> Beste vrienden, > > Ik besef dat dit zeer schokkend nieuws is, maar gisteren zaterdag 16 > februari is onze fietskameraad Roger Vandoninck gestorven.
> Miriam, Paul Aertbeliën en ik waren samen met Roger op voorbeidingsweekend > voor onze reis in de zomer. > We kampeerden in de Zwalmstreek. Zaterdagmorgen was het koud, Roger stond > zich echter nog in ontbloot bovenlichaam te wassen met ijskoud water. > Hij voelde zich nog prima. Na een stop in Oudenaarde reden we naar > Kluisbergen. Daar in de klim waar de grotere baan rechts draait, hebben > wij nog enkele minuten staan praten. > Wij zijn links het bos in gereden. Enkele minuten later is Roger dood > neergevallen. Een hartstilstand of hartaderbreuk? Geen hulp kon nog baten. > > Wij willen in eerste instantie meeleven met de familie, dit is een > vreeslijke schok. Op deze manier afscheid moeten nemen is veel te hard. > Wij hebben nog het voorrecht gehad de laatste twee dagen, van de innemende > persoon van Roger te mogen genieten, maar zijn familie heeft dit van een > veel te grote afstand moeten ondergaan. > > Ieder zal dit naar zijn geloof of filosofie moeten dragen. > Ikzelf heb mijn geloof, ooit, bij het sterven van mijn zoontje, zo > uitgedrukt: > > Uit Liefdesenergie > Ben Ik > Geboren. > Nu > Ben Ik > Energie > voor de Kettingreactie > van de > Liefde > > Meelevende groeten, > > Miriam, Paul en Mark
