Dit blog is een onderdeel van EVODISKU WAT IS DE BEDOELING EN WAAR STAAT DIT BLOG VOOR
****Wie meent dat alles inmiddels wel over de evolutietheorie gezegd is en dat de discussie gesloten kan worden, ziet over het hoofd dat de wetenschap niet stil staat.
***Wie meent dat inmiddels het creationisme definitief het pleit heeft verloren en dat de discussie gesloten kan worden , ziet over het hoofd dat het "creationisme" is geevolueerd ( en zal evolueren ) in nieuwere mimicrytische vormen( meme-complexen ) zoals bijvoorbeeld het ID(C)
***Dit blog is speciaal opgezet om de aktualiteit binnen het evolutie-creationisme debat te volgen en van kommentaren te voorzien ... waartoe de lezers zijn uitgenodigd bij te dragen ...
Let echter wél op het volgende :
"Je bent een rund als je hier met religie stunt " ....
24-03-2008
De zogenaamde levende fossielen
WAT IS EEN LEVEND FOSSIEL ( LF) NU EIGENLIJK ? dat is geenszins voor iedereen even duidelijk , me dunkt .....
Hoe definiëren we best en sluitend (paleontologisch /geologisch en volgens de evolutiebiologie )een 'levend fossiel'? en wat zijn de (eventuele )leken-definities , taalkundige valkuilen , oorspronkelijke naamgevingen en omgangstaal-betekenissen ,die hebben geleid tot verwarring en misvattingen .
.-Betekent "levend fossiel " gewoon dat = een extant type / soort (met of zonder extante verwanten) fossiel identieke( of vrijwel identieke) organismen met gelijkaardige vormgeving kent ?. Dat lijkt toch wel een oppervlakkige , gemakkelijke en ietwat domme want vooral overbodige , definitie ; immers meer dan 50% van de nog levende tetrapoden soorten ( om slechts maar die te noemen ) hebben ( voorspelbaar ) , vergelijkbare /(enigzins) identieke fossiele vertegenwoordigers. (1)
Een generaliserende definitie is erg leuk en zeker voldoende .... voor zolang je er niet dieper over begint na te denken.
De redenering was toen dat deze organismen al " bekend "waren ,voor hun ontdekking , vanuit het Fossielen-archief en dat die bekende fossielen ( toen ) niet (veel )verschilden ___ op het eerste zicht ___ van de gevonden levende "soorten"(?) .
Je kan dat eigenlijk evengoed beweren voor zowat alle nu levende soorten . Er bestaan fossiele Homo sapiens , Canis lupus, Corvus corvus en Giraffa camelopardalis.... enz ... Betekent dit dat ze allemaal levende fossielen zijn ?
*Sphenodon punctatus is bijvoorbeeld een zogenaamd " levend fossiel " maar is toch als soortkompleet onbekend uit het fossielen-archief . Het is bovendien een extant en zeer gespecialiseerd reptiel dat slechts aan een zeer specifiek millieu optimaal is aangepast ( onwaarschijnlijk dus dat deze soort al lang "onveranderd " rondloopt )(2) ....en erg verwarrend allemaal wanneer het gaat over onze definitie-pogingen
Misschien is de term LF alleen maar geldig ' wanneer een soorten-groep( van hogere orde dan een soort of een aantal ondersoorten) als morfologisch "onveranderd " is bekend gebleven gedurende een BEPAALDE LANGERE GEOLOGISCHE TERMIJN vanaf hun eerste opduiken in het fossielen-archief (m.a.w. in het bezit van een fossiele geschiedenis die minstens terug gaat tot ( bijvoorbeeld ) voor het Pleistoceen --->[de Kassuarissen stammen uit het Plioceen, thylacines zijn Pleistoceen die waren toen tot 25% groter dan de recente (ondertussen ook uitgestorven )voorbeelden., balein walvissen verschenen voor het eerst in het Oligoceen]). ..... En gedurende dat ganse tijdperk / tot op heden ( in de overblijvende vertegenwoordiger /extante soort) moet dat morofologische bauplan 'ongewijzigd' blijven ....
* Platypi zijn dan volgens die betekenissen/criteria , uitgesloten: omdat er fossiele specimen bestaan uit die groep die heel anders zijn dan de moderne Ornithorhynchus anatinus zoals : Teinolophos
Science 23 November 2007: Vol. 318. no. 5854, p. 1237 News Focus SOCIETY OF VERTEBRATE PALEONTOLOGY MEETING: Jaw Shows Platypus Goes Way Back
......Het fossiel archief is erg spaarzaam wat betreft de Monotremata ( = Monotremen = Cloacadieren) Het oudst bekende specimen isbekend van één enkele tand ,ongeveer -62 Ma en gevonden in Patagonië :de tand heeft de typische gedrongen vorm eigen aan platypii ( = Vogelbekdieren )voordat hun stamlijnen voorgoed hun tanden verliezen .
Een nieuwe analyse van fossiele kaken gevonden in Australië stelt dat de vondst afkomstig is van een platypus die minsten - 112 ma geleden leefde. "Dat is zeer oud,voor een monotremen- soort " zegt Timothy Rowe van de Universiteit van Texas (UT), Austin,.
Teinolophos trusleri werd ontdekt in 1997 dichtbij Inverloch, Australië, en werd beschreven door Thomas Rich van het Victoria Museum Victoria (Melbourne),Pat Vickers-Rich van Monash University , en collega's. Het specimen bestaat uit een (onder)kaken en tanden.
"Grand canal. " Het grijze gedeelte op de CT scan ( boven ) van de kaak , markeert de zenuwbanen
Op zoeken naar meer anatomische aanwijzingen over de evolutie van deze zoogdieren, liet het team van Rich de fossiele kaken onderzoeken door Rowe, (een paleontoloog die toegang heeft tot de diensten van een team die beschikken over scan -toestellen van de UT Austin ). Het aftasten van de drie specimen leverde het beeld op van een groot inwendig zenuw-kanaal( groeven in het bot ) over de volledige lengte van de kaak,; Net zoals het zenuw-kanaal( = in een moderne platypus die de zenuwvezels van de electrosensorische zintuigelijke uit de gevoelige bek verbindt met de hersenen "Geen enkel ander zoogdier bezit een dergelijk zenuwkanaal van dezelfde omvang ," vertelde Rowe nog . Zelfs in het vroege Krijt lijken platypii reeds electrosensorische zintuigen in de "bek" te hebben gebruikt . "Dit is de( tot nu toe )meest dwingende aanwijzing ( =evidentie ) voor de stelling dat Teinolophos behoort tot de familie der vogelbekdieren ."
Nota =De oudere vogelbekdierachtigen, Steropodon, Kollikodon en Teinolophos, behoren mogelijk ook tot de Familie Ornithorhynchidae (Vogelbekdieren) , maar worden er regelmatig buiten geplaatst.
links schedel van Obdurodon dicksoni,rechts schedel van moderne Ornithorhynchus anatinus
Een significant morfogenetisch/anatomisch verschilpunt tussen moderne en fossiele vormen in de stamlijnen van deze dieren is het bezit van tanden in de( meeste )fossiele vertegenwoordigers .... Bovendien kloppen (meestal ) de lichaams-afmetingen ( en de verhoudingen ) ook al niet ...
Over het algemeen is een zoogdier een warmbloedig levendbarend dier dat zijn jongen voedt met moedermelk. Vanuit evolutionair perspectief mag je een vogelbekdier dus beschouwen als een zoogdier dat "nog niet helemaal af" is. Dit wil echter niet zeggen dat het dier niet over geavanceerde aanpassingen kan beschikken die hem in staat stellen te overleven in "modderige beken " bijvoorbeeld :.....Moderne vogelbekdieren ( waaronder ook fossiele vormen? ) zijn hoog -gespecialiseerde onderwater - jagers( op allerlei ongewervelden ?) die een soort elektro-locatie opspoor-systeem bezitten in hun snavel dienstig bij de voedselvergaring in troebel water ...
*Ook de moderne degenkrabben bezitten geen voldoende onveranderlijk bauplan in het fossiel archief , maar zijn wel al erg lang varianten op hetzelfde morfologisch conservatieve type sinds hun debuut in ????...? Animatie over de "vorm" van de degenkrabben --> http://www.blackwellpublishing.com/ridley/a-z/Stasis_c.asp ( Quick time noodzakelijk )
* Hetzelfde kan worden gezegd van de longvis - heeft de soort Neoceratodus forsteri (Australische longvis) een fossiel archief ? Natuurlijk hebben ze allemaal fossiele voorouders en familieleden, maar dat geldt voor alle gewervelden !
