Jawel ik heb ze. De 50 km overland. Ik heb ze zelfs twee keer want de condities waren zo goed dat ik het te gemakkelijk vond en dat ik ze uiteindelijk twee keer heb gevlogen met een (expres) grote omweg. De vluchtdata moeten nog geupload worden maar ze schatten hier dat ik tussen 250-300km heb gevlogen! Ik heb nadat ik de overlandproef had gedaan zolang mogelijk proberen boven te blijven en dat is goed gelukt. Maar liefst 7u 14minuten heeft mijn vlucht geduurd! Ik heb dus mijn `silver c` brevet dat mij nu toelaat in Belgie wedstrijden te vliegen en eventueel instructeur te worden (ook al heb ik daar niet genoeg uren voor). Nu heb ik ook 51 uur solo in totaal wat maakt dat ik in Belgie mijn passagierslicentie heb, dus ook al zal ik volgend jaar niet veel kunnen vliegen ik zal tenminste jullie allen kunnen meenemen!
Fantastische, onvergetelijke vlucht. Overland vliegen is echt totaal anders als waneer je lokaal blijft. Het blijft stresserend als ik geen thermiek vind en de adrenaline giert soms door je lijf. Het was gewoon fantastisch om te landen als de zon onder ging (ik kon echt niet langer boven blijven). Iedereen feliciteerde mij hier en morgen ga ik een stapje hoger naar de Jantar Standaard (een iets gesofisticeerderen bak met winglets!). Wie weet vlieg ik wel een nog betere proef, zo niet zal ik er niet van wakker liggen ik heb bereikt voor wat ik gekomen ben!
Na de eindeloze reis goed aangekomen in Lake Keepit. Sydney ziet er fantastisch uit vanuit de lucht de opera house, harbour bridge en dan de blue mountains. Er is hier veel meer volk als vorige keer en zelfs een vlaming uit Antwerpen! Het weer is hier ondanks dat ik bijna 1500 km zuidelijker ben gereisd nog steeds ongelooflijk warm. Eigenlijk is het niet uit te houden als je niet aan het vliegen bent (hoe hoger je gaat hoe koeler het word). Vandaag waren de maxima hier 40-42 graden.
Voor het vliegen zijn het hier al een paar dagen goed weer geweest. Het is te zeggen, voor lokale vluchtjes want ik ben hier voor mijn overland training. Gisteren heb ik eerst wat korte landingen geoefend zoals ik dat zou doen moest ik buiten landen (eigenlijk moest ik het ook in een echte wei doen maarr ze zeiden dat het zo goed was en dat het allemaal wel goed zou komen) Daarna kreeg ik wat overland training in de Grobb maar het was heel erg turbulent en de thermiek was verspreid over een grote regio en we zijn uiteindelijk niet verder geraakt dan 32 km van het vliegveld ook al was dit voor mij de eerste keer om het `moedersnest` te verlaten. Gisteren ben ik ook het hoogste geraakt dat ik ooit ben geweest maar liefst 9000 voet! Vandaag mocht ik het dan zelf proberen in de junior. Ik focus hier op mijn 50 km een proef die nodig is om mijn `silver c` te halen . Ik ben uiteindelijk teruggedraaid (ook al zag ik mijn turnpoint liggen en was de goesting daar) ik kwam vrij laag op een bepaald moment en ik had geen zin om al direct een buiten landing te doen. Ik heb uiteindelijk 4u20 gevlogen en dat is het meeste van iedereen hier vandaag en ben dus al bij al erg tevreden. Omdat een parachute hier niet verplicht is draag ik er geen en dat is toch heel wat comfortabeler. De kans is zo klein dat ik ooit spring, ik blijf erbij dat mijn natuurlijke reactie nooit springen zal zijn...
Die 50 km blijft dus mijn doel en ik hoop toch echt dat ik ze kan halen! Hier worden elke dag `tasks` opgegeven van minstens 300 km ook al zijn ze meestal 500km. Hier is ook een amerikaan die stinkend rijk is. Hij vliegt met een nimbus 3, wat gewoonweg de absolute topklasse is met een glijgetal van 1/60. Zijn vleugels zijn echt gigantisch lang. Desondanks vind ik dat hij niet goed kan vliegen hij haalt amper wat andere piloten met minder klasse zwevers halen.
In elk geval ik geniet er hier van en hoop die 50 km te halen tegen volgende week! In afwachting ga ik nog een pintje drinken met uitzicht op tientallen kangeroos op de runway.
Voor ik begin met mijn verslag over wat weeral een ongelooflijke ervaring was moet ik eerst iets toegeven. Ik ben hier in Australie na 9,5 jaar vegetarier zijn terug beginnen vlees eten. Ik was van plan het voor mij te houden tot ik terug kwam maar in dit verhaal kon ik het gewoon niet missen. De reden is vrij simpel, niet omdat Australie een moeilijk land is om vegetarier te zijn maar omdat ik hier kangeroe en krokodil wou proeven. Krokodil kan ik trouwens aanraden, lijkt een beetje op een mengeling van steak en kip.
