Maar als er één volk is dat weet wat partying is, dan zijn het inderdaad wel de gay people! En altijd goed gezind ook. Dit is wat we ondervinden door nog maar tijdens de dag in de straten rond te lopen. Ook al besluiten wij om niet met de bende mee te feesten, toch genieten we van de taferelen die het mega evenement met zich mee brengt. Na het traditionele zonnen en wandelen, besluiten we om vrijdag avond op stap te gaan in een megadiscotheek, Gryphon genaamd, op grondgebied van de Seminole. Dit is een indianenstam, gevestigd in het  plaatsje Hollywood. Na een paar uurtjes van de beats genoten te hebben, rijden we omstreeks 2 uur 's nachts terug naar ons hotel. 

Zaterdag, onze laatste volledige dag, dienen we om 12 uur uit te checken. We hebben er namelijk voor gekozen om onze laatste nacht te verblijven in een hotel bij de luchthaven. Zo kunnen we onze zondag zonder enige stress aanvatten en ontlopen we de grote drukte van de Gay Parade, alwaar er toch zo'n 100000 deelnemers worden verwacht. Na het uitchecken lag het in onze bedoeling om nog wat te gaan zonnen aan het strand, heriner u de hobby van Tessa . Nog alvorens we het strand bereikt hebben, steekt er een enorm onweer op dat gepaard gaat met een wolkbreuk van jewelste. Binnen de korste keren staan alle straten blank. En ja, ook dit is Miami. Tussen 13 en 20 uur was er een party gepland op Lummus Park. Deze fuif valt gedeeltelijk in het water.Want omstreeks 15 uur klaart alles op en nog een kwartier later lijkt het alsof er niets is gebeurd. Dus, fuiven maar...

Gisteren is gewoon gestart met een uitgebreid ontbijt in bagelstijl. We zijn vervolgens op het strand wat gaan zonnen. Na een goed uurtje in de zon beslis ik om een toertje naar het joods museum van Florida te gaan. Tessa blijft op het strand. Tijdens mijn wandeling naar het museum schiet ik wat kiekjes van de gebouwen in art deco stijl langs de Ocean Drive. 

Bij de inkom van het museum staat een grote muur waarop het jodendom wereldwijd, in USA en in Florida via een grote tijdlijn staat beschreven sinds de vroege jaren 1400. Men vindt er tevens de perioden op terug waarin Joden uit diverse landen naar Florida emigreerden. Ik respecteer de volgorde van de rondleiding niet en ga onmiddellijk naar een filmpje kijken dat herhaaldelijk wordt afgespeeld. De film gaat over het gebouw waarin het joods museum in is ondergebracht. Er wordt uitgelegd dat het gebouw in eerste instantie werd gebouwd als synagoge voor de Joden die zich in Florida kwamen settelen. Vervolgens werd het gebouw gebruikt om er joodse bijeenkomsten, feesten, seminaries te laten doorgaan, evenals voor educatieve doeleinden. Thans dient het gebouw, mede door de steun van Joden over gans de wereld, als museum waarin de joodse geschiedenis in USA en Florida wordt tentoongesteld. Vervolgens doe ik mijn ronde van het museum volgens de uitgestippelde route. Er wordt nog een gang tentoongesteld met bekende Amerikaanse joden die per sector (bankwezen, sport, entertainment, politiek,...) doorheen de geschiedenis. Zo werd bijvoorbeeld Bess Myerson in 1945 de eerste en enige Miss USA ooit. Mijn ronde sluit af in het tweede gebouw van het museum alwaar vele schilderwerken van allerlei joodse kunstenaars te bezichtigen zijn.

Na het culturele uitje besluit ik om een biertje te drinken op het terras van ons hotel tot Tessa vindt dat ze genoeg in de zon heeft gelegen. Ik bedenk me plots dat vrouwen rare wezens zijn. Toch weiger ik om verder in te gaan op de denkpiste die ik net ben ingeslagen. Ik aanschouw al het moois dat Ocean Drive me te bieden heeft (ik wil niet maniakaal over komen, maar daar zijn heel veel bepaalde vrouwelijke vormen bij), en bestel nog een tweede pintje. Wat kan cultuur mooi zijn...!?

