Men zegt 'het internet vergeet niet'... men zegt zoveel. Dankzij het internet wat niet vergeet, kan ik mijn verhaal hier verderzetten... 10 jaren later.
En soms vergeet je veel van wat ooit gebeurde en hou je enkel mooie herinneringen over .
Ik blaas met plezier nieuwe zeepbellen, de ene al iets mooier dan de andere De ervaring van een vorige bel vormt de volgende en zo drijven we voort op de wind van de tijd op weg met als enige opdracht onze eigen legende te leven.
Soms neemt het leven een vlucht, als een zeepbel: kleurrijk en bijna perfect een droom waardig tot een simpele gedachte de weg verspert en de zeepbel met al zijn kleuren uiteenspat er schiet niets meer van over tenzij de kleine zeepvlekjes op de steen kleine kleurrijke herinneringen de handtekening van die unieke, breekbare, weggevlogen wereld.
------------------------------------------------------------------------ Sommige situaties verlopen niet zoals gewild, maar in dit geval kan ik enkel dankbaar terugdenken aan wat geweest is... Ook dat maakt deel uit van "levenservaring"... willen of niet.
Aangezien de lente zich dan toch bevestigt en er alles aan doet om de winter te vergeten, komen de zomerse driften van de mensen boven. Een van deze typische driften is de barbecue-drift. Vanaf de moment dat het aangenaam is om buiten te eten, eventueel met warme vest, wordt dat een onweerstaanbaar verlangen.
Toch zijn er een kleine tegenindicatie aan verbonden: waar vind je zoiets als het toch niet te veel mag kosten (we zitten hier met studenten) .... ?
... zorgen voor later ... als we geen barbecue vinden, is dat allemaal voor niets "gezorgd" ... op jacht voor een barbecue!
Een barbecuejacht is een leuke activiteit voor een zaterdagnamiddag. In Westmalle zou ik zo ongeveer weten waar ik wat kon vinden, maar in Straatsburg blijft dat, zelfs na al die maanden, toch ontdekken.
Kwestie van het lot te tarten hebben we bij het inkopendoen toch al barbecuevlees gekocht... nu moeten we wel een barbecue vinden!
"Ik meen ooit eens, in rue du 22 novembre een doe-het-zelfwinkel gezien te hebben..." voilà, etappe 1 van de jacht is geopend. Resultaat: we wandelen buiten met een bloembak voor de munt die we gekocht hebben om thee van te maken (mmmm...) en een potje basilicumplantjes om de munt te vergezellen, maar zonder barbecue... Met het argument "het was toch wat duur voor wat het was" en "er zijn nog winkels in Strasbourg" zetten we de jacht voort
etappe 2 bestond uit het toch maar verifiëren dat ze zeker geen barbecue hadden in de winkels waarvan we vermoedden dat ze er geen hadden etappe 3 bestond uit een bezoekje aan het winkelcentrum, altijd wat meer kans op een ander om zo van die dingen te vinden, maar aangezien het mooi weer was, toch nog even uitstellen. Het is zo zonde om bij mooi weer daar binnen te lopen...
--- denkpauze "als we een goedkope barbecue wilt vinden moeten we misschien eerder richting promoties van aldi, liddl,.... en co gaan, niet?" - hoeveel tijd hebben we nog voordat die winkels sluiten? - zo'n anderhalf uurtje... - ok, we kijken eerst even op internet voor de adressen, de openingsuren en misschien zelfs de promoties en dan gaan we daar zoeken...
de twee laatste mogelijkheden bestaan uit: Liddl en E.Leclerc, gelukkig dicht bij elkaar en (redelijk) lang open... -> Liddl: toch al gesloten, een half uur vroeger dan voorspeld door het alleswetende internet dat blijkbaar dan toch niet alles weet ;-)
de laatste optie, anders wordt het barbecuevlees in de pan... E.Leclerc... Alsof het door de hemel was ingegeven (met die protestantjes weet je nooit ;-) ) stond daar een mooie stapel barbecues aan de ingang, 19,95 euro daarvoor kan een mens niet sukkelen, dat voorspeld een lange zomer vol plezier! Barbecue geschoten en verkocht! Jacht gesloten!
