De eerste gebeurtenis
dat mij het meeste aansprak is de ontmoeting van de 2 hoofdpersonages. Marco
organiseert samen met de man waarvoor hij werk audities voor hun circus dat ze
gaan oprichten. De zaal zit vol met goochelaars die al volwassen zijn of zelf
al van de derde leeftijd zijn. Maar er is toch één jong meisje van 23 jaar. Ze
ziet er niet speciaal uit maar tussen al de volwassen valt ze wel op. Wanneer
Macro de volgende persoon komt halen voor hun auditie, is het de beurt aan
Celia. Als Macro haar opmerkt en ze oogcontact maken, voelt hij een raar gevoel
bij zichzelf. Hij vindt haar mooi en voelt zich direct tot haar betrokken. Hij
weet onmiddellijk dat dit mysterieuze meisje, wie hij nog maar een paar
seconden heeft gezien, zijn tegenstander is in het spel dat hun leermeesters
hebben bedacht nog voordat Marco gekozen werd voor het spel. Het vreemde aan
deze gebeurtenis is dat Celia geen idee heeft dat Marco haar tegenstander is
terwijl Marco dit doorhad in de eerste seconden dat hij haar zag.
De auditie verloopt
vlot maar heel de tijd blijft Marcos blik op haar gericht. Dat terwijl Celia
niks doorheeft.
Macro en Celia zijn de
laatste dagen heel goed bevriend geworden. Maar elke keer wanneer Macro Celias
hand vastnam, stroomde er een vreemde maar aangename energie door zijn lichaam.
Ook Celia voelde dit.
Op de dag van het bal, onderbreekt Marcos leermeesters het
gesprek tussen Marco en Celia. Hij zegt ook eerlijk aan Marco dat het zijn bedoeling was om hun gesprek te onderbreken. Voor de eerste keer in de 13 jaar training,
praat Marcos leermeester effectief met hem. Dit frustreert Marco natuurlijk.
Tijdens het gesprek over het spel tussen Marco en Celia, komt hij tot besef dat
hij verliefd is op haar. Alleen zegt zijn leermeester dat dit zeer spijtig is waarop Marco antwoordt dat hij wil stoppen met het spel. Maar dat is buiten zijn leermeester
gerekend. Het spel moest doorgaan want ze zijn verbonden met elkaar en kunnen het
niet zomaar stoppen.
Marco liep boos weg van hem. Hij baant zich
een weg door de mensen in de zaal om bij Celia te kunnen geraken. Wanneer hij haar bereikte neemt
hij haar beet en kust haar. Alle mensen in de zaal richtten hun aandacht
op hun maar wanneer Marco haar loslaat en wegloopt, zijn alle mensen het alweer
vergeten. Alleen Celia blijft verbaasd achter.
De gebeurtenis die me
het meeste heeft verbaasd is de dood van Tara. Tara is de tweelingzus van
Lainie. De laatste tijd was Tara ongelukkig en voelde zich niet meer thuis is
het circus. Dit heeft ze nooit later merken maar Celia zag wel dat er iets
scheelde. Later ging Tara op gezoek bij Mr Barris. Aan hem vertelde ze dat ze
het gevoel heeft dat ze zit opgesloten maar niet weet hoe ze kan ontsnappen. Ze
zei ook dat vanaf het moment dat ze begon te werken in le Cirque des rêves, ze niet meer het verschil wist tussen wakker
zijn en slapen. Ze wou met ander woorden even weg van het nachtcircus. Na een
eigenaardige ontmoeting met een mysterieuze man, gaat ze wachten op het perron
van haar trein. Ze staat te wachten aan het perron wanneer ze Mr A.H_ ziet praten
met een andere man aan de overkant van het perron. De man waarmee hij praat is
echter heel vreemd. Hij niet er niet mens uit en daardoor houdt Tara haar blik
op hem gericht. Niet lang later zet ze een stap naar voren waardoor ze op de treinspoor
terechtkwam. Helaas zonder de trein gezien te hebben.
Wat voor mij een raadsel
is, is dat Tara op de treinspoor is gestapt zonder reden. Ze verliet het nachtcircus
dus vraagt ik me af of dit moord is en dat iemand hier achter zit. Er zijn nog
geen doden gevallen doorheen het verhaal maar wanneer Tara het nachtcircus wou
verlaten, gaat ze dood.
Het moment waar ik al
die tijd naar had uitgekeken is het moment dat Celia door heeft dat Marco haar
tegenstander is in het spel dat jaren geleden is bedacht door de vader van
Celia en de leermeester van Marco. Nadat Celia even in een café had gepraat met
Isobel, gaat ze in de gietende regen weer terug naar het circus. Ze neemt haar
paraplu en start de lastige wandeling door de plassen. Na een tijdje gestapt te
hebben heeft ze door dat haar schoenen en de onderkant van haar kleed totaal
niet nat zijn en dat terwijl het vol plassen water ligt op de straten. Ze steekt
haar arm voor zich uit en ziet dat die niet nat wordt. Ze was niet verward want
deze betovering zou ze zelf makkelijk kunnen doen op haar paraplu. Ze wist
alleen niet wie dit zou kunnen gedaan hebben omdat dit haar paraplu niet is.
Alleen iemand met een training voor illusies heeft gehad kan in staat zijn om
zoiets te doen.
Terwijl ze in haar gedachten verzonken was, staat Marco achter
haar. Wanneer hij haar verteld dat dit zijn paraplu was, begin Celia te lachen.
Eindelijk heeft ze het door. Marco is haar tegenstander.
Jaren geleden heeft
Bailey als kleine jongen ooit ingebroken in het nachtcircus. Dit is ten
strengste verboden maar gelukkig ontmoette hij daar Poppet, een meisje rond
dezelfde leeftijd als hem met rode golvende haren. Zij hielp hem veilig naar
buiten zodat niemand hem zou zien. Maar wat hem verwarde is dat Poppet zijn
naam wist zonder dat hij die zei.
Na al die jaren geduld
is de nachtcircus terug in zijn stad. Zonder te twijfelen gaat hij er meteen
naartoe. Stiekem hoopt hij om het mysterieuze meisje weer te ontmoeten maar dit
wilt hij zichzelf niet toegeven. Na een tijdje door alle tentjes te slenteren komt
hij aan een tent die er opvallend uitzag. Daar treedt een jonge vrouw op met
verbluffende kunstjes. Papier worden vogels of een zwarte jas wordt een grote
raaf die ze onmogelijk
subtiel kon verbergen. Bailey is heel verwonderd maar toch teleurgesteld omdat
hij het meisje niet heeft ontmoet. Ontgoocheld ging hij weer naar huis.
De volgende keer
dat hij terugkeert naar het circus, bezoekt hij eerst de waarzegger Isobel. Die
had al snel door dat Bailey op zoek is naar Poppet. Ze geeft hem de richting
aan om Poppet te ontmoeten. Maar voordat hij vertrok, zegt Isobel ook zijn naam
zonder dat hij die zelf zei.
