Ziezo, de vakantie zit er weer op. Voor zo ver je het vakantie kan noemen... Vorige week om 6 uur 's morgends vertrokken. De eerste 2 uur ging alles goed. En toen begon ons Daantje een beetje vervelend te doen, en dat is gestopt... euh, het is eigenlijk nog altijd bezig. 800km rijden met een kleintje van 15 maanden is vermoeiender dan ik dacht, en niet alleen voor mij, maar ook voor hem. Vanaf de eerste avond bleek al dat ons daantje het moeilijk had om zich aan te passen aan het vakantieritme. Dutjes die thuis dagelijkse routine waren, bleken hier kleine nachtmerries. 1.5 uur brabbelen en wenen, een half uurtje slapen, en terug wakker. En 's avonds was het al niet veel beter: Thuis gaat hij tussen 18.30en 19.00 slapen en na 5 minuten slaapt hij. Op vakantie ging hij op hetzelfde uur slapen, maar lag hij pas tegen 9 uur stil, en bij het minste geluidje was hij weer wakker. En 's morgens was hij op om 6 uur. Dus eigenlijk was onze vakantie ook een klein beetje een test om te zien hoe stressbestendig mama en papa zijn. Winny en ik zijn nog in dezelfde auto naar huis gereden, en ons huwelijk geldt nog steeds Maar het was wel duidelijk te merken dat we allebei een stuk sneller geirriteerd waren als voorheen.
Toch wil ik ook wel ff zeggen dat we ook veel plezier gehad hebben op vakantie, en dat we genoten hebben van strand, zon en zee. En 's avonds speelden we Rummikub (tv was er niet).
Al bij al ben ik toch blij dat ik morgen weer aan de dagelijkse routine van werken kan beginnen
En dat op 27 jarige leeftijd... Blijkbaar zijn mijn gloriejaren als 18 jarige slanke knaap gepasseerd... Ik sta dan wel in den bouw, en ik doe fysiek zwaar werk, maar verder dan mijn armen en schouders gaan men spîeren blijkbaar niet.
Gisteren had ik het kinderstoeltje op mijn fiets gemonteerd, zodat ik met mijn zoontje naar de winkel kon rijden, maar blijkbaar was dat toch niet zo voor de hand liggend als ik had gehoopt. . Het was dan ook al ettelijke jaren geleden dat ik nog gefietst had (sinds ik mijn rijbewijs heb, denk ik dat ik geen 2km meer gefietst heb) Ik had mijn zoontje in zijn stoeltje vastgezet, maar nu moest ik nog op die fiets geraken. Ik had een jeansbroek aan die eigenlijk wat te klein was (te klein? nee hoor, die is gekrompen in de was! Allemaal de schuld van Winny!) en mijn buikje zat blijkbaar wat in de weg. Ik kreeg mijn been dus niet over de stang van mijn fiets. De buurvrouw stond al vanop een afstand wat toe te kijken en te lachen, maar ik zag er de pret niet van in (achteraf wel natuurlijk). Uiteindelijk heb ik mijn been dan toch aan de juiste kant van mijn fiets gekregen en reed ik naar de winkel. Dus gezellig inkopen doen met mijn zoontje. Maar ik moest natuurlijk nog thuisgeraken ook, en dit keer met een tas vol boodschappen. Ik had gelukkig een rugzak bij waar alles in kon. (slim bekeken hé ) en na veel moeite ben ik dan toch opnieuw op mijn fiets geraakt. De voorbijgangers zullen wel gedacht hebben dat er iets mis was met mij, maar soit. Als ik dan uiteindelijk op de fiets zit, en mijn rugzak omdoe, zie ik dat ons Daantje helemaal geplet zit tussen zijn stoeltje en de rugzak (de arme stakker), dus zat er maar één ding op, en dat was de rugzak langs voor dragen. Ik dus zo stijf als een plank, met een buidel vanvoor, een kind vanachter, en een te strakke broek zigzaggend proberen mijn evenwicht te houden, terug naar huis. De rit is amper 500m, maar ik was gewoon bekaf! Fietsen is dus blijkbaar niet meer mijn sterkste punt. En nu besef ik pas hoe Winny dagelijks rondloopt, en al die 'vanzelfsprekende' dingen doet, zonder er ooit over te klagen. Ik ga liever heel de dag werken, dan met mijn fiets naar de winkel! Mijn zoontje liet het allemaal maar aan zig voorbijgaan, en heeft er niet slechter door geslapen.
