Hahaaaa !!!!! Het is de dag van de grote boze (franse) toets !!! Ik weet het moeder, niet van het pad in het bos afwijken anders eet ie je op Maar die bloemetjes zijn zo mooi !!! Nuja, genoeg gelachen met Roodkapje Tijd voor het echte verhaal. In principe, de dag begint zoals iedere andere, met het rustig wakker worden van voorbijrazende scooters/brommers/moto's, auto's en ander ondefinieerbaar geluid van motoren en piepende banden (fietsen ? ezelkarren ? trekkarren ?). Kijk je naar de lucht zie je bewolking, ale da trekt wel open naarmate de dag vordert Lekker ontbijtje. Dan komt de franse leraar, maar wat ik van die toets moet verwachten na de lessen die ik gehad heb, dacht ik zoiets van "dit wordt een toets die ze geven in't 3e leerjaar lager onderwijs", maar wie weet verrast ie ons
Niet dus. Al bij al was de moeilijkste vraag (eiglenlijk zelfs geen vraag) dat ik moest blijven doorbabbelen in het frans tegen Matu omdat hij opgebeld werd, daar slaagde ik vol in zei ie achteraf, zeveren is nu altijd al een van mijn grootste talenten geweest en blijkbaar kan ik dat in elke taal (Pas maar, deze eigenschap zal nog eens terugkomen in de toekomst, op een ietwat niet zo normale manier ). Maar ik heb nooit het einde van de franse toets meegemaakt omdat Matu plotseling (al had ze er al enkele dagen last van) een enorme buikpijn kreeg, de tranen vloeiden zoveel was duidelijk dat het pijn deed... Zo eindigde de franse toets en was het uitkijken naar de familie !!!! Jej (?)
Ik had echt geen flauw benul wat ik moest verwachten van de familie 'Badini', het enigste dat ik wist was dat ze met 3 kinderen waren en een meid hadden, voor zover een geïnformeerde Florian
Na een beetje getreuzel dacht ik "k zal dan maar es beginne me inpakke zeker ?" en net toen ik dat dacht kwam Raphael al toe, dus veel tijd had ik niet meer ik zei "we moete nog inpakken" waarop Matu (fel) reageerde "Nee, JIJ moet nog inpakken, ik ben al klaar" (vanaf toen begon mijn theorie dat Matu een feministe is als het op Belgen aankomt). Ik dus snel-snel inpakken, beter te verstaan als 'proppen die handel', en alles in zijn auto zwieren en weg waren we !!!! Vraag me niet hoeland de rit duurt, waar ergens de herberg in vergelijking met de familie of welke route hij nam, want dat kun je onmogelijk weten hier in Burkina Faso, alles, maar dan ook ALLES lijkt op elkaar, de huizen, de wegen, de meeste mensen, de auto's,... heel af en toe kan je je ergens op oriënteren, een watertoren, een omgevallen vrachtwagen, een Baobab, ale, u get the picture
Na een ietwat durend ritje kwamen we aan in een redelijk achterstallige buurt, ik dacht "ok, misschien is die familie toch niet zo rijk", maar we stopten voor een huis met een tweede verdiep (ale, als je een soort rommelkot op het dak een tweede verdiep kunt noemen ) en aangezien dit het enigste huis in de buurt was met een tweede 'verdiep' was ik best tevreden. Eenmaal op de binnenkoer (het huis heeft een grote poort, ale, stelt er u ni te veel bij voor, 'k zal der ne keer ne foto van maken en dan proberen up te loaden) maakten we kennis met de moeder (Meriem Badini), de oudste zoon (Ladji Badini - 10 jaar), de oudste dochter (Nafi B. - 9 jaar), de jongste dochter (Aori B. - 6 jaar) en de nicht van de moeder (Balkisa ? - 16 jaar), de vader werkt nog op dat moment en die zullen we later onmoeten, en vergeef me ik vergeet zijn naam keer op keer ( Natuurlijk heeft de meid ook een naam maar die heb ik nooit gekend evenals haar leeftijd, maar Matu en ik schatte haar rond de 18 jaar). Het enigste wat ik nog kan vertellen is dat de vader redelijk laat op de avond thuiskwam (Hij heeft een elektronicazaak, daar werken 2-3 mensen voor hem in, hijzelf is de hele dag op weg om computers te repareren, tof jobke me al die stroomonderbrekingen - ik ga deze in't vervolg 'coupure(s) noemen, aangezien dat hier ook zo genoemd wordt en korter is). De moeder informeerde mij ook dat Ladji gek werd van al die vrouwen over de vloer gekregen te hebben, dat hij bijna dacht dat er geen witte mannen waren, dus hij vond het super als hij hoorde dat ik kwam
Raphael informeerde mij ook nog dat ik morgen kennis zal maken met mijn werk, voor zover de inhoud van morgen....
