Na lange tijd offline te zijn geweest, ben ik weer helemaal terug. Nieuwe koers gezocht. Bezinning. Studeren. En dat soort zaken.

Een heuse come back met een gloednieuw artikel over detoxen tijdens de examens.

Om deze rampscenario’s te vermijden is een lichte maaltijd ’s middags zeker een aanrader! Flair bracht me enkele weken geleden op leuke ideeën.  In hun artikel over ‘detox voor dummies’ stonden heel wat originele sapjes. Ik pikte er het meest opvallende uit voor jullie.

Veel vrouwen kampen met een ijzertekort waardoor we vaker vermoeid zijn. Prikkelbaar. Humeurig. Mood swings.  (Neen dames, dit is geen flauw excuus om af en toe niet zo fijn gezelschap te zijn voor ons lief. Mannen beweren dikwijls dat wij ‘het zwakke geslacht zijn’. Wel nee, hier het MEDISCH bewijs! Wij kunnen er helemaal niets aan doen. Thanks mother nature. De grote schuldige is ons ijzertekort.) Dit groentensapje brengt gedeeltelijk een oplossing door zijn grote hoeveel groene groenten. Een ware opKIKKER!

 

Origineel recept: Mix een gelijke hoeveelheid spinazie, peterselie, koriander en rucola. ‘Een handje vol’ volstaat. Voor een echte detoxkuur bereid je dit elk uur van de dag gecombineerd met  ’s morgens, ’s middags en ’s avonds één kop thee of koffie.
Eigen variant: Een volledige detoxkuur is niet aan te raden tijdens de blokperiode door de bijwerkingen hiervan. Daarom voegde ik het sap van één sinaasappel toe. Hoeveelheid groenten kies je zelf naar gelang de gewenste dikte en smaak.

 

Dit consumeerde ik als lunch, met een positief gevolg! Het gewoonlijke namiddagdipje blijft weg.  Ook al ben je geen sapjes-mens, deze smaakt niet als een doorsnee smoothie met de gekende aardbeien-bananen-sinaasappelmix. Zeker het proberen waard. Ik ben alvast bezweken voor dit exemplaar. Enjoy!

 

Toedels.

 

Bron:

http://www.flair.be/nl/body/223469/detox-voor-dummies

 

 

Even weggeweest. Weg van de aardbol. Weg van alles en iedereen. Weg in mijn eigen wereld. Gewoon weg ...

Maar bij deze ben ik dus helemaal terug! Tadaaa =D 

Na een paar weken met heel wat up's en down's komt er opnieuw een periode van volledige up aan! 

Tijdens de weken van bezinning heb ik de kleinkunst ontdekt. Geweldig! Nederlandstalige liedjes zijn helemaal niet saai. Integendeel. Je beseft wat je zingt. Niet van die Engelse shit waarvan je meer dan de helft niet verstaat. 

Bij deze, een voorsmaakje. Geniet ervan!

Toedels!

Op kamp gaan is en blijft nog altijd het hoogtepunt van het jaar. Deze keer heb ik zelf meerdere hoogtepunten. Zaterdag ben ik er weer vandoor. Nieuwe kindjes wachten om door bij geanimeerd te worden. Mopjes vertellen. Spelletjes spelen. Gigantisch leuke dingen knutselen. Op zo'n momenten voelt het alsof je zelf nog een kind bent. Op kamp mag dat. Daar mag je ook gerust huilen als je geen briefje hebt gekregen van het thuisfront. Stiekem hoop ik op massaal veel brieven en kaartjes. 

Terug naar de inleiding. Leven op een veld. Back to basic. Wat een supergevoel! Je hebt daar helemaal niets. Zelfs geen toilet. Alles gebeurt in het bos. In een putje. Zoals de katten. Om daarna de put mooi weer met aarde te vullen. Want zo proper zijn we dan wel weer. Over proper gesproken. Douches waren daar ook niet. Wel een meertje. Maar het weer viel niet mee dus het was te koud om in het water te springen. Heb me dan maar 2 weken niet gewassen. Man! Zo stinken! Zo erg dat ik mezelf kan ruiken. Thuis komen en douchen was echt de hemel op Aarde.

Maar luxe ben je snel terug gewend. Dus straks een heerlijk warm badje nemen en daarna gezellig televisie kijken! :)

Toedels!

Artiesten. Ik krijg er de kriebels van. Maar toch heb ik er een zwak voor... Zondag ging ik naar de Gentse feesten. Naar een optreden kijken van hem. ( Ik noem zijn naam niet, anders kan het gênant worden ... ) Voor hij op kwam, liep hij eerst rond het podium. Tussen het publiek. Hij had ons al goed zien zitten want we zaten helemaal vooraan. Wij hadden de slappe lach dus viel we meteen op. Meneer de artiest stond op het podium en keek geregeld mijn richting uit. Toen hij vroeg mee te klappen bij een liedje kregen we opnieuw de slappe lach. We begonnen te klappen maar niet gewoontjes. Je kent het wel, zo'n tik op je elleboog, daarna in de handen om vervolgens je andere elleboog een tik te geven. En zo voort ... Wordt vooral gebruikt op kamp. Bij kinderliedjes.