's Avonds zijn Tessa en ik ready voor een rondje Aventura mall. Een immens groot winkelcomplex met de betere en dus ook duurdere merken. Tessa en ik kopen er niks. We eten wel een stukje pizza. 

Vandaag zijn we alweer donderdag. Wat gaat de tijd toch snel when you're having fun. Hier hoef ik helemaal niet te werken zoals in België, zelfs niet aan mijn relatie. Alles gaat hier vanzelf . 

Deze morgen zijn we naar de wijken Coral Gables en Coconut Grove gereden. Coral Gables is de wijk van de rijkere Miamian. In Coral Gables hadden we de intentie om te gaan shoppen op Miracle Mile. Miracle Mile is de sjieke winkelstraat van jawel, 1 mijl lang. Ook hier hebben we ons echter beperkt tot 'etalagekijken'. Ik had namelijk nog maar pas onze Nissan Pathfinder, 3.5 V6 vol getankt. Dit feit, samen met de zware hedendaagse economische crisis maakt dat ik het prachtige hemd dat ik inderdaad gekeken had in de etalage, niet kreeg van Tessa. Vervolgens heb ik dan maar een uurtje ongeveer liggen pruilen en drenzen tot ik mijn kuteauw pad si-ieuw met curry voor me liggen had, oftewel nummer 304 bij de Thai.

Vervolgens komen we omstreeks 14 weer aan bij ons hotel. Hoewel we de middelen niet hebben om hier in de sjieke buurten te kopen, geeft het aan en afrijden bij het hotel ons steeds een goed gevoel. Wij hebben namelijk bij het inchecken in ons hotel valet parking bijgeboekt. Dit is een service aangeboden door het hotel waarbij we om het even wanneer en hoe dikwijls we willen onze auto kunnen afleveren en opeisen. Bij aankomst rijden we de auto gewoon voor, ik in hoogste persoon geef de autosleutels af aan de parkeerjongen, die op zijn beurt de wagen gaat parkeren. Om de.auto op te eisen volstaat het om de balie ca. 20 minuten op voorhand te verwittigen. Ik zei toch dat alles hier vanzelf gaat!

Onmiddellijk begonnen aan een fijne strandwandeling. Om 9:30 h was het reeds warm - ca. 26 C° - hetgeen de wandeling eens zo aangenaam maakt. Ook het water heeft een heerlijke temperatuur op dit uur. Ruw geschat hebben we ongeveer een dikke 3 km langs het strand gewandeld om vervolgens langs de Collins Avenue (winkelstraat) terug te keren. Terloops ons 5e paar schoenen binnen gedaan van de vakantie.

Op de middag hebben we gauw een hapje geluncht op het terras van ons hotel. Hetgeen we in verschillende reviews hadden gelezen, blijkt te kloppen, ons hotel heeft een lekkere keuken.

We (lees :Tessa) wilden bewust niet te veel tijd verliezen, want we (lees : Tessa) wilden de ganse namiddag aan het strand vertoeven. Handdoekskes gepakt en weg waren wij. Allebei lekker aan het zonnen. Zaër, zonder zittend gat - of is in dit geval liggende rug beter op zijn plaats? - wisselde het zonnebaden meer dan geregeld af met een frisse pint op een terrasje, zowat honderd meter verwijderd van het strand.

