|
Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld. Er is een nieuwe jongen op school en hij lijkt me leuk te vinden. Hij is mooi en lijkt bij iedereen in de smaak te vallen. Hij heet Tristan. Alle anderen zeggen hem telkens opnieuw dat ik achterlijk en dom ben, dat ik mooi ben maar dat het ook het enige is. Gelukkig luisterde hij niet echt naar hen en was hij super lief tegen me. In de lessen keek hij constant naar me en tijdens de pauze kwam hij praten. Hij heeft me gekust. Het is de eerste keer dat iemand me echt graag heeft en niet op me neerkijkt. Waarom heeft hij me wel graag en de rest niet? Eerlijk gezegd maakt het me niet zoveel uit. Ik ben blij en niets kan mijn dag nog verpesten.
Liefs, Trémière
|
