Gisterenavond aangekomen in Boma Guest House, op een boogscheut van de luchthaven in Entebbe. Om 7u30 door gids Joel en chauffeur Athanase uit ons bed gehaald. Onze rondreis begint! Snel klaargemaakt, ontbeten en op pad vertrokken. Het was een lange rit via Kampala naar Jinja. In Mabali NP een wandeling gemaakt door het regenwoud. Daar red-tailed-monkeys gezien. Daarna naar de bron van de Nijl gereden; prachtig landschap. Met een bootje naar het begin van de Nijl gevaren. Na de lunch naar Bujagali-Falls gereden. Kei-mooi!
8 juli 2008.
Slecht geslapen door de malariapillen. Om 5u15 opgestaan, rugzakken gepakt, en een uurtje later vertrokken. Eerst kennisgemaakt met de reisgenoten. Onze groep bestaat uit Kate,een gepensioneerde bijbel-freak uit Australie, Cherie, een zotte mus uit Amerika, en Walter en Viviane, een Belgisch koppel. We hebben er 7 uur over gedaan om Kibale Forest te bereiken. De natuur onderweg was oogverblindend: al dat groen, die bergen, tropische bomen, theeplantages,... Aangekomen eerst gepick-nicked met boterhammen, kippeboutjes en ananas. Dan een briefing bij de ranger over het hoogtepunt van de dag : CHIMPANSEE-TREKKING! Na twee minuten wandelen hoorden we de dieren al roepen in het bos. Prachtig! En dan liepen er twee chimpansees voorbij! Zo mooi! Ik begon ook te rennen, ik wilde ze volgen, maar de dichte begroeing hield me tegen . Na een half uurtje zagen we een hele familie in een vijgenboom; een wondermooi spektakel!
's Avonds geslapen in de Mounains Of The Moon Lodge.
9 juli
6u30 vertokken naar Seboli, een deel van Kibale NP. Daar de jungle ingetrokken. Wilde chimpansees gehoord, niet gezien. Wel black-white colobus, de red-tailed en blue monkeys. Het was een mooie tocht. 's Middags terug in de Lodge gaan lunchen. In Fort Portal geld gaan wisselen, en appels en cola-light gekocht Dan de weg verder gezet naar QUEEN ELIZABETH NP. Onderweg uitgestapt om OP de evenaar te gaan staan , en foto's te trekken. Op weg naar Mweya al wat waterbucks, bavianen , warthogs en buffels gezien. We logeren 3 nachten in de adembenemende Mweya Safari Lodge, met zicht op het Kazinga-kanaal. Je ziet de nijlpaarden in de verte al.
10 juli
Zalige nacht! Je hoorde de nijlpaarden de hele nacht grazen rond de kamer. Om 6u30 game-drive gedaan. Olifanten, buffels, hyena's oegandese kobs, wathogs gezien en een prachtige leeuw met zwarte manen. Om 10u30 terug in de lodge voor een laat ontbijt. In de namiddag een boottocht gemaakt op het Kazinga-kanaal. Hier leeft de grootste concentratie nijlpaarden ter wereld! Ze zaen overal in massa's; doken overal op (of onder), botsten ocharme zelfs tegen de boot op. Het was een indrukwekkende tocht: nog veel olifanten gezien, buffels, krokodillen, veel vogels, hyena's. Echt de moeite! Terug in de lodge baantjes getrokken in het zwembad, met zicht op het kanaal. What a life!
11 juli
Om 6u30 vertrokken naar de Rainbow Gorge, een prachtige rainforest-krater temidden van de savanne! Het was een vermoeiende, maar prachtige trekking in deze kloof. Toen we de Gorge afdaalden hoorden we de hippo's al brullen in het moeras beneden. Bangelijk! We moesten onderweg wel voorzichtig zijn, want hier leven immers ook leeuwen, buffels, olifanten en gifslangen. Beneden moesten we een rivier oversteken via een omgevallen boomstam. Oh my god! Aanvankelijk zag ik dit eerst niet zitten, maar heb het toch weer gedaan!Stoer! Het was echt een prachtig woud, helemaal ons ding! Veel klimmen en dalen. En zweten !
In de namiddag game-drive in Queen Elizabeth NP. Veel leeuwen mét kleintjes gezien! Zo mooi! Dit wilden we allang graag zien...
Een ander leuk verhaal speelt zich enkele jaren geleden af op een eilandje in Kenia.
We logeerden in een prachtige tent met een privé-terrasje compleet met
zo'n hangende schommelbank en een loungebed. Indrukwekkend!