Hij zong vrolijk verder. Na het nummertje zei hij: 'Ik dacht dat ik belachelijk stond te doen maar er zitten hier toch ook enkele onnozelaars deze avond!' Waarna hij ons begon na te doen en nog een speelse blik mijn richting instuurde. Vreemd mannetje als je het mij vraagt.

Na het optreden heb ik uiteraard nog een foto met hem kunnen versieren. Maar ik had ook een vraagje voor hem. We vertrekken volgende week op kamp en we hadden graag zijn liedjes gespeeld rond het kampvuur. Dus vroeg ik de akkoorden van zijn nummers. Hij zei ja! Dus nodigde ik hem onmiddellijk uit op kamp. Live is natuurlijk beter, niet? Nu ja, hij beantwoordde alle vragen positief maar veel verwacht ik er niet van. Vandaag heb ik hem een mailtje gestuurd. Akkoorden zou hij toch op zijn minst kunnen geven. Zeker nadat hij een volledig optreden mij in het oog had gehouden. Dus mij bekijken in ruil voor akkoorden. Lijkt mij een faire deal!

Toedels!

Joehoee! Vakantie is super. Ik amuseer mij kapot! Na 2 weken hard werken heb ik eindelijk écht vakantie. Lekker niets doen.

Alhoewel, vandaag ben ik naar de winkel geweest. Over 2 weken vertrek ik op kamp. Vorig jaar heeft het de laatste dag keihard geregend. Een echt storm is misschien beter verwoord. Dus trok ik vandaag naar de schoenenwinkel. Rubberen laarzen zullen dit jaar op kamp mijn voetjes droog houden. Dat hoop ik tenminste. Heb ze nog niet getest ...Maar op regen zit ik helemaal niet te wachten dus blijven ze nog eventjes mooi in de doos zitten.

Dus dit jaar zullen ze mij niet liggen hebben! Regen of niet, mijn voetjes blijven droog.

Toedels!

Je hebt hem waarschijnlijk al gezien, The hangover I. Met de geweldige Bradley Cooper. Wat hou ik van die man. Een pracht van een lijf! Waarom kom ik nooit zo iemand tegen? Het lijkt of dat soort venten enkel in Amerika leeft. Tijd om te verhuizen. Er zit echt niets anders op. Amerika, here I come!

Of misschien ook niet... Wat vooraf ging: Vrijdagavond. Ik spreek met een paar vrienden af om eens goed uit de bol te gaan. Eén van mijn vrienden heeft niet genoeg geld mee. Lief als ik ben trakteer ik hem de hele avond. Op één voorwaarde. We drinken telkens wat de ander drinkt. Hilarisch feestje. Goede muziek. En veel ambiance!

Toen ik deze middag wakker werd, moest ik onmiddellijk denken aan deze film. Choja, onmiddellijk is veel gezegd. Ik werd wakker in de zetel. Geen idee hoe ik daar terecht kwam. Mijn handtas lag naast mij op de grond. Ik keek erin en zag dat alles verdwenen was. Na een elegante rol kwakte ik tegen het tapijt, stond op en ging naar de voordeur (die nog op een kiertje stond). Ik deed de deur volledig open om wat frisse lucht in mijn longen te krijgen. Even genieten van het zonnetje. Draaide me om en oh wat zag ik daar? Mijn huissleutel. Op de buitenkant van de deur. Opnieuw geen idee hoe ik die daar vergeten kon zijn ...

Tijd voor een douche. Want na het uitgaan ruikt niet alles even fris. Bij het uitkleden voelde ik dat mijn schouder een klopje had gekregen. Niet zo aangenaam maar toch negeerde ik het wijselijk. Stomverbaasd stond ik in de douche. De kraan nog niet opengedraaid. Ik bewonderde mijn lichaam. Bewonderen is veel gezegd. Verwonderd, ja, zo kan je het noemen. Mijn knieën waren blauw. En geel. En rood. Plus ze deden ook behoorlijk wat pijn. Ook hiervan heb ik geen idee hoe ik eraan kom ...

Mijn leven lijkt echt een film! Hopelijk eentje met een happy end. Tot nu toe weet ik enkel dat ik met de fiets ben naar huis gekomen en dat ook deze helemaal stuk is.

