Gert is vandaag om de visums naar Ukkel bij de consul mogen gaan. En alweer in file gestaan!Hij kreeg ze zonder problemen mee, maar kreeg wel een verzoekje in de plaats! De consul vroeg of we een pakketje kledij en 2 flessen wijn wouden meedoen! Annemie had ons hier van ingelicht dus was dit geen probleem voor ons! En nu volop beginnen inpakken...met als resultaat: 4 valiezen, 1 reiszak, 1 trolley, 1 laptop en 1 kleine zak voor kids! Yep we gaan goed geladen zijn! Tot in Kazachstan!
Deze ochtend onmiddellijk naar de gemeente gegaan om de reispassen van de kids op te halen, gelukkig waren ze binnen! Ook nog vlug op school binnen gesprongen om de visums door Laurine en Mauro te laten tekenen (in alle drukte was ik dit natuurlijk vergeten! ) Dan naar Brussel om bij de consul van Kazachstan onze visums aan te vragen en naar goede gewoonte was het weeral file! Drie uur zijn we weg geweest, enkel om 4 papieren af te geven. We moesten alle twee persoonlijk ons visum bij de consul gaan aanvragen, maar bij aankomst mochten we gewoon de papieren aan het loket afgeven. Die dame zij dat we er vrijdag mochten omkomen! Gelukkig had Annemie de consul reeds verwittigd dat dit een spoedprocedure is en nadat die dame even te rade ging bij de consul, mogen we er morgen om 11 u omgaan. (consulaat is eigenlijk op woensdag gesloten, dus ik hoop dat dit morgen geen probleem zal geven). Terug thuis ben ik de laatste boodschappen gaan doen. Ik blijf proberen om foto's een beetje deftig op onze blog te krijgen. Via bijlage kan je de getoonde foto in het groot zien.
Vandaag is Mauro 8 jaar geworden. Dit hebben we nog goed gevierd alvorens naar Kazachstan te vertrekken! Ondertussen hebben we al heel wat gedaan, er komt toch wel veel bij kijken. We hebben er ook voor gezorgd dat onze tuin in orde is (onkruid en gras maaien), hebben we de kinderkamers opgeruimd (dit was echt nodig!) en heb ik een fotoboekje met onze foto's in gemaakt dat we bij onze adoptiedochter kunnen achterlaten als we terug keren naar België. Ik probeer me ook wat te verdiepen in het aanmaken van onze blog en probeer ik er wat foto's op te zetten. We hebben ook nog het zwembad opgezet zodat de kids eindelijk eens van het mooie weer kunnen genieten! Nog 3 keer slapen en we mogen vertrekken!
Deze ochtend naar de school van de kids geweest (ik had hen al een tijdje terug ingelicht) om hen te vertellen dat ze dus vanaf volgende week voor 3 weken niet aanwezig zullen zijn. De school gaat een oplossing uitwerken om deze 3 weken te overbruggen. Daarna direct naar de gemeente doorgereden om de reispassen van Laurine en Mauro aan te vragen. Daar aangekomen vertellen ze me dat de kinderen zélf dit moeten aanvragen en ondertekenen! Sta ik daar dus voor niets! Ik ben dus snel terug naar school gereden om de kids op te halen en terug te rijden naar de gemeente. In spoedprocedure zouden hun reispassen dinsdag om 9u beschikbaar zijn. Ondertussen heeft Gert de reistickets kunnen vastleggen. Woensdag was alles al volgeboekt, dus vertrekken we donderdag 27 mei naar Kazachstan (met overstap in Frankfurt) met Lufthansa. Deze gegevens doorgegeven aan Annemie zodat ze de adoptieprocedure kan opstarten. Dinsdag worden we in Brussel bij de consul verwacht om ons visum aan te vragen. Dan vlug naar ons bedrijf in Lokeren om mijn afwezigheid voor te bereiden. We kijken echt allemaal enorm uit naar ons vertrek van volgende week en het moment wanneer we onze dochter en zus voor Laurine en Mauro voor het eerst te zien gaan krijgen!
Vandaag een mail van Annemie gekregen met een voorstel voor alle ouders wiens dossier in Almaty ligt voor een adoptabel gezond meisje van 6 jaar! 's Avonds hebben we samen met de kids de voor- en nadelen van een iets ouder kindje (we hadden de leeftijd van 2-4 jaar opgegeven) besproken en hebben we samen beslist om voor dit meisje te gaan! Spannend want dit betekent dat we binnen de week moeten afreizen omdat dit meisje voor het einde van de maand uit haar huidige weeshuis moet en verhuist naar een weeshuis in een regio waar Belgische koppels niet mogen adopteren (dankzij regels van K&G). Ons geweldig nieuws wordt door onze dichte familie en goede vrienden vol enthousiasme onthaald! Er staat ons op korte tijd nog heel wat te regelen! We moeten zo snel mogelijk ons visum aanvragen en tickets boeken zodat we volgende week nog kunnen vertrekken, waarschijnlijk woensdag of donderdag. Spijtig dat nu net maandag 24 mei (pinkstermaand)er tussen valt en alles gesloten is. We schuiven dus van positie 8 naar 1! Wie had dat kunnen denken? Wij alvast niet! En doordat ik dit nog niet echt verwacht had, was ik de kids hun reispas nog niet gaan aanvragen. Het gevolg nu is dus dat ik morgen direct naar de gemeente moet en een reispas in spoedprocedure moet aanvragen (tegen flinke betaling).
