mager, werkelijk vel over been. Rex had het in een oogopslag gezien en toen zijn blik afgewend, maar als vanzelf was die blijven

 terugkeren.

 En hij had niet met de ogen van een wtenschapper gekeken, maar die van een voyeur.''(Stefan Brijs ' De engelenmaker' band 2, p38)

Het was tijdens de beurs, waar ik mijn oude collega Rex Cremer weer zag.

 De beurs was een succes voor min of meer een succes voor mij. 

Hier plaatste ik mijn grootste bevinding tentoon voor al de wetenschappers aanwezig.

 Mijn drie zonen heb ik voor dit doel geschapen. Ik heb vertelt over de maanden van onderzoek en testen die ik heb moeten doen, en dit op een

 wetenschappelijke manier. Ik zag Rex in de publiek die ik aan sprak met een bezorgde blik kijken, 

maar ik trok er me niets van aan. Het was duidelijk voor mij dat Rex spijt had dat hij mij zo ver liet doorgaan,

 en mij niet gestopt heefd voor dat dit allemaal kon gebeuren.

Ik was hem wel dankbaar, want ik kon nu laten zien dat het klonen van een mens mogelijk was, en dat ik de eerste

 mens was die dit mogelijk had gemaakt en ook daadwerkelijk heb gedaan. 

Ondanks het feit dat ik een mens had gekloond, vond ik dat het niet goed genoeg was, maar ik durfde de waarheid niet onder ogen te zien.

 Rex wist ook dat het klonen mislukt was. Dit was heel duidelijk af te leiden uit verouderde lichaam van de kinderen.