en dan... de introductie van de buit in ons allerliefste Wilhelmitana, heeft ons met een wachtlijst mede-barbecueers opgezadeld die we zo snel mogelijk proberen weg te werken:
Zaterdagavond: het vlees dat voorzien werd voor 2 personen zaterdag en zondag werd gezellig verorberd door 4 personen: de buurman en zijn vrouw. Het was gezellig en een inhuldigingsceremonie waardig!!
Zondagavond: bij gebrek aan vlees en dankzij een sympathieke uitnodiging van een aantal Stiften: raclette au Stift!
Maandagavond: barbecue met Bruno, een gehandicapte jongen die in Wilhelmitana woont en die graag veel gezelschap heeft, dus hebben we met veel plezier nog wat volk uitgenodigd dat Bruno ook goed kent: Annabelle en Bastien van Le Stift en Arnaud... BBQ 4 6 Dit gezellig samenzijn kreeg met de filmavond in Le Stift nog een magnifieke kers op de barbecue: Bienvenu chez les Ch'tis, een film om U tegen te zeggen!!
Dinsdagavond: wekelijkse rustdag van de barbecue wegens vergadering van AUP en repetitie van het Stift-koortje. Woensdagavond: tweede rustdag van de barbecue wegens volleybal en zin in pannenkoeken
Donderdagavond: les Loulous: de eerstejaarsstudenten van theologie (waarmee we de raclette gegeten hebben) stonden ook te springen voor een kennismakingsdineetje met de barbecue, en dit leek de ideale gelegenheid...
---------- dit alles geeft ons een barbecueratio van 3/6 of 1/2 maw: goed gebarbecued en het is nog maar april... Jiehaa!
1. Skype-koffieklets... Ondanks het feit dat Westmalle Straatsburg op de hoogte houdt van de recente veranderingen, en vice versa, was er toch een zekere nood om eens gewoon een babbeltje te slagen over onbelangrijke onderwerpen... gewoon babbelen om te babbelen....
Zoals Willem Vermandere het zei: "kom, pakt uwen agenda en schrapt al wat er nog staat, morgenochtend sta ik aan uwen veranda als de klokke den Angelus slaat". In dat genre, maar toch niet helemaal, hebben we een Skype-koffieklets ingelast... en het was een succes:
allo Evelien? - mama? Ah, koffie in de aanslag?- Welnee, de mijne is nog aan het doorlopen... - da's nikske, ik wacht nog wel efkes, ik moet toch nog mijn stukske chocolade gaan zoeken - a voila, mn koffieke is klaar en mn chocolaatje ligt ernaast.-vertel eens...
wel, rustig chocolade-in-de-koffie-dopend-en-puntje-aan-het-chocolaatje-zuigend en koffiedrinkend, werd de skype-koffieklets een ideale oplossing om een zekere afstand te overbruggen! Het had iets van "op bezoek in een living van 443 km lang"; ver maar toch dichtbij... voor herhaling vatbaar!!
2. teleconferentie... Een kamp voorbereiden vanop afstand, dat kan alleen maar met teleconferenties... amateuristische teleconferenties, dat kan (bijna) alleen maar met Skype... With a little helpt from my Google is het zelfs mogeljk om documenten online aan te passen, alsof je op elkanders blad begint te tekenen... "hoe dichtbij kan je veraf zijn", of is het "hoe veraf kan je dichtbij zijn"? In elk geval, het ziet ernaar uit dat de voorbereidingen van het kamp gigadeels uit teleconferenties gaan bestaan... dat is ook eens iets anders... !
