De eerste twee dagen waren voornamelijk om te bekomen van onze reis naar hier , te rusten en te genieten van de rust , alhoewel we de hele tijd nieuwe mensen ontmoeten die op ëën of andere manier Fallone kennen en of familie zijn .

Op bezoek naar de site waar nonkel Gaspar en tante Jacqui hun hotel , zwembad , restaurant en feestzaal uitbaten komen we in een andere wereld terecht van luxe en ontspanning .

Enkel de weg daarnaartoe is in feite niet toegankelijk met een auto .

Je kan het geen weg noemen maar een opeenstapeling van rotsblokken met niveauverschillen van 50 cm . Met als gevolg dat iedereen zijn auto daar kapot op rijd . ! Het is de bedoeling dat er wegen aangelegd worden maar je moet geduld hebben . Zelf mogen de mensen niets doen op straat want dat behoord tot de overheid en als de mensen zelf de weg herstellen moeten ze boete betalen aan de overheid . Buiten is er  de chaos en dan bedoel ik echte chaos . We zijn hier 's avonds toegekomen als het donker was en de auto die ons kwam halen reed door een mensen massa die door elkaar wriemelen als mieren met elk voortuig dat je je kan voorstellen gaande van handkarren tot legervrachtwagens.  Voorang verlenen kennen ze hier niét.  Verkeerslichten nog minder en een derde rijd zonder licht rond . Alle gele wagentjes zijn taxi's en die slalommen overal door links rechts tussendoor langs alle kanten wordt je voorbij gestoken en de enige regel hier is toeteren als je een andere weg kruist of moet afslaan dus op het geluid van honderden claxons zit je middenin een verkeersdrukte en dit alles speelt zich af op een drukke winkelstraat waar honderden winkeltjes naast elkaar 7 dagen op 7 24 uur op de 24 uur open zijn .p