Welkom op onze blog over onze belevenissen op onze reis naar Florida!!!! Wij zijn een gezin bestaande uit Peter(45),Nancy(44),zoon Levi(20) en zijn vriendin Vicky (20) die samen op vakantie gaan naar de Verenigde Staten. Voor ons drieën zal het de 4de keer zijn dat we naar Amerika gaan maar Vicky zal voor de eerste keer de plas oversteken. We hebben de vorige keren de natuurpracht van de westkust mogen bewonderen zoals Grand Canyon, Bryce Canyon en Yellowstone maar ook de steden Los Angeles , San Francisco,San Diego en aan de oostkust New York zijn ook aan ons favoriete lijstje toegevoegd. Deze Amerikareis hebben we gekozen voor een totaal andere streek dan we al gezien hebben ,want bij veel toeristen staat Florida gelijk voor stranden en pretparken. Op zaterdag 7 augustus zal er in Brussel hopelijk een vliegtuig klaar staan om ons via Chicago naar Miami te brengen en daar zullen we dan ook de eerste dagen verblijven. Vervolgens rijden we door naar het zuidelijkste puntje van de Usa nl. Key West om daarna door de Everglades via Fort Myers in onze huurvilla in Davenport aan te komen. Tot 21 augustus hebben wij de villa tot onze beschikking maar door universiteitsverplichtingen(zeg maar 2de zit) zullen Levi en Vicky terug naar Belgie keren. Peter en ik blijven nog een week maar die plannen staan nog niet vast, waarschijnlijk zal het een weekje van rondreizen worden in het noorden van de staat Florida . Zondag 29 augustus moeten spijtig genoeg ook onze vliegtickets uit de koffers gehaald worden om in Miami het vliegtuig te nemen met bestemming Brussel. Als we internet verbinding hebben zullen we regelmatig iets op deze blog schrijven zodat het thuisfront mee kan lezen over onze belevenissen in ons favoriete vakantieland, maar graag lezen we ook de eventuele reacties die kunnen geplaatst worden . Om onze koffers te pakken is het nog veel te vroeg maar de reispas is al besteld,vluchten,overnachtingen en huurauto zijn ook in orde ,dus is het nu enkel aftellen naar 7 augustus. groetjes
Vrijdagavond 6 augustus 11u30 Na maanden van voorbereiding en veel lezen op het internet duurt het nu nog maar (hopelijk) 12 uur voor ons vliegtuig zal opstijgen in Brussel. Onze koffers zijn eindelijk ingepakt en alle dokumenten liggen klaar want Peter heeft deze morgen al on-line ingecheckt. Wij zijn geen mensen die al dagen op voorhand kledij en allerlei spullen klaarleggen maar eerder die alles op het laatste nippertje nog moeten regelen en inpakken. zodoende zijn het ten huize Van Hees de laatste dagen voor vertrek een beetjte stressdagen . Onze hond K'eyush hebben we deze namiddag naar het hondenpension gebracht waar hij al onmiddelijk een vriendinnetje had ,dus over hem zullen we ons niet al te veel zorgen moeten maken want wat is er nu plezanter dan met andere honden te spelen. Als echte Belgen hebben we deze avond bij mijn pa nog frietjes met stoofvlees gegeten (van de frituur ) want in Amerika zullen we misschien wel frieten eten maar toch niet zoals ze hier gemaakt worden Het zal een kort nachtje worden want Vicky en haar pa komen ons om half 7 oppikken om naar Zaventem te rijden . Het volgende schrijfsel dat hier nu op deze blog zal gepost worden zal vanop Amerikaanse bodem zijn . Groetjes
Zondagmorgen Floridatijd ,ondanks we 24 uur wakker waren gisteren zijn we hier al heel vroeg uit ons bed . Wat een lange dag was het gisteren toch, opgehaald door de pa van Vicky reden we naar de luchthaven . Vrijdag had Peter al online ingechecked dus konden wij na de gebruikelijke vragen als; wie heeft uw koffer ingepakt? enz.. onze bagage al afgeven en door de douane gaan . Na een vlucht van 9 uur zijn we dan geland in Chicago en ook daar hadden we geluk wanter stonden geen rijen mensen aan te schuiven en na de vingerafdrukken en irisscan werden we vlot Amerika binnengelaten. Bagage van de band nemen, terug bagage afgeven en hop weer door de scanner om nu weer je handbagage te laten controleren. Maar hier ging het mis, wij hadden in Brussel nog een kadootje voor onze Amerikaanse vrienden gekocht, Duvel bier met een glas erbij in kadoverpakking. Deze was netjes verzegeld door de winkelbediende die aan Peter had gevraagd wat onze bestemming was. Hij antwoordde daarop netjes Chicago maar vergat erbij te vertellen dat dit enkel een tussenstop is naar Miami. Vermits bier een vloeistof is mag die dus niet mee aan boord op je tweede vlucht als handbagage en daar hadden wij geen erg in. Het glas zouden we mogen meenemen maar niet de flesjes dus werd de volledige kado maar in de vuilbak gegooid. Hoe stom kan een mens soms zijn hé.