Wat ik eigenlijk wil zeggen met dit verhaal is dat ik (ook al is het niet veel) ouder begin te worden, en dat ik geen 18 jaar meer ben. En de kleren waar ik toen in paste nu stilaan te klein beginnen te worden, ook al geef ik het niet graag toe. Niet dat ik extreem dik ben ofzo: ik weeg +-85 kg en ben 185 cm, dus da valt nog mee, maar wetende dat ik een jaar of 5 geleden amper 70 kg woog, dan is het verschil wel enorm
zo, dat was het dus weer voor vandaag, groetjes en tot gauw
Ik ben dus vorige vrijdag de bouw gaan inzetten. Twas een spetterend feest, en ik ben eindelijk terug volledig nuchter Nu begin ik wel hard uit te kijken naar onze vakantie... Volgende week heeft Winny ook verlof, en dan kunnen we ons nog een week voorbereiden voor we vertrekken. We gaan namelijk een weekje naar Frankrijk. Naar Chantonnay om precies te zijn. Dat Ligt in departement Vendée. Tis een klein dorpje tussen Nantes en La Rochelle, en het zou op een uurtje rijden van de zee zijn. We hebben daar een huisje gehuurd in een park. Aan het park is ook alles voorzien wat je maar wenst. Er ligt een groot meer, een zwembad, er is animatie, enz... Nu alleen nog hopen dat het weer meezit, want momenteel is het maar bewolkt. Maar voor het weekend voorspellen ze 28° c. Als dat nog een weekje aanhoudt, dan zal het water van het zwembad wel warm genoeg zijn . Tis te hopen dat het allemaal wat meevalt, want een week is zo om, en dan begint de dagelijkse sleur weer tot Kerstmis. (Ik krijg al last van het vallen van de bladeren als ik er nog maar aan denk). Deze week zal ik ook nog eens meedoen met de euromillions en de lotto. Der valt bij alle 2 weer veel te verdienen. Ik MOEST maar eens het geluk hebben om in de prijzen te vallen. Maar ik heb mezelf al voorgenomen dat ik een deel van mijn prijzengeld aan een goed doel zou schenken. (op voorwaarde dat het genoeg is natuurlijk )
Onze hond (jaja er is nog een 4e lid in onze familie) Basille gaat een weekje naar de kennel. Mijn zus werkt daar tijdens de weekends en in de vakantie, en ik ben er zeker van dat ze daar goed verzorgd zal worden. Maw, basille gaat ook een beetje op reis. Tis te hopen dat ze het wat leuk vind. Ze ziet er namelijk heeeel stoer uit, maar het is een enorme schrikkepiet. Ze heeft bang van zilverpapier, vuilniszakken, plastik flessen, koelboxen, vogels, garagepoorten, losliggende grassprieten... Je kan het zo gek niet bedenken, of onze hond loopt er van weg
Voila, dit was dus ff een update, ik zal proberen om nog wat fotootjes te posten om het geheel wat op te fleuren.
tis gene reus van een kraan, maar tis wel leuk om er mee te werken. Er zijn nog andere kranen, gaande van een half tonnertje tot ne liebherr van 22-23 ton. Verder word er nog met een bulldozerke gereden ook, en een knikmopske. Maar er moet ook nog regelmatig met de schup gewerkt worden Bij den beko (benny kox, mijne baas) zijn we allemaal allrounders. Ons werk gaat van huizen afbreken tot wegenwerken zoals borduurs zetten en klinkers leggen, en af en toe moeten er ook wel eens bomen uitgedaan worden of tuinen aangelegd worden. Tis zwaar werk(van 05.45 tot 18.00 ongeveer), maar wel leuk! En vorige vrijdag zijn we den bouw gaan inzetten, wat dus ook een spetterend feest was!
