|
Ik voel me verschrikkelijk, alsof ik ga doodgaan. Vandaag ging ik wat vroeger naar school om bij Tristan te zijn en ik hoorde hem tegen de jongens praten. Hij zei allemaal gemene dingen over mij en ze waren me allemaal aan het uitlachen. Ik ben vlug weggerend naar huis, mijn hart is gebroken. Oma Passerose zag dat er iets was en ik legde haar alles uit. Ze troostte en verzorgde me goed. s Avonds bleef ze bij mij slapen en drukte me stevig tegen zich aan. Ik voelde me al veel beter. Toen we de ochtend erna opstonden zagen we dat het raam van haar slaapkamer openstond. Al haar juwelen waren gestolen, haar juwelen waar ze zo aan gehecht was. Ze stortte in, ze legde zich op bed en ik omhelsde haar. Oma Passerose was er zo van aangedaan dat ze niet meer kon leven. Ze zei nog dat ik altijd sterk moest zijn. En toen was ze gestorven. Ik zal ze zo missen.
Liefs, Trémière
|