Ten eerste zal ik beginnen mij een beetje te verontschuldigen want vanaf hier heb ik in principe niks meer bijgehouden in mijn (geschreven) 'dagboek', omwille het feit dat dit alles zooooo veel is Ik ga dus vanaf nu af aan ook redelijk snel over de dagen heen gaan, als iemand dan een vraag heeft achteraf of iets wil beter uitgelegd krijgen dan zeg ik het je zo wel, da lukt beter (hopelijk).
Dag 4 (Woe)
Vandaag geen franse les of iets dergelijks saais, maar we gaan naar de 'Kaaiman' !!!!! Want hier in Burkina Faso is de krokodil heilig. Raphael komt ons ophalen, redelijk vroeg helaas , en daarna zijn we weg, maar eerst moeten we nog een andere vrijwilligster ophalen die dit evenement gemist heeft tijdens haar introductieweek. Paula, maar op zen hollands gezegd kon ze evengoed onze koningin zijn En het valt me weer eens verdomd op, die hollanders zitten dus overal he !!!!! Helaas kan ik geen foto's tonen van Paula, de Krokodil of laat staan de Kaaiman(nen) maar ik zal proberen een beschrijveing te geven wat ik gezien heb
De route ernaartoe was zot lang, het lag eventjes buiten Ouaga maar met een beetje reggae-muziek op de achtergrond lijkt alles plotseling sneller te gaan (lees: tijd beweegt precies een beetje trager). Eenmaal aangekomen in wat leek een verdorde omgeving waar totaal geen water mogelijk is, laat staan zelfs voor een voetbadje, moest dus een kaaiman (Raphael zei dat er meerdere waren 'beaucoup beaucoup' zei die altijd ) overleven. Maar mijn zicht was beperkt door een aantal boompjes, en daarachter lag.... een klein meertje (bijna opgedroogd, gelukkig is het regenseizoen daar binnen 2 maand ). Maar eerst gingen we een ander heilig dier bezoeken, in dezelfde omgeving. Dat was dus een schildpad, na effe denken kwam ik tot de conclusie dat ze hier alle beesten hier heilig noemen, als het maar trager over land beweegt dan hun, en als je de levensstijl hier bekijkt van de mensen, kan je best besluiten dat enkel een krokodil en een schildpad trager over land beweegt. (Ja, ik weet da een slak ook traag is, maar als ik er eentje zie in BF, laat ik je het weten of deze ook heilig zijn of niet )
Onderweg naar het meertje, in principe ni echt onderweg, maar eerder rond, want er was een eindje verder een stukje droog land waar we op konden lopen, zonder (hopelijk) opgegeten te worden , dus onderweg naar het meertje zagen we al een aantal krokodillen, veelal kleintjes, niet veel groter dan mijn arm ofzo, dus ik was een betje teleurgesteld. Maar plots merkte ik in de verte een grote(re) op, deze was wel al volwassen vermoed ik Na een aantal andere opgemerkt te hebben, zowel grote als kleine, zocht ik terug naar die ene in de verte, maar di was spoorloos... nuja, 't is dan ook een waterdier, en we zitten vlakbij een meer, rarara waar zou ie zitten Eenmaal op het droge stuk land gingen we (met gids gelukkig) naar een plekje waar er veel lagen te 'zonnen', algauw kwamen er vele andere uit het water gekropen, of merkten we er meerdere in het water op, de grootste was zeker minstens 2 meter, dus op da vlak was ik content Om en bij de 18 had ik er geteld, en da waren die dus nog maar die je zag, in mijn onmiddelijke omgeving. Op onze terugweg, althans onze aanzet, stond er plotseling een achter ons, dit was namelijk de krokodil die ik in de verte zag, deze was dus in een (dacht ik) ondiep poeltje gekropen om eventjes te rusten, of ons in een hinderlaag te lokken, whatever u say
