16-01-2008 om 20:25 geschreven door Tascha  

16-01-2008 om 19:54 geschreven door Tascha  

16-01-2008 om 19:34 geschreven door Tascha  

16-01-2008 om 18:07 geschreven door Tascha  

16-01-2008 om 17:58 geschreven door Tascha  

samen dingen doen

zonder na te denken

en als de ander het nodig heeft

wat extra aandacht schenken

samen op de fiets

of een eindje lopen

als het zo uitkomt

naar de stad

samen kleren kopen

we staan er niet zo bij stil

maar het is een heel gemis

dat "samen" uit je leven

onverwachts verdwenen is

16-01-2008 om 16:37 geschreven door Tascha  

we leven van onze dromen.

het is de enige manier,

om van de realiteit weg te komen

je kan in je dromen vluchten

en je hart er in luchten.

blijf hier altijd in geloven

en laat ze nooit door iemand doven

maar weet dat 'het echte' ook bestaat

dat het niet met je dromen verward raakt.

want je weet hoe het gaat

voor je het weet ben je weer ontwaakt.

16-01-2008 om 16:32 geschreven door Tascha  

een storm in je hoofd

tegen 120 per uur

de gedachten die worden gedoofd

zijn kil en vreselijk zuur

je kan even niet meer denken

geen helder moment

je wil het dan krenken

maar't is net of je verlamd bent

even luisteren naar een lied

dat alles weg doet beven

voldaan en verlost van de storm

kan je gewoon weer verder leven

16-01-2008 om 16:29 geschreven door Tascha  

de realiteit is soms hard

en niet te verliezen

ieder kiest een weg apart

om een levensdoel te kiezen

bij de ene loopt het beter,

dan bij de andere.

maar er is niemand die

er iets aan kan veranderen

maar hoe langer een leven

en hoe meer ik verdwijn

raak ik steeds meer overtuigd,

dat het enige dat echt blijvend is

onze dromen zijn..

16-01-2008 om 16:24 geschreven door Tascha  

nog zo veel woorden

te zeggen en te vragen

ik wou dat je ons hoorde

en zag wat wij zagen

je was een engel voor ons

één uit de duizend,een zege

ik wou dat ik dat zeggen kon

maar heb er geen tijd voor gekregen

telkens ik aan je denk

denk ik aan de leuke momenten

samen hand in hand

doorkruisten we het land

ik weet dat je altijd vecht

en dat doet me beter voelen

want ik weet heel zeker

je komt nu wel terecht.

16-01-2008 om 16:22 geschreven door Tascha