Vandaag even gemaild naar Annemie. Er zouden nog 10 dossiers voor ons zijn waarvan er 3 begin mei mogen afreizen. Gemiddeld reizen er 3 koppels per maand af dus ben ik beginnen tellen en zouden we waarschijnlijk na de zomer kunnen afreizen.(ruim gerekend met verlof) Dan zal ik zeker thuis zijn als mijn zusje eind juni voor de eerste keer mama wordt en waarvan ik meter mag zijn! Het einde komt in zicht maar dat mag ook wel na nu al twee jaar hiermee bezig te zijn en wetende dat we meer dan een half jaar achteruit zitten doordat we eerst voor Polen gingen! Het kan natuurlijk dat er koppels na ons op de wachtlijst voor ons mogen vertrekken indien er een bijkomend voorstel wordt gedaan (omgekeerd kan natuurlijk ook!) We krijgen immers soms via Het Kleine Mirakel oproepen vanuit Kazachstan om bepaalde kindjes te adopteren. Tot nu toe zijn we daar nog niet op ingegaan. We blijven dus geduldig afwachten.
Vandaag naar Beerse geweest waar we samen met een twaalftal koppels bijeen waren om onze reis voor te bereiden. Alle mogelijke praktische zaken werden er besproken. Van zodra we een uitnodiging krijgen voor afreis, moeten we naar Brussel voor een visum bij de consul van Kazachstan. Hier kregen we ook voor het eerst te horen dat ons dossier in regio Almaty terecht is gekomen. Bij deze regio weet je een twee- tot drietal weken op voorhand wanneer je mag afreizen. Er was daar een koppel wiens dossier in een andere regio lag en die hadden net bericht gekregen dat ze binnen de week moesten afreizen! Verder is het voor ons nog steeds afwachten.
Ons dossier ligt op het Ministerie van Buitenlandse Zaken te Kazachstan. Op het laatste moment wordt er nog een extra volmacht gevraagd, dat nog voor het weekend getekend, gewettigd, vertaald en geapostileerd naar Kazachstan verstuurd wordt! Alle hens aan dek dus!
We kregen bericht van Het Kleine Mirakel dat Polen toch niet verloopt zoals het zou moeten verlopen. In maart werd ons dossier verstuurd en na meer dan een half jaar later zijn er enkel voorstellen uit Polen gekomen voor echt zware special needskindjes. Ze raden ons dan ook aan om alsnog voor Kazachstan te gaan! Ondertussen moet je maar 3 weken ter plaatse blijven en daarna nog 2 keer voor korte periode afreizen. Voor ons is dit natuurlijk haalbaarder. Dit betekent wel dat we volledig opnieuw moeten beginnen nl. nieuw dossier aanmaken, nieuwe attesten aanvragen, nieuwe apostiles laten zetten,... opnieuw laten vertalen maar nu in het Kazachs! Vol nieuwe moed storten we ons op dit nieuw aan te maken dossier. We zijn daar toch snel een tweetal weken mee bezig zodat eind oktober, begin november ons volledige dossier naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken voor de wettiging van alle handtekeningen.
Na enkele adoptiebureaus overlopen te hebben (voor gezinnen zoals ons met biologische kinderen), komen we tot de conclusie dat we niet veel alternatieven hebben. Ofwel mogen we adopteren, maar is er een wachtlijst van 3jaar, ofwel is de wachtlijst afgesloten wegens te lang! Uiteindelijk komen we bij Het Kleine Mirakel in Beerse terecht. Annemie en Annick zijn twee toffe madammen die zich met hart en ziel inzetten voor hun adoptiebureau. Bij hen hebben we de keuze tussen Polen en Kazachstan. Aangezien er een verblijf van 12 weken in Kazachstan voorzien is, is dit voor ons niet haalbaar. We gaan dus vol goede moed voor Polen, ook omdat de wachttijden daar héél kort zouden zijn! We kiezen hierbij wel bewust voor een special needskindje. Polen is ook nog maar net opgestart als adoptieland, dus echt veel referenties hebben we niet. Na het opmaken van een volledig dossier, (gezins- en familiefoto's, allerlei uitrijksels, financiële gegevens, doktersattesten, aanbevelingsbrieven,...) wordt dit pakketje naar Polen opgestuurd. En nu afwachten...
Vandaag mogen we uiteindelijk voor de jeugdrechtbank verschijnen! Dit is best spannend! Eerst moesten we een tweetal uutjes wachten om dan eindelijk voor de jeugdrechter te komen. Die begon direct met het zeggen dat we geschikt bevonden werden voor het adopteren van 1 kindje en na amper 5 minuten stonden we alweer in de wachtzaal. Nog niet goed bekomen van wat we net gehoord hadden, kwam het besef dat we mogen adopteren! Vanaf nu mogen we op zoek gaan naar een adoptiebureau waarmee we willen samenwerken.
Na enkele gesprekken met de psychologe en de maatschappelijk assistente (ook met Laurine en Mauro) waarin echt alles wordt uitgepluisd zowel sociaal, familiaal als financieel, beschikken we eindelijk over een postief advies om te mogen adopteren! Nu nog wachten op een datum om voor de jeugdrechtbank te komen en ons eventueel geschiktheidsvonnis te verkrijgen.
Eind vorig jaar beslisten we om met adoptie te starten en schreven we ons in voor de cursus van Kind en Gezin. Vandaag starten we de eerste dag van 20 uren verplichte cursus over adoptie.
)
Vandaag is Mauro 8 jaar geworden.
en probeer ik er wat foto's op te zetten.