Belle vue dan de boerderij in Rolleston waar ik 4 dagen heb verbleven ( ik moet een beetje oppassen want ze lezen dit mee google kan deze paginas vertalen maar er is niets dat ik anders zou schrijven anyway). Sophie en Rohan waren twee good looking people die een boerderij hadden van 10.000 are met 2500 runderen. Ook al bleek dit een `medium` farm te zijn naar Australische normen kan ik onmogelijk beschrijven hoe groot het was ("as far as you can see is all our property" en geloof me vrij dat was groot). nog twee andere zussen van Sophie kwamen dat weekend langs en dus was het best een gezellig boel met zen allen samen en kon ik ook is zien hoe het eraan toe ging in de Australische gezinnen.
De eerst dag kwam ik aan en Rohan leerde me met een zweep werken en schieten met een rifle (zeg maar sniper, het was helemaal wat anders als wat ik op de kermis gewoon ben en bibberde ervan na). Achteraf nam hij me mee in zijn `yute`, (een kruising tussen een 4x4 en een pick up) en toonde me hem zijn boerderij terwijl we op dingos jaagden. Dingos zijn er een hele plaag want ze eten de kalveren op. We vonden er uiteindelijk een en Rohan schoot maar raakte enkel zijn poot en dus kon mr dingo ontsnappen. Ze moesten wel allemaal lachen met mijn hoed want blijkbaar kon je van mijlen ver zien dat de mijne het goedkoopste model was. Die avond zijn we in het lokale dorp Rugby gaan spelen. Heel het dorp deed mee en ik had het best moeilijk met de regels. Rohan was ooit nog professioneel union speler geweest in Hong kong voor een jaar dus hij kon er heel wat meer van dan ik. Na het spelen dronken we met het hele dorp behalve de gewoonlijke pintjes ook veel rum want Bundaberg is hier heel dichtbij en de gelijknamige rum is best lekker als je het mengt met cola. Achteraf gingen we naar huis en werd het feestje met de familie verder gezet. Ik had het in het begin best moeilijk met het Australische outback engels ook al zei iemand van het dorp tegen mij dat ik waarschijnlijk de foreigner was dat het beste alles begreep.
De tweede dag stond ik op met de geur van bbq. Geweldig om als onbijt lamskotteltjes met verse eieren te eten (`best hang over food you can get in Australia`). Daarna gingen we paardrijden. Eerst moesten we de paarden gaan halen in en van de weides. We joegen ze naar boven om op te zadelen. Rohan nam de truck we laadde de paarden in en hij reed ons naar een van zijn zovele paddocks. De paardrijrit zal ik waarschijnlijk nooit van mijn leven vergeten. Om zo omgeven door de natuur te kunnen paardrijden was ongelooflijk. Twee uur en half die voorbij vlogen! De paarden waren perfect afgericht (`just watch out these aint no f*cking pony rides if u treat themm the wrong way theyll go fast, very fast) Ik probeerde ook wat te `musteren` het vee naar een bepaalde plek te drijven maar dat was toch niet mijne sterkste cote. Daarna gingen we iets drinken in de lokale pub en rum en bier kopen voor het buurtfeest dat die avond werd gegeven. Ook een belevenis uiteraard. Die avond werd er in Belle vue een buurtfeest gegeven. Ze kookten op een kampvuur heerlijke `roast pork met veggies`. Heel het dorp werd uitgenodigd en het was weer super leuk om tussen alle lokalen te zitten. Rohan speelde wat digeridoo en we zaten allen rond het kampvuur. De rum vloeide weer tot in de vroege uurtjes....
De derde dag dan. Vandaag zijn we gaan zwemmen in een van de wateropslagputten in een van de paddocks. Terwijl je zwemt tussen de pelikanen en de vissen zie je af en toe een rund verschijnen. Uniek om met de hele familie hier te zijn. Ze hebben bijna allemaal een gelijkaardige boerderij en zijn dus gewoon aan het outback-leven dat mij enorm intrigeerd. Leef maar is 2uur rijden van de eerste supermarkt of anderhalf uur van het eerste ziekenhuis. En toch, en toch zijn ze allemaal zo open, zeker niet zoals boeren in Belgie. Hier staan ze open voor van alles en nog wat ook al leven ze zo ver weg van alles. Ze krijgen hier ook nu en dan slangen in huis. Vorig jaar hadden ze er 5 meestal ongevaarlijke carpet pythons maar vorige week hadden ze toch de erg giftige brown snake die gigantisch leek op de foto. De mensen weten hier gewoon zoveel van de bush. Dit is iets wat je volgens mij niet kan leren door hier een paar jaar te leven maar waar je echt mee moet zijn opgegroeid.
De laatste dag ben ik met Rohan nog meegeweest terwijl hij deftig de runderen bijeen dreef met een cross-moto (ziet er even spectaculair uit als met paarden) en zijn perfect getrainde honden (hij kon op twee manieren fluiten de ene betekende langs links het vee benaderen en de andere manier langs rechts). Afscheid genomen en vertrokken.