Nu is het officieel, ik drink geen alcohol meer! (Of toch tijdelijk niet meer.) Ik zou graag mijn geheugen terug hebben. Dus heb jij soms het mijne gezien of weet je iemand die mij verder kan helpen? Please let me know!

Toedels! 

Hej hej!

Eindelijk! Lang naar uitgekeken. Welverdiend. Heeft op zich laten wachten maar is er nu toch, de VAKANTIE!

Amai amai, ik heb er nog nooit zó hard naar uitgekeken. Alles is ook al netjes gepland. Voor zover je dat kan want er bestaat nog altijd iets zoals tweede zittijd ... Maar geen nood! Het komt allemaal dik in orde. 

Een beetje werken in juli. Augustus een volledige maand op kamp en september wordt lekker uitrusten. En studeren. September is eigenlijk een van de belangrijkste maanden van het jaar. Dan worden alle leden van de ksa ingeschreven. Dus niet veel tijd om uit te rusten. Langsgaan bij alle lieve kindertjes en vragen of ze alsjeblief willen terugkomen dit jaar. Want wij zijn je nieuwe leiding. En dan hopen dat we er lief genoeg uitzien en 'ja' zeggen. Zelfs al is het een ettertje. Ook dan worden we verondersteld te blijven lachen. Wat natuurlijk niet altijd even makkelijk is. Maar we doen ons best.

Maandag worden onze punten bekendgemaakt. Spannend! 2 maanden of 3 maanden vakantie ... Hmmm, ik gok op het eerste. Maar 2 maanden vind ik ook al mooi. 3 is er echt over want wie het kleine niet eert ...

Prettige vakantie!

Toedels!

Hoipiepeloi!

Zoals gedacht viel marketing helemaal NIET mee ... Ai ai, dat wordt een dikke buis! Gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt. Dus zie ik mijn klasgenootjes terug in september, tijdens tweede zit. Wat natuurlijk ook fijn is. Marketing is een plezant vak om te studeren. Ik doe het zo graag dat ik het 2 keer wil doen! Echt waar. Enkel het examen is er te veel aan ...

Maar genoeg depressief gedaan voor vandaag. Donderdag examen Frans. Joehoeee!

Hier eentje om in de sfeer te komen.

Toedels!

Wat een weekend was me dat! Na een nachtje goed slapen en veel na te denken heb ik me een aantal dingen gerealiseerd. 

Vooreerst beginnen die examens echt op mijn systeem te werken. Echt waar! Donderdag heb ik mijn laatste, gelukkig maar! Moest het nog lang zo doorgaan dan mocht je mij afvoeren naar het dichtstbijzijnde gesticht. Docenten vinden het precies plezant onschuldige leerlingen te buizen. Of het moet zijn dat ze ons zo leuk vinden dat we in augustus nog eens op bezoek mogen komen! Morgen marktonderzoek. Dat wordt ook lachen! Of beter gezegd, de lesgever zal lachen. Hij vindt het namelijk geestig om elke les te melden dat vorig jaar slechts 20% geslaagd was voor zijn vak. Heel aangenaam daar bij mij op school. Ik amuseer me rot ...

Enfin, genoeg geleuterd over examens. Ik word al even gek van mannen. Tegenwoordig zijn die ook weer goed bezig! Wie begint er nu iets met een zestienjarig grietje? Oké, een puber. Daar kan ik goed inkomen. Op liefde staat namelijk geen leeftijd. In geval van echt liefde, geen enkel probleem. Dan mag het leeftijdsverschil voor mijn part 50 jaar zijn. Ik heb er wel bezwaren tegen wanneer de jongeman in kwestie 21 is, er leiding aan geeft en al min of meer bezet is. (Met dat laatste bedoel ik dat hij al maandenlang een meisje haar hoofd zot maakt, er wekelijks mee kuste en dat alles houdt hij (nog steeds) geheim voor de buitenwereld.)

Sorry, maar dat vind ik niet netjes. Nu ja, ik moei me niet met andermans liefdesleven. Die 2 doen wat ze willen. Maar ik heb Mister loverboy toch eventje duidelijk gemaakt dat bedriegen niet in mijn woordenboek staat. Dus heb ik hem, 8 maanden geleden, in de kou laten staan. Alleen. Hij kon direct naar zijn nieuw vriendinnetje vertrekken, dat heb ik hem met die woorden verteld. (Wel eerst 100 km rijden. Mevrouw woont ver hier vandaan, wat ik helemaal niet betreur.) Maar dat heeft hij niet gedaan. Recht naar huis. 2 straten van waar ik woon. Lekker dichtbij.

Mannen, ik haat ze! Allemaal! Of toch bijna allemaal ... Maar momenteel komt er beter niemand die een pietje heeft in mijn buurt. Tenzij het mannen zijn met veel lef. Maar dan sta ik niet in voor de gevolgen ...

Toedels!