hier ben ik met een update van mama, met enige vertraging;
27/07: Chet Bulac, geen brood, rijst met suiker, melkpoeder en rozijnen. Ze vorderen traag in een inmense bergenpracht. Dunbevolkte nomaden. Logement bij de burgemeester van Jergetal. We genieten!
28/07: Jalalabad stuk overbrugd met transport, oa met open hooiwagen en camion in bergen. Een belevenis! Nu wassen, we zijn wat verwilderd.
02/08: Sarytash op 80 km van chinese grens. Zicht op witte bergtoppen van 6000m. Pas van 3615m gedaan. Zwarte voeten van het stof. Bijna 1000 km gefietst! Zitten nu even aan een propere tafel. Wauw.
03/08: Kirgizie uit. Tadjikistan misschien in. Visum tot 4/8. No problem zei men aan kirgische grens. Kyzyl Art Pass 4280m witte bergenpracht.
05/08: Kirgizie terug in. Tadjikistan niet gelukt. Kyzyl Art Pass 4280m wel gelukt. Pffff zuurstofgebrek. Kamperen nu in prachtige panorama van witte bergen en ondergaande zon. 60 km voor china.
08/08: ze mist ons. Ze kijkt uit naar smsen van thuisfront. Ze zijn in china, Ulugchat, prima geasfalteerde wegen, teken van vooruitgang. Wazige lucht, wind vanuit de woestijn, met stof. Droge streek. Kirgische grens: 1935. Chinese grens: 2008.
De smsjes van mama tot vandaag. De volgende smsen zal ik er sneller opplaatsen!
