De eerste gebeurtenis dat mij het meeste aansprak is de ontmoeting van de 2 hoofdpersonages. Marco organiseert samen met de man waarvoor hij werk audities voor hun circus dat ze gaan oprichten. De zaal zit vol met goochelaars die al volwassen zijn of zelf al van de derde leeftijd zijn. Maar er is toch één jong meisje van 23 jaar. Ze ziet er niet speciaal uit maar tussen al de volwassen valt ze wel op. Wanneer Macro de volgende persoon komt halen voor hun auditie, is het de beurt aan Celia. Als Macro haar opmerkt en ze oogcontact maken, voelt hij een raar gevoel bij zichzelf. Hij vindt haar mooi en voelt zich direct tot haar betrokken. Hij weet onmiddellijk dat dit mysterieuze meisje, wie hij nog maar een paar seconden heeft gezien, zijn tegenstander is in het spel dat hun leermeesters hebben bedacht nog voordat Marco gekozen werd voor het spel. Het vreemde aan deze gebeurtenis is dat Celia geen idee heeft dat Marco haar tegenstander is terwijl Marco dit doorhad in de eerste seconden dat hij haar zag.

De auditie verloopt vlot maar heel de tijd blijft Marco’s blik op haar gericht. Dat terwijl Celia niks doorheeft.