Les Journées InterDisciplinaires, of in de Straatsburgse-protestantse-theologische volksmond: les JID zijn 1,5 dagen waarop de faculteit theologie werkt aan de eenheid binnen zijn (beperkte) diversiteit. Proffen, studenten, buitenlanders, Fransen (al dan niet Alsaciens), iedereen werkt mee om één groot groepsgevoel naar boven te toveren, en bovendien, ook niet-theologieërs zijn welkom. Dit laatste gegeven... had als gevolg... dat ... een aantal van mijn theologievriendjes gevraagd hadden... of ik geen zin had om mee te komen, "ge hebt toch geen les op die momenten"...
In het begin, logischerwijze, was mijn antwoord van het weigerachtige genre: "wat kan ik daar gaan doen, ik doe geen theologie" of "jamaar, ik ken daar niemand" maar na een aanval met werderwoorden in de categorie van "da maakt toch niet uit, ge zijt toch al nen halve van ons, buiten dat katholiek dan, maarja das nu ook ni echt een reden om u op te eten zenne ;-)" en "ge kent ons toch" en tot slot de grove middelen: "het gaat over mannen en vrouwen in de theologie, da's een thema dat vrij toegankelijk is, da kunde gij wel aan ;-) en dat gaat nog interessant worden" en "ah, maar ik heb niets voorbereid qua sketch, ik volg ook de hele dag gewoon mee, ge moogt met mij meevolgen", begon de vestigingsmuur te wiebelen en uiteindelijk is de initiële weerstand, die blijkbaar toch niet zo zorgvuldig opgebouwd was als ik dacht, gevallen. ... een vreemde eend in de bijt, een student geneeskunde op het familiefeest van de theologen... moet kunnen (?)
donderdagnamiddag: atelier 1:. Waarom mannen niet luisteren en vrouwen geen kaart kunnen lezen... ... waarom mannen de weg niet durven vragen en Mozes dus 40 jaar in de woestijn ronddoolde... ;-) ... waarom vrouwen verondersteld zijn aan multitasking te doen, maar noch Martha, noch Maria konden luisteren en werken tegelijk... ;-) Een ludieke sketch, extracten uit de boeken op een lollige manier geplaatst tegenover extracten en voorbeelden uit de Bijbel, en uiteindelijk getoetst aan de mening van een sociologe en een antropoloog die zijn volkeren had uitgevonden.... Om eerlijk te zijn, het was de moeite!
Vervolgens was er een cult'U die gelinkt was aan de JID en waarvoor het bandje dat gevraagd was nog een dwarsfluit inclusief iemand die wist hoe daarop geblazen moest worden, kon gebruiken ... een reden om weer wat meer muziek te spelen... Tegelijkertijd was het voor het koortje van Le Stift het eerste "officiële optreden"... met andere woorden: toffe cult ;-)
vrijdag: atelier 2+3+4+5 Het ene atelier was al wat beter doordacht dan het andere en het andere was al wat saaier dan het ene... De onderwerpen die aan bod kwamen: . De beelden en de theorieën rond de schepping van de mens... "man en vrouw schiep hij hen, als evenbeeld van God" vs "uit de rib die hij bij de mens had weggenomen, bouwde God een vrouw en hij bracht haar bij de mens."... In hoeverre heeft dat een invloed op de positie van man vs vrouw in de maatschappij, in hoeverre beïnvloedt dat het beeld van God,.... . vrouwelijke pasteurs (het blijft protestants...): De Duivel verheugt zich al op de discussies en heeft zijn helpers op pad gestuurd om een aantal kleine enquêtes af te nemen... rara, wat zijn de resultaten? . la théologie féminine: in hoeverre is God een vader, en in hoeverre is God een moeder, laten we u meenemen in ons klein museum om te kijken hoe al dan niet vrouwelijk God wordt afgebeeld.... . homo's en co in de protestantse kerk: aangezien pasteurs in de protestantse kerk een partner mogen hebben en getrouwd mogen zijn (liefst hetero) wordt dit voor hen een heet hangijzer en een punt van discussie...