Ik vermoed dat een "LF" wordt beschouwd als een echt Levend Fossiel van zodra zijn stamlijn morfologisch strikt conservatief is gebleven gedurende het grootste deel van zijn bekende ( fossiel gedocumenteerde )evolutionaire geschiedenis in de geologische tijd (vanaf zijn opduiken in het fossielarchief tot op heden ) . Dat is echter een erg nutteloze onmogelijk te kontroleren ( en derhalve onbruikbare ) bepaling - want je kunt nooit weten of de daadwerkelijke stam-lijn altijd al sinds haar onstaan in het bezit was van een een onveranderlijk echt succesvol bauplan gelijk aan het huidige ( =dat dus niet evolutionair ontwikkeld werd en werd veranderd of gevarieerd ) Lintwormen hebben zelfs ook GEEN fossiele getuigenissen van hun evolutionaire geschiedenis en hun perfekt ( al altijd aanwezige ) ontworpen bauplan ; ze kunnen dus ook wel eens " kompleet , plotst en volmaakt geschapen " zijn , in de perfekte functionele vorm waaronder wij ze nu kennen ?
Rekening houdend met het voorafgaande zou men dus een 'levend fossiel' misschien kunnen definiëren als= ' een Genus - of een nog grotere taxonomische groep dan " soort " en/of ondersoorten - in het bezit van een morfologisch "archetype"(3) ( =oermodel) dat binnen een stamlijn van organismen , meer dan de normale gemiddelde geologische tijd 'behouden is gebleven . Maar zelfs dan, is het onmogelijk om zeggen wat "langer" is dan "gemiddeld" ....
Tyrannosaurs Rex , Kassuarisen en Thylacines zijn in dat geval dan slechts kortlevende uitzonderingen ? of andersom ? Hmmmm, wat is eigenlijk de "gemiddelde " norm ...?
(1) VEEL VAN WAT MENSEN ZIEN , IS WAT ZE MENEN/ VERWACHTEN TE ZIEN Bij nadere bechouwing is het duidelijk iets anders dan oorspronkelijk gedacht of "gezien" ... Maar alles wat wordt of werd ( ook vermeend ) "gezien" dient te worden verklaard ....
A) bij veel extante ongewervelde ( niet-verwante ) soorten is bijvoorbeeld ook een "gelijkvormige " lichaamsbouw het resultaat van"Mimycry" bijvoorbeeld imiteren zweefvliegen de lichaamsbouw (vespa) wespen ...Dat biedt de vliegen een serieus voordeel( in onze streken ) ...hun mogelijke predatoren ( vogels ) zien het verschil niet zo gemakkelijk en zullen waarschijnlijk veel minder het risico nemen een eventuele stekende wesp-achtige ( vespa) op te pikken ...
Verschil tussen wesp (bovenaan) en zweefvlieg (onderaan).
Mannetje, Garderen, 18-5-'05. Chrysotoxum cautum (Harris, 1776) grote fopwes
Zweefvliegen en wespen worden vaak met elkaar verward. Nochtans zijn ze, aan de hand van een aantal eenvoudige kenmerken, makkelijk van elkaar te onderscheiden. De naam zweefvliegen verwijst naar de manier waarop ze zich in de lucht verplaatsen. Ze vliegen met korte stukjes om dan plots te stoppen en ter plaatste te zweven. Een ander belangrijk kenmerk zijn de vleugels. Zweefvliegen hebben maar één paar vleugels terwijl bijen en wespen er twee paar hebben.
Overigens zijn en blijven voor veel leken "ongedierte " ,gewoon "ongedierte " Bijvoorbeeld : mieren zijn altijd mieren = dat er meer dan 8000 verschillende soorten zijn die onderling genetisch van elkaar geisoleerd blijven (NIET onderling kruisen )is blijkbaar voor velen niet interessant genoeg om weten ...en geenszins een onwetendheid die een sterke mening zou kunnen beletten .... zeker wanneer die meningsvorming nog eens vooroordelen bevestigd of gewoon gemakkelijk is ...
Trouwens de verwerving van de aangehaalde mieren -soorten -kennis wordt ook dikwijls beschouwd als nutteloze " beuzelarij " ; een soort bezigheidstherapie voor kindse mensen of onvolwassenen : Men weigert doodeenvoudig kennis op te doen over die vermelde feiten omdat men het een "tijdverspilling "noemt
B) Ook convergente evolutie kan tot gelijkaardige morfologieen leiden zie bijvoorbeeld de schedels van buibelwolf / grey hound en grijze wolf
(Lateraal ) Dental Formula : 4.1.3.4 / 3.1.3.4 (Only 3 upper molars can be seen in this specimen, but the lower 4th molar is only partially erupted, and the animal must therefore have been immature.)
De significante verschillen ( bij het determineren van gevonden schedels bijvoorbeeld ) zijn voor de terzake specialisten- te ontdekken : die zijn georganiseerd in interdisciplinaire teams : in de systematiek, vergelijkende anatomie , de morfometrie (4) , de determinering , de paleontologie ( geassisteerd door de osteologen , geologen , genetici ..fylogenetici etc ) of te vinden in bijkomende analyses van eigenschappen van de vergeleken (fossielen en extante) soorten ; in bovenstaand voorbeeld : de formules voor het gebit ...
Het is nogal aanmatigend te denken dat onopgeleide niet-specialisten onzorgvuldige inschattingen van oppervlakkige en morfologische gelijkenissen (of verschillen ) " op het eerste zicht " , kunnen gebruiken om een conclusie te trekken aangaande "verwantschappên" en/of stamlijnen Dat geldt overigens niet alleen maar voor de inschatting van stasis in een SOORT op grond van "levende fossielen" en enkele" morfologisch gelijkaardige "(door creationisten geselekteerde )fossielen ....
(2) De twee extante brughagedissen-soorten ( Sphenodon punctatus (Gray, 1842) Sphenodon guntheri (Buller, 1877) Sphenodon diversum Colenso, 1885 (extinct) )zijn wel de enige in leven zijnde vertegenwoordigers van de reptielen-orde der rynchocephalia(= tegenwoordig bij voorkeur de orde Sphenodontia genoemd)ze bieden dus een uniek venster op een (bijna volledig ) uitgestorven groep ...
(3) *De term archetype ( in de paleontologie ) verwijst naar Richard Owen en T.Huxley *De creationisten noemen archetypes " het basisbouwplan van een baramin of een biblical kind " ze zien de gelijkenissen ( =homologieen ) tussen het ontwerp of de grond-plannen ( in feite plastische modellen waaraan wordt gerefereert door de morfometrie ) van verschillende soorten organismen als resultaten van én "micro-evolutie "( macro evolutie is gewoon geaccumuleerde " micro" - evolutie ) én " common design " (= ecomorphen & convergente evolutie ) * De term sloeg oorspronkelijk ( in de evolutionaire biologie ) op het morfologisch anatomisch gronddiagram van elk van de taxonomische Phyla
*omdat "archetype" ook veel "psychologische" en "magico-realistische" betekenissen heeft gekregen ( Jung ) is de term in hoge mate in onbruik geraakt...
* a) De huidigemorfologie /morfometrieis een zeer uitgebreide bundel wetenschappen (en zeer nuttige analytische instrumenten /hulpwetenschappen voor de vergelijkende anatomie / de systematiek, de cladistiek, de paleontologie etc ... ) geworden die zich niet meer alleen beperken tot het opstellen van de "grondplannen / grondmodellen van de phyla " ; http://www.digimorph.org/ b) de morfogenetische insteken ( in verband met de opeenvolgende verschijningsvormen en oorzaken van body-plans ) zijn een essentieel data -verzamelend onderdeel geworden van en voor allerlei morfogenetische studies die samen met de genetica ( = in het bijzonder sinds de ontdekking van de hox genen en de homeo-box) , deembryologie en de experimentele ontwikkelings-biologie het zeer belangrijke vakgebied van de evo-devo (= evolutionary development biology )hielp onstaan ....
(Artikel van Gerdien De Jong ) HET DIER ; EEN BOUWPAKKET
....In de aanvaarding van het idee van evolutie als afstamming onder verandering hebben de anatomie en ontwikkelingspatronen ( body- plans/ Morfogenesis )van dieren een grote rol gespeeld.
Maar daarna gingen de evolutie- en ontwikkelingsbiologie elk hun eigen weg.
Een nieuw raakvlak ontbrak zolang de genetica binnen de embryologie geen rol speelde. Embryologen zagen een moeilijkheid in de genetische bepaling van ontwikkeling: hoe zou lineair DNA kunnen coderen voor driedimensionale structuren?