De avond viel al in Miami toen wij er landden en dat gaf wel spectaculaire uitzichten.
Dan hop naar de verhuurbalie voor onze auto.De man probeerde ons de gebruikelijke up-grades en verzekeringen nog aan te smeren maar we hadden thuis al afgesproken; we gaan eerst naar de autos kijken vooraleer we een grotere zouden nemen. Wij hadden een mid-size Suv gehuurd en er stonden 2 autos van deze categorie, een Jeep Liberty en een Ford Escape. In geen een van beide geraakten onze koffers in, dus ging Peter terug naar de balie en kreeg een up-grade mits bijbetaling . Nu konden we kiezen tussen een Chevy Traverse in het groen of het wit en de jeugd heeft beslist dat het de witte werd. Een joekel van een auto
Het hotel hadden we ook direkt gevonden dus dat viel ook al mee en nadat we nog iets gegeten hadden in de Sportsbar van het hotel zijn we in ons bed geduikeld want het was toch wel een lange, vermoeiende dag maar hopelijk het begin van een mooie reis.
Onze tweede dag in Amerika zijn we begonnen met een stevig ontbijtbuffet ,kwestie van een bodempje te leggen. Na een bezoekje aan de Walmart om de nodige dagelijkse spulletjes te gaan kopen reden we op de lekkere ouderwetse manier met een kaart op onze schoot richting Seminole. Na enig gevloek door het verkeerd rijden zijn we dan op onze bestemming aangekomen. Seminoles zijn een indianenstam die het recht hebben op grond waarop zij casinos uitbaten die in de rest van de staat verboden zijn. Hier staat het Hardrock hotel met casino en daar rond horecazaken en winkels. Ik heb ook eens voor 5 dollar met een eenarmige bandiet gespeeld en won daarbij 3O dollar!!Van beginnersgeluk gesproken.
Omdat de stevige buien niet van plan waren weg te gaan zijn we naar Sawgrass Mills gereden.
Je kan het vergelijken met Wijnegem shopping center maar dan maal 10. Om de nodige strubbelingen in ons huishouden te vermijden hebben wij ons daar een gps aangeschaft die ons perfekt van punt A naar punt B brengt zonder tegenspreken. Omdat het zondag was sloten de winkels om 20 u maar dat was eigenlijk voor ons veel te vroeg want hier kan je makkelijk een tweedaagse van maken.Na het shoppen zijn we naar South Beach gereden om er nog een avondwandelingetje te maken langs de Art-Deco huizen en nog een hapje te eten bij Jerrys Deli.
Deze morgen was de zon van de partij en hebben we eerst het Holocaust standbeeld bezocht waar we werden rondgeleid door een joodse overlevende van de 2de WO. Dit monument is gemaakt voor de Joodse slachtoffers van de concentratiekampen.
Omdat de sfeer s avonds toch anders is dan overdag zijn we terug naar South Beach gegaan en zo wandelden we voorbij de tatooshop van Miami Ink (het programma van Discovery Channel )en het huis van Versace waar hij woonde en vermoord is .
Op weg naar Miami Downtown begon het te stortregenen en liepen er daardoor straten onder water. Hoe noemt men de staat Florida ? de Sunshine State?? Dat moet bedacht zijn door iemand met een erg groot gevoel van humor
Wij zijn dan maar de American Airlines Arena binnengevlucht ,de thuishaven van het basket team Maimi Heat. De zaal kon je niet binnen om te kijken maar er was een een shop aan het stadium en aangezien we een basketspeelster hebben in ons gezelschap konden we die natuurlijk niet overslaan.
Toen we buiten kwamen was de bui weggetrokken zijn we naar Bayside Marketplace getrokken. Dit is gelegen aan het water met diverse winkeltjes en restaurantjes met oa Hooters ,Bubba Gump en Hardrock café . Men kon er ook een boottochtje maken enwe kozen voor de Thriller. Een grote speedboot voor ongeveer 20 personen die eerst langs eilandjes varen en daarna naar South Beach om op volle zee alle remmen los te gooien. Drijfnat van het opspattende water en plakkend van het het zout kwamen we een uurtje later onder een stralend zonnetje weer aan land.