De theologische discours worden luchtig afgesloten met een typische Griekse komedie: Lysistrata van Aristophanes. Ideaal om na de serieuze hersenzones eens de humorzones aan te spreken... Griekenland is in oorlog, en de vrouwen hebben er genoeg van, ze zijn het beu dat hun mannen alleen maar denken aan oorlogvoeren en daarom nooit thuis zijn. Als uiting van hun onvrede gaan ze in staking... wat uiteindelijk leidt tot een wapenstilstand... De macht van vrouwen bevindt zich achter de schermen ;-) ??
Hierna volgde nog een borreltje... met het spelletje van de dag: blijkbaar is een van de proffen Vlaming en het spelletje was dat ik hem vanuit het niets in het Nederlands moest aanspreken en de rest ging zijn reactie observeren... nu wil het (nood)lot dat de prof mij aansprak om te vragen of ik Duitse was, en ik dus in het Nederlands geantwoord heb... op een moment dat er geen "rest" aanwezig was... mopje gekelderd ;-) ! Alleszins, het deed nog eens deugd om in het Nederlands te praten... grappig... op de moment dat praten in uw moedertaal een plezier wordt, besef je hoe relatief alles is.... Het was een boeiend gesprekje over het al dan niet protestantisme in België...
En tot slot, om de 1,5 dag conviviaal af te sluiten, zijn we met (bijna) alle studenten "nog enen gaan pakken"...
voila, tot zover het toppunt van de protestantse invloeden (tot nu toe)....
Het is altijd verbazend om te zien in welke mate de wereld op zonne-energie draait... toen de eerste sprieten lente-achtig zonlicht Straatsburg in lichterlaaie zetten, nam de wereld een bocht van 180 graden en nam le Stift met zich mee...
. Een of andere zotte Belgische besliste dat het lente was en verklaarde officieel de lente "geopend" en gaf zichzelf zo het recht om rokjes te dragen. . Het zaterdagmorgendse Stiftontbijt liep lichtjes uit de hand en in een volleybalwedstrijd (op blote voeten die op de duur zeer begonnen te doen :-s). Deze fantastische domino werd verdergezet door het overlopen van de volleybalwedstrijd in een geïmproviseerde salade: Met een Franse en een Belgische mama stift die op jacht gingen naar wat inkopen en restjes, the goodwill van een aantal andere mama en papa stiften om in de keuken te staan en de groentjes te kuisen, de pasta te koken, de saucisson en de mozarella te snijden, de tafel te dekken in het zonnetje, de andere stiften nog wat bezig te houden met de volley, geef je een grote familie van 14 Stiften aan een lange tafel te eten: sla, tomaatjes, pesto, mozarella, paprika, pasta... er is niet veel nodig voor een lekkere salade, een goeie ambiance en een onvergetelijke zaterdagmiddag... lang leve le Stift!!
En s'anderendaags, zondag, werd de terugmatch gespeeld met Jennie die een heerlijke Afrikaanse schotel bereid had....
"Vivre ensemble est un art" en ondertussen vervolgt de lente langzaam maar zeker en op het gemakske haar intrede....
Situatieschets: . Blijkbaar houden te théologiestudenten van heel Straatsburg: "katho's" en "prots" een verbroederingsfeestje met carnaval... . Le Stift is doordrongen van theologiestudenten en Evelien zit er midden tussen.
