Als we 's morgens de tuin inkijken vanuit onze kamer, zien we regen,regen en nog eens regen. Maar we moeten nog gaan ontbijten, misschien is de regen daarna wel opgehouden. We krijgen een perfect ontbijt geserveerd, alleen is de koffie ook hier niet erg warm. Een tweede kannetje is dan wel weer helemaal ok. Bij het ontbijt hoort ook een zacht gekookt eitje. Als we dan terug naar de kamer trekken is men al bezig onze kamer in orde te stellen ( niet dan wij er een boeltje van hebben gemaakt ...). We moeten dus nog eventjes in het salon wachten waar we wat tijdschriften kunnen doornemen , ook Nederlandstalige . Wat later, terug op de kamer, zien we dat het heeft opgehouden met regenen en maken we ons op om te gaan fietsen. Om op de RAVeL te geraken moeten we wel door St.-Vith rijden, dit betekent dus een korte maar stevige klim.( RAVeL staat trouwens voor : Réseau Autonome des Voies Lentes . Je merkt, de "e" staat nergens voor maar zorgt wel voor een mooi woord, daarom wordt een kleine letter e gebruikt ). Maar eenmaal op het fietspad ( enkel te delen met wandelaars ) is het heerlijk fietsen. Een vlakke asfalt ( lijkt nog heel recent ) , maximale stijging van 2% , ( wat toch resulteert in een snelheidsverschil van 10 km per uur ) . Er is wel hevige wind, gelukkig voor ons veelal zijdelings in de rug. Er hangen dreigende wolken boven ons hoofd, maar soms komt de zon er wel eventjes door. Dus wij maar genieten, zo zalig met ons tweetjes midden prachtige en wisselende landschappen. De regio hier noemen ze niet "Ardennen" maar "Tussen Ardennen en Eifel" . We stoppen eventjes voor een audio-voorstelling, met zicht op een dal en achterliggende beboste heuvelruggen, waar ons informatie wordt aangereikt ( men kan kiezen tussen Nederlands, Frans en Duits ) over wat we voor ons zien en heel speciaal over wat de invloed van de mens is op de natuur. Heel interessant. We passeren talrijke dorpjes die elk nauwelijks een paar honderd inwoners hebben. Als ons fietspad al eens een weg moet kruisen , dan is dit altijd zeer goed en in kleur aangegeven . Groen voor het fietspad, rood voor een gewone weg, dat kan zelfs een zandweg zijn. In Born passeren we onder een merkwaardige brug, gebouwd door de Pruisen, in functie van WO I : ze telt maar liefst 11 bogen . Wat verder moeten we over een omgewaaide boom die pal op ons fietspad ligt . Wij hebben ons echter al uit moeilijker situaties moeten redden. We passeren Montenau , gekend voor zijn gerookte ham ,we ontmoeten zelfs een Bruggeling : we bekijken eventjes onze kaart en een goed geladen fietser vraagt ons in het Duits of hij ons kan helpen. We horen echter dat het geen Duitser is en vragen of hij misschien Hollander is. Neen, zegt hij, ik ben Bruggeling. We blijven een tijdje met elkaar verder babbelen, in het Brugs. Toch wel verrassend zo'n ontmoeting midden de Hoge Venen. Hij kwam met de fiets vanaf Brugge en rijdt nu naar Eupen waar hij een trein neemt om terug te keren. We wensen hem nog een verdere goede reis. Onderweg passeren we nog wel een paar goed gepakte en ook "ingepakte" fietsers want het regent af en toe, wel heel zachtig, maar toch voldoende om nat te worden. Wij houden dan ook steeds onze regenjassen aan die ons bovendien beschermen tegen de ergste kou. Één keer, we zijn dan al in Kalterherberg, net tegen de Belgisch Duitse grens, moeten we echt schuilen voor hevige regen. Dat doen we in een oude spoorwegwagon, omvormd tot schuilhut. Dat is echter niet voldoende om onze vingers die het meest te lijden hebben van kou en regen , weer op te warmen. Na een klein halfuurtje vervolgen we toch onze weg, tot in Monschau, keerpunt van onze fietstrip. We hebben er dan al 47 km op zitten. Nu nog de terugweg en je begrijpt dat we vandaag toch weer een behoorlijk aantal km. bijeen zullen gefietst hebben. Op de terugweg hebben we weer te maken met regen en daarom stoppen we in Küchelscheid , even weg van de RAVeL , met het oog op een warme soep en een warme plaats om ons weer helemaal op te warmen. In het café dat we er vinden is er geen soep maar wel warme chocolade en koffie. We worden bediend door een krom gebogen oude maar lieve dame, zilvergrijs, van naar wij schatten, 85 jaar. In het café zitten, of liever, staan aan de toog 5 Duitsers gezellig en vooral luidruchtig pinten te hijsen. ( dat het Duitsers zijn vermoeden we aan de hand van de nummerplaten van de wagens die voor de deur staan en Duitsland is maar een paar meters van hier verwijderd ) . We nemen echt onze tijd om volledig te ontdooien : regen, stormwind ,koude,... het zijn echt geen ideale fietsomstandigheden. We hebben nog een ontmoeting met een jonge vos die, als hij ons ziet, nog zo'n 25 meter van ons verwijderd , zich omkeert en er zo snel als mogelijk vandoor gaat. En daar waar een boom was omgewaaid zien we dat deze al is opgeruimd ! Proficiat voor het onderhoudsteam van de RAVeL L48 , dit is de route waar wij al de ganse dag op fietsen. Na 95km staan we terug aan ons hotel. Moe maar heel tevreden. Dat een warme douche en daarna lekker eten op ons wacht is een absolute zaligheid . Het eten is weer van hoogstaande klasse en kwaliteit. De wijn trouwens ook.Er zitten 10 mensen in het restaurant, wij inclusief. Als je rekent, een garçon , 2 koks, 1 helpster in de keuken, 2 dames die instaan voor de kamers, 1 iemand voor de receptie , 1 tuinman h: hoe kan de eigenares van het hotel daarvan leven ? Gelukkig moeten wij de rekening niet maken. Wij kunnen maar genieten. En dat doen we met volle teugen. We ontvingen vandaag weer verschillende mailtjes en SMS'jes. Dank voor die berichtjes,we voelen ons erg verbonden met het thuisfront. Maar nu is het weer tijd om te slapen. Iedereen, snaveltjes toe, en , slaap lekker. Zoals wij"
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