Overdag waren we in de heilende modder gaan baden, en een boottochtje
door de mangroves gaan doen. Na het avondeten onze malariapillen
genomen, en op tijd ons bed ingekropen, uiteraard hadden we ons
muskietennet weer opgehangen.
In het holst van de nacht maakte Thierry me wakker; hij had iets
gehoord in de tent... Ik stak het op hallucineren van de pillen en ging
terug slapen.
Hij maakte me weer wakker...en toen hoorde ik het ook...een knersend en ritselend geluid op de kokosmat onder het bed...
Als twee angsthazen bleven we stil luisteren. Dan begon HET weer rond
te lopen! Het bed onderuit, naar de badkamer, terug onder het bed...
Jezus! Toen we met onze pillamp schenen leek het een joekel van een
vogelspin! Nu ben ik daar niet bang van, maar zo'n grote??? Of leek dat
alleen maar zo door de malariapillen? Gelukkig hebben we er een foto
van kunnen maken om de volgende ochtend een conclusie te maken.
Toen we zo stokstijf op bed zaten, hadden we twee keuzes: zo blijven
zitten of er iets aan doen. We kozen voor het laatste want we wilden
graag nog wat slapen.
Terwijl ik vanaf het bed licht op het beest scheen, sprong Thierry
eruit en gooide er een vuilnismandje omgekeerd over. Hij ritste de tent
open , en dan kwam ik eruit om het beest met mand en al keiver buiten
te gooien. Het maakte een hoog piepend geluid dat door merg en been
ging.
De volgende ochtend kwamen we te weten dat onze vogelspin een
COCONUT-CRAB was! Die haalt metalen containers en kokosnoten in één
beweging open, en heeft al mensen hun vingers en tenen eraf gesneden...
En dan te bedenken dat we daar 's nachts op onze blote voeten stonden...
Als opwarmertje zal ik er een paar leuke anekdotes tegenaan gooien; in afwachting van onze volgende reis.
Jaren geleden logeerden we in de Thaise jungle in een primitief hutje.
Buiten onze vrienden Roy en Angelique waren we daar de enige toeristen.
Het zag er heel idyllisch uit, totdat Sa, onze gids een kreet liet: er
zat een slang in haar hut! Uitkijken dus! De hutten zaten namelijk vol
gaten, er kon vanalles door, er zat zelfs een gat in het plafond van
onze badkamer; alhoewel 'badkamer'? De grond lag bezaaid met
kiezeltjes, er waren plantjes tussen gezet, en tussen dat alles vond je
bovenaan een douchekop. Handig, zo kregen de planten meteen water.
Die nacht onze klamboe goed opgehangen over het bed, je weet maar nooit
welke nachtelijke bezoekers we over de vloer zouden krijgen...
De volgende ochtend werden we gewekt door geklop op de deur. ?Iemand
van de receptie of zo? Totdat we opendeden : een toekan, druk bezig met
z'n sterke snavel onze deur open te wrikken! Het duurde even totdat de
vogel begreep dat hij hier niets verloren had.
Toen ik op de patio mijn ochtendsigaretje aan het roken was, zag ik in
de verte een aap aankomen. Een gibbon! Die beestjes lopen zo schattig
op hun achterpoten en hun armen in de lucht! Het dier bleek niet schuw
te zijn, en kwam mijn richting uit. Ik ging er naartoe, en het deed
teken dat het gepakt wilde worden, stak z'n armen uit! Ongelooflijk!
Later bleek dat de familie gibbons die daar leefde was verstoten door
hun moeder, en door de eigenaars van de lodge zijn grootgebracht,
vandaar dat ze niet mensenschuw zijn.
Het was wel een ondeugend beestje! Het had zich een weg gevonden door
het dak, en was onze kamer ingekomen. Doodleuk begon hij in de klamboe
te slingeren en onze rugzakken uit te pakken.
Wij zijn Katia en Thierry, also known as Tonnie and Fillie.
Wij zijn twee gestoorde, levenslustige thirty-something's die een ontembare drang hebben om te reizen,reizen,reizen!!!
En neen, je vindt ons niet ergens op een exotisch strand met een hippe cocktail in de hand (boring!).
Wij vinden het heerlijker te vertoeven in back-to-basic-hutjes(de
slangen en kakkerlakken nemen we er voor lief bij), in de regenwouden
of de Serengeti, keuvelend met een Masaï( in ons beste Swahili) of Boeddhist; of nog liever: uren en dagen turen naar de prachtige fauna en flora die Moeder Natuur ons geschonken heeft .
Veel mensen dromen van zo'n reizen, maar het is nu dat je je dromen achterna moet gaan!
Live your dream, dream your life!
Hakuna matata!