Zorgen van het moment . Er moet een playlist opgesteld worden en Marie-Claire is per ongeluk het slachtoffer geworden... . Carnaval, maar Evelien heeft absoluut geen inspiratie en geen verkleeddoos ter beschikking.
oplossing 1: - Infiltreer in Le Stift en dus in het feestje langs de kant van de "prots"... - doe hier en daar een babbeltje en ontdek de nachtmerries en dilemma's in verband met de keuze van de muziek en stel voor om een handje te helpen. - stel als 2 onervaren zotte dozen een playlist samen voor 11u en ontdek dat dat misschien toch wat lang is, al bij al zit je met theologiestudenten, dus de kans dat die voortdoen tot 's anderendaags 8u (wanneer hun volgende les begint) is klein - Ga in op het voorstel van Marie-Claire die het ziet zitten om een onder 4 vrienden te organiseren, kwestie van wat serieuzere-dozen-die-al-wat-ervaring-hebben-met-playlisten de kans te geven om de playlist in evenwicht te brengen qua jongensmuziek vs meisjesmuziek, folk vs beats, lol vs serieus, maar ook om de verzameling te evalueren, de helft eruit te gooien en zo "de goei" over te houden met als resulataat: een toffe playlist met "oldies"=> ambiance gegarandeerd, alle Theo's content!
oplossing 2: - pieker pieker pieker - vraag eens rond - trek veel met Marie-Claire op die je uiteindelijk het grandioze idee van "flamencodanseres influistert"
=> probleem 2a: flamencorok... oplossing 2a van Marie-Claire: een stoffenwinkeltje met stof aan de lopende meter... een flamencorok vraagt veel stof, maar voor de rest, qua patroon: zo lang het maar zwiert??
=> probleem 2b: vind de tijd en het geduld om de rok te naaien oplossing 2b: zucht zucht zucht . werk met kleine beetjes en nodig volk uit dat je gewoon gezelschap houdt terwijl je aan het naaien bent (dat is dan toch al niet meer alleen) . organiseer een koffiekransje geïntegreerd in een hobbyclub, zoals in de goeie ouwe tijd en doe aan girltalk terwijl je probeert toch niet in uw vingers te prikken.... zo gaat het ineens dubbel zo snel ... en is het, wonder boven wonder, net op tijd af.
Moraal van het théologiecarnavalfeestje: toffe muziek om goed zot te doen, outfit die dat ook toelaat en toffe mensen die u in die missie vergezellen.
Die arme Straatsburgers zagen het al van ver aankomen: er viel weer niets aan te vallen met die Evelien, rare vogels die Belgen!!
Het wachten tijdens de namiddag was het ergste, maar dat werd opgelost door een uit de hemel gevallen verdwaalde koordirigent die op mijn pad werd gestuurd en feitelijk op zoek was naar een Stiftien om te "croiser". Die Stiftien was per ongeluk die middag niet in le Stift, maar toen de dirigent zich installeerde, bleek tijdens de discussie, dat hij voor een zinnetje in het Grieks de bijpassende uitspraak zocht. Een ideale bezigheid en opzoekoefening in afwachting voor mijn bezoek... drie vliegen in een klap: een interessante bezigheid, iemand voorthelpen en de tijd gaat vooruit.
18u12... de trein komt aan... zoeken tussen al die onbekende gezichten en valiezen naar naar 2 gezichten die bekender voorkomen... gevonden... Blij, heel blij weerzien!
en start: aperitiefje op het kot, een beetje installeren De grote honger die mijn gasten velt, wordt vervolgens te lijf gegaan met een eerste bezoekje aan het restaurant van Le Stift. En de eerste avond wordt opgevuld met een gezellig filmpje: Coco avant Chanel, kwestie van in het Frans en de sfeer te komen en u niet meer in de koude lucht te begeven dan nodig ;-) Welkom in Straatsburg!