Tijdens de avond zijn we met de auto naar de wijk Little Havana gereden, een cubaanse wijk binnen Miami. Tessa had heel wat gelezen over de schitterende sfeer in Little Havana met allemaal winkeltjes, restuarantjes en bars, alwaar er Zuid-Amerikaanse muziek zou worden gespeeld. Dit alles zou doorgaan in het bruisende centrum van 8 th street (Calle Ocho) tussen de 11 th en de 17 th Avenue. Aangekomen in Little Havana bleek alles doods te zijn. Alle etablissementen bleken leeg of gesloten te zijn, incluis alle restaurantjes die we reeds op voorhand hadden opgezocht en waar we tevens de positieve commentaren online van hadden geraadpleegd. Onze excursie Little Havana zou een maat voor niets zijn geworden, ware het niet dat we op 261 South West Calle Ocho Sushi Sake tegenkwamen. Binnen gegaan, besteld en ..... overheerlijk gegeten. Of hoe een Japanner je in Cuba in positieve zin kan verrassen.

Terug gekomen op SoBe zijn we vervolgens naar Espanola Way gewandeld. Een straat met vele betere (lees hier dan ook iets duurdere) restaurantjes, maar vooral een hele leuke sfeer. Vervolgens zijn we nog een terrasje gaan doen op de Ocean Drive alvorens ons bedje op te zoeken.

Gezien we de rest van onze vakantie hier zullen verblijven, zal de blog minder nieuwe verhalen onthullen. Dit tenzij we zelf nog voor verrassingen zouden komen te staan. Dan houden we jullie zeker nog op de hoogte. 

Tevens hebben we vandaag de Everglades bezocht. We hebben zowel een airboat tocht gemaakt op de Everglades, alsook een buggyrondrit in het natuurreservaat. Allemaal heel indrukwekkend. In het reservaat leven allerlei soorten dieren zoals slangen, wasberen, beren, herten, panters, verschillende soorten vogels, etc... Spijtig genoeg hebben we geen panter kunnen zien. Deze trekken zich namelijk diep in het woud terug om vooral 's nachts op pad te gaan.

Vervolgens zetten wij onze reis verder naar het prachtige Miami South Beach alwaar we inchecken in een eerder chique hotelletje in het centrum van Ocean Drive. Later meer...

Hier zijn we weer om nog een klein vervolg neer te pennen over maandagavond. Uiteraard waren we redelijk benieuwd naar hetgeen Ocean Drive by night te bieden had. Eerst uiteraard iets kleins gaan eten in een restaurantje. We hebben het maar met een traditionele steak gehouden. Vervolgens langs de Drive gewandeld. Voor een maandag ging het er reeds bruisend aan toe. Allebei maar een cocktailtje genuttigd, nou ja, cocktailtje. Wij kozen een kleintje van 36 oz., niet wetende hoeveel 1 oz. juist is. Kregen we een cocktail voorgeschoteld van iets meer dan 1 liter. Nu, erg vonden wij dit niet, gezien de cocktail overheerlijk smaakte. Ergens waren we toch blij dat we niet geopteerd hadden voor de 60 oz versie! Na een fijne avond, liepen we nog tamelijk recht naar ons hotel.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Naples. Dit is een klein idyllisch stadje met een mooie baai. We hebben er in de namiddag wat rond gekuierd in de straatjes op verkenning. 's Avonds zijn we dan terug gegaan naar onze favoriete Blue Martini bar. Klein hapje met een flesje champagne en een goed optreden van een man met een gitaar.

En dan op de terugweg het volgende avontuur! Honderd meter van het hotel diende ik een U-turn te maken omdat we onze bestemming niet onmiddellijk hadden gevonden. Tessa, noch ikzelf hadden aandacht voor het rode licht, dat by the way, tientallen meter achter het kruistpunt staat hier in Amerika. Plots dook er uit het niets een highway patrol van achter ons op. Wij aan de kant gezet, werden te woord gestaan door een vriendelijke maar kordate politieman. Identiteitskaart, rijbewijs afgeven. Huurcontract van de auto lag op het hotel, oeps... Een tiental minuten later was de zaak beklonken. 163 Dollar in plaats van 265 Dollar. Blijkbaar kan men hier korting geven op een verkeersovertreding naargelang de omstandigheden.

Morgen een tripje naar de Everglades en vervolgens naar Miami .