In 1980-1984 werd de genetica van de embryonale ontwikkeling ontraadseld; in 1984 bleek dat de embryonale ontwikkeling van zeer verschillende dieren gebruikmaakte van dezelfde genen. Als gevolg van deze genetische revolutie in de ontwikkelingsbiologie ontstond het vakgebied Evolutionary Developmental Biology, evo-devo.
EVOLUTIE BETEKENT ALTIJD DAT DE ONTWIKKELING VAN DIEREN VAN EI TOT VOLWASSENE VERANDERT, EVOLUEERT. ( lees verder op ---> Het dier een bouwpakket (Tsjok45 )
De 'genetische gereedschapskist'
Sinds Walter Gehring weten we dat bepaalde hox genen ( bijvoorbeeld het "no-eyes gen" ) onderling verwisselbaar zijn bij verschillende diergroepen :
....dezelfde genen worden steeds weer gebruikt, zodat belangrijke evolutionaire veranderingen niet noodzakelijk belangrijke genetische veranderingen nodig hebben. Er is complexiteit in het tempo en de modus van evolutie. Er zitten veel verschillende patronen in micro-evolutionaire gebeurtenissen. Micro-evolutie en macro-evolutie zijn voortdurende processen...
4) Twee belangrijke onderdelen van de morfometrie :
- Allometry ( T. Hyxley ) bijvoorbeeld ; EQ ( encefalisatiesuotient = de verhouding tussen hersenmassa,en lichaamsmassa ....
- D'Arcy Wentworth Thompson transformations De( soorteigen) morfologische varianten op een "grondplan geprojecteerd op een raster/coordinaten " ( wordt ook gebruikt in 3D computer tekeningen )
< klik op de foto voor een link met de "tree of life " website
Skeletten van de voorste ledematen van levende( extante ) en uitgestorven( extincte ) vertegenwoordigers van de drie overlevende clades van de lob-vinnige vissen ; coelacanten( Latimeria ) tetrapodomorfen en de longvissen De kleuren verwijzen naar de drie morfologische /anatomische onderdelen van de voorste ledematen waar de evolutionaire veranderingen plaats grepen De " uitvinding " van de hand met vingers verschijnt al bij de bekende meest primitieve fossiele tetrapode : Acanthostega. De extante longvis (Neoceratodus) en de coelacanten (Latimeria) bezitten gereduceerde en erg symetrische voorste ledematen . Dit verminderd in grote mate hun waarde als modellen voor de gebeurtenissen tijdens de evolutie van de ledematen
Uit de eerste Beenvissen (Osteichthyes) die in het Siluur ontstonden, ontwikkelden zich in het Devoon (395-350 miljoen jaar geleden) de Kwastvinnigen( vroeger ook --->Crossopterygiae genoemd / zie reactie -->crossopterygians (Tsjok45)) en de in lichaamsbouw aan hen verwante Pantservissen en Longvissen. Zij maakten hun bloeitijd door van het Devoon tot aan het eind van het Perm. Hogere ontwikkelde soorten verschenen pas in het Krijt. Bij het begin van hun evolutie waren dekwastvinnigenzoetwaterbewoners , later werden het zeebewoners (voorbeeld ; coelacanthus )en zelfsdiepzeebewoners ( huidige2 soortenlatimeria)
De coelacanthiden bestaan al van in het midden devoon (360.My) De meeste coelacanthidea zijn zeebewoners .
125 species van "coelacanthen "zijn als fossiel gevondentot en met hun( tot op heden bekend )verdwijnen uit het fossielen bestand(- 66my .) Langetijdgolden de kwastvinnigen en in het bijzonder de coelacanthidendan ook alsuitgestorven .
In1938 werden deeerste extante kwastvinnigen(populair bekend geraakt onder de verzamelbaknaam ) "coelacanthen " aan de zuidafrikaanse oostkustdoorCourtenay-Latimer ontdekt;Eerst werd de Comoren-coelacanth (Latimeria chalumnae) gevonden dicht bij eeneilandengroep noordwestelijk van Madagascar In 1998 volgde de tweede soort ( in 1999 beschreven =de Indonesische coelacanth (Latimeria menadoensis) bij het eiland Sulawesi )
De pers( en het grote publiek ) heeft sindsdien gesproken van de "coelacanthen" :een "pop-wetenschap naam "die werd en wordt gebruikt voor allerlei verschillende soorten en geslachten en verwante families die het genus " latimeria "overschreed ...
De zogenaamde" Coelacanthidae"
1
Coelacanthus granulatus /ca 30cm , Perm, kupferschiefer, Südniedersachsen Dit fosiel is een vertegenwoordiger van de eerste soort ( = Coelacanthus granulosus) kwastvinnige die in 1839 coelacanthuswerd genoemd en beschreven doorLouis Agassiz Oorspronkelijkbeschreef Louis Agassiz het toen pas- gevondenfossiel van destaart van deze soort en afkomstiguit het EngelsePerm
(Dit dier is echter geen Latimeria :het is zelfs een andere familie ....
Maar natuurlijk heeft ook hier de ( allereerste) naamgeving aan de heersende verwarring toegevoegd ...)
2
1.- een meer volledig fosiel van de soort :Coelacanthus granulatus( = granulosus ) van de familie coelacanthidae
2.- Fossiele "Coelacanthus," ( een " bauplan " volgens Moy-Thomas )
Deze Coelacanthus is een uitgestorven coelacanthidaeen deze familie komt veel voorals fossiel ( samen met andere soortenkwastvinnigen )in de afzettingen van het(Kupferschiefer) van NW-Duitsland uit het Perm Het type "Coelacanthus" is een " hochstraler" en behoort (net als derecente GENUS Latimeria) tot de Coelacanthide-vormigen ! Maar het holotype van Agassiz behoort tot het GENUS Coelacanthus van de familie Coelacanthidae
De kwastvinnige "Coelacanthus" waseen roofvis met eensterk gebit
De tandenvan de fossiele Coelacanthus zijngebouwd en gerangschiktzoals bij andere kwastvinnigen entetrapoden
Zoalsuit de hier geplaatste beelden valt op te maken zien ze er( oppervlakkig beschouwd ) gelijksoortig uit
Maar De huidige Latimeria soorten behoren zowel tot een ander GENUS Latimeria Smith, 1939( = in het Nederlands officieel nog steeds uiterst verwarrend Coelacanten genoemd)als tot een andere FAMILIE L atimeriidae (Coelacantachtigen)... Bovendien zijn de huidige latimeria soorten , leden van het reuzen-geslacht binnen hun familie L atimeriidae en zijn het beiden met zekerheid diepzeevissen Deze twee specifieke soorten zijn ook nooit als fossielen gevonden ( -->wél gevonden zijn verwante fossiele soorten en soorten uit "andere genera van de coelacanten-achtigen )
Commoren-coelacanth
Huidige coelacanth ( Latimeria)De ( fossiele )Coalacanthus ,de( huidige )Latimeria, en fossiele amfibieën, delen gemeenschappelijk eenfunctioneleen uniekeeigenschap( die ook fossieltraceerbaaris gebleven );ze kunnen zowel de boven- als de onderkaak bewegen,waardoor ze een zeer grote bek kunnen opzetten en grote prooien ineens verwerken
(Maputo museum )
Latimeria chalumnae180cm & 95kg /1960
LATIMERIA ( enkele hypotheses )
Waar het om gaat ____ en dit in verband met de classificatie van de huidige coelacanthen ( genus = latimeria )en de vergelijking met fossiele verwanten ____is de
Familie Latimeriidaemet volgende geslachten :
Holophagus (extinct) volgens sommige classificaties zit ook Undina in dit geslacht
90x55 cm/Malm (160 tot 140 miljoen jaar geleden)/Solnhofen, Bayern, Duitsland/Lybis polypterus Münster, 1842 http://www.teylersmuseum.nl/index_flash.html zie hier voor de vergrote foto van het fossiel in gewoon licht --> http://www.bloggen.be/evofoto/archief.php?ID=13 (nr 1) Libys superbus, 140 miljoen jaar oud Dit is een prachtige fossiel . Het dier is ruim 60 centimer lang . De gelijkenis met de recente coelacanth is treffend.
Macropoma (extinct) Macropoma de fossielen uit dit genus gelijken morfologisch het meest op de twee huidige (=extante) latimeria De tot nu toe gevonden fossielen van macropoma zijn allemaal beduidend kleiner dan de huidige latimeria
Zie vooral de links die gegeven worden in deze reactie van 23-06-2007/"serieuse praat graag" cache (<klik) "Latimeria and the Cretaceous fossil > genus, Macropoma are quite closely related, and we ... the differences between are real and significant enough ..."