"Vrijdag, couleur-locale-dag" Vrijdagmorgen... een eerste kennismaking... kuierend langs de vakwerkhuisjes, de Ill, de kathedraal, een bezoekje aan La Petite France, les ponts couverts... alles passeert de revue en leidt ons naar een tweede kennismaking met de Stift, maar deze keer op vraag van Carolien ingekleurd met "een beetje couleur locale': het vaste gezelschap van een vrijdagmiddag, Nederlandssprekende Simon en compagnie. Gezellig gezellig en bovendien voor ons een goede oefening voor het Frans, en voor de Fransen een goede oefening voor het Nederlands. Win-win situatie! 's Namiddags wordt het aspect couleur locale nog uitgebreid: musée Alsacien... bokrijk, maar toch niet bokrijk, blijkbaar wordt er op het platteland nog veel meer zo geleefd dan we zouden verwachten... De Elzas blijft de Elzas!! Kwestie van niet aan een overdosis cultuur ten onder te gaan, wordt het evenwicht terug hersteld met een "girlie shopping tour"... dat mag ook niet ontbreken! En tot slot, wanneer de maag begint te protesteren passeert er een choucroute-restaurantje op onze weg (... smaken verschillen; het is vooral het idee dat telt ;-) )
Deze couleur-locale-dag eindigt behoorlijk lokaal met een discussietje op kot en om de locale nog meer in de verf te zetten, werd de Zwitserse onderbuur ook uitgenodigd ;-) . Gezellig gezellig, localer kan niet!
Zaterdag: dag van de omgekeerde planningen. planning 1 : 's morgens de kathedraal beklimmen en 's namiddags de Europese instellingen bezoeken.... uitvoering 1 ~ 1/planning. "Schijnt de zon, schijnt de zon?" - "nee, ik vrees ervoor, het ziet er nogal mistig uit eigenlijk" - "misschien dat het nog meevalt, laten we eerst naar buiten gaan" - "hmm, ja, het valt inderdaad nog mee, het enige dat wel gigantisch tegenvalt is dat uitgerekend de kathedraal in de mist zit." - "bye bye uitzicht" - "willen we anders het programma omdraaien, misschien dat het vannamiddag openklaart" - "we kunnen het er in elk geval op wagen..." Zo gezegd zo gedaan: eerst een wandelingetje langs de Ill naar de Europeses buildings, vervolgens een boterhammetje in l'Epicerie en daartegen was het opgeklaard. Het leven kan toch mooi zijn als de zon schijnt, en een kathedraal die geniet van hetzelfde licht ook ;-) Een toertje binnen om de glasramen te bewonderen en nadien een toertje naar boven, wat de benen zich 2 dagen later nog herinneren... Een mooi panoramazicht heeft zijn prijs... een platform op 66 meter, is 330 treden hoger dan het relatieve nulpunt en goed voor de conditie, maar absoluut de moeite waard!
planning 2: wafels maken als avondeten uitvoering 2: geen wafels redenering: - "wafels zijn misschien meer geschikt als dessert, dus misschien moeten we toch maar eerst iets anders eten" - "Ik heb eigenlijk niet zo heel veel honger, anders moeten we uitgebreid aperitieven en daarna wafels eten" => deal uitwerking: chipsjes, nootjes, kerstomaatjes, zalmwafeltjes,... "ho, dat was nu wel een heel uitgebreide aperitief, ik heb eigenlijk al geen honger meer" => jammer, maar helaas geen wafels meer ;-) maar het was echt een toffe aperitief!
tot slot: singstar... de meligste en kweligste nummers eerst... ... ongerustheid: "heei, je hebt toch niet gefilmd met dat fotoapparaat??"...................... maar veel, veel plezier!! (maar omwille van verschillende redenen: solidariteitsredenen, om het akute verbruik van boules de quies niet de hoogte in te jagen, omdat ik hier nog een aantal maanden moet wonen, liefst in vrede, ... zijn we toch maar op tijd gestopt ;-) )
Zondag... ... een zondags ontbijtje ... nog snel het museum voor moderne en hedendaagse kunst binnengesprongen ... iets gaan drinken om af te sluiten ... hop weer op de trein!!! ... blijven zwaaien, meelopen, trein weg, bezoek weg... vertrokken ...
