Ondertussen is het al dinsdag en zijn we over de helft van ons verblijf! De tijd vliegt hier echt wel snel voorbij, volgende week moeten we hier al met pijn in het hart afscheid gaan nemen van onze dochter! Deze ochtend waren we alleen met haar, haar leefgroepje was op een ander pleintje aan het spelen, en konden we dus intens contact met haar hebben. Ondertussen weten we dat ze heel graag druiven en bananen eet alsook appel-en fruitsapjes drinkt. Ik had haar vandaag een rokje met T-shirt meegebracht, maar ze zijn hier blijkbaar gewoon om steeds in lange broekjes te lopen, ofwel is het hier voor hen nog niet warm genoeg! Nochtans gaat de temperatuur vlotjes boven de 30°! In de zomer doen ze er hier nog een tiental graden bij. Dat belooft als we in juli en augustus terug komen. Alweer is het bezoek sneller voorbij dan we zelf willen en nemen we afscheid tot morgen. Officieel is er een hechtingsperiode van 15 dagen, maar we hebben gevraagd om op bezoek te mogen gaan tot op de dag dat we terug naar België vliegen en dat is geen probleem. Na de middag zijn we verfrissing gaan opzoeken in één van de vele fonteinen achter de unif (KBTU) van Almaty. Tijdens onze wandeling kwamen we ook straatverkopers tegen die kittens verkochten voor 100 Tengé (=50cent). Spijtig dat we geen kitten in onze bagage kunnen droppen anders was er al lang eentje of twee mee! Zo schattige beestjes! (Gert was wel niet akkoord...) Wifi werkt dus niet en zitten we noodgedwongen terug in het internetcafé. Gert gaat straks proberen dit terug te installeren, hopelijk lukt het. De Russische toetsenborden zijn echt niet te doen, je kan de letters dus niet lezen, gelukkig kan ik de laptop op hun netwerk aansluiten. Straks gaan we lekker gaan eten, als we een taxi vinden tenminste. Vele plakkerige, zweterige groetjes uit Almaty.
Om half tien is Bolat ons komen ophalen voor ons bezoek aan onze kleine meid. Bij aankomst was haar leefgroepje reeds buiten aan het spelen. Ze kwam direct naar ons toegelopen en we kregen een dikke kus. We hadden ballonnen en bellenblazers meegebracht en dat was een groot succes! Gans haar groepje hing rond ons en de zeepbellen vlogen in het rond! We hadden terug druiven meegenomen die heel soepel door alle kindjes opgegeten werden! De twee bananen en een pak droge koekjes was ook snel in hun gretige mondjes verdwenen! Verder hebben we nog gekleurd en op de speeltuigen gespeeld totdat het middag was en tijd om afscheid te nemen.
Bij het terugrijden vroeg ik aan Bolat of ze ons aan het Gorkypark konden afzetten, dan moesten we tenminste niet helemaal tot daar wandelen! We beginnen dat vele wandelen al goed te voelen en s avonds vallen we als een blok in slaap!
Gorkypark is een enorm groot park met allemaal kermisattracties en middenin een aquapark en zoo (400 tengé= 2). Het aquapark gaan we morgen doen, vandaag hadden Gert en ik onze badkledij niet mee alhoewel de verfrissing meer dan welkom zou geweest zijn, het is hier terug broeierig warm!
Laurine is ook alweer een ervaring rijker! Midden in het park moest ze naar het toilet, dus gingen we op zoek en vonden we een typisch franse wc! Dus gezellig boven de put hangen en zien dat je niet nat wordt!
Bij het terugkeren hebben we de tram genomen (50 tengé= 25 cent) zodat we toch niet zo ver moesten stappen. Voor dat geld gaan we hier toch wat meer de tram nemen!
Tot morgen! Ik heb hier serieuze internetverbindingsproblemen! We zitten nu in een Kazachs internetcafé waar een IT-er ons aan een verbinding geholpen heeft! Hopelijk kan ik morgen weer via WIFI inloggen maar ik vrees dat hij de installatie gewist heeft! We zien morgen dus wel, ik kan tenminste onze blog aanvullen.