Op de terugweg zijn we nog langs een aboriginal community gereden. Hier heb ik pas beseft hoe f*cked up die hele situatie is. Het is zogezegd een alcohol vrije zone waar absoluut niets van alcohol mag zijn maar je kon de `goon boxes` die hier als bijnaam aboriginal pillows hebben (je kan de zakjes nadat je ze hebt opgedronken opblazen) overal verspreid zien liggen in het dorp. Ik voelde me absoluut niet veilig en heb erg weinig fotos getrokken. De huizen waren er verloederd, het deed me een beetje denken aan een sloppenwijk in Congo. Ik snap het ook niet helemaal: dit zijn gemaanschappen die de overheid betaald en onderhoud. Dus tja wat doen die mensen heel de dag als ze toch betaald worden? Drinken idd. Er klopt gewoon iets niet en ik heb het er dit weekend met een veel mensen over gehad en niemand maar dan ook niemand heeft een antwoord of een oplossing.
Maar mijn conclusie voor dit weekend : De Australiers zijn dus nog veel gastvrijer dan ik mij ooit had kunnen voorstellen. Ik voelde me echt den `dikste chansaard` van alle backpackers in Australie. Ze deden gewoon zoveel voor mij en ik ben echt met mijn gat in de boter gevallen!
So Thank you ever so much Sophie, Rohan, Evy, Miller, Carlie, Suzie, Nox, Donna, Chris, Ruby, Lilly for this fantastic experience and these wonderfull 4 days!
Vanavond op de bus naar Brisbane (11uur bus pff). Vandaar een vlucht naar Brisbane en van Brisabane naar Sydney en van Sydney een vlucht naar Tamworth waar ik morgenavond aankom om nog een weekje te zweefvliegen. Ik kom in tijdnood en zal helaas Byron bay en the gold coast moeten skippen, ach ja ik zal vant jaar nog is een dagje naar reggaegeel gaan want wat ik ervan heb gehoord is het een beetje zoals reggaegeel)
Jaja terug in Rocky. We hebben uiteindelijk een lift gekregen van twee luikenaars die we hadden leren kennen op de zeilboot.
Nu dat ik hier een paar dagen langer blijf in Rocky besef ik pas hoe weinig hier te doen is. Als ik hier om acht uur savonds sta te bellen aan een telefooncel ben ik de enige mens op straat .Iedereen loopt hier rond met een cowboy hoed op en dus hebben wij ons maar aangepast en er ons ook elk een aangeschaft. De mensen zeggen ook `g`day` en `c u around town` tegen elkaar. We hadden nog graag de rodeo gezien maar die is hier alleen maar op vrijdag en dat krijgen we helaas niet in ons programma. Het blijft hier nog altijd bloed bloed heet, ook al ziet de sneeuw in belgie er mooi uit ik zou voor geen geld van de wereld willen ruilen!
Morgen wacht er mij echt een groter avontuur te wachten! Ik ga een paar dagen verblijven op een `cattle sation`. Een paar dagen de cowboy uithangen op een typisch Australische boerderij dus. Paardrijden (ja mama nu maak ik u pas jaloers) en wat met het vee optrekken wat kijk ik er naar uit!
Even opfrissen hoe ik er ben toegekomen: Ben hier vorige keer een locale journaliste tegengekomen die net die dag bezoek had gehad van haar zus en schoonbroer die een boerderij hadden. Toen ik haar mijn situatie uitlegde vroeg ze me of ik ook geen zin had in een paar dagen outback adventure. Hell yeah! Ik herinner mij de verhalen van mijn vader, en iets recenter die van Ben van op Autralische boerderijen. Het cliche klopt dus dat australiers heel gastvrij zijn.
Ik ben 4 dagen dus even van de wereld verwijderd dus aub no worries over mijn whereabouts.
Net terug van de driedaagse zeiltocht. De eerste dag hadden we wat pech met het weer en regende het nogal veel. Dat maakte de zee ook erg wild en dat was ook wel avontuur (probeer maar is iets van een buffet te nemen of te slapen als de boot heel erg van links naar rechts wobbelt ). De andere dagen hadden we wat meer geluk en was het gewoon geweldig om op het dek te zonnen of wat mee te helpen met het zeilen. Het duiken was ook enorm tof. Zowel ik als Daniel zijn nu `certified divers` dus we namen onze flessen kregen een korte briefing en weg waren we. Zo hebben we op onze laatste duik eventjes in een labirint van grotten en koraal bogen gezwommen.