Voor ons vertrek terug naar Ouaga, heeft Raphael (als ik dit nog niet gezegd heb, hij is een man van Burkina zelf) nog eventhjes bij een straatventer wat vlees gekocht, schapenvlees als ik me goed herrinner, met 'pima' (een pikant kruid), Man !!!! da was lekker
Eenmaal terug in Ouaga moest ik een beetje inpakken, want de volgende dag, de laatste franse les (met toets !!! ) en daarna kennismaking met mijn gastgezin... spannend.....
Zelfde in principe als de dagen ervoor Met het verschil dat ik zotvroeg wakker was, geen idee hoe laat/vroeg juist ik weet gewoon dat ik wakker werd van een vreemd soort ge-'klik', een ritme van 4-5 klikjes achter elkaar, met soms maar 3 seconden tussen andere keren enkele tientallen minuten. Eerst dacht ik dat het iets van een soort stroomgenerator ofzo was (Ja !!! stroomgenerator, aangezien we volop werden gewaarschuwd voor stroomonderbrekingen), maar nee de stroom werkte nog (voor diegene die zich afvrage hoe je zoiets doet, steek eens je lamp aan en je weet het ). Het geklik bleef wel aan, dus ik vond het raar, nuja er konden nog een miljoen aantal andere redenen zijn waarom er een geklik was, iemand die aan zijn motor prutste, iemand die een bal kaatste ofzo, je ziet waar ik op aas, iemand die compleet zot genoeg is om tijdens mijn (heilige!!!) slaap een irritant wakker-makend geluid te maken, en voor diegenen die weten onder jullie, ik word verdomd moeilijk wakker . Maar het bleef niet uit, telkens als ik net in slaap lag, of net in slaap viel was dat geklik daar weer (klik-klik-klik-klik), ik was het beu en pakte mijn (opwindbare !!!!) zaklamp en begon te kijken,..... niets :-S Weeral geklik, weeral ik schijnen, weeral niets, maar het viel me op dat ik dacht dat het deze keer ergens anders vandaan kwam, alsof het zich verplaatste in mijn kamer (van 2 op 3 helaas weeral geen foto's hiervan, aangezien ik geen werkend kaartje heb :P ) GEKLIK !!! Grrrrr, nu werd ik echt zot, het kwam van links van me en ik dacht iets te zien bewegen, dus ik schijnen uiteraard (en neen ik zeg niet schijTen ), ik zag wel degelijks iets bewegen nu, dus zette ik snel mijn bril op (dankje ogen voor mijn leutige handicap op zo'n moment ) en ging naar de linkerkant van mijn bed, deze kant stond tegen de muur, wacht, de andere kant ook, nuja, de kant links van me tegen de muur dus. Wat ik toen zag was veel te ongelooflijk (hehe, lekker spanning opbouwen ),
Er zat gewoon een ff-ing hagedis (van zo groot ongeveer ) in mijn kamer, onder mijn bed, mijn slaap te verstoren, in 't midden van de nacht !!!! Irritant beest dacht ik bij mezelf nou, ik hoopte dat hij zijn bekommernis had gehad en dat ie zo slim genoeg was om mijn kamer uit te gaan of ik at hagedis als ontbijt de volgende keer
Voor de rest een redelijk saai dagje in vergelijking met mijn ochtendavontuurtje.
