'Yasmina kom je nu? Sebiet kunnen we weer buiten gaan zitten omdat we te laat zijn.' 'Meisje, doe rustig. We komen niet te laat, Haantje laat ons altijd binnen.' antwoordt mijn beste vriendin. Lachend doen we de deur van het lokaal waar we les hebben open. 'Meisjes, een beetje aan de late kant maar ga snel zitten en vul jullie agenda in.'zegt mnr De Haan vluchtig. Hij ziet het altijd door de vingers. Sommige zeggen dat hij op Yasmina valt, andere zeggen op mij. Ik geloof er niks van. Het zijn gewoon stomme roddels, net zoals ze zeggen dat ik té close doe met Yasmina. Het is gewoon mijn bestie, we kennen elkaar al zo lang. Ze woont in mijn straat, al ja-ren. Ik pak mijn boek en probeer op te letten. 'Sofia, weet je wat ik gisteren heb gedaan? Haroen en ik waren in het park en hij kuste me. En we hebben seks gehad in een vergeten bijlokaaltje in dat gebouw. Je weet wel waar. Het was zo leuk. Sofia, luister je wel?' 'Ja, ik luister, ik hoef alleen je uitgebreide verhalen niet te weten.'zeg ik en probeer weer op te letten. 'En dan nu schrijven we het laatste op voor vandaag en dat is onderaan bladzijde 25 Weer, recreatie en natuur. Dan mogen jullie opruimen en naar huis gaan want mvr Akkers is afwezig.' Ik pak alles snel in en vertrek naar buiten. Ik steek een sigaret op eens ik buite de schoolpoort sta. Iets dat mijn ouders niet mogen weten. Dat is tegen ons geloof. Vrouwen mogen niet roken. Ik wacht op Haroen, Yessim en Yasmina. Samen praten we nog wat, wat later pakken we onze fietsen en fietsen naar onze wijk.
waarover gaat het? Ik schrijf dit verhaal omdat het geen dagelijks beeld van leven is maar toch kan het zich ergers ,misschien dicht bij ons afspelen Het gaat over een marrokaanse holibi die maar niet wil toegeven dat ze voor de meisjes is maar stiekem in zichzelf weet ze het. Ze is alleen maar bang om het aan de buitenwereld te vertellen.