Jaren geleden heeft Bailey als kleine jongen ooit ingebroken in het nachtcircus. Dit is ten strengste verboden maar gelukkig ontmoette hij daar Poppet, een meisje rond dezelfde leeftijd als hem met rode golvende haren. Zij hielp hem veilig naar buiten zodat niemand hem zou zien. Maar wat hem verwarde is dat Poppet zijn naam wist zonder dat hij die zei.

Na al die jaren geduld is de nachtcircus terug in zijn stad. Zonder te twijfelen gaat hij er meteen naartoe. Stiekem hoopt hij om het mysterieuze meisje weer te ontmoeten maar dit wilt hij zichzelf niet toegeven. Na een tijdje door alle tentjes te slenteren komt hij aan een tent die er opvallend uitzag. Daar treedt een jonge vrouw op met verbluffende kunstjes. Papier worden vogels of een zwarte jas wordt een grote raaf die ze onmogelijk subtiel kon verbergen. Bailey is heel verwonderd maar toch teleurgesteld omdat hij het meisje niet heeft ontmoet. Ontgoocheld ging hij weer naar huis.

De volgende keer dat hij terugkeert naar het circus, bezoekt hij eerst de waarzegger Isobel. Die had al snel door dat Bailey op zoek is naar Poppet. Ze geeft hem de richting aan om Poppet te ontmoeten. Maar voordat hij vertrok, zegt Isobel ook zijn naam zonder dat hij die zelf zei.