Weer een lekker ontbijtje met de oploskoffie, bruine, stroperige melk en andere dingen van de vorige ochtend.
Daarna weer dezelfde franse les die kerel is echt lachen !!! (ik ben trouwens de beste van mijn klas van 2 ).
De rest hebben ik en Matu in principe op onze kamer doorgebracht, ik de meeste van de tijd al slapend, een siesta noemen ze dat hier .
Ondertussen wel nog eens opgestaan voor te dineren
De eerste keer dat ik buiten europa reis, een echt unieke ervaring. Ik zit de helft van de tijd met de bibbers van "wat doe ik nu ?" en anders zit ik superblij bezig van "Dit word uberzalig". 14 Maart begint al goed, namelijk zonder slaap, diegene van Free-Time zullen het geweten hebben, btw hoe vonden jullie die opkuis ?
De reis via de trein was best saai (maar dus wel zotsnel, want het is dan ook de tgv ), buiten het feit dan dat ik in eerste klasse mocht reizen !!! Da was cool !! Lekker veel beenruimte. eenmaal in Parijs was het enkel nog maar een kwestie van de juiste gate te vinden en dan gewoon wachten op mijn vliegtuig. Ja, dit was best saai moesten er niet plots 13 (of zelfs meer) mensen (van FT natuurlijk, wat anders) tegelijk smsen terwijl mijn gsm op het randje van plat was, dus bij de derde ontvangen sms viel ie uit, dus ik beginnen zoeken naar een stopcontact, gelukkig voor mij waren die aanwezig. De rest is best saai, ik vind het spijtig dat ik geen foto van de sahara heb, omdat ijn kaartje blijkbaar niet werkt in het fototoestel De vliegrit was met tussenstop in Niamey (of hoe het ook heten mag) in Niger.
Eenmaal in Ouagadougou geland was mijn eerste gedachte "ok, dit was tof en nou weer terug naar huis" Toen ik dan uit het vliegtuig stapte merkte ik dat ik feitelijk 50 jaar terug in de tijd was gereisd. Slechts 1 landingsbaan, overal kleine kleien (Rood-Oranje !!! pas op deze kleur zal vaker voorkomen in deze bloggen) huisjes, zelfs de Terminal was niet veel groter dan een kleine villa (die trouwens volop in constructie was). Hoewel ik niet weet hoe alles er 50 jaar geleden uitzag zeg ik dit maar om het stoerder te doen klinken, geloof je het niet, kom dan zelf eens kijken, foto's komen wel eenmaal een goed kaartje te gevonden hebben.
Eemaal buiten de Terminal ontmoet ik Raphael, de ontvangstheer zeg maar en Matu, mijn (Nederlandse) mede-nieuwtje, dat wil zeggen dat wij allebei in dezelfde week toekwamen. Ik vernam zelfs achteraf dat ze mij al een keer gemaild had voor contact te zoeken (naar goede Florian-gewoonte had ik dit dus niet opgemerkt) en we zaten zelfs in hetzelfde vliegtuig !!!
De rest van de avond was gevuld met (Rood!!!) stof en chaotisch verkeer, verder ook nog het klungelen met mijn muskietennet, of zoals Nederlanders dat dus zo mooi zeggen 'een klamboe' (staat dus ook gewoon letterlijk op de verpakking). Zo dit was dag 1 dacht ik, wat staat er me morge allemaal te verwachten...