Een van de momenten dat ik nooit zal vergeten was de 2e dag toen we ankerden voor een van de eilanden om te overnachten. Terwijl we met een paar pintjes van de zonsondergang genoten sprongen we van de voorkant van de boot in het water en snorkelden we wat. De kapitein van het schip gooide ineens wat brood in het water en voor we het wisten waren we omringd door honderden gigantische vissen. We konden ze ook uit onze handen voeren. Schitterend. Later konden we ook wat vlees gooien naar de zee arenden die het dan oftewel uit de lucht haalden oftewel doken en net voor onze boot oppikten. Slapen deden we in een grote airconditiond kajuit. Erg comfy. Vandaag was dus helaas de laatste dag dat ik het great barrier reef nog eens kon zien... Ik heb ervan genoten en hoop hier zo vaak mogelijk nog terug te komen.
Vanavond gaan we nog uit met de erg leuke groep en bemmaning. Morgen gaan we waarschijnlijk terug naar Rocky.
Schitterende ervaring dus weeral! Livin` the dream
ps: nieuwe fotos op facebook+ Heel veel mensen lezen mijn blog en zeggen mij dat ze liever niet openbaar reageren, wat ik perfect kan begrijpen je kan echter ook persoonlijk naar mij sturen zonder dat anderen het moeten lezen door op het e-mail icoontje rechtsonder het verslag te klikken... Ik krijg veel meer persoonlijke dan openbare reacties dus no worries je bent heus niet de enige!
Aangekomen in Airlie. Cairns was nog erg leuk en de vriendengroep die ik daar heb opgebouwd is misschien nog sterker dan die in Sydney. In Cairns was, zeker met nieuwjaar de `goon` overal aanwezig. Goon is typische backpackers drank en je vind het overal langs de oostkust. Goon is een karton met heel heel goedkope wijn, en het is basicly een mengeling van alle slechte wijn die te vinden is in Australie. Te vergelijken met boecht van den Aldi bij ons dus. Ik krijg het niet binnen maar echt iedereen drinkt het hier. Geef mij dus maar een pintje dat evenveel kost als een karton met 5 liter goon. Ik wou er al langer over vertellen maar vergat het altijd, het is een van de beelden die ik niet zal vergeten alel backpackers met hun goon.
Op dit moment wachten we om op ons zeilschip te gaan voor een driedaagse zeiltocht. Het word vast wel leuk en de paar mensen die we zijn tegengekomen die ook op dezelfde boot gaan zien er erg leuk uit. Drie dagen zeilen en duiken:wat een leven! Ik ben niet bereikbaar voor de komende paar dagen dus no worries over mijn whereabouts.
Gelukkig nieuwjaar iedereen! Ik vond het enorm cool om als een van de eerste mensen ter wereld nieuw jaar te vieren. Ook al zitten quasi alle backpackers in Sydney (Tiffany is gisteren naar Sydney vertrokken ze betaald maar liefst 50 AUD voor dezelfde kamer die ik 27 betaalde in November!) ik vond het enorm cool hier in het tropische cairns.
De duiklessen waren kei tof. We hadden een enorm getalenteerde kleine groep. Volgens de instructrice waren we de beste groep die ze ooit had gehad en ik moet zeggen dat het allemaal direct ging. Ze moest het maar een keer voordoen en we waren er allemaal mee weg. Dit was een reuze meevaller want ik ik denk dat het anders een beetje te vergelijken is met een slechte skigroup is waar je steeds op moet wachten. Je ziet echt wel een ander deel van het groot barriereef als je duikt. Het blijft toch ongelooflijk en ook alle instructeurs blijven super enthousiast ook al zitten ze elke dag op het reef. Moest ik meer tijd hebben zou ik zeker als vrijwilliger op de boot werken. Je mag dan elke dag gratis duiken en op de boot verblijven als je bv de bar of de afwas doet. Vandaag ga ik voor mijn laatste keer naar het reef en mag ik helemaal mijn gangetje gaan. Heerlijk, in belgie doe je dus 4 weken voor dezelfde brevetten ik doe er hier 4 dagen over.
Nieuwjaar dan. Ik was van plan om op de boot te blijven voor nieuwjaar, een nachtduik te doen en zo onvergetelijk nieuwjaar te vieren maar dan zou ik helemaal alleen moeten gaan en ik wou echt wel bij mijn nieuwe hechte vriendengroep blijven dus hebben we hier een kroegentocht gedaan wat ook wel cool was. Nieuwjaar zelf stonden we op een terras met zen allen naar het vuurwerk te kijken. We hebben ons goed geamuseerd. Het enige jammere is dat het scherm van mijn camera gebarsten is! Kleine ramp aangezien ik morgen naar de whitsundays vertrek en dus geen camera heb! For crying out loud. Ik heb geen flauw idee hoe het is kunnen gebeuren en merkte het opeens gisteren (vroege avond voor ik commentaar krijg dat ik teveel gedronken zou hebben)
Anyway veel plezier daar in Belgie waar ze nog steeds in het oudejaar zitten terwijl ik dit schrijf. Mijn boot vetrekt over een half uurtje dus snel nog iets eten en op naar Nemo en zijn vriendjes!
Ooh ja en ik kon mijn oren niet geloven toen ik hoorde wie onze nieuwe eerste minister is! Wa ne mottige premier!