Het gaat vooral over dit twistpunt ( en verdere "creationistische"(?) kritiek op Forey )
Skeletons of a living coelacanth (Latimeria Chalumnae), 1,8m long, a specimen from the Comoros (ABOVE) and a 100 million year old fossil coelacanth (Macropoma lewesiensis), 59cm long from Cretaceous period deposits in England (BELOW). Drawings fromPeter Forey'sbook, History of the Coelacanths. Details of the fossil's supplementary tail fin are insufficiently known to allow restoration.
Een overgangsvorm tussen (moderne) latemeria en de Macropoma ? A NEW COELACANTH (ACTINISTIA, SARCOPTERYGII) FROM THE JURASSIC OF FRANCE, AND THE QUESTION OF THE CLOSEST RELATIVE FOSSIL TO LATIMERIA Submitted: 14 December 2004; Accepted: 8 February 2005 DOI: 10.1671/0272-4634(2005)025[0481:ANCASF]2.0.CO;2 DOI: 10.1671/0272-4634 (2005) 025 [0481: ANCASF] 2.0.CO; 2 http://www.bioone.org/perlserv/?request=get-document&doi=10.1671%2F0272-4634(2005)025%5B0481%3AANCASF%5D2.0.CO%3B2 GAËL CLEMENT
(vertaald ) (Een nieuwe COELACANTH (ACTINISTIA, SARCOPTERYGII) uit het franse JURA, en de vraag naar de relatief- nauwst verwante fossielen met de (huidige ) LATIMERIA
(Abstract )
Een bijna compleet exemplaar van een nieuwe coelacant uit de "Bourgondische Oxfordian" (Frankrijk) wordt hier beschreven. Wenzia latimerae, gen. et sp. nov.( zoweleen nieuwe soort als een nieuw genus ) , deelt unieke kenmerken met zowel de extante coelacanthen Latimeria als met het fossiele coelacanthen geslacht Macropoma. ( mesozoicum)
Het fossiel toont een unieke combinatie van primitieve eigenschappen (zoals de aanwezigheid van een spiraculair bot en postparietale groeven ), en de daaruit afgeleide anatomische karakters en gevolgen (zoals een postparietaal schild met opstaande gebieden en een ( relatief) zeer kort parietonasaal schild, een uitgesproken snuit met grote tubercullii ; een diep uitgegraven postorbitaal met een lange en tubulaire ventrale expansie, een squamosaal met aanwezigheid van een anterieure uitbreiding die de connectie met het jugale zintuiglijke kanaal ,mogelijk maakt ).
Uit een cladistische analyse blijkt dat de nieuwe soort behoort tot een fossiel zustertaxon van de Latimeria, maar deze nauwe gevonden relatie is nog maar zwak ondersteund. Toch behoort Wenzia latimerae ,zonder twijfel, tot de Latimeriidae. . Het nieuwe specimen biedt ook informatie over de structuur van de kalkplaten van de verbeende zwemblaas, alsook over de structuur van de spiervezels. Een deel van het dieet van deze mariene coelacanth is ook bekend dankzij de aanwezigheid van kleine schaaldieren in de maag inhoud van hetfossiel .
Kommentaar ; Wenzia latimerae, gen. et sp. nov. is zowat gelijk aan een moderne coelacant van het latimeria-type maar lijkt ook op een meer primitievere groep en deelt ook unieke eigenschappen met de Macropoma Het fossielvertoont dus een mozaik aan kenmerken ( een kenmerk van een "transitionnal " (overgangsvorm)) die dicht bij de basis ligt van de (moderne latemeria en de Macropoma)
"Levende fossielen" (= volgens de creationisten , de pop wetenschap en de meeste kranten van jaren geleden ) zijn niet hetzelfde als het begrip " levende fossielen "(= volgens de Paleontologen , systematici en de zoologen )
Er zijn geen miljoenen jaren oude fossiele exemplaren bekend , die ( zelfs maar morfologisch )volkomen identiek zijn aan nu nog levende (=extante) soortenen die men vrij generaliserend ( en in het ondertussen ingeburgerde taalgebruik ) "levende fossielen "noemt ... Dit werd al een tijdje geleden goed onderbouwd door een voormalig YEC-creationist die ondertussen "christelijk" wetenschapper( theistische evolutionist --> http://www.dailykos.com/story/2006/1/21/111430/597 ) is geworden ....
LIVING FOSSILS --THERE ARE NONE
Copyright 2003 G.R. Morton
This can be freely distributed so long as no changes are made and no charges are made.
( hier volgt een voorlopige vertaling van een passus uit dat werk )
" ...Toen ik (nog) een jong-aardecreationist was, geloofde ik in levende fossielen. Dan begon ik de details te bekijken en kon ik geen één enkel levend ` fossiel ' vinden dat feitelijk identiek was aan de oude vorm ( gedocumenteerd in de daadwerkelijke fossielen ) . Deze levende fossielen zijn : ( volgens de creationisten =) "vermoedelijk oude en lang uitgestorven schepselen die plotseling en onverwacht levend te voorschijn komen ( ontdekt werden) in de moderne wereld."(Whitcomb and Morris, THE GENESIS FLOOD, p. 176) Maar het blijkt, dat er GEEN "levende fossielen "te vinden zijn , tenminste als men daarmee bedoelt : een levende plantensoort of levende diersoort die morfologisch gelijk is aan (in voldoende mate gevonden exemplaren van ) fossiele tegenhangers . Dergelijke " levende fossielen" zijn vrij verschillend van de vooropgeschoven 'oude vormen.' "
---> Meer weerleggingen (1) (Tsjok45)zie ook (1)
Het levende fossiel bij uitstek is uiteraard Latimeria = de Coelacanth:
Een roofvis van 1,30 - a meter ,behorend tot een oeroude familie spiervinnige vissen, de Actinistia. Latimeria is hiervan het enige nog levende geslacht( genus) . In tegenstelling tot wat maar al te gauw beweerd of sterk gesuggereerd /geconcludeerd wordt , zijn huidige vertegenwoordigers van Latimerianiet bekend van een 380 miljoen jaar oud fossiel. Het meest op Latimeria lijkende fossiel is Macropoma uit het late Krijt. *
De laatste bekende spiervinnige fossielen (van de Coelacanthiformes ) stammen ,tot op heden , uit het laat of boven-Krijt van Zuid- Frankrijk ( > 2005 (Tsjok45) , maar tot 1938 werd gedacht dat de Actinistia sindsdien verdwenen waren
Dat het zo lang duurde tot wetenschappers deze vis" levend " hadden gevonden is nog niet zo héél vreemd, de hedendaagse Coelacanth leeft in diep water, en houdt zich lange tijd schuil in onderzeese grotten. Het duurde pas tot 1952 tot er een tweede exemplaar werd gevonden. Hierna daalden biologen in een duikboot af op tweehonderdtwintig meter en zagen toen pas voor het eerst levende Coelacanthen. Ze maakten met hun vier vlezige vinnen een soort loopbewegingen in het water en marcheerden zo door de duisternis.
Volgens Ichtyologen waren deze Coelacanthen eigenlijk helemaal 'verdwaald'. Als voorouders van de tetrapoden zouden ze eigenlijk eerder aan de oppervlakte moeten leven, in zoet water. Fossiele spiervinnigen zijn inderdaad gevonden in zoetwater afzettingen, maar deze Coelacanthen leven in de diepzee, ver van het droge. Echter , tegenwoordig worden de coelacanthidae niet meer beschouwd als devoorouderlijke groep van de tetrapoda-lijn ...Dat is nu de groep der Rhipidistia geworden
Mogenlijk hebben de spiervinnigen vanaf het Krijt hun tehuis aan de oppervlakte opgegeven voor een leefgebied in de grotten van de diepzee. Zulke grotten zijn slechte plaatsen voor fossielisatie, dus logisch dat paleontologen vanaf dat moment hun spoor kwijtraakte. Een andere factor is dat de Coelacanthen sindsdien erg zeldzaam zijn geworden. Tegenwoordig zijn er ( voorlopig slechts ) twee species bekend; L.chalumnae, gevonden nabij Zuid-Afrika, en L.menadoensis uit Indonesië.