Onze dag hebben we afgesloten met een autoritje door Coral Gables ,dit is een chique wijk met huizen in Mediterraanse stijl. Hier is het Biltmore hotel gelegen met een prachtig zwembad waar ooit Johnny Weismuller alias Tarzan ooit nog badmeester was in zijn jonge jaren. Nog een toeristentrekker in de wijk is de Venetian Pool, een prachtig zwembad gebouwd in een koraalrotsgroeve helemaal in Ventiaanse stijl.Spijtig maar we konden enkel fotos nemen en niet zelf gaan zwemmen want het was afgehuurd door een privégezelschap .
Met het idee om dan maar te zwemmen in ons hotel zijn we teruggereden maar erg lang hebben we niet kunnen zwemmen want er was alweer een hevige regenbui die roet in het eten kwam gooien. Dat is wel een raar zicht als je vlucht voor de regen uit een zwembad terwijl je al kletsnat bent.
Omdat we morgen vroeg willen vertrekken naar Key Westen het toch blijft regenen gaan we vandaag maar eens op tijd in ons bed om fris te kunnen op staan want er wacht ons een redelijk lange rit.
Toen we deze morgenddoor het raam kekenzag het er naar uit dat het weer een dag van natte voeten en paraplu zou worden. Gisteren zagen we de zon nog eens af en toe maar dat was vandaag zeker niet het geval . Het enige verschil met de voorbije dagen was dat men lichte regen of stortregen hadL We waren op tijd vertrokken want het was een lange rit van Miami naar Key West. De afstand zou men via een autostrade op een 3 uurtjes kunnen afleggen maar de route naar de Keys is via een éénbaansweg dus de reistijd is hier veel langer.
Door de regen missen we de vele mooie uitzichten en stap je natuurlijk veel minder uit de auto om eens iets te bekijken.
In Key West hebben we een wandeling gedaan naar Southernmost Point,het zuidelijkste stukje USA en in Duvalstreet kan je van hetene winkeltje in het ander. Normaal maken ze op Mallorysquare een heel spektakel van de zonsondergang omdat die daar erg mooi zou zijn. Maar omdat ons Laura ,de zon, vandaag een snipperdag had genomen ging dat feestje spijtig genoeg niet door. Mallorysquare gaf maar een desolateindruk en dat zal op normale zonnige dagen wel anders zijn.
Omdat aan alles wel ooit een eind moet komen en er niks blijft duren is het tegen de avond dan toch gestopt met regenen. Blijkbaar hadden Levi en Vicky nog geen genoeg van al die nattigheid want zij hebben dan nog maar een duik in het zwembad genomen.
Daarna zijn we gaan eten aan de jachthaven ,waar het erg gezellig was met verschillende restaurantjes en bars.
Hopelijk trekt de zware depressie die deze streek treft een beetje wegen kunnen we morgen droog door de Everglades rijden naar ons volgende hotel. PS Een van de volgende dagen zullen we ook eens werk maken om wat fotootjes ergens te plaatsen zodat men kan zien dat het hier ,ondanks al die nattigheid , echt wel erg mooi is.
Na de vele regen van de vorige dag zijn we 's morgens opgestaan met een aarzelend zonnetje,Key West zag er op slag een pak aangenamer en vrolijker uit. Omdat er een nogal lange rit op het programma stond zijn we vroeg op pad gegaan. Vermits er op de Keys maar 1 lange weg is die alle eilanden met elkaar verbinden moesten we dezelfde route terug nemen richting Everglades. Nu het weer beter was hebben we een paar keer halt gehouden om fotos te nemen want dat is iets wat gisteren echt niet kon.
In de Everglades zagen we een paar roofvogelswaarvan er 1 met een prooi in zijn bek wegvloog,zijn menu bestond die middag uit versgevangen slang.
De Everglades staan ook gelijk aan alligators ,dus daar moesten we er toch wel eentje van gezien hebben . We zijn een trail (een wanderoute ) op gewandeld in de hoop er minstens eentje te kunnen spotten . Aan het begin van de wandeling hadden we al geluk want er zat een baby-alligatortje onder een bruggetje. Omdat het ondertussen bloedheet geworden was benikteruggewandeld naar het beginpunten zijn Peter,Levi en Vicky voortgegaan en hebben er nog 2 grote zien liggen onder de bladeren vlakbij het pad .
Om onze weg naar het volgende hotel te vervolgen moesten we over de Tamiami trail ,een weg aan de rand van de Everglades , Hier kan je een tochtje met een Airboat maken maar omdat het redelijk laat in de namiddag was lagen er al veel boten stil. Wij hadden geluk ,ze zouden nog eenmaal uitvaren maar er moesten nog wel 4 personen opdagen. Omdat er niemand kwam deden ze ons daarna een voorstel om ons 4 apart in een kleine boot mee te nemen . Daar gingen we natuurlijk maar al te graag op in, een privéritje met een persoonlijke gids wie slaagt zoiets af?