Eergisteren zijn we dan naar the great barrier reef gegaan. Toen ik hoorde dat de duikinstructeur een vlaming was dacht ik bij mezelf `tzal toch geen waar zijn` (insider voor mamas familie) maar twas maar ne kerel uit Antwerpen .Ik heb er enorm van genoten maar denk dat mijn reisgenootjes dat iets minder hebben gedaan... Tom was erg zeeziek (en hij was heus niet de enige op de boot) want het was helemaal niet zon goed weer. Eens in het water dan was het fenomenaal , maar de stroming was super super sterk en Tiffany is niet zon goede zwemster en moest gered worden met een motor boot. Eigenlijk was de stroming voor mij zelfs te sterk (en al zeg ik het zelf ik ben een goede zwemmer). Het probleem is dat je het zelf niet door hebt je bent aant snorkelen en met je hoofd onderwater de visjes aan het bewonderen en als je dan boven komt besef je dat de boot nog heeeel ver weg is. Om terug te zwemmen kostte het mij heel wat moeite. Dat wil niet zeggen dat ik er geen 200 procent van genoten heb. Tja wat kan ik nog meer zeggen. Het groot barriere reef is gewoon alles wat ze ervan zeggen. Schitterende kleuren milijarden visjes (en dikke kleppers van vissen ook). De fotos zijn eigenlijk niet zo goed geslaagd omdat eenderzijds was het erg moeilijk om fotos te nemen en anderzijds is het normaal dat water veel kleuren absorbeert... Je moet dus zelf ooit in je leven naar het reef gaan om te weten hoe mooi het is. Fysiek vond ik het snorkelen zelf ook zwaar omdat je echt wel soms diep moet duiken en je adem lang moet kunnen inhouden.
Man maar wat een verslag hoor mij hier klagen! Het was gewoon amazing om Nemo met zijn andere vriendjes te zien (en niet te vergeten de knappe snorkelinstructrices en fotografes die zeker ook de moeite waard zijn). Na een uurtje werd iedereen teruggeroepen naar de boot omdat de stroming echt te sterk werd. Een kwartier later echter ben ik alleen met de kapitein van het schip gaan snorkelen (hij zei ook dat ik een `young fellow` was en dat ik hem wel zou kunnen volgen. Dat was gewoon geweldig. Hij liet mij dingens zien die ik anders nooit gezien zou hebben. Op een bepaald moment dook hij ook een duikster achterna en liet mij vrij diep even van haar zuurfstofmasker ademen. Achteraf zijn we nog naar een paar andere plekjes geweest en ben ik ook nog in de cockpit (of hoe je dat ook noemt op een boot) gemogen met hem. Morgen ga ik een 4-daagse duikcursus (geweldig kerstkado papa dank u!) volgen waardoor ik vanaf dan 18m diep over heel de wereld mag duiken. Het is een heel erg goedkope want je duikt ook op nieuwjaarsdag en dus dat betekend dat je niet te zwaar mag uitgaan op oudjaar maar dat heb ik er meer dan voor over! Zo kan ik ook met mijn nieuwe travel buddy van engeland waar ik een bed mee deel naar de whitsundays gaan om te zeilen en duiken! Toffe kerel uit Liverpool die al 2.5 maanden gereisd heeft in Azie (en hoe geweldige fotos van hem heb ik al gezien, zeker niet de typische britse toerist die ernaartoe gaat om kreeftrood verbrand te worden en zich dan het feestvarken uit te hangen (ook al kan hij dat ook)) en daar zijn licentie al gehaald heeft. Hij doet me een beetje denken aan lincoln burrows uit prison break, ben blij dat ik weer heel goed met iemand kan opschieten voor de rest van mijn reis want zoals ik al zei Tom en Tiffany moeten dringend werk zoeken.
Vandaag ben ik dan met Tiffany naar het regenwoud gegaan. Met nadruk op Regen want het goot bijna heel de dag, ook al had dat ook zijn charmes. Ook al hebben we het nu al een paar keer gezien het blijft enorm tof en onze gids vandaag was een echte local die de bush door en door kende en enorm intressante zaken vertelde over het woud. Zijn vaste job was slangen verwijderen uit de mensen hun huizen hier in Cairns. Het beste moment blijft toch als we op een grote rivier in een klein bootje in het regenwoud zaten ook al hebben we geen krokodil gezien. Ik waande me helemaal in de film congo river. We hebben onderweg ook de plek gezien waar Steve Irwing aka crocodile dundee begin dit jaar stierf nadat een rog hem recht in het hart had gestoken. Het is een beetje de idool van iedere gids hier.
Ach wat geniet ik toch van mijn verblijf hier... Morgen dus duiklessen eerst in het zwembad en de laatste twee dagen in the reef.
Ik heb btw heel wat fotos geupload op facebook!!!!
Eerst en vooral Zalig Kerstfeest aan iedereen gewenst! Mijn kaartjes zijn onderweg maar ik ben zoals altijd weer rijkelijk te laat!