Matt Friedman, (een afgestudeerde student aan de Universiteit van Chicago in de VS, )ontdekte in 2005 een uniek fossiel dat een beter begrip mogelijkmaakt over de evolutie van de vinnen van de huidige coelacanthen De ontdekking werpt vooral licht op een vraag die al lang veel wetenschappers bezig hield : " ....hoe is het mogelijk dat de symetrische vinnen van deze vis, ( waarvan gedacht werd ) zo nauw verwant (te zijn )aan landdieren, ontwikkeld zijn tot de assymetrische handen en voeten van tetrapoden ? "
De in 1938 ontdekte extante coelacanth werd in de media en de popwetenschap erg vlug geprezen als een " echt " levend fossiel. Voordien dacht men dat de coelacanthen meer dan 65 miljoen jaar geleden kompleet waren uitgestorven . De twee paar ventrale vinnen waren bijzonder belangwekkend want ze werden verondersteld te zijn geëvolueerd vanuit dezelfde structuren waaruit ook de ledematen van landdieren zich ontwikkelden .
De opmerkelijke vinnen van latimeria vormde een raadselachtige puzzle : in tegenstelling tot de handen en voeten van landdieren waren ze symmetrisch.
Recente fossiele vondsten hadden echter voor 2005 al aangetoond dat handen en voeten zijn geëvolueerd uit uitgestorven voorouderlijke vissen met asymmetrische vinnen: de voorouders der tetrapoden werden van toen af geplaatst in de groep der Rhipidistia
Maar de vraag hoe de huidige coelacanth haar symmetrische vinnen dan wel verkreeg ,was gebleven.
Verloren de coelacanthus - vinnen hun oorspronkelijke asymmetrie? m.a.w. waren zij om te beginnen ( in een basis oer-vorm) al asymmetrisch? Hoewel veel verschillende soorten coelacanth fossiel zijn gevonden, bewaarde geen van hen de cruciale skelet -details , waarschijnlijk omdat deze grotendeels gemaakt zijn van kraakbeen - en dat is bijna nooit bewaard gebleven ...
Dat alles veranderde in 2005, een belangrijk jaar voor het coelacanthen onderzoek
Friedman was op fossielenjacht in het puin aan de voet van een klif in Wyoming, toen hij over een interessant stuk rots, struikelde . Wat hij aanvankelijk voor een plant fossiel hield bleek het enige ( tot nu toe bekende )fossiel van een voorouder van de coelacanthen- vin .
"Het was echt een ongelooflijk bof ", zegt Friedman. Het 10 - centimeter - fossiele viel van ten minste 70 meter hoog van de klif omlaag , zonder te verbrijzelen - de vondst bevat de schouder en vin- botten . ze zijn goed gefossiliseerd omdat ze minder kraakbeen bevatten dan de vinnen van de levende coelacanth. De botten zijn verbonden op een manier die kenmerkend is voor coelacanthen en lieten Friedman en zijn collega's toe in het fossiel een voorouder te herkennen :
Shoshonia arctopteryx , had asymmetrische vinnen. Dit geeft aan dat de levende coelacanthen de symmetrie later hebben ontwikkeld
Dat Shoshonia en de huidig nog levende coelacanths verschillen is niet verwonderlijk ( en ondanks de creationistische onzin ) - coelacanthen hebben immers een evolutionaire geschiedenis van minstens 400 miljoen jaar achter de rug .
Maar het is ook een lesje voor degenen die de ontwikking van bepaalde onderdelen van organismen bestuderen .
"De asymmetrie in onze eigen gepaarde ledematen is in feite een primitief kenmerk" zegt Michael Coates van de Universiteit van Chicago, VS.
Terwijl de coelacanth deze eigenschap niet heeft gehandhaafd is dat wel het geval bij andere, meer primitieve levende vissen . ondanks het feit dat de coelacanth een zeer verre maar nauwe verwant is van landdieren, "Kan men nu beter onderzoek doen bij lepelsteuren , steuren , en haaien"
Sharks (like this Great White off the coast of Guadalupe Island, Mexico) have the recipe for fingers in their genetic cookbook, researchers have found. (Credit: iStockphoto/Keith Flood)
Kwastvinnigenbestaan al (minstens ) vanafhet Devoon (410 MY): De grote vormenrijkdom dateertvan het Trias: de laatste fossielerestanten( van de familie latimeridae) zijn afkomstiguit het krijt.(-90 MY) .. Daarom worden de hedendaagse coelacanthen'levende fossielen' genoemd . dehuidige coelacanthenzijn echter leden van het genus Latimeria en niet van hetlaatst nog bekende fossielegenus / uit het krijtMacropoma ( beide genera behorenwél tot dezelfdefamilie Latimeridae)
Kwastvinnigenzijn beenvissen en vormen samen met de longvissen totde Sacopterygii. ( spiervinnigen ) Kwastvinnigen zijn vissen met borstvinnen en buikvinnen, die worden gesteund door een aantal scharnierende skeletelementen. De leden van degroepder spiervinnigen hebben als belangrijkegemeenschappelijke kenmerk ;vier gepaarde , vlezigeen gespierdevinnen.
Het zijn de enige extante recente gewervelde dieren met een scharnierpunt in de schedel. ( ook fossiel aantoonbaar ) Door dit scharnier kan de bovenkaak omhooggetrokken worden. Waarnemingen bij recente Latimeria , hebbenaangetoonddat deze kwastvinnigenvolgens de bewegingsprincipes der gewerveldelanddieren (Tetrapoden) zwemmen(= alternerend synchroon )
Ze leven van kleine vissen. De hedendaagse Coelacanthen kennen een inwendige bevruchting. De eieren komen uit in het lichaam van de moeder, waar de jongen zich nog enige tijd ontwikkelen voordat ze geboren worden Dooierzakjes van uitgekomen eitjesen (waarschijnlijk het teveel aaneitjesen larven ) worden verteerd door de moeder
De kwastvinnigen worden onderverdeeld inRhipidistia(.bijvoorbeeld: Osteolepis)die worden beschouwd alsde voorlopers groep waaruit de tetrapoden zich ontwikkelden .;enCoelacanthidea (bijvoorbeeld de zogenaamde. CoelacanthusAgassiz: heteerste holotype Coelacanthus granulatus( = granulosus )
Onveranderlijk sinds miljoenen jaren? Men bedoelt met levende fossielen organisen met een ietwat prehistorisch uiterlijk, of waarvan het fossielenbestand ons kan vertellen dat deze al rondliepen -of zwommen in de tijd van de dinosauriërs of een ander ver verleden. Vaak hoor je dan de populaire kreet; "onveranderlijk gebleven sinds vele miljoenen jaren". Maar is dit ook zo? Het antwoord is dat je enkel met behulp van een hedendaags exemplaar, en de fossiele resten van een prehistorisch exemplaar niet kunt vaststellen dat er geen evolutie heeft plaatsgevonden. Niet alle evoluties spelen zich namelijk af aan de buitenkant van een organisme, er kunnen ook veranderingen optreden in het gedrag of instinct, het immuunsysteem of de (schud)kleur en interne organen (die fossiliseren immers niet.). Kortom, een fossiel dat sprekend lijkt op een modern exemplaar is geen bewijs van onveranderlijkheid, want deze stelling baseert zich slechts op het uiterlijk dat je van het fossiel kan afleiden. De stelling "onveranderlijk" komt hiermee al op losse schroeven te staan. Toch worden dergelijke dieren door bepaalde personen gebruikt als bindmiddel voor hun hypothese dat alle bekende huidige en prehistorische dieren rond de zelfde tijd zouden moeten hebben geleefd. Ze hopen hiermee aan te tonen dat dieren die als 'prehistorisch' worden omschreven soms nog gewoon vandaag de dag leven en dat er geen evolutie heeft plaatsgevonden.
De thans uitgestorven trilobieten waren de meest voorkomende wezens in de zeeën tijdens het cambrium, ongeveer 500 miljoen jaar geleden. Uit de vroege soorten ontwikkelden zich vele andere soorten en ze bereikten hun hoogtepunt in de ordovicium-periode. Ze waren nog steeds van belang tijdens het silurium, maar daarna bleven er slechts enkele soorten meer over. De laatste trilobieten kwamen nog voor gedurende perm-periode, zo'n 220 miljoen jaar geleden, waarna ze voorgoed verdwenen ( de grote uitstervinsgolf op het einde van het perm) .
