Ik ben Olivier V
Ik ben een man en woon in België () en mijn beroep is 'kunstfilosoof'.
Ik ben geboren op 17/04/1992 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: filosoferen over kunst!.
Art washes away from the soul the dust of everyday life. -Pablo Picasso-
25-04-2010
Muziekgenres bekeken als de hedendaagse filosofische stromingen...
Muziek is een moreel recht: ze schenkt een ziel aan het universum, vleugels aan het verstand, ontsnapping aan de verbeelding en charme en luchtigheid aan het leven en aan alles." - Plato
"Zeg mij naar welke muziek je luistert en ik zeg je wie je bent.": een persoonlijke adaptatie van de alombekende quote. Bij deze post hoort een klein experimentje: in bijlage vind je twee veschillende links naar hetzelfde liedje, maar dan tweemaal anders uitgevoerd. De ene versie is de nieuwe single van de nieuwverkozen popprinses Lady Gaga (met bijhorende excentrieke, surrealistische clip: moderne beeldende kunst op zich), de andere is een klassieke bewerking van dat nummer door het Australisch (pop)kamerorkest Aston. Ik heb aan een select testpubliek de twee versies laten horen en ben tot een bepaalde 'constatatie' gekomen. De meerderheid van de proefpersonen vond de klassieke bewerking veel grootser en meeslepender klinken dan het origineel. Ikzelf laat in het midden welke van de twee de 'beste' versie is, maar daarmee is toch één ding bewezen, namelijk dat muzieksmaak een relatief gegeven is. Persoonlijk zou ik mijn eigen muzieksmaak omschrijven als eclectisch en zou ik mij als luisteraar niet kunnen plaatsen bij één specifiek genre. Zo gaat dat ook bij filosofische stromingen: de gemiddelde mens is zeer 'opportunistisch' (maar dan zonder de negatieve connotatie) als het op filosofie aankomt; hij kiest altijd de opinie waaruit hij het meeste voordeel kan halen. Maar de fervente filosofiebeoefenaars (of kortweg de professionele filosofen) zijn meestal aanhanger van één specifieke stroming; ze worden aangetrokken door één bepaalde denkwijze. Dit kan je in de hedendaagse tijd vooral vergelijken met de verschillende muziekculturen. Er kunnen veel parallellen getrokken worden tussen de filosofische stromingen van 'toen' en de muziekgenres van 'nu': elk genre heeft ook zijn eigen cultuur, zijn eigen tradities, normen en voorschriften, zijn eigen klederdracht... Kortom zijn eigen levenswijze. De verschillende stijlen zijn zeer uiteenlopend en soms zelfs onverzoenbaar en tegengesteld (net zoals in de filosofie): de Gothics hebben een fascinatie voor het obscure en de Romantiek; de punkers zien complete anarchie als een onorthodoxe oplossing voor deze complexe wereld (laat iedereen gewoon doen wat hij wil); de klassieke luisteraar houdt van harmonie, pure orde, transparante schoonheid en goede ouderwetse traditie; de aanhangers van de pop begeren alles wat in de mode is (pop kan je zien als een soort afgezwakt samenraapsel van alle andere genres), maar geraken snel verveeld: na vijf minuten is iets al passé; popiconen moeten zichzelf steeds opnieuw heruitvinden om aan de top te blijven en hier moeten ze soms een grote prijs voor betalen (kijk bijvoorbeeld naar Madonna)... En zo kan ik wel nog een tijdje doorgaan. Kort samengevat: de dag van vandaag wordt er bij de jeugd daadwerkelijk nog veel gefilosofeerd over allerhande onderwerpen, het komt gewoonweg via andere (meer moderne) kanalen tot uiting dan vroeger...
Nog eentje om het af te leren (en Pieter te plezieren): "Muziek biedt een grotere onthulling dan alle wijsheid en filosofie" - Ludwig Van Beethoven