Kerstmis in Australie is geweldig. Veel backpackers hebben het moeilijk nu, vooral de meisjes uit Europa hebben heimwee. Ik vind het allemaal geweldig moet ik zeggen om de kerstman op het strand met een zonnebril aan te zien en kerstliedjes te horen op het strand. De kerstbomen onder blue sky naast de palmbomen. Op kerstavond hebben we een kerstdinee gehad hier in de hostel en op kerstdag hebben we een bbq gehouden aan de lagoon. Zalig gewoonweg. Iedereen maar dan ook iedereen draagt hier de rode kerstmutsen die ook wij ons aangeschaft hebben (zie de fotos later). Het enige mindere aan kerstmis is dat ik al reeds in de helft van mijn reis zit . Gisteren nog even geskypt met heel de familie voor de webcam waarvoor dank en ondanks de troebele kwaliteit zagen jullie er allemaal goed uit! (gisteren besefte ik ook dat ik ook volgend jaar niet thuis zal zijn voor kerstmis en in Arizona zal zitten voor mijn flight training, dus we zullen het toch maar gewoon moeten worden)
Cairns is eigenlijk een heel leuk stadje, alles op wandelafstand en vrij goedkoop. Ze hadden mij gewaarschuwd dat het hier regenseizoen was maar tot nog toe heeft het hier nog niet een keer geregend. Morgen gaan we naar de great barrier reef op een dagtrip en overmorgen gaan we naar het regenwoud.(de twee grootste toeristische attracties hier in Cairns). Kijk er ongeluuflijk naar uit moet ik zeggen.
Bon, nu ga ik de rest van mijn trip hier plannen en de instructies lezen voor de digitale onderwatercamera die we hebben gehuurd voor morgen (jaja ik laat jullie meegenieten!)
Oef! Aangekomen in het tropische Cairns. Na 2000 km zijn we er dus. We hebben weer heel wat meegemaakt onderweg.
Na Fraser Island zijn we naar Rockhampton gereden of `Rocky` zoals de localen het noemen. Rocky is zon typisch Australisch stadje dat in de jaren 1800 de gold rush over zich heen kreeg en nu vrij verlaten is. Veel meer dan een paar victoriaanse huizen zijn was er dus niet te zien. Eigenlijk gingen we hier gewoon naartoe omdat het perfect op onze weg lag. Maar we hebben er ons geweldig geamuseerd! We waren denk ik zowat de enige backpackers in town (we sliepen dan ook net boven een nogal lawaaierig cafe) en zijn die avond naar de lokale pub geweest om wat te eten. Geweldig leuk was dat want daar hebben we de echte `aussies` leren kennen. Het dorpje wordt ook wel `the steak capital` genoemd omwille van de vele vee boerderijen in de buurt. Daar zaten we dan in de pub tussen de crocodile dundees en de waltzing mathildas (de clichese kloppen hier wel, althans qua uiterlijk). Wat mij opviel was hoe beschaafd, vriendelijk en welopgevoeld de mensen waren! Mijn ogen zijn echt opengegaan en had veel meer het soort, hoe moet ik het zeggen, outback mensen zoals in america verwacht: Gesloten, moeilijk. Absoluut niet dus. Ik ben er ook aan de praat geraakt met de lokale journaliste van het dorp en ze stelde voor om bij een van haar twee zussen te gaan die allebij een boerderij in de buurt hadden en daar een paar dagen logeren en zo het echte outback leven is te volgen. Hopelijk kan ik zo na nieuwjaar (hopelijk) een beetje in de voetsporen van mijn vader treden. Rocky was dus erg leuk want, hoe hard ik mij ook amuseer in de hostels hier kom ik heel de wereld tegen maar niet zozeer de echte australiers.
Van rocky zijn we naar Airlie beach gegaan. Airlie beach is the gateway naar de eilandengroep de whitsunday islands. De dag erop zijn we op een dag trip naar de eilandengroep gegaan. Eerst gingen we snorkelen (met een stinger suit aan, hier zitten de gevaarlijkste beesten ter wereld kwallen die nog geen centimeter groot zijn en die een volwassen mens doden op 4 minuten tijd). Het snorkelen was geweldig! Zeker toen wij de enige van heel de boot waren die een schildpad hadden gezien tussen het prachtige koraal met alle kleurrijke visjes. Ik had best schrik want het beest was wel anderhalve meter groot! Tom dook er echter onmiddelijk naartoe en dus ging ik achter hem aan, super gewoon want het zwom echt naast ons en het liet ons hem strelen. Daarna nog een paar mooie stranden geweest. Ik denk dat ik hier terug naartoe ga want de trip vond ik een beetje `rush rush` en op een moterboot terwijl iedereen zegt dat je er moet zeilen. Als de farm stay in Rocky doorgaat, ga ik na nieuwjaar zeker terug voor een overnight trip op een zeilboot, dat komt erg goed uit met mijn planning. Het kost niet zoveel en het is een geweldige manier om de whitsundays te zien. In Airlie overnachtten we in een erg mooie hostel. Het was een erg groot resort met allemaal cabines in het midden van het regenwoud. Net t egenover ons hostel lag ook de lagoon (rember het publieke zwembad dat iedere zichzelf respecterende gemeente hier heeft) Dat 24/7 open was! Kei leuk want het was er bloed bloed heet dus na een avondje dansen nog snel even in het zwembad springen was super (geloof me de temperaturen van de lagoon waren te vergelijken met mijn baden in Belgie).