Deze oude arthropoda worden door zowel YEC als OEC creationisten ook veelal aangevoerd als een "overduidelijk icoon//bewijs" van de creationistische verklaring voor ( =de plotse creatie van de soorten door een ID -er )tijdens de "cambrische explosie " ...(1)
Eigenlijk beweren creationisten dat ook binnen de soortenexplosie van de trilobieten (ruim 17.000 soorten bekend en er worden er regelmatig nieuwe gevonden ),geen overgangsvormen(=transitionnals ) kunnen worden waargenomen ....Overgangsvormen bestaan immers niet volgens deze creato's en -dat derhalve ook de trilobieten niet zijn verder geevolueerd - noch verder opgesplits(= speciatie en radiatie ) in verschillende soorten waarvan de vele fossiele soorten die ondertussen zijn bekend ____ zoals dit wordt verklaard ; Conform de huidige consensus in de paleontologie , zijnde de "beste "verklaring van de waarnemingen en het fossielen archief .... (zie reactie : The Evolution of Trilobite Body Patterning (Tsjok45) )
Click on any of the images above to be sent to a page featuring details on trilobites in that Order
Agnostida
Redlichiida
Corynexochida
Odontopleurida
Lichida
Phacopida
Proetida
Asaphida
Harpetida
Ptychopariida
Click on any of the images above to be sent to a gallery featuring photos of trilobites in that Order
De evolutie van de trilobieten is namelijk zo uitgebreid ,divers en relatief( geologisch ) zo snel (2) gebeurt dat deze vondsten uitstekende gidfossielen (3) blijken te zijn
Een vroeg voorbeeld waarbij de oudste en meest "primitieve )trilobieten ( voornamelijk de orde Redlichiida (in het bijzonder de Suborde Olenellina) in evolutionaire en geologische( stratigrafische ) series(4) voorkomen ( samen met andere getuigen van de toenmalige fauna's ) zijn te vinden in california ( http://www.ucmp.berkeley.edu/cambrian/marblemts.html )
Trilobieten series in de Marble & Providence Mountains ca
Bristolia insolens, trilobietkop-pantser uit de bovenste/jongste laag van de formatie . Bristolia Bristolia insolens (Resser, 1928). Cephalon. Onder- Cambrium, Latham shale, dicht bij de top van de formatie /Cadiz, San Bernadino County, CA.
Bristolia bristolensis trilobietkop-pantser uit de midden laag van de serie .
Latham shale,( vroeg cambrium) San Bernadino County, CA.
Olenellus mohavensis, trilobietkop-pantser uit de midden- laag van de formatie.
Olenellus fremonti, trilobietkop-pantser uit de onderste/oudste laag van de serie .
Olenellus fremonti (Walcott, 1910). > laag Cambrium , Latham shale, about 10m boven de basis van de formatie /Cadiz, San Bernadino County, CA
Onder der trilobiten van de Latham Shale bevindt één soort die erg lang grotendeels morfologisch onveranderd (= stasis ? )aanwezig blijft in het fossielen verslag: . Mesonacis fremonti zit in dezelfde laag als Olenellus clarki en de Bristolia mohavensis, maar het blijft aanwezig tot en met het einde van de Latham Shale en gaat verder in de Cadiz formatie. Het stratigrafische voorkomen van deze soort overtroeft alle bekende trilobieten uit de lagen van de Latham, Chambless Limestone, en Cadiz Formaties ! De details van deze belangrijke stratigradfische verdeling van deze soort , zijn te vinden in het "paper " van Webster et al (2003) , available in pdf here.
In this classification, Trilobieten zijn een klasse binnen de supergoep Arachnomorpha, Een van de twee o Superclassen binnen het Subphylum Schizoramia van he tphyllum Arthropoda.
Systematische verwantschap en verdeling over de geologische tijd van de verschillendetrilobieten orden
In deze figuur is Redlichiida , voorgesteld als de basale ( primitieve )trilobieten - orde ____ te vinden in de afzettingen striktbepaerkt tot het cambrium http://www.trilobites.info/ordredlichiida.htm
De Yec/ID creationist Peter Borger ; "....Het waren gewoon multipurpose genomes waar de trilobieten over beschikten. Vol met genetiese redundanties en Variatie Inducerende Genetiese Elementen (VIGEs) die chromosomen transloceren en aldus de bouwplannen wijzigen. " .....Het gaat hier echter wel over de verwantschappen en soortvorming van 15.000 t/m 17000 bekende species gespreid vanaf het vroegste cambrium t/m het einde van het Perm....zie ook (2b)
( Uit de onnoemelijke YEC site " Evobeliever " /( vertalingen van artikels uit "creation science" ) " ....Neem de trilobieten als voorbeeld. Deze fossielen zijn zo gewoon dat u er een kan kopen onder de 15 ,maar er werden nooit fossielen van een voorouder gevonden!
de "oude aarde" ( islamisme ) -creationist Harun Yayah :
" levende wezens die in de laag gevonden worden die tot het Cambrium behoorde, verschenen opeens in het fossielenarchief - er zijn geen voorouders die eerder bestonden. De fossielen die in de rotsen van het Cambrium gevonden zijn, zijn van slakken, trilobieten, sponzen, aardwormen, kwallen, zee-egels en andere ingewikkelde ongewervelden. Dit omvangrijke mozaïek van levende wezens vormde zo'n groot aantal ingewikkelde levensvormen, die zo plotseling verschenen, dat deze wonderlijke gebeurtenis in de geologische literatuur wordt aangeduid met de 'Explosie van het Cambrium'.
Trilobieten-fossielen met hun skelet, complexe ogen en ledematen, 'verschijnen' verbazingwekkend in de lagen van de "ongeëvenaarde " cambrische explosie van leven op aarde Levensvormen ( ook de trilobieten )blijken complex te zijn, zelfs die welke werden aangetroffen in de ''oudste' lagen van het fossiele verleden. Zo blijken verschillende soorten trilobieten een zeer geavanceerd gezichtsvermogen te hebben. Toch beweren evolutionisten dat deze wezentjes zich waarschijnlijk geleidelijk ontwikkeld hebben in de tijd dat de eerste meervoudige levensvormen zich beginnen te ontwikkelen, zo'n veronderstelde 620 miljoen jaren geleden
1.- Veel primitievere (= de oudste ) trilobieten bezitten GEEN ogen 2.- Hoe meer variatie een soort( en uberhaupt later gedivergeerde verschillende soorten ) kent, hoe meer ruw materiaal natuurlijke selectie heeft om mee te werken.
( voozichtige creationisten claimen enkel ;) In 'oudere' aardlagen zijn geen voorlopers van trilobieten gevonden. Ze verschenen dus volledig gevormd, met al hun organen en structuren.
Maar de trilobieten stierven ook volledig uit /in hoeverre is dit verzoenbaar met creatie ? Wat is het nut geweest van deze dieren, als het einddoel de mens en de natuur om hem heen is? Waartoe hebben de dinosauriërs geleefd, en de trilobieten?
Voor de richtingloze natuurlijke selectie is de wereld op elk moment af. Waarom de trilobieten 350 miljoen jaar geleden bleken verdwenen te zijn is niet meer te achterhalen maar we hebben de zekerheid dat dit ons ook te wachten staat en alle logica laat vermoeden dat daarmee ook het zelfbewustzijn zal verdwenen zijn van deze aarde.
(2) a) Het tempo van de veranderingen( en aanpassingen ) werden vooral veroorzaakt door de vele tektonische , klimatologische e.a. geologische en fysico-chemische fenomenen die aan het begin en tijden het cambrium schering en inslag waren op deze planeet...
Testing the Darwinian legacy of the Cambrian radiation using Trilobite phylogeny and biogeography Journal of Paleontology, Mar 1999 by Lieberman, Bruce S
ABSTRACT- Since the publication of Darwin (1859), the biological meaning of the Cambrian radiation * has been debated. Most commentators agree, however, that the Cambrian radiation is fundamentally a time of major metazoan cladogenesis. In and of itself this does not necessarily mean that unique evolutionary processes operated during the Cambrian radiation. Phylogenetic analysis has been used to study the tempo of speciation during the radiation, and thus far there is no need to invoke special rules relating to the tempo of evolution. Instead, what seems unique about the Cambrian radiation is its place as an important episode in the history of life-that is, as the first major radiation of the Metazoa. Although the tempo of evolution during the Cambrian radiation may not have been uniquely high, there were largely unique tectonic events that transpired during the late Neoproterozoic and Early Cambrian, such as extensive cratonic fragmentation. Biogeographic analysis of Early Cambrian olenelloid trilobites reveals that these tectonic events powerfully influenced evolutionary and distributional patterns in this diverse and abundant trilobite group.
This emphasizes the importance of physical earth history in generating evolutionary patterns. In the general study ofmacroevolutionary patterns and processes, earth history phenomena emerge as powerful forces influencing the history of life and provide insights into evolution that can best be inferred by paleontological data.
* Cambrian radiation ( =cambrische "vertakkingen " van de levensboom in phyla ) = Creationisten spreken natuurlijk liever van "cambrian explosion "
b) Snelle evolutie ( althans = SPECIATIE , ( specifieering=soorten-onstaan door bijvoorbeeldecomorfen ) en het geologisch erg vlug onstaan van soortenzwermen ) is ook geopperd bij de CICHLIDEN , ANOLIS HAGEDISSEN en (vermoedelijk ) de oude fossiele Coelacanthen ....
(; Phacops rana ;Eldredge, Niles, 1972.1974 Systematics and evolution of Phacops rana (Green, 1832) Phacops iowensis Delo, 1935 (Trilobita) from the Middle Devonian of North America. ; Strapple 1978).
Er wordt aangevoerd dat de onderzochte / waargenomen gevallen van ( allopatrische ) speciatie te maken hebben met de ramificatie van de ring-soort ( met mondiale verspreiding) Phacops rana , in verschillende subspecies ( ondersoorten of rassen ) (= creationisten spreken in dit verband van microevolutie )
De over gang tussen soorten is vaak gradueel terwijl de naamgeving een strikte scheiding doet vermoeden. Zo heb je bijvoorbeeld soort A die kan kruisen met B en vruchtbare nakomelingen kan krijgen B kan kruisen met A en C maar A en C kunnen niet met elkaar kruisen, dit heet ringsoort.
Een bekend voorbeeld is een zogenaamde "ringsoort" bij salamanders( http://www.santarosa.edu/lifesciences2/enreview.htm )maar er zijn nog veel meer voorbeelden bekend.... ringsoortvorming komt vooral voor bij soorten die over een groot uitgestrekt gebied leven maar zelf niet zo mobiel zijn.( = veel kosmopoliete planten )
* Echter ook bij gespecialiseerde diersoorten ( = sommigen zitten vast tijdens hun volwassen leven (= sessiel ) , maar verspreiden zich als "larven " die rondzwemmen in het plankton ) ; * Ook " honden " zijn eigenlijk een ringsoort ; een chihuahua kan nooit paren met een deense dog , om evidente anatomische redenen .
Ramirezi
Trilobieten (<klik) leefden van het Cambrium tot en met het Perm. Ze leken qua bouw op pissebedden.
"Een veelgehoorde kreet uit het kamp van de creationisten is dat fossiele tussenvormen die de schakels vormen tussen de huidige diergroepen nog nooit zijn gevonden. Dit is pertinent onjuist, Er zijn van die creationisten die beweren dat er geen fossielen gevonden zijn die de overgangen documenteren tussen de huidige bekende hogere diergroepen (klassen, orden, etc.). Sterker nog: zij beweren dat dergelijke overgangen gewoonweg onmogelijk zijn, omdat zij zich niet kunnen voorstellen hoe dat plaats zou moeten hebben gevonden! "
Om hun ongelijk te bewijzen staat er op deze pagina een begin van een overzicht ( er zullen nog verschillende vervolglijstjes en regelmatige up-dates worden geplaatst ) Onder elke geslachtnaam staan Links ( blauw ;Engels , groen nederlands )die verbinden met wikipedia en andere serieuze sites Van elk geslacht staat een kleine beschrijving plus afbeeldingen ( en een " internet" link naar google afbeeldingen ) De basisbronnen : voor dit alles zijn te vinden op http://www.daaromevolutie.net/default.asp?action=show&what=art&ID=67&topic=&segm=3 http://nadarwin.nl/gallerij.html anticreato Tussenvormen bestaan niet evodisku Acanthostega
Van water naar land (vis tot viervoeter) Tussenvormen tussen vissen en tetrapoden (landdieren):
Oerkwastvinnigen (Wetenschappelijke naam: Rhipidistia (onderorde binnen de Spiervinnigen, Sarcopterygii)zijn uitgestorven spiervinnigen die leefden gedurende het Devoon (ca. 410-360 miljoen jaar geleden). Ze hadden gespierde vinnen en een asymmetrische staart. Hun schedel bestond uit twee scharnierende helften. Ze leefden voornamelijk in zee. Oerkwastvinnigen, met name Eusthenopteron worden beschouwd als de rechtstreekse voorouders van de amfibieën en daarmee van alle gewervelde landdieren (naast amfibieën ook reptielen, vogels en zoogdieren).
Een typisch voorbeeld voor een spiervinnige vis zoals deze tijdens de Devoon-periode leefden. De vinnen van zulke vissen vertonen al meer overeenkomst met de poten van viervoetigen dan met de vinnen van straalvinnige vissen (bv. een steur.).
osteolepis macrolepidotus Coelacanth uit het Devoon (the Orkney Islands, Scotland)
Een spiervinnige uit het Devoon die beschikte over benige vinnen. Er zijn al dezelfde botelementen in te ontdekken die we normaal in viervoetigen vinden zoals het opperarmbeen, het spaakbeen en de ellepijp.
De Prins van Miguasha. 'Eusthenopteron fossiel ,:lengte 30 cm: ,gevonden in Miguasha, in formaties van het boven- devoon (is ooit afgebeeld op ,een Canadese postzegel ) Collections du Musée de Miguasha.
Vergelijking van de skeletten van de lobvinnige Eusthenopteron (boven ) en de vroege primitieve amfibie Ichthyostega (onder ). (Colbert and Morales, Evolution of the Vertebrates, 4th ed., (New York: John Wiley a& Sons, 1991), 69.)
Een vis die sterk leek op Eustenopteron, maar nog meer weg had van viervoetigen door grote overeenkomsten in de schedel. De meest aan de zogeheten tetrapoden verwante bekende fossiele vis is Panderichthys. Deze soort kan daarom informatie verschaffen over de evolutie van de vinnen naar poten. Over de evolutie van borstvin naar voorpoot (met alles wat daarmee te maken heeft, zoals de ontwikkeling van een schoudergordel) was op basis van fossiele vondsten al het een en ander bekend (de borstvinnen en schoudergordel van Panderichthys zijn typisch tussenvormen tussen die van vissen en tetrapoden), maar voor de ontwikkeling van de aarsvin naar de achterpoot gold dat niet, wegens gebrek aan fossiel materiaal. Analyse van een exemplaar van Panderichthys rhomolepis dat in 1972 werd ontdekt in Letland heeft daarin nu meer licht gebracht.Juist de overgang van aarsvinnen naar achterpoten is van groot belang voor het inzicht in de evolutie van de voortbeweging op poten, want alle huidige tetrapoden hebben als het ware achterpootaandrijving: de achterpoten verschaffen het overgrote deel van de kracht om te lopen of te rennen. Daarom werd tot nu toe gedacht dat dit ook bij de vroegste tetrapoden het geval was. Dat blijkt nu niet het geval te zijn.
De Tiktaalik was vermoedelijk de link tussen vissen en landdieren. Hij leefde in het Devoon, 375 miljoen jaar geleden. Zijn naam komt uit het Inuktitut (de taal van de Inuit van Groenland en Canada) en betekent grote vis in ondiep water. Duidelijk een vis vanwege de aanwezige visschubben en vinnen. De ledematen zijn precies zoals die van viervoeters met het enige verschil de afwezigheid van tenen. Eigenlijk was het dus een vis met poten, maar zonder tenen! Zijn schouders zijn niet verbonden met de schedel zoals in vissen, waardoor het een nek heeft gekregen. En het heeft ribben precies zoals tetrapoden die gebruikt konden worden om het lichaam te dragen en te helpen met ademhalen.
Het pectorale skelet van Tiktaalik is een "overgangsvorm"tussen vis en amfibie (zie ; Shubin et al over "the pectoral fin of Tiktaalik" waarvan een samenvatting is tevinden op http://afarensis.blogsome.com/2006/04/)
Tiktaalik
(artist reconstruction Ted Daeschler)
Internet Zie ook vooral deze reactie --> TIKTAALIK , weet je ? (Tsjok45) ( een korte compilatie van een discussie die Bart Klink over o.a. deze overgangsvorm heeft gevoerd met een creationist)
http://www.evolutionpages.com/pederpes%20finneyae.htm Reconstruction of pedes of various taxa. Pederpes, Greererpeton, Silvanerpeton and Proterogyrinus show asymmetrical metatarsals (see arrows) compared with those of the Devonian forms Acanthostega, Ichthyostega and Tulerpeton. In Acanthostega and Ichthyostega, the metatarsals are not clearly differentiated, and in Tulerpeton, if correctly interpreted, they are cylindrical but include some interarticulations. Scale bars, 10 mm. After reference (2)
a, Eusthenopteron (Late Devonian)3,21; b, Acanthostega (Late Devonian)12,14,16; c, Ichthyostega (Late Devonian); d, Pederpes (Early Carboniferous)7; e, Greererpeton (mid-Carboniferous)14,22; f, Pholiderpeton (Late Carboniferous)13,22. Skulls (grey) are in left lateral view, with hyomandibula/stapes (pink) in position. The left hyomanibula/stapes (not to scale) is shown in lateral (top left), dorsal (top right) and posterior (bottom) for each taxon (for Pederpes, lateral view is not available in detail). Acanthostega and Ichthyostega are shown in an unresolved polytomy with the Carboniferous forms.
a, GLAHMS 100815 Pederpes finneyae, photograph of holotype and only specimen. Scale bar, 100 mm; b, Map of the holotype, showing elements preserved on the reverse in grey. Scale bar, 10 mm. Fro, frontal; intemp, intertemporal; jug, jugal; lac, lacrimal; max, maxilla; nas, nasal; pmx, premaxilla; po, postorbital; pofr, postfrontal; prefr, prefrontal; preop, preopercular; qj, quadratojugal; scapcor, scapulocoracoid.
Dit was een zeer merkwaardig dier, het was een viervoeter, maar niet geschikt om over land te lopen, hiervoor waren de poten te zwak. Zwemmen kon het wel, hij beschikte over de zelfde zwemstaart als spiervinnige vissen en de spaakbeen-ellepijp verhouding was identiek aan die vanEusthenopteron. Als enige bekende viervoetige beschikte hij over 8 tenen per poot en over interne kieuwen. Waar we hier dus mee te maken hebben is een viervoetig dier dat in het water poten had ontwikkeld, maar verder was het nog vrijwel geheel een vis.
http://www.devoniantimes.org/Order/re-ichthyostega.html Een dier dat over zowel kenmerken van viervoetigen als spiervinnige vissen beschikte. Hij was in staat om met zijn voorpoten zich over het land voort te slepen, maar de achterpoten konden enkel als paddels fungeren.
Ichtyostega bezit een unieke mix eigenschappen met massieve schouders en zeven tenen , het bezat een amfibische leefstijl Acanthostaga is een tijdgenoot uit het laat devoon , die kompleetaquatisch was en warbij de ledematen fungeerden als peddels
De vondst van een gedeeltelijke onderkaak van Sinostega ,maakt deel uit van een err belangrijke sequentieele reeks van opeenvolgende ontdekkingen in china ; Psarolepis (1999), Achoania (2001), Styloichthys (2002) en Sinostega (2002)
incomplete linkse onderkaak ( 355 miljoen jaar oud/ laat-devoon )
a, Photograph (top) and interpretative drawing (bottom) of IVPP V13576, a lower-jaw ramus from the Ningxia Hui autonomous region, China. Note the absence of Meckelian ossification (Meckelian gap) between the prearticular and infradentaries (splenial and angular), and the narrow denticulated band along the top of the prearticular, both of which are diagnostic tetrapod features. Scale bar, 10 mm. b, Late Devonian palaeogeographical map (modified from ref. 7) showing the location of the new Devonian tetrapod (red dot) in relation to previously discovered specimens. Green numbering, Euramerican taxa; red, non-Euramerican: 1, Pennsylvania (Hynerpeton, Densignathus); 2, Scotland (Elginerpeton); 3, Greenland (Ichthyostega, Acanthostega); 4, Latvia (Obruchevichthys, Ventastega); 5, Russia (Tulerpeton); 6, New South Wales (Metaxygnathus). c, Map of modern-day China, showing the Ningxia Hui autonomous region in orange; green dot indicates the fossil site, close to the Yellow River. http://www.nature.com/nature/journal/v420/n6917/full/420760a.html
Is ID de wetenschappelijke (sic) uitleg voor creationiisten 150jaar Darwinisme... De evolutietheorie gewikt en gewogen David sorensen en revolutietheorie lalala DE VERRIJZENIS VAN DE JONGE VERDRONKEN KOE » Reageer (21) ID TOVERDOOS OVER SLECHTE ID-EETJES ,RESISTENTIE & TOVERDOCTORS c) OEC d) YEC
Een oeroud spoor Denisova : ZUID SIBERIË DENISOVA - mens
DMANISI AAP OF MENS DE OUDSTE ? » Reageer (1)Nakalipithecus nakayamai (<) Alweer eentje ? ..... De tand des tijds / Heidelberg-mens DE HEUPEN VAN EVA CASABLANCA MAN /erectus Hobbit is aparte soort ? » Reageer (2) NOG EEN BENDE BIJTERS POLONAISE met neanderthaler TANDEN UIT DE QESEM GROT Neanderthaler genoom Mitochondriale Genenkaart van Neanderthaler Xuchang mens
b)Biologie 1.-(EVOLUTIE ) NAS / IM Document 2008 (2) NAS / IM Document 2008 ( 1)
Cambrium & precambrium AVALON GABONESE chips
Evolutie in actie Opmerkelijk snelle adaptaties bij kroatische ruine-hagedissen:
EEN PLUIM VOOR CHINA Geef eens een pootje Pluimgewicht KLEIN DUIMPJE & DE REUS &VEREN Opnieuw gevederde Maniraptor Similicaudipteryx. Aerosteon riocoloradensis
Krokodillen
PAKASUCHUS KAPILIMAI Prestosuchus chiniquensis Terug naar zee viseter
Eritherium azzouzorum LJOEBA Darwinius masillae VLIEGENDE KATTEN ? Vleermuizen ALWEER EEN BELANGRIJK STUK UIT DE LEGPUZZEL Zee-zoogdieren ; Van de wal in de visgronden Indohyus / walvisevolutie Zeehonden-evolutie
*Blauwe en groene ( =nederlandse)teksten zijn meestal aanklikbare links *Engelse Wikipedia teksten verwijzen in de linkerkolom naar verschillende niet-engelse versies van het wikiartikel *Blauwe teksten tusssen "" , zijn voornamelijk ( gedeeltelijke)citaten afkomstig van mensen met andere meningen
Evolutie / Charles Darwin aan de basis: SELECTIE NATUURLIJK DE LEVENSBOOM UITSTERVEN DEEP TIME Biogeografie SEKSUELE SELECTIE Al jaren lang samen CO-EVOLUTIE De economie van de natuur Geleidelijke veranderingen
Unintelligent design:
IP Theorie Ons gebit , De appendix, Geboorte, De weg van het zaad , Nervus Laryngeus Recurrens, DNA , 75 mistakes , Het boek
Unintelligent design (1): Rechtop lopen Tomaso over het oog , oogspieren , Unintelligent Design (5): ZWEETVOETEN Unintelligent design (6): Vitamine C Unintelligent design (8): Kuitspieren
Unintelligent design (1): Rechtop lopen
Verschil tussen wesp (bovenaan) en zweefvlieg (onderaan).
)
<http://www.digimorph.org/specimens/Sphenodon_punctatus/adult/
![Written in stone: fossils, genes and evo|[ndash]|devo](http://www.nature.com/nrg/journal/v8/n12/images/nrg2225-f5.jpg)
(Maputo museum )
)
Skeletons of a living coelacanth (Latimeria Chalumnae), 1,8m long, a specimen from the Comoros (ABOVE) and a 100 million year old fossil coelacanth (Macropoma lewesiensis), 59cm long from Cretaceous period deposits in England (BELOW). Drawings from Peter Forey's book, History of the Coelacanths. Details of the fossil's supplementary tail fin are insufficiently known to allow restoration.
Bristolia insolens, trilobietkop-pantser uit de bovenste/jongste laag van de formatie . 
Bristolia bristolensis trilobietkop-pantser uit de midden laag van de serie .
Olenellus mohavensis, trilobietkop-pantser uit de midden- laag van de formatie.
Olenellus fremonti, trilobietkop-pantser uit de onderste/oudste laag van de serie .
.png&imgrefurl=http://commons.wikimedia.org/wiki/Image:Marella_(fossil).png&h=401&w=516&sz=404&hl=nl&start=9&um=1&tbnid=v09EqEXSDCizHM:&tbnh=102&tbnw=131&prev=/images%3Fq%3DMarella%2B%26um%3D1%26hl%3Dnl%26lr%3Dlang_en%257Clang_fr%257Clang_nl%26sa%3DN)
..
)
artistieke reconstructie 
(artist reconstruction Ted Daeschler)
)
fossiele schouder van 
fossiele kaak van 
fossielekaak van 
Tomaso schrijft over 