Wakker worden door het getsjilp van vogeltjes, er zijn ergere dingen! Na het ontbijt komen Bolat en Timor ons ophalen om op uitstap te gaan samen met het enige ander koppel dat hier momenteel verblijft. Na een tweetal uurtjes rijden, komen we aan in het Nationaal Natuurpark waar we ons een gezellig plekje uitkiezen waar we kunnen barbequen. Onze begeleiders hebben alles meegebracht en maken ter plekke een meer dan lekkere maaltijd klaar. We toosten met vodka alvorens ons op het eten te storten. Mauro kan zijn geluk niet op en maakt grote dammen in de wilde rivier die vlak naast onze picnicplaats loopt. Als laatste wordt er een karper op de barbecue klaargemaakt, jammie! Hier loopt het ook vol met wilde paarden en koeien die midden op de weg een trage wandeling maken. Echt een meer dan prachtige, zonnige dag!
Bij het terug naar huis rijden, vallen Laurine en Mauro vermoeid maar voldaan in slaap.
Morgen mogen we eindelijk terug op bezoek!
Door problemen kan ik de foto's van deze dag niet afladen.
Zaterdag en dus geen bezoek mogelijk. Het ziet er naar uit dat het opnieuw een mooie dag zal worden. We gaan naar de Coffeedelia om daar te ontbijten op het terras. Zoals steeds is het daar een gezellige drukte. Ze beginnen ons hier ook al goed te kennen! Na het ontbijt wandelen we verder naar Kok Tobé, dat is een pretparkje boven op een heuvel dat je kan bereiken met een kabellift. Van daar uit heb je een prachtig uitzicht over de stad Almaty en zie je goed tot waar de grens loopt van de stad, daarachter is het allemaal landschap. Er zijn daar allerlei attracties voor de kids en enkele drank-en eetgelegenheden. Er is ook een mini-zoo maar het hoogtepunt is wel de rodelbaan van 700 meter lang die we natuurlijk afgedaald hebben! Pure pret!
Terug beneden passeerden we langs een gezellig restaurantje The Noodles waar we fantastisch lekker gegeten hebben in een prachtig decor.
Na al meer dan een week hier rondgelopen te hebben, begin je toch al wat beter je weg te kennen en durven we dus al eens een andere weg te nemen en zo leuke dingen te ontdekken. Zo komen we parken, fonteinen, winkels, terrasjes, bars, restaurants tegen die we wel nog eens gaan bezoeken!
We komen ook nog eens het koppel tegen waarmee we gisterenavond gaan eten zijn, zij vertrekken vanavond terug naar België. Via hen hebben we ook nog een aantal leuke uitstapjes leren kennen die we zeker nog gaan doen.
Deze ochtend hebben we eerst een koppel opgehaald die gisteren voor de rechtbank zijn verschenen (positieve uitspraak) en vandaag nog eens naar hun weeshuis konden gaan om pampers ed. af te geven en hun zoontje nog eens te zien. Daarna doorgereden naar ons kinderhuis. Daar liep onze dochter al buiten en was ze de bloemetjes water aan het geven. Vanaf het moment dat ze ons zag, verscheen er direct een grote glimlach op haar schattig gezichtje! Alle kindjes van haar leefgroepje liepen buiten en we hebben allen samen gespeeld en tekeningen gemaakt. Onze dochter is ook heel vrijgevig. We hadden vandaag druiven meegenomen en ze deelde die mooi met haar groepje, voornamelijk met de meisjes, de jongens dat is iets anders! Er is daar ook een heel guitig jongetje dat steeds met Mauro komt spelen! Ze babbelde vandaag nonstop en net nu was onze vertaler Bolat met het andere koppel mee! Soms verstaan we haar wel, bv toen ze al plagend zei: "papa njet foto!" Ze blijft verzot op foto's nemen! En "dank u" hebben we haar ook al geleerd, dan zegt ze "dank oe", echt schattig. En als ze van de glijbaan komt en we zeggen "opsaké" dan zegt ze dit na! Haar verzorgster begon ook al tegen mij in het Kazachs, volgens mij vroeg ze of ik van Slovakije kom (ze wees naar mijn gezicht), maar zeker ben ik niet en ik kon het ook niet aan Bolat vragen. Om 12u was het etenstijd en moesten we afscheid nemen na een dikke kus te krijgen. Korte tijd later was ons vervoer er en reden we terug naar het centrum, nu mogen we 2 dagen niet op bezoek gaan. Elke zaterdag is het hygiënedag en zondag is rustdag. Vanavond hebben we afgeproken met twee andere koppels om op restaurant te gaan. In bijlagevind je een foto waar het gedeelte van het kinderhuis op staat waar onze dochter verblijft. Op een andere foto zie je een stukje van hun grote speeltuin en ook een foto van hun persoonlijke begegeleidster.