Vandaag hebben we 11uur aan een stuk gereden en dat was een beetje van het goede teveel... We hebben onderweg ook een boete gekregen van 100 aud (tom reed 71 waar hij 60 mocht). Elke kilometer dat we naar boven reden werd het wat warmer. Het is hier tropisch warm (en vochtig). Een engels meisje op mijn kamer neemt hier 5-6 douches per dag, ik zal er toch net dat ietsje minder nemen. Ik kruip nu in mijn bedje stikkapot en ik upload morgen de fotos!
Terug van 2 dagen Fraser Island. Ik kan niet wachten om de fotos up te loaden (ben ermee bezig). Fraser was gewoon, ja. Ik heb er eigenlijk geen woorden voor. Dit was ongeveer het leukste en mooiste wat een mens kan doen in zijn leven denk ik. Het nog voor dag en dauw opstaan en de centjes waren het meeeeeer dan waard. We kregen eerst een briefing hoe we moesten rijden met een 4x4 want ja het is echt alleeen maar zand en je komt toch zowiezo vast te zitten. Met een 4x4 rijden vergt wat aanpassing maar na een tijdje wist ik wel hoe dat het moest. Dan de boot op en naar het grootste zandeiland ter wereld. Het was zon unieke ervaring dat ik hier ooit van mijn leven nog terugkom. Ik heb misschien wel 20 keer het gevoel gehad dat Armstrong als eerste mens op de maan moet hebben gehad, alsof je de eerste mens bent die staat waar jij nu staat.
Uiteindelijk zijn we een stuk of 5 keer komen echt vast te zitten. Wel tof, dan moet je jezelf uitgraven en komen andere backpackers je helpen en heb je altijd plezier. Eens op het strand is het ook geweldig `cruisen`. Het geeft echt een kick als je zit doorte cheezen op het strand. s`avonds hebben we dan een plekje gevonden om te kamperen aan het strand, aan een beekje ( hier mag vrij kamperen nog ). Ook al hebben we onze 3 tenten opgezet we zijn onder de sterren gaan slapen. En wat voor een sterrenhemel! Het klinkt allemaal zo cliche maar man hoe mooi was het daar wel niet. Het leek echt alsof we aan expeditie robinson mee deden. Smorgens zijn we dan met de zonsopgang opgestaan want hoogtij was al om 10u en zowel ik als Tom wouden nog is rijden op het strand. De lakes op Fraser island waren bijna altijd helemaal verlaten. Wij waren quasi altijd helemaal alleen (kijk naar de fotos). Het water was er zo warm als mijn bad in belgie denk ik. Het tropische regenwoud was ook schitterend. Nu zitten we in Hervey bay en gaan we uitchecken we hebben eigenlijk nog geen flauw idee naar waar we nu gaan...
Ooh ja en die 50 euro per dag is dus met accomodatie en daar ben ik al gemakkelijke 15-20 euro mee kwijt ff rechtzetting. En man man man wat voor een crisis is het daar toch weer in Belgie!
Heb hier een paar heerlijke dagen beleefd! Mijn hostel is echt super leuk. Toffe kamer, warm zwembad, vriendelijk personeel. Savonds is het hier zoooo mooi om iets te drinken op het terras met alle lichtjes van de skyline van Brisbane. Ik geniet daar echt van, die warme avonden en als er een live bandje speelt maakt dat het helemaal af. Het zwembad is hier erg warm en mijn kamer was enorm plezant. Zo was er een chinees die dag en nacht op zijn laptop zat of de Amerikaan die vroeg `so whereabouts in Australia is Belgium?` ik heb maar geantwoord net onder Perth.
De stad zelf is leuk. Paar musea en een erg leuke `lagoon` ( een soort openbaar zwembad) maar ik heb toch niet hetzelfde `wauw` gevoel als in Sydney. Ik zou hier wel graag een paar maanden werken (zeker in deze hostel) maar in tegenstelling tot Sydney vind ik het dus niet zo erg om morgen te vertrekken dus. Je kan hier ook wel goed feesten, en het xxxx bier is lekker en goedkoop! (de brouwerij is hier net om de hoek, de mensen die deze elke dag gaan bezoeken kan je goed herkennen als ze terug komen, waggelend en zingend). Gisteren zijn we nog met een grote groep van ons hotel naar het belgian beer cafe geweest (lonely planet zei dat je dat absoluut moest doen!), mijn hoegaarden smaakte nog nooit zo goed.