We rijden over Tampa heen, om vervolgens in Clearwater aan te komen. In de boekskes hebben we gelezen dat er hier heel mooie witte zandstranden te vinden zijn. We zijn dan langs die stranden maar een mooie wandeling gaan maken. Het valt ons op dat het strand vol ligt met jeugdige mensen. Ook dat stond in de boekjes te lezen. Eigenlijk is het bijhouden van een blog makkelijk....

We rijden terug naar Tampa waar Tessa de wijk Ybor City absoluut wilde bezichtigen. Achteraf blijkt dat dit een hele goeie keuze was. Ybor City is een Cubaanse site in Tampa. Vandaag en morgen is er hier een groot Italiaans feest met optredens, muzien, Italian idol, tenten met drank en allerlei snacks,... en vooral de goeie sfeer. We pikken er nog een Ierse pub mee. Er staat een toog met maar liefst 50 verschillende bieren van de tap, waaronder onze Stella, Hoegaarden, Leffe blond,... De taptoog geven we jullie nog gauw mee via foto.

Omstreeks 17 uur checken we in bij Motel 6. Ook dit blijkt een goeie keuze te zijn. Nog even bij het zwembad gelegen bij 30°C tot nu, 19 h.

Na ons licht overslapen te hebben (8:20 uur), zijn we gaan shoppen in Orlando. Orlando is het shopping paradijs bij uitstek. Een maatpak, verschillende hemden, dassen, uggs voor hem, uggs voor haar, parfum, kousen... Het kon niet op. Gepakt en gezakt rijden we 4 uur later op de terugweg richting hotel.

Wanneer plots het kind in ons boven komt, stoppen we bij Congo River Golf. Een groot outdoor mini-golf complex. Hier speel je letterlijk het spelletjes tussen de alligators. Je kan deze dieren ook voederen met een soort vislijn. Maar het belangrijkste is en blijft..... THE WINNER. And the winner is... Zaër. Beide spelletjes gewonnen met 1 punt verschil.

Vervolgens maken wij ons klaar voor het restaurant Red Lobster. Tessa vond het oh zo nodig een voorgerecht te eten voor de kreeft aan te vallen. Resultaat, heeeeeel veel eten + Tessa bordje niet leeg. Dit zijn we niet gewoon van een Beets. Maar enfin, we hebben lekker gegeten.

Het idee om te gaan stappen in Orlando City bergen we op na het ontdekken van een pub op wandelafstand van ons motel. Man man man, hier hebben we onze ogen de kost gegeven. In de plaatselijke tent bevonden zich allemaal marginalen (zeer zwak uitgedrukt), ook wel 'nijs' genoemd in ons dialect. Als kers op de taart werd er ook nog een karaoke avond georganiseerd. Beelden schieten tekort om het schouwspel te omschrijven. Dronken "dames", luidruchtige kerels, zatte bejaarde mannen die zich aan een rondje karaoke waagden en uiteraard kon ook de traditionele vechtpartij niet achterwege blijven. Het zicht had alle ingrediënten om een kaskrakervan formaat te kunnen worden. De reeds in de aanhef vernoemde man, man, man wordt hier wel wat duidelijker me dunkt.

Omstreeks middernacht hebben we de keet verlaten. Morgen besluiten we per slot van rekening om naar Tampa door te rijden.

 

We hebben ontdekt dat het ook hier kan regenen. We zijn met een zonnetje ontwaakt en na een degelijk ontbijt zijn we met de wagen naar Orlando gereden. Van bij het begin van de rit is het ferm beginnen regenen. Het werden dan ook ca. 230 km door de regen.

Alvorens in één tijd door te rijden naar Kissimmee, houden we halt in het museum 'American police hall of fame'. Toegansprijs 13,50 dollar p.p. Voor politiemensen gratis, en voor de partner helft van de prijs. Over een deal gesproken...! Het museum is een aandenken aan alle politiemensen die omgekomen zijn tijdens de uitvoering van hun dienst.

