We verlaten Monument Valley en rijden twee uur lang langs een saaie, dorre weg. Als de natuur weer wat kleur begint te krijgen, verlaten we het indianenreservaat. Die mensen hebben hier dus duidelijk het meest droge en stoffige lapje grond van de staat gekregen. Tegen de middag bereiken we de ingang van The Grand Canyon en we kunnen meteen afslaan naar het eerste uitkijkpunt met uitkijktoren. Het is sjiek, geweldig, ..., Of zoals we een eindje verder poëtisch verwoord vinden: "geen dichter kan beschrijven, geen kunstenaar kan uitbeelden, hoe mooi, enorm, en groots de natuur zich hier ontplooit, je moet het gewoon zelf zien. Dus, volgend jaar allemaal mee?????? We vullen onze middag met een ritje van uitkijkpunt naar uitkijkpunt en bezoeken ook al eens het vliegveld vanwaar we morgen een helikoptervlucht gereserveerd hebben. We zien de ene na de andere helikopter opstijgen. Goed om de sfeer al even op te snuiven, iets minder voor een gegarandeerde nachtrust. Om 16u00 gaan we inchecken, dat is toch de bedoeling. Maar ... het is hier nog maar 15u00, wegens geen zomertijd. We vullen onze tijd met een wandeling naar het plaatselijke viewpoint. Onze lodge ligt op 600 meter van de rand van de canyon. Als we eindelijk ons bedje gevonden hebben gaan we op weg om de zonsondergang te bewonderen, een grandioze fotoshoot. Nog een pizzaatje, ons blogje verzorgen, en we kunnen ons nieuwe bedje alweer uitproberen.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