Ik ben helemaal gek van machines (graafmachines) en ook van auto's. Ik rij zelf rond met een gecleanede vw polo 6N. Voor de leken onder ons: Cleane stijl van tuning houd in dat je alle overbodige dingen van je wagen verwijdert, meestal worden gecleanede wagens ook fel verlaagd, en komt er een set dikke velgen onder. Die "fast and the furious" toestanden zijn niet aan mij besteed. Ieder zijn goesting natuurlijk, maar het is gewoon niet mijn ding. Als ik onder de knie krijg hoe ik hioer foto's moet posten, zal ik mijn favoriete voertuigen eens showen De foto van mijn gezinnetje is ook onderweg, maar het kan nog wel ff duren voor ze er op staan.
Voila, dit is dus de officiele start van mijn blog. Om te beginnen zal ik mezelf en mijn familie even voorstellen.
Ik ben dus Floris Artoos, 27 jaar, getrouwd met mijn lief vrouwtje Winny Weyten en de trotse papa van een zoontje, Daan (14 maanden). Ik werk als kraanmachinist/grondwerker bij een bedrijf in hoogstraten (mag ik ff reclame maken? Benny Kox ) en we wonen in Beerse. Voor de mensen die dat niet weten liggen, das naast Turnhout, in de kempen.
Maar het was wel duidelijk te merken dat we allebei een stuk sneller geirriteerd waren als voorheen. 
. Het was dan ook al ettelijke jaren geleden dat ik nog gefietst had (sinds ik mijn rijbewijs heb, denk ik dat ik geen 2km meer gefietst heb) Ik had mijn zoontje in zijn stoeltje vastgezet, maar nu moest ik nog op die fiets geraken. Ik had een jeansbroek aan die eigenlijk wat te klein was (te klein? nee hoor, die is gekrompen in de was! Allemaal de schuld van Winny!) en mijn buikje zat blijkbaar wat in de weg. Ik kreeg mijn been dus niet over de stang van mijn fiets. De buurvrouw stond al vanop een afstand wat toe te kijken en te lachen, maar ik zag er de pret niet van in (achteraf wel natuurlijk). Uiteindelijk heb ik mijn been dan toch aan de juiste kant van mijn fiets gekregen en reed ik naar de winkel. Dus gezellig inkopen doen met mijn zoontje. Maar ik moest natuurlijk nog thuisgeraken ook, en dit keer met een tas vol boodschappen. Ik had gelukkig een rugzak bij waar alles in kon. (slim bekeken hé
) en na veel moeite ben ik dan toch opnieuw op mijn fiets geraakt. De voorbijgangers zullen wel gedacht hebben dat er iets mis was met mij, maar soit. Als ik dan uiteindelijk op de fiets zit, en mijn rugzak omdoe, zie ik dat ons Daantje helemaal geplet zit tussen zijn stoeltje en de rugzak (de arme stakker), dus zat er maar één ding op, en dat was de rugzak langs voor dragen. Ik dus zo stijf als een plank, met een buidel vanvoor, een kind vanachter, en een te strakke broek zigzaggend proberen mijn evenwicht te houden, terug naar huis. De rit is amper 500m, maar ik was gewoon bekaf! Fietsen is dus blijkbaar niet meer mijn sterkste punt. En nu besef ik pas hoe Winny dagelijks rondloopt, en al die 'vanzelfsprekende' dingen doet, zonder er ooit over te klagen. Ik ga liever heel de dag werken, dan met mijn fiets naar de winkel! Mijn zoontje liet het allemaal maar aan zig voorbijgaan, en heeft er niet slechter door geslapen.
Onze vakantiebestemming. Het gras ziet er een beetje dor uit, maar zoals het de laatste weken geregend heeft, vermoed ik dat het mooi groen zal zijn 
)
Ik ben helemaal gek van machines (graafmachines) en ook van auto's. Ik rij zelf rond met een gecleanede vw polo 6N. Voor de leken onder ons: Cleane stijl van tuning houd in dat je alle overbodige dingen van je wagen verwijdert, meestal worden gecleanede wagens ook fel verlaagd, en komt er een set dikke velgen onder. Die "fast and the furious" toestanden zijn niet aan mij besteed. Ieder zijn goesting natuurlijk, maar het is gewoon niet mijn ding. Als ik onder de knie krijg hoe ik hioer foto's moet posten, zal ik mijn favoriete voertuigen eens showen 