Vervolgens zijn we om 15 h en in twee tijden ingecheckt in ons motel. We kregen room number 6. Groot was de verbazing als we de kamer betraden. De kamer was gewoon bewoond. Alles lag er overhoop, lades geopend, laptop en persoonlijke spullen aanwezig. Gelukkig waren de mensen niet in hun kot... Bij het melden van dit euvel aan de receptie, hebben we een upgrade gehad naar een Deluxe King room aan dezelfde prijs.

's Avonds zijn we dan naar de International Drive te Orlando gereden, ook wel I-drive genoemd. Het is een straat van 5 kilometer lang, dat is ontstaan na de oprichting van de parken in Orlando. Langs de I-drive liggen vele restaurants, attracties, pubs, etc... Bij de avond wordt I-drive omgetoverd in één langgerkte reep van neon-verlichting. Na een aperitiefje in een typische Schotse pub, hebben we er de avond afgesloten met een gezellig Aziatisch/Japans restaurant, alwaar er lekker zeewier als voorgerecht werd opgediend.

Op onze terugweg zijn we nog langs Hooters gepasseerd. Een bar waar je geserveerd wordt, enkel door meiden met dikke ******. (Sorry maar van de tetten mocht ik geen foto nemen).

Ik denk dat ik naar Orlando zal verhuizen...! 

Na de autorit hebben we een wandeling gemaakt op Worth Avenue en bewust onze Visa kaarten in de auto laten liggen... Vele butlers staan buiten met de Rolls Royce te wachten op Jan en Rita Rijk, die hun tijd nemen om te shoppen.

Volledig gedesillusioneerd, zijn wij maar gewoon weer de brug over gereden naar West Palm Beach om er o.a. te gaan H&M-en.

Zo zie je dat het voor ons één van de trieste dagen van onze vakantie zal worden.

Om te bekomen van al dat fraais zijn we dan bij Dontees gaan eten tussen de gewone Amerikanen. Alhoewel als je naar hun dishes kijkt, blijken ze al lang niet meer gewoon te zijn. Zelfs Tessa is hier ne kleinen eter!

Namiddag nog een beetje luieren at the pool. Een tintje opdoen behoort nu éénmaal ook tot het reizen.

Om de avond alsnog met een  (en ook met een beetje stijl) af te sluiten, zijn we maar in de Blue Martini Lounge een flesje champagne in onze gielis gaan gooien.

Tijdens onze rit van ongeveer 120 kilometer stoppen we eerst in het stadje Hollywood om er een wandeling langs het strand te maken. Het is er rustig kuieren. Het valt ons op dat er veel oudere mensen vertoeven. De jongeren die er zijn werken vooral aan hun lichaam door te lopen en aan kracht training te doen.

We rijden door naar Sawgrass Mill malls. Dit is de grootste outlet shopping van Florida. Eventueel kan je het winkelparadijs vergelijken met Wijnegem shopping, maar dan tien maal groter. Alvorens naar Fort Lauderdale te vertrekken, hebben we er nog "gezond" gegeten.

In Fort Lauderdale hebben we met de wagen rond gereden. Op het eerste zicht en voor zover we hebben kunnen vaststellen is F.L. een levendige stad met een gezellige drukte overal, maar vooral langs de stranden. De mensen zijn er meer trendy. Gezien we ervoor kiezen om meer noordelijk te overnachten, beperken we ons tot de rondrit in F.L. Omstreeks 16 h rijden we dan ook door naar West Palm Beach. Hier overnachten we in het Biba Hotel. Bij onze aankomst checken we in. Het blijkt een mooi en super proper hotelletje te zijn met een beperkt aantal kamers. Na het inchecken, verkennen we de nabije buurt te voet. We stellen vast dat we in een chiquere buurt zijn terecht gekomen. Na onze wandeling gaan we zonnebaden aan ons zwembad. Vervolgens wat rusten en 's avonds downtown om wat te eten en iets te drinken. Om het ritme van Florida gewoon te worden en onze biologische klok volledig af te stellen, beslissen we om op een 'normaal' uur ons bed op te zoeken, nl. 23 h local time.