Kleine kindjes overdag,
de ene kwam slapen, de andere de volgende dag.
Het was een komen en gaan,
maar ons Fiebe zag daar ook een valiezeke staan.
Ons moeke pakte soms wat spulletjes bij elkaar,
"hey Maya, na die drukte komt het vast voor mekaar."
Ja ons Fiebe zal zo iets niet ontgaan,
voor Maya moeten de valiezen en tuigjes klaar staan.
Maar dan is deze niet meer te doen,
je kan nog amper de valiezen toe doen.
Voor ons is de moezel met zijn wijnbergen de beste plaats om te ontstressen en tot rust te komen.
Geen drukte, de stilte, de mooie natuur, de ver gezichten, gewoon een uitstraling van kalmte.
Fiebe en Maya genieten van zodra ze zich in de auto hebben neergenesteld.
Alle aandacht gaat naar die twee, eindelijk hebben ze hun baasjes voor hen alleen.
Een prima weertje, de ene morgen wel wat gedruppel en daarna de zon, de andere morgen een beetje mistig en daarna toch droog,
Het dorp de ganse dag in de mist maar boven in Landal Sonnenberg ,boven de wolken,scheen volop de zon.
Een bezoekje gebracht aan onze moezel vrienden die op hun beurt ons een bezoekje hebben gebracht,
ook onze thuisvrienden hebben ons een dagje een bezoekje gebracht, en we genoten van het weer, het bezoek, de wandelingen.
Ons Fiebe deed het heel goed. Ze heeft flink mee gewandeld maar de kleinste kon natuurlijk veel meer aan.
Ik ging dan met ons Fiebe terug naar het huisje om een tasje koffie te zetten en Maya kon dan met mijn man en onze vrienden nog wat verder stappen.
Zo kon ik Fiebe al een beetje opfrissen want in het bos was het nat en slijk en zoals de kindjes, liever door de plas als er rond hé.
Maar mooie liedjes duren niet lang. De voorlaatste dag kregen we telefoon van ons Mieke dat ze in het ziekenhuis was met ons Estelle.
Koorts die al een week niet wou zakken, een virale infectie.
Optijd opgestaan om intepakken en huiswaarts te keren, onderweg telefoon van onze Jan dat ook hij thuis was met een zieke.
Eventjes bij onze Jan gestopt en ja de oudste had een ferm keelontsteking, net nu Sinterklaas naar de school ging komen,
ze had er zo naar uit gekeken.
Thuis gekomen, de auto uitgeladen en naar't ziekenhuis gereden. s' Anderen daags mocht ze naar huis maar kon de antibiotica niet verdragen
en kreeg terug koorts en als babytjes te veel braken zijn ze heel snel verzwakt hé dus werd ze terug opgenomen en antibiotica via infuus.
Ondertussen is ze terug thuis.
Ook wij bleven niet gespaard, allebei de buikgriep en op de kop toe zat onze computer ook nog met een virus,
hij deed al raar voor we op vakantie vertrokken maar hebben hem toch naar de computerdokter moeten brengen.
En zo stonden we weer met ons twee voetjes en die twee anderen met hun vier pootjes in de realiteit.
Maar dat weekje nemen ze ons niet meer af en gelukkig hebben we nog de foto's om na te genieten.








08-12-2014 om 15:48
geschreven door ons moeke 
|