Nooit meer je aanstekelijke lach Nooit meer je sterke verhalen Nooit meer je humor Nooit meer je nieuwe ideeën Nooit meer je plagerijen Nooit meer je handen om me heen Nooit meer je stem Nooit meer je pintjes Nooit meer "begrijp je wat ik bedoel" Nooit meer....
Soms diep in de nacht word ik wakker en kijk ik rondom me. Dan sluit ik mijn ogen en voel ik een traan over mijn wangen rollen. Je bent er niet meer, je bent alleen nog in mijn mooie herinneringen aan de tijd samen.
De fonkel in je ogen, hij was er nog anders had ik dat vast wel gemerkt. Ja, hij was er waarschijnlijk voor dat andere meisje, & daardoor , kwam het afscheid zo onverwacht.