6:30 wakker !!!! Dat is vroeg :-O !!!! weinig slaap en overal spierpijn, blijkbaar heeft slapen op een vliegtuig ook zijn nadelen... De kleine kamer van de jeugdherberg (waar ik tot donderdag zal verblijven) is misschien 2 bij 3 met een douche en wc ook al in !!! Maar is best nog gezellig. Beetje rondlopen, boeltje verkennen, buiten rondkijken en zien dat dit gewoon rechtstreeks uit een docu-reeks zoals die van 'het leven zoals het is: de brousse' zou kunnen komen Nou, dit begint al goed dacht ik dus 9:00 ontbijtje, njam njam omeletje, oploskoffie, stokbrood en thee op zich niets ongewoons tot we de melk opendeden we, ik en Matu dus, zagen een stroperige lichtbruine smurrie, ik dacht direct dat de melk slecht was, tot we het blik lezen, 58% suiker en aangezien de suiker daar bruin is van kleur is dat dan ook logisch. Achteraf merken we ook dat die melk in Nederland word gemaakt, wat aanleiding geeft tot een discussie tusse mij en Matu over hoe belachelijk het is dat de aarbeien en andere soorten fruit vanuit Burkina Faso naar Belgie/Nederland worden gebrach en heel erg duur zeijn enzo terwijl de melk juist hetomgekeerde doet. Rare wereld leven wij in...
10:00 Franse les !!!! Zalig gewoon (notities zal ik anders later wel eens tonen, die zijn best wel grappig)
12:30 Lunch -> pasta (spirellis als ik me niet vergis) tomatensaus en (weer) stokbrood, een normaal lunchje dus. Ondertussen babbelen met Matu 14:00 WARM !!!!! Achteraf kom ik te weten dat het wel boven de 40 was maar toch: WARM !!! 14:40 TE WARM voor puzzelboekjes, de cijfers smelten samen tot 1 grote waas en ik word loom, Matu juicht net, ze heeft net haar eerste opgelost, van mijn boekjes dus (btw, dit was nog maar mijn eerste pagina uit mijn 'dagboek') 15:00 Harmke (Nederlandse en man van Raphael, die man die ons ophaalde vanaf het vliegveld) arriveert om ons Ouagadougou te tonen. Maar eerst naar de bank om euros om te ruilen in de plaatselijke franken, 50 euro is ongeveer 32.000 F, zakjes ( ja !!! zakjes) water kosten maar 50F heb je voor weinig geld iets te drinken. Een gemmideld dagloon in BF is 600F, dus loop ik effe rond met 30.000F voel ik me dus een doelwit een cola hier is niet makkelijk te vinden maar is wel aanwezig en kost 600F en wat ik fantastisch vind is dat het halve liters zijn !!!! en dat voor iets minder dan 1 euro !!! (655 = 1 euro)
Helaas oet ik nu al stoppen want mijn tijd is op maar ik zal morgen proberen verder te schrijven, als er stroom is tenminste !!! later daar meer over
Deel II van de dag :P
Ok, na dus veel gezever over de prijzen hier kregen we van Harmke een lokale telefoonkaart (voor diegenen die mij willen bereiken +226 74 055 209) dus zo ben ik dus al eens direct bereikbaar !!!! :D nuja, verder met mijn dag, ale, veel was er ni meer te doen, na ons gezellig samenzijn in het cafeetje heeft Raphael ons met zijn auto naar de herberg terug gevoerd. Verder niet veel meer gedaan buiten een ûberoverheerlijk slaatje gegeten, man da was zotlekker !!!!! (Matu at niet veel ervan op omdat ze buikpijn had, des te leuker voor mij want dan heb ik meer !!!!! :D )
Welkom op mijn blog, ik hoop hiermee de komende maanden mijn dagelijkse bezigheden e.d. hier op te schrijven zo vaak als mogelijk is. Foto's zullen er waarschijnlijk ook wel bijkomen.
Ik weet het moeder, niet van het pad in het bos afwijken anders eet ie je op 
Maar die bloemetjes zijn zo mooi !!! Nuja, genoeg gelachen met Roodkapje 
