Hoofdstuk 14:

De bel ging, dus iedereen moest in de rij staan.

'oke nu moeten we afscheid nemen van onze schatjes' zei tom.

'Joni, ik moet je iets zeggen na het school oke? we komen

jullie ophalen om half 4 met de limousine' Zei Bill.

De meisjes werden opgehaald en de limousine

reed tot aan het hotel van Bill en de rest.

'Bill je moest me nog iets zeggen he ?' Vroeg Joni.

'Ja, oke het zit zo ; we vertrekken overmorgen terug naar

Duitsland, en ik wil het echt niet want we kunnen jullie niet missen.

Maar het moet gewoon. daarom wil ik vragen of jullie mee willen of mogen

gaan? het zal waarscheinlijk niet mogen omdat jullie ook nog maar 14 jaar zijn, ik begrijp het. maar ik wil het echt. want we kunnen niet zonder jullie leven !' Zei Bill met tranen in zijn ogen.

Joni kreeg ook tranen in haar ogen en ze vertelde alles aan Jasna.

Ze begonnen alle twee te wenen want ze wilden niet dat ze vertrokken.

'Waarom moeten ze toch weg !' Riep Jasna.

Jasna liep naar de limousine die stond te wachten op de groep en ze zei :

'Breng me naar huis want ik wil vragen aan mama of ik mee mag, het moet gewoon' tegen de chauffeur michiel.

Joni kwam ook aangelopen want ze wilde juist het zelfde doen,

dus michiel reed met hun naar huis.

'Stop maar eerst bij mij' Zei Jasna.

Michiel stoptte eerst bij jasna en daarna bij joni en reed vervolgens

terug naar het hotel.