Ik voel dat ik duizel. Alles wordt me even te veel. Morgen heb ik mijn eerste examen, en ik heb het gevoel dat ik er niets van kan,dat ik verder moet leren. Maar het lukt niet! Help!
Ik zit met mijn gedachten ergens anders: Hoe moet ik het in hemelsnaam tegen Lore zeggen? Hoe zal ze reageren als ik zeg dat ik Astrid toch nog een kans wil geven? Om het even uit te leggen. Lore, Astrid en ik hadden ruzie. De moeder van Astrid kwam bij mijn, en Lore's moeder klagen. Uiteindelijk zijn we bij Astrid thuis geweest, en hebben we gepraat. Het heeft niets geholpen. Mijn moeder zei dat ik lief voor haar moest zijn. Ik deed dat. Lore deed dat echter niet. Ze is best een pittige tante, en vermeed Astrid zoveel mogelijk. Ze pushte me om haar 'buiten' te sluiten. In het begin deed ik mee, maar nu zie ik hoeveel moeite Astrid doet. Het was zelfs heel gezellig vanmorgen. Ik heb er met Emma over gepraat, en zei zegt dat ik het tegen Lore moet zeggen.