Lieve Carolien en Charlotte, dank u wel voor het supertoffe bezoekje!!!
Een baguette heeft zo zijn voor en zijn nadelen, maar in dit geval vooral voordelen:
1. het voedt de mens in tijden van al dan niet grote honger. Deze multifunctionele Franse broodsoort die overal te verkrijgen is, wordt meestal herkend door zijn unieke vorm: dit typische staafvormige brood met een lengte van ongeveer 50 cm +/- X aantal keren de standaardafwijking en een omtrek van om en bij de 16,8 cm, is ideaal om op een of andere mooie ochtend als ontbijt genuttigd te worden. Daarenboven is deze hoeveelheid in de meeste gevallen juist afgemeten om 2 personen met een matige honger te verzadigen. Als er daarbij nog eens speculoospasta op tafel staat, is het feest compleet en heeft men aan alle voorwaarden voldaan om de dag op een evenwichtige manier te starten.
2. Indien u de baguette enkele dagen, zelfs weken laat liggen, kunt u het tevens gebruiken als zelfverdedigingswapen. De baguette droogt mooi uit en wordt zo hard als een baksteen. Zij is echter minder zwaar en dus makkelijker hanteerbaar ;-) .
3. Moest u een muzikofiel zijn, kan u de uitgedroogde variant ook gebruiken als trommelstok, maar dan voor de zwaardere partijen. Voor de lichtere momenten kunt u beter een broodsoort zoeken met een iets kleinere diameter. Let ook op dat u niet te hard slaat, het zou kunnen dat een van de scherpe randjes, veroorzaakt door de minieme, meestal vlechtvormige tekening op het brood, het slagwerkinstrument beschadigt.
4. Indien u na het uitvoeren van nr 1 (zie boven) nog een restje baguette over hebt, kan u altijd, al dan niet via stap 2: het uitdrogen, de meeuwen, zwanen, eenden en waterkiekskes blij maken. Deze gevleugelde gewervelde waterdieren zijn blij met al het eten dat hen toegeworpen wordt en de meeuwen halen zelfs hun mooiste vliegkunsten boven om te bewijzen dat zij dat kleine stukje brood in uw hand waard zijn. Mythique!
Sindsdien hebben we dus een nieuwe hobby: telkens als er nog wat overschiet van dat waardevolle stukje brood, dat na 1,5 dagen als bijna-moordwapen kan dienen, wordt de beslissing gemaakt: "Canards?" - "Oui, Canards!"
Op deze manier worden de volle 11083,54 cm³ (+/- X aantal keren de standaardafwijking) van La Baguette optimaal benut en is iedereen tevreden!
Aangezien de lente zich dan toch bevestigt en er alles aan doet om de winter te vergeten, komen de zomerse driften van de mensen boven. Een van deze typische driften is de barbecue-drift. Vanaf de moment dat het aangenaam is om buiten te eten, eventueel met warme vest, wordt dat een onweerstaanbaar verlangen.
Les Journées InterDisciplinaires, of in de Straatsburgse-protestantse-theologische volksmond: les JID zijn 1,5 dagen waarop de faculteit theologie werkt aan de eenheid binnen zijn (beperkte) diversiteit. Proffen, studenten, buitenlanders, Fransen (al dan niet Alsaciens), iedereen werkt mee om één groot groepsgevoel naar boven te toveren, en bovendien, ook niet-theologieërs zijn welkom. Dit laatste gegeven... had als gevolg... dat ... een aantal van mijn theologievriendjes gevraagd hadden... of ik geen zin had om mee te komen, "ge hebt toch geen les op die momenten"... 
Het is altijd verbazend om te zien in welke mate de wereld op zonne-energie draait... 
Situatieschets:
Het is zover, bezoek uit België!!!
Een baguette heeft zo zijn voor en zijn nadelen, maar in dit geval vooral voordelen:
