Waarmee moet ik beginnen?  Op het moment voel ik me niet goed in mijn vel zitten.  De reden hiervoor is, hoe zal ik je noemen, "mijn petoetje".  Ik heb mijn petoetje leren kennen vorig jaar in september.  Eerst een beetje afstand ingebouwd maar algauw gevallen als een baksteen!  We zaten - zitten op alle vlakken op dezelfde golflengte: professioneel zitten we in dezelfde branche, we zijn allebei sportief, kunnen echt babbelen over alles enz. 
Tot zondag 2 weken geleden.  We waren samen aan het werk en, ik weet het, ik was een beetje (veel) kribbig (omwille van een eerdere woordenwisseling met mijn ouders die morgen).  Gevolg: had die namiddag een ellendig gevoel vanbinnen, en heb dat natuurlijk uitgewerkt op mijn petoetje... Slaande ruzie gekregen, en mijn lieveling zo erg gekwetst dat hij niets meer met me te maken wil hebben.  Koppig als ik ben, ben ik dan maar van bij hem vertrokken en naar huis gereden (niet wetende dat dit zo'n invloed zou hebben op de gevoelens van mijn lieveling).  Resultaat van dit alles: we zijn nu 2 weken verder en het is nog altijd niet in orde met mijn lieveling.:-(
Ik heb me al verschillende keren geëxuseerd, ben al verschillende keren naar Bxl gereden om hem op te wachten aan zijn appartement maar dit alles haalt niets uit...  Ik voel me zo machteloos!  Ik weet dat ik hem gekwetst heb, maar ik heb echt spijt van mijn gedrag en kan het niet vatten dat je omwille van één woordenwisseling 10 maanden weggooit.  Hij weet niet wat te denken zegt hij, voelt zich gekwetst en verdrietig en heeft zo'n schrik dat ik hem terug ga kwetsen.  Maar dat is wel het allerlaatste wat ik zou willen doen!  Ik zie hem zo graag maar kan niet tot hem doordringen... en dat doet pijn...heel veel pijn...