De rit duurde iets meer dan een halfuurtje en was een echte belevenis.Glijdend over het water tussen het hoge gras en wetend dat je vlakbij de alligators en andere wildlife zit. Op een gegeven moment zagen we er nog net een grote wegglippen ,de gids is onmiddellijk teruggedraaid met de boot maar spijtig genoeg hebben we hem niet meer teruggezien.
Na nog een lange rit zijn we aan het hotel aangekomen waar we nog vlug iets gegeten hebben en in ons bed zijn gedoken want het was weer een vermoeiende maar onvergetelijke dag.
Donderdagmorgend toen Peter de koffers in de auto wilde zetten ontdekte hij iets raars. Het reservewiel van de auto ,dat onderaan hangt ,was losgekomen. Omdat er zoiets als een verzekering bestaat hebben we via de hotelreceptionist gebeld met Alamo,de verhuurmaatschappij, en ons probleem uitgelegd. Deze zeiden dat we naar een Firestone filiaal moesten rijden om het te laten repareren.Daar bleek dat niet het reservewiel loshong maar gewoonweg gestolen was en er een kleiner wiel in de plaats gestoken was.We kunnen niet zeggen dat er in Florida onvriendelijke dieven zijn want ze stelen iets en geven iets in de plaats Dan zijn maar naar Alamo zelf gereden en na een kleine discussie ,want ze wilde ons verhaal eerst niet geloven,kregen we toch een andere auto in de plaats. Hadden we eerst een mooie witte Chrysler Traverse nu is het dezelfde maar in't grijs. Na dit oponthoud zijn we nog even gestopt in de buurt van Sarasota bij een winkel met restaurant die door Amish people gerund wordt. Nu de zee zo dichtbij was hebben we nog een tijdje aan het strand gezeten om wat kleur op te doen,we kunnen toch niet als melkflessen terug naar huis gaan hé Na nog een stevige rit zijn we dan eindelijk aangekomen in onze "Mouse House" zoals de eigenaar het huis noemt.Deze villa met zwembad mogen we nu de komende 10 dagen de onze noemen.De kamers zien eruit zoals ze op de website staan,dus was het alsof we er al eens geweest waren. De supermarkten zijn hier tot 's avonds laat open zo konden we nog wat eten en spullen inslaan voor de komende dagen. Iedereen was redelijk moe dus hebben we daarna in het huis nog wat gegeten en zijn we direkt gaan slapen
Was er gisteren het voorval met het reservewiel ,vandaag hadden we de sherrif aan de deur. Doordat we niet bekend zijn met een huisalarm en de instructies nogal onduidelijk zijn ,waren we van plan om het verhuurbureau 'smorgens te bellen maar die konden we pas vanaf 9 uur bereiken.Rond 8u30 wilden we wel eventjes zwemmen en deden de deur naar het terras open met als gevolg dat het alarm afging. We belden het noodnummer die ons de codenummer gaf en zo konden we het lawaai afzetten.Na een vijftal minuten stond de sherrif voor de deur waaraan we natuurlijk onze uitleg moesten geven.Het was een vriendelijke man die ons vertelde dat als het nog 5 of 6 keer gebeurde we een boete zouden krijgen,dus laat ons nu hopen dat dit ons niet meer voorvalt .Ondertussen belde ook een vriendelijke mevrouw van het verhuurbureau die ons de volledige uitleg van het alarm gaf. Na weer een dag met een valse start hebben we toch nog een aangename dag gehad in Universal Studio's waarvan we vooral "The Simpson Ride" ons nog lang zullen herinneren.
wij hadden in Brussel nog een kadootje voor onze Amerikaanse vrienden gekocht, Duvel bier met een glas erbij in kadoverpakking. Deze was netjes verzegeld door de winkelbediende die aan Peter had gevraagd wat onze bestemming was. Hij antwoordde daarop netjes Chicago maar vergat erbij te vertellen dat dit enkel een tussenstop is naar Miami. Vermits bier een vloeistof is mag die dus niet mee aan boord op je tweede vlucht als handbagage en daar hadden wij geen erg in. Het glas zouden we mogen meenemen maar niet de flesjes dus werd de volledige kado maar in de vuilbak gegooid.
Hoe stom kan een mens soms zijn hé.
Maandag 9 augustus
Woensdag 11 augustus
Vrijdag 13 augustus
