We startten deze morgen met droog weer richting Westkust. Een vlot heuvelachtig parcours terug doorspekt met tal van postkaartvergezichten. We reden richting St Bees en dan verder via een MTBpad en kleine landelijke weggetjes naar White Haven. Na 42km ontmoetten Christiaan, onze support en toeverlaat bij zowel moeilijke als aangename momenten, in Rowrah , terug een goed gekozen plekje uit de wind waar we gezellig en ongestoord konden lunchen. Extra koolhydraten werden gretig gebunkerd, iedereen wist het,Werner had ons deze morgen gebriefd dat het tweede gedeelte van de rit terug niet te onderschatten zou zijn . De overschrijding van de Honister-Pass , het ultieme obstakel vooraleer we het mooie Keswick zouden kunnen binnenrijden stond op het programma. In Buttermere, een idyllisch meer aan de voet van de Honisterpass leidde Jan ons onverwijld naar de lokale tearoom voor nog wat extra suikers in de vorm van een double ice cream ball with chocolate waffle. Zijn strijdleuze 'often licked and never beaten' werd ook anderen waaronder schrijver dezes gretig gevolgd.
Na een kort educatief bezoek aan de leisteenkapperij op de Honisterpass, een leuke babbel met een paar geinteresseerde Engelsen en een deugddoende koffie werd het een 10km lange afdaling naar net mooie Keswick.
Verslaggever Johan
|