Deze ochtend zijn we om 9.30u opgehaald en hebben we eerst nog een ander koppel opgepikt die eveneens een bezoek mochten brengen aan hun dochtertje. Eerst deze mensen afgezet aan het kinderhuis en dan doorgereden naar onze kleine meid. Vandaag zijn we terug in de tuin mogen gaan met onze dochter. Buiten is ze duidelijk energieker dan binnen! Energie heeft ze trouwens in overvloed. In de speeltuin rent en springt ze van het ene speeltuig naar het andere. Samen met Laurine en Mauro spant ze al samen om papa vast te houden en te bekogelen met zand uit de zandbak. Samen met mama maakt ze de mooiste tekeningen en ondertussen komen al enkele kindjes uit haar groepje mee tekenen. Het leek wel de tekenacademie van Almaty. Als we de vergelijking maken met de verhalen die we horen uit de andere kinderhuizen is het in dit kinderhuis toch wel open en losser in de omgang. Misschien omdat er hier geen baby's meer verblijven. Er kwam zelfs een jongen van een jaar of 12 met Mauro voetballen. Natuurlijk vliegt de tijd op deze manier nog sneller voorbij en rond 11.50u was het alweer tijd om afscheid te nemen. Op de terugweg springen we nog even de supermarkt binnen en na het middageten maken Laurine en Mauro opnieuw een deel van hun schooltaken. Rond 16u maken we nog een wandeling richting Green Market. Dit is een overdekte markt waar groenten, fruit, kruiden, vlees,... te koop worden aangeboden. Aan de buitenzijde rondom deze markt is het een aaneenschakeling van allerlei kraampjes. Best wel eens de moeite om te zien. Net naast deze markt is er een chocoladefabriekje met ook een winkel eraan. Hier staat toch wel wat volk aan te schuiven om een portie chocolade en/of snoepjes te kopen. Zoals gewoonlijk zakken we daarna altijd af richting Coffeedelia(onze stamcafé aan het worden) om nog iets te drinken en te eten en om van het free internet gebruik te maken om onze blog bij te werken en en de mails te bekijken. Morgenvroeg worden we op hetzelfde tijdstip opgehaald om onze dochter te bezoeken. Tot morgen.
Deze morgen opgestaan in ons nieuwe appartement en wonder boven wonder hebben we airco! Dus goed en fris uitgeslapen om bij onze dochter op bezoek te gaan. Aangezien onze chauffeur naast ons in het appartement woont, moeten we niet te lang op ons vervoer wachten. Tegen 10u komen we aan het kinderhuis aan (dit is geen echt weeshuis, er verblijven ook tijdelijk geplaatste kinderen). Daar blijkt dat ons meisje op medisch onderzoek is, dus mogen we bij de andere kindjes van haar leefgroepje wachten totdat ze terug is. Na drie kwartiertjes wachten komt ze onmiddellijk naar ons toegelopen! We hebben met haar getekend, gekleurd, geplakt en haar al enkele eenvoudige woordjes aangeleerd die ze al wat kent. Laurine en Mauro zijn echt in de wolken met hun zusje! Vandaag is het merkelijk frisser en regenachtig (voor de plaatselijke bevolking een verademing) dus blijven we binnen in haar leefruimte. Ze laat ons ook haar slaapplaats en haar bedje zien.Bij Gert komen er spontaan herinneringen boven aan het internaat! Om 12u15 moeten we dan afscheid nemen omdat de kindjes middageten hebben. Terug in het centrum gaan we eerst op zoek naar een andere winkel (we zitten wat verderaf nu) en wat blijkt, we zitten vlak tegen die grote winkel waar we onze eerste inkopen gedaan hebben na onze vlucht! Het is niet echt wandelweer dus blijven we gezellig op ons appartement en de kids werken flink voor school. En nu zitten we in een andere Coffeedelia, eentje dicht bij ons verblijf en drinken op ons gemak een lekkere extra grote cappucino en tegelijk kunnen we gratis internetten! Morgen mogen we terug om 10u op bezoek. In bijlage enkele foto's van het bezoek van gisteren (buiten) en vandaag (binnen).
Vandaag op bezoek geweest bij onze dochter! Wat een emotioneel moment als je in haar leefgroepje binnenkomt! Ze lachte direct naar ons en kwam naar ons toegelopen! We mochten met haar naar buiten in de speeltuin van het weeshuis. Laurine, Mauro en ... kropen direct in de speeltuigen en hadden veel plezier! Ze is een heel open en levendig meisje! Ze voelt zich echt op haar gemak. We hebben haar een cadeautje gegeven waarmee ze heel tevreden was! Ze tekende de bekende "kopvoeters"met haar nieuwe stiften totdat alle papieren op waren. En foto's nemen doet ze enorm graag! Bij het afscheid kwam ze ons spontaan een kusje geven! Morgen mogen we om 10u terug gaan. We kunnen niet wachten tot morgen! Daarna zijn we nog wat gaan wandelen in de stad. Overal was er animatie en optredens voorzien. Afgelopen nacht heeft het hier ook goed geregend en is het vandaag dus wat beter van temperatuur, maar nog warm genoeg! Vanavond zijn we ook verhuisd naar een groter appartement, dat echt een groot verschil is! Nu hebben we ruimte te over! Ik heb nog geen tijd gehad om mijn foto's op de pc te zetten, maar morgen zal ik dit zeker doen! Tot morgen.
Deze ochtend om 8u30 wakker gebeld door Bolat met de melding dat hij ons om 8u50 komt oppikken! Dat is dus even stressie geweest om ons allemaal klaar te krijgen! Ik heb me nog nooit zo snel gedoucht en Gert heeft zich ook nog nooit zo snel geschoren! Onze chauffeur zat vast in het dagelijkse verkeer en was er maar om 9u10. Eindelijk kunnen we vertrekken, eerst nog een ander koppel oppikken die ook op bezoek mogen. Wij worden afgezet aan het districtgemeentehuis waar we eerst nog een gesprek hebben met de sociale werkster van het district waarin ons weeshuis zich bevindt. Het gesprek verloopt opnieuw in het Engels en ditmaal vertaalt door Anastacia (onze andere vertaalster). Deze keer worden er ook vragen gesteld aan Laurine waar ze perfect op weet te antwoorden! (ik vertaal dan) Na het gesprek wordt ons gemeld dat alles in orde is en dat we naar het weeshuis mogen! Tien minuutjes verder rijden en we zijn aan weeshuis N°1. Het gebouw ziet er vrij mooi uit met een grote tuin rond en overal speeltuigen. Kinderen lopen vrij rond, het is sind vorige week immers grote vakantie! Er zitten hier ongeveer 150 kinderen tussen 4 en 18 jaar. Eenmaal binnen, gaan we eerst bij de directrice, een aangenaam persoon, die ons ook nog eens enkele vragen stelt. We krijgen ook meerdere gegevens op papier (in het Kazachs) over onze adoptiedochter en een foto. Haar leeftijdsgroep is momenteel naar de cinema (Shrek3) dus moeten we deze namiddag om 15 u terug komen! Onze chauffeur brengt ons terug en dus lunchen we eerst en maken een kleine wandeling. Om 14u30 worden we weer opgepikt en na een halfuurtje rijden in een snikhete auto zonder airco bereiken we het weeshuis voor de tweede maal vandaag. Deze keer moeten we eerst bij de sociale werkster van het weeshuis zelf gaan en zij geeft ons alle info die gekend en beschikbaar is. Na enkele minuutjes wordt dan onze adoptiedochter binnen gebracht! Op dat moment gaan er ontelbare emoties door je heen! Wat een schatjen! Laurine en Mauro geven een klein cadeautjen af waarmee ze heel blij is! Natuurlijk is ze verlegen, wat wil je, vier vreemde mensen die naar haar kijken en die ze helemaal niet begrijpt! Deze eerste ontmoeting duurde maar een tiental minuten waarna we naar haar leefgroepje mochten gaan. Ze slaapt en leeft daar samen met 10 andere kindjes van haar leeftijd. Morgen mogen we al om 9u gaan tot 10u30. Daarna gaat het ganse weeshuis op uitstap aangezien het morgen de Nationale Dag van het Kind is. Overal in Almaty zijn dan activiteiten gepland speciaal voor kids. Haar naam houden we wel nog even voor ons, dat zullen jullie wel begrijpen hé! Tot morgen!
Alhoewel het zondag is, is dit hier niet te merken! Alle winkels zijn hier 7/7 en 24/24 open en werkmannen zijn hier ook bezig. Vandaag is het weer lekker warm met temperaturen tegen de 30°! Gelukkig zijn hier vele fonteintjes waarin de kids de nodige verfrissing vinden! We hebben met twee koppels afgesproken die hier ook voor een eerste kennismaking zijn. Vanuit de Coffeedelia (brasserie) kunnen we gratis online gaan en zijn we dus langer bereikbaar. Wie wil mailen kunnen we elke avond rond 19u plaatselijke tijd (15u bij jullie) antwoorden. Alles is hier echt heel goed in orde, ons verblijf valt echt goed mee. Hopelijk morgen naar het weeshuis!
Vandaag verjaart Gert en dit vieren we met een lekkere lokale taart! Volgens onze kids is dit al een leeftijd waarop ze je "een oude doos" mogen noemen! We zijn op stap geweest naar het Panfilov park en daar is echt veel te doen voor kindjes, springkastelen, miniwatertrappers, speeltuigen, paardjes om op te rijden ... Het is hier wel al behoorlijk warm voor ons, maar voor de plaatselijke bevolking nog niet want ze lopen hier nog met broekkousen en fleecekes rond terwijl wij hier in short en top lopen te puffen, dat belooft voor in de zomer! Gisteren zijn we ook nog 2 Belgische koppels tegen gekomen die net hun kindje opgehaald hadden en maandag terugkeren! Dit was voor beiden hun tweede adoptiekindje uit Kazachstan. Vandaag zijn we één van die twee koppels opnieuw tegengekomen op een plaatselijke markt. We hebben gegegevens uitgewisseld en gaan terug contact opnemen in België. Hieronder enkele foto's.
We hebben tot 11u geslapen zo moe waren we! Rond 11u30 zijn Bolat (onze vertaler) en Aigul (coördinator) op ons appartement geweest om ons voor te bereiden op deze namiddag als we naar het ministerie moeten vvor onze toelating tot adoptie (jaja, we moeten alles nog eens doorlopen!) Om 15u is het dan zover en mogen we voorkomen. Nadat er enkele vragen gesteld worden krijgen we een goedkeuring. Het kindvoorstel wordt nu naar België gestuurd en daar moet het door Kind en Gezin goedgekeurd worden alvorens dit terug naar Kzachstan gestuurd wordt. Pas dan krijgen we het kindvoorstel te zien en mogen we naar het weeshuis. Het is dus wachtenop de snelheid van de Belgische Overheid maar waarschijnlijk zal het pas maandag zijn dat we naar het weeshuis mogen! We gaan ons dit weekend dus moeten bezighouden met het verkennen van Almaty dat behoorlijk groot en druk is! Gelukkig hebben we al een internetcafé gevonden! Ik probeer volgende keer enkele foto's van ons verblijf op de blog te zetten. Verder is hier alles prima in orde!!!!! Tot een volgende keer.
Om 8u hebben we de trein in Lede genomen richting Zaventem. Na een uurtje bollen kwamen we om 9u aan. Eerst onze tickets valideren en dan de bagage inchecken. Zoals verwacht hadden we overgewicht en nog niet een klein beetje! We moesten 350 bijbetalen of er voor zorgen dat we minder gewicht hadden! Dus hebben we het een en ander in onze handbagage gedropt zodat we nog 190 mochten betalen. Met gevolg wel dat we meer handbagage te sleuren hadden! Maar dat trokken we ons niet aan, zo zullen we er ook wel geraken! Bij de veiligheidscontrole ging het alarm af als ik erdoor ging en mocht ik dus aan kant gaan! Volledig gefouilleerd en mijn handbagage uitgekeerd! Resultaat, geen. Uiteindelijk goed op onze vlieger geraakt maar wel met 30 minuten vertraging vertrokken om 11u40. Om 12u40 aangekomen in Frankfurt waar we om 13u al moesten inchecken! Je kan dus al raden dat we hebben moeten rennen! Daar moesten we ook nog eens door de veiligheidscontrole en moesten we nu de trolley laten controlen (om bezig te blijven). Onze gate was gans de andere kant van de luchthaven en er zijn daar geen rolbanen zoals in Zaventem! Dus waren we al goed opgewarmd alvorens op onze vlieger te zitten! De kids waren opgewekt omdat elke zetel zijn eigen tv had en allemaal video's konden opvragen! Die 6 uur vliegen waren dus snel voorbij! Iets na middernacht (plaatselijke tijd, dus 5 uur later als In België)waren we dan in Kazachstan. Eerst nog eens door de douane en enkele papieren invullen en dan naar onze contactpersoon, Bolat. Onderweg naar ons appartement zijn we eerst nog inkopen gaan doen (warenhuizen zo groot als Delhaize zijn hier 24/24 open en hebben werkelijk alles zoals bij ons!) Dan eindelijk naar ons tijdelijk appartement, er is momenteel geen groot appartement beschikbaar, dinsdag verhuizen we naar het grotere appartement. De kids slapen dus voorlopig in een zetelbed en we maken er het beste van! Uitgeteld van de lange dag vallen we snel in slaap.
Gert is vandaag om de visums naar Ukkel bij de consul mogen gaan. En alweer in file gestaan!Hij kreeg ze zonder problemen mee, maar kreeg wel een verzoekje in de plaats! De consul vroeg of we een pakketje kledij en 2 flessen wijn wouden meedoen! Annemie had ons hier van ingelicht dus was dit geen probleem voor ons! En nu volop beginnen inpakken...met als resultaat: 4 valiezen, 1 reiszak, 1 trolley, 1 laptop en 1 kleine zak voor kids! Yep we gaan goed geladen zijn! Tot in Kazachstan!
Deze ochtend onmiddellijk naar de gemeente gegaan om de reispassen van de kids op te halen, gelukkig waren ze binnen! Ook nog vlug op school binnen gesprongen om de visums door Laurine en Mauro te laten tekenen (in alle drukte was ik dit natuurlijk vergeten! ) Dan naar Brussel om bij de consul van Kazachstan onze visums aan te vragen en naar goede gewoonte was het weeral file! Drie uur zijn we weg geweest, enkel om 4 papieren af te geven. We moesten alle twee persoonlijk ons visum bij de consul gaan aanvragen, maar bij aankomst mochten we gewoon de papieren aan het loket afgeven. Die dame zij dat we er vrijdag mochten omkomen! Gelukkig had Annemie de consul reeds verwittigd dat dit een spoedprocedure is en nadat die dame even te rade ging bij de consul, mogen we er morgen om 11 u omgaan. (consulaat is eigenlijk op woensdag gesloten, dus ik hoop dat dit morgen geen probleem zal geven). Terug thuis ben ik de laatste boodschappen gaan doen. Ik blijf proberen om foto's een beetje deftig op onze blog te krijgen. Via bijlage kan je de getoonde foto in het groot zien.
Vandaag is Mauro 8 jaar geworden. Dit hebben we nog goed gevierd alvorens naar Kazachstan te vertrekken! Ondertussen hebben we al heel wat gedaan, er komt toch wel veel bij kijken. We hebben er ook voor gezorgd dat onze tuin in orde is (onkruid en gras maaien), hebben we de kinderkamers opgeruimd (dit was echt nodig!) en heb ik een fotoboekje met onze foto's in gemaakt dat we bij onze adoptiedochter kunnen achterlaten als we terug keren naar België. Ik probeer me ook wat te verdiepen in het aanmaken van onze blog en probeer ik er wat foto's op te zetten. We hebben ook nog het zwembad opgezet zodat de kids eindelijk eens van het mooie weer kunnen genieten! Nog 3 keer slapen en we mogen vertrekken!
Deze ochtend naar de school van de kids geweest (ik had hen al een tijdje terug ingelicht) om hen te vertellen dat ze dus vanaf volgende week voor 3 weken niet aanwezig zullen zijn. De school gaat een oplossing uitwerken om deze 3 weken te overbruggen. Daarna direct naar de gemeente doorgereden om de reispassen van Laurine en Mauro aan te vragen. Daar aangekomen vertellen ze me dat de kinderen zélf dit moeten aanvragen en ondertekenen! Sta ik daar dus voor niets! Ik ben dus snel terug naar school gereden om de kids op te halen en terug te rijden naar de gemeente. In spoedprocedure zouden hun reispassen dinsdag om 9u beschikbaar zijn. Ondertussen heeft Gert de reistickets kunnen vastleggen. Woensdag was alles al volgeboekt, dus vertrekken we donderdag 27 mei naar Kazachstan (met overstap in Frankfurt) met Lufthansa. Deze gegevens doorgegeven aan Annemie zodat ze de adoptieprocedure kan opstarten. Dinsdag worden we in Brussel bij de consul verwacht om ons visum aan te vragen. Dan vlug naar ons bedrijf in Lokeren om mijn afwezigheid voor te bereiden. We kijken echt allemaal enorm uit naar ons vertrek van volgende week en het moment wanneer we onze dochter en zus voor Laurine en Mauro voor het eerst te zien gaan krijgen!
Vandaag een mail van Annemie gekregen met een voorstel voor alle ouders wiens dossier in Almaty ligt voor een adoptabel gezond meisje van 6 jaar! 's Avonds hebben we samen met de kids de voor- en nadelen van een iets ouder kindje (we hadden de leeftijd van 2-4 jaar opgegeven) besproken en hebben we samen beslist om voor dit meisje te gaan! Spannend want dit betekent dat we binnen de week moeten afreizen omdat dit meisje voor het einde van de maand uit haar huidige weeshuis moet en verhuist naar een weeshuis in een regio waar Belgische koppels niet mogen adopteren (dankzij regels van K&G). Ons geweldig nieuws wordt door onze dichte familie en goede vrienden vol enthousiasme onthaald! Er staat ons op korte tijd nog heel wat te regelen! We moeten zo snel mogelijk ons visum aanvragen en tickets boeken zodat we volgende week nog kunnen vertrekken, waarschijnlijk woensdag of donderdag. Spijtig dat nu net maandag 24 mei (pinkstermaand)er tussen valt en alles gesloten is. We schuiven dus van positie 8 naar 1! Wie had dat kunnen denken? Wij alvast niet! En doordat ik dit nog niet echt verwacht had, was ik de kids hun reispas nog niet gaan aanvragen. Het gevolg nu is dus dat ik morgen direct naar de gemeente moet en een reispas in spoedprocedure moet aanvragen (tegen flinke betaling).
Vandaag even gemaild naar Annemie. Er zouden nog 10 dossiers voor ons zijn waarvan er 3 begin mei mogen afreizen. Gemiddeld reizen er 3 koppels per maand af dus ben ik beginnen tellen en zouden we waarschijnlijk na de zomer kunnen afreizen.(ruim gerekend met verlof) Dan zal ik zeker thuis zijn als mijn zusje eind juni voor de eerste keer mama wordt en waarvan ik meter mag zijn! Het einde komt in zicht maar dat mag ook wel na nu al twee jaar hiermee bezig te zijn en wetende dat we meer dan een half jaar achteruit zitten doordat we eerst voor Polen gingen! Het kan natuurlijk dat er koppels na ons op de wachtlijst voor ons mogen vertrekken indien er een bijkomend voorstel wordt gedaan (omgekeerd kan natuurlijk ook!) We krijgen immers soms via Het Kleine Mirakel oproepen vanuit Kazachstan om bepaalde kindjes te adopteren. Tot nu toe zijn we daar nog niet op ingegaan. We blijven dus geduldig afwachten.
)
Vandaag is Mauro 8 jaar geworden.