Morgen vertrekken we al om 4uur smorgens naar Fraser island. Het heeft ons vrij veel geld gekost (voor de rest probeer ik nog altijd om aan 50 euro per dag te leven zene papa!Acommodatie en levensonderhoud), maar iedereen zegt hier dat je dat moet doen en dat het zeker de moeite waard is. We hebben een 4x4 drive gehuurd en gaan er een nachtje kamperen alles in begrepen. Daarna gaan we richting Whitsunday islands en we zullen rond de 23e in Cairns zijn als alles goed gaat (heb mijn boekings al wat gewijzigd). Ik ben morgen dus aan het kamperen op het grootste zandeiland ter wereld dus aub geen paniek als ik even niets van me laat horen.
Ik moet jullie laten. Mijn was is klaar en - veel belangrijker - de happy hour begint hier over een kwartiertje!
Mijn verblijf in Keepit ingekort wegens het korte weer. Ben Dagje eerder vertrokken. Het goot kei hard daaqr en de voorspellingen waren nog slechter voor de dag erna. Die avond dus nog iets gaan eten in de locale pub in town en dan op de greyhound gestapt. Ik ga zeker proberen te sparen om nog eens terug te kunnen gaan naar Keepit tijdens mijn verblijf hier down under. Volgend jaar zal ik toch niet veel tijd hebben om te zweefvliegen. Zon vliegveld is toch wel vrij saai als je niet vliegt...
Anyway de bustrip snachts was best comfortabel, er zat niemand op de bus en dus kon ik languit liggen met mijn benen aan de andere kant van de gang. Erg elegant hoor ik mijn zusje al zeggen. Ik werd op een gegeven moment wakker en toen bleek dat we in Armydale waren waar papa nog een jaar heeft gedoctoreerd. , sorry papa maar het zag er maar dood uit, deed me een beetje denken aan een afgelegen plek in Infernetto.. Om 7uur smorgens hier aangekomen en het eerst wat mij opviel dat het hier een pak warmer is als keepit of sydney. Het is hier 10u en al 31C. Ik mag mijn kamer nog niet in dus kom ik even internetten (dat hier gratis is, wat als nadeel heeft dat je nogal lang moet wachten. Gelukkig kan ik mijn mails checken op mijn ipod , wat op deze reis al heel handig is uitgekomen!)
Tom en Tiffany zijn onderweg naar hier en ik ken hier ook een studente bij SFA die in Juli begint en daar ga ik binnekort ook wel iets mee drinken (ze hebben hier een belgian beer cafe!)
Ik denk dat ik vandaag languit aan het zwembad ga liggen. Dat ligt hier prachtig op het dakterras en je zwemt werkelijk met de skyline van Brisbane op de achtergrond. Daarnet al wat inkopen gaan doen in de locale supermarkt, lijkt wel een mooie stad!
Ik krijg van overal een beetje reactie dat ik meer moet laten weten... Nu behalve het vliegen is hier niet veel te vertellen.. Alhoewel... Vannacht lang wakker gehouden door 2 muisjes die in mijn kamer mijn eten aan het op eten waren. De dag daarvoor had ik een vrij grote hagedis op mijn bed zien zitten. Allemaal wel grappig, en deel van de ervaring. Ze hebben al een paar muizenvallen gezet in mijn kamer vandaag.
Vandaag ook iets heel onprettigs meegemaakt. Het weer zag er wel ok uit. Ik zette mijn vliegtuig buiten, maar op een bepaald moment raak ik zachtjes een deel van de hangaar. Het leek allemaal niet zo erg, tot ik ineens zag dat er een klein stukje uit mijn rolroer was. Normaal kan je dit repareren op een uur tijd, maar aangezien alles hier zo ver weg is duurt waarschijnlijk een kleine week. Dik balen dus en ik had helemaal geen zin meer in vliegen. Ik ben er eigenlijk nog altijd niet goed van, maar was weer maar eens verrast hoe vriendelijk en hoe normaal de australiers het hier opnamen. In Belgie werd er waarschijlijk hard op mij geroepen, en zou ik het hebben mogen uitleggen aan de hoofdinstructeur, maar hier? Ongelooflijk, het eerste wat ze aan dachten was met wat ik nu zou vliegen! Morgen komt er voor mijn laatste dag waarschijnlijk een instructeur langs om als het weer wat meezit overland te vliegen. Zo nen toffen bak, en dan zo iets stoms, heb zwaar zitten vloeken.
Heb ondertussen mijn tripje geregeld voor naar Brisbane. Zaterdagavond gaan we hier nog iets eten in Tamworth en dan neem ik de bus tot smorgens vroeg richting Brisbane. Tom en Tiffany zijn ondertussen ook onderweg en we zien elkaar daar.
. Gisteren nog even geskypt met heel de familie voor de webcam waarvoor dank en ondanks de troebele kwaliteit zagen jullie er allemaal goed uit! (gisteren besefte ik ook dat ik ook volgend jaar niet thuis zal zijn voor kerstmis en in Arizona zal zitten voor mijn flight training, dus we zullen het toch maar gewoon